Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Marcus Tullius Cicero
Paradoxa Stoicorum

IntraText - Concordances

(Hapax - words occurring once)


1-exces | excol-parie | parit-vir | vires-¾

                                                           bold = Main text
     Parad., Caput                                         grey = Comment text
501 Ded, 3| splendescat oratione et tamquam excolatur. Quod cum ita putarem, feci 502 I, 12| innumerabiles alii (nam domesticis exemplis abundamus) cogitassene quicquam 503 Ded, 5| apparuit, et degustabis genus exercitationum earum, quibus uti consuevi, 504 VI, 45| neminem esse divitem, nisi qui exercitum alere posset suis fructibus, 505 VI, 44| brevi tempore maximas copias exhaurire possint, hunc quo modo ego 506 VI, 49| fructus, sed etiam ad faenus exiguus. Ex meo tenui vectigali 507 II, 17| nanctus, istis mortis aut exilii minis. Mihi vero quicquid 508 IV, 31| esse profiteris, quos leges exilio adfici volunt, exules sunt, 509 Ded, 5| tamen ut ex eadem officina exisse appareat. ~ 510 I, 12| quid secuti sint, num quis existat, cui voluptas, cui divitiae, 511 VI, 52| etiam inopes ac pauperes existimandi sunt. ~ ~ 512 V, 40| servitus est, si haec libertas existimari potest? Quid? cum cupiditatis 513 IV, 29| gloriosum iniuria tua dedit, non exitum calamitosum. Ergo ego semper 514 VI, 45| desit, ut expleas id, quod exoptas. Itaque istam paupertatem 515 V, 40| excessit et alius est dominus exortus ex conscientia peccatorum, 516 VI, 43| testamenta amicorum <ne> expectas quidem atque ipse supponis, 517 I, 6| voluptates in bonis rebus aut expetendis esse duxi, quippe cum viderem 518 VI, 43| socios spolias, aerarium expilas, si testamenta amicorum < 519 VI, 45| divitem, cui tantum desit, ut expleas id, quod exoptas. Itaque 520 I, 6| abundarent. Neque enim umquam expletur nec satiatur cupiditatis 521 III, 26| aut longior, exsibilatur, exploditur; in vita tu, quae omni gestu 522 II, 17| esse certi, nihil, quod exploratum habeat permansurum sibi 523 IV, 27| moenibus saeptus vincetur et expugnabitur, qui ne civitate quidem 524 VI, 46| diripiendasque provincias, qui expulsiones vicinorum, qui latrocinia 525 III, 26| una brevior aut longior, exsibilatur, exploditur; in vita tu, 526 IV, 29| cum meam salutem senatus exteris nationibus <ut> civis optumi 527 V, 36| eicit, abeundum; minatur, extimescendum. Ego vero istum non modo 528 II, 18| iis, quorum cum vita omnia extinguuntur, non iis, quorum laus emori 529 III, 26| Histrio si paulum se movit extra numerum, aut si versus pronuntiatus 530 IV, 32| profero, quibus omnibus es exul? Familiarissimus tuus de 531 IV, 32| Bonae Deae accessisses, exulares. At te id fecisse etiam 532 IV, 30| cum omnes meo discessu exulasse rem publicam putent? Numquamne, 533 IV, 31| An, cum omnes te leges exulem esse iubeant . . . . ~appellet 534 IV, 31| leges exilio adfici volunt, exules sunt, etiamsi solum non 535 IV, 32| eiectus in exilium nomen exulis non perhorrescis? 'Romae 536 VI, 48| aestimemus pecuniam Pyrrhi, quam Fabricio dabat, an continentiam Fabrici, 537 IV, 29| si haec nec fecisti nec facere potuisti, reditum mihi gloriosum 538 I, 8| admonitus a quodam, ut idem ipse faceret, 'Ego vero', inquit, 'facio; 539 IV, 28| aut cum tectis sceleratas faces inferebas, meorum aliquid 540 IV, 30| circumspicies, numquam, nec quid facias, considerabis, nec quid 541 V, 34| contingit sapienti, ut nihil faciat invitus, nihil dolens, nihil 542 VI, 46| rem quaerunt mercaturis faciendis, operis dandis, publicis 543 VI, 49| villis et sola marmorea facienti et signa, tabulas, supellectilem 544 III, 21| sapientiorem posse fieri facillume potest perspici. An virum 545 I, 8| faceret, 'Ego vero', inquit, 'facio; nam omnia mecum porto mea.' 546 IV, 29| natura ac loco, non animo factisque distinguis? 547 VI, 49| est fructus, sed etiam ad faenus exiguus. Ex meo tenui vectigali 548 IV, 32| quibus omnibus es exul? Familiarissimus tuus de te privilegium tulit, 549 VI, 45| peditum auxilia possis. Iam fateris igitur non esse te divitem, 550 III, 20| transire lineas; quod cum feceris, culpa commissa est; quam 551 Ded, 3| excolatur. Quod cum ita putarem, feci etiam audacius quam ille 552 IV, 32| accessisses, exulares. At te id fecisse etiam gloriari soles. Quo 553 I, 11| fictiles urnulas fuisse quam felicatas Saliorum pateras arbitramur? 554 IV, 27| omnisne conventus etiam ferorum et immanium? omnisne etiam 555 IV, 27| mos patrius occiderat, cum ferro pulsis magistratibus senatus 556 V, 38| Nonne igitur sunt illa festiva?' Sunt (nam nos quoque oculos 557 III, 24| utroque adiuncta est, paria fiant necesse est. 558 Ded, 3| incredibile, quod non dicendo fiat probabile, nihil tam horridum, 559 I, 11| inmortalibus capudines ac fictiles urnulas fuisse quam felicatas 560 II, 16| Poenis, non gravitas, non fides, non constantia, non ulla 561 III, 25| Etiam, siquidem rerum modum figere non possumus, animorum modum 562 VI, 44| Danaum quinquaginta sint filiae, tot dotes magnam quaerunt 563 VI, 44| homines divitiarum modum. Filiam quis habet, pecunia est 564 VI, 44| divitiarum modus. Qui igitur non filias plures, sed innumerabiles 565 I, 12| quae patrem Decium, quae filium devota vita inmisit in armatas 566 V, 34| poeta dixit, 'suis ea cuique fingitur moribus.' Soli igitur hoc 567 Ded, 2| haeresi, quae nullum sequitur florem orationis neque dilatat 568 II, 19| laudabile, idem et beatum et florens et expetendum videri decet. ~ 569 II, 18| omnes, qui te beatum, qui te florentem putas, <te> tuae lubidines 570 Ded, 1| tractare abhorrentes ab hoc usu forensi et publico, sed dicendo 571 VI, 50| vitio aliquantum etiam ipse fortasse in huius saeculi errore 572 III, 21| temperante temperantiorem nec forti fortiorem nec sapiente sapientiorem 573 III, 21| temperantiorem nec forti fortiorem nec sapiente sapientiorem 574 II, 16| mihi secundis rebus unus ex fortunatis hominibus, adversis unus 575 VI, 48| eius hereditatis Q. Maximo fratri partem suam concessit? Haec 576 VI, 43| possit esse ullus, si cotidie fraudas, decipis, poscis, pacisceris, 577 VI, 45| exercitum alere posset suis fructibus, quod populus Romanus tantis 578 VI, 52| soli enim possident res et fructuosas et sempiternas solique, 579 IV, 28| publica consul, qui tum nullus fuerat, esset senatus, qui tum 580 IV, 31| appellet inimicus, qui cum telo fuerit? Ante senatum tua sica deprehensa 581 | fuerunt 582 I, 8| cepisset hostis ceterique ita fugerent, ut multa de suis rebus 583 IV, 27| immanium? omnisne etiam fugitivorum ac latronum congregata unum 584 III, 20| pertinet, quam si petulans fuisset in aliqua generosa ac nobili 585 | fuisti 586 I, 13| marmoreis tectis ebore et auro fulgentibus, qui signis, qui tabulis, 587 I, 10| rem publicam tam praeclare fundatam nobis reliquerunt, aut argenti 588 VI, 50| aediculas in Carinis et fundum in Labicano; nos igitur 589 II, 18| quocumque adspexisti, ut furiae sic tuae tibi occurrunt 590 IV, 27| coniurationis a Catilinae furiis ad tuum scelus furoremque 591 IV, 27| Catilinae furiis ad tuum scelus furoremque conversae, non civitas erat. 592 II, 18| ipsum ne non diuturnum sit futurum, times, te conscientiae 593 VI, 47| numquam omnino es dives futurus. Meam autem quoniam pecuniam 594 VI, 42| aliquid et didicisse non gaudeam? Solusne dives? Quid, si 595 V, 34| nisi qui recte vivit? qui gaudet officio, cui vivendi via 596 VI, 51| magno aestimant, quod ei generi possessionum minime quasi 597 III, 20| petulans fuisset in aliqua generosa ac nobili virgine; peccavit 598 V, 37| et provinciis praefui.' Gere igitur animum laude dignum. 599 V, 34| consilia resque omnes, quas gerit, ab ipso proficiscuntur 600 V, 37| Magna', inquit, 'bella gessi, magnis imperiis et provinciis 601 IV, 30| praeclarissimas res a me gestas esse susceptum? 602 I, 11| bona appellant, an rebus gestis atque virtutibus? Quid? 603 III, 26| exploditur; in vita tu, quae omni gestu moderatior, omni versu aptior 604 I, 15| in potiendis voluptatibus gloriando se et praedicatione ecfert? 605 V, 38| pertractantem et murenarum copia gloriantem, nonne hunc hominem ita 606 IV, 29| facere potuisti, reditum mihi gloriosum iniuria tua dedit, non exitum 607 I, 11| liberaverunt? Quibus tandem gradibus Romulus escendit in caelum? 608 I, 11| a Numa Pompilio minusne gratas dis inmortalibus capudines 609 Ded, 1| sententiam diceret, locos graves ex philosophia tractare 610 II, 16| cruciabatur eius a Poenis, non gravitas, non fides, non constantia, 611 VI, 46| atque indicum consociatos greges, qui nocentes et pecuniosos 612 III, 20| est. Auri navem evertat gubernator an paleae, in re aliquantum, 613 III, 20| paleae, in re aliquantum, in gubernatoris inscitia nihil interest. 614 Ded, 3| tibi illa ipsa, quae vix in gymnasiis et in otio Stoici probant, 615 I, 7| talia videmus, ut et inprobi habeant et absint probis. 616 V, 38| obsecro te, ita venusta habeantur ista, non ut vincla virorum 617 V, 37| unde sustuleris, quo modo habeas; intuentem te, admirantem, 618 VI, 52| inventus est, quoi, quod haberet, esset satis, non modo non 619 II, 18| quasi circumscriptus est habitandi locus, non iis, qui omnem 620 I, 10| num ullam cogitationem habuisse videantur ii, qui hanc rem 621 | hac 622 V, 41| turpe non reddere. Sed haec hactenus. Ille videat, quo modo imperator 623 Ded, 2| in volgus, et in ea est haeresi, quae nullum sequitur florem 624 | hanc 625 VI, 48| Samnitum an responsum M'. Curi? hereditatem L. Pauli an liberalitatem 626 III, 26| 26] Histrio si paulum se movit extra 627 VI, 42| divitem aut hoc verbum in quo homine ponimus? Opinor in eo, quoi 628 VI, 44| 44] Animus hominis dives, non arca, <quae> 629 IV, 30| publicam putent? Numquamne, homo amentissime, te circumspicies, 630 V, 37| verrunt, qui spargunt, non honestissimum locum servitutis tenent, 631 I, 9| dicitur, quod rectum et honestum et cum virtute est, id solum 632 VI, 43| putas, cum isti ordini ne honestus quidem possit esse ullus, 633 V, 40| videtur esse liberalior, honoris, imperii, provinciarum, 634 Ded, 3| fiat probabile, nihil tam horridum, tam incultum, quod non 635 Ded, 4| popularis oratio, eoque hos locos scripsi libentius, 636 IV, 29| civis potest. An tu civem ab hoste natura ac loco, non animo 637 | huic 638 IV, 27| consilii, tolerantia rerum humanarum, contemptione fortunae, 639 V, 41| Omnis animi debilitati et humilis et fracti timiditas servitus 640 | I 641 IV, 27| nihil valebant, cum iudicia iacebant, cum mos patrius occiderat, 642 IV, 28| latrocinii tela contempserim. Iactam et inmissam a te nefariam 643 | ibi 644 II, 17| usurpas, quid ipsa valeat, ignoras. Nemo potest non beatissimus 645 III, 20| Lapsa est lubido in muliere ignota, dolor ad pauciores pertinet, 646 III | PARADOXON III.~ÜOti ýsa èmartÆmata 647 I, 11| Romulus escendit in caelum? iisne, quae isti bona appellant, 648 | illis 649 | illuc 650 IV, 27| conventus etiam ferorum et immanium? omnisne etiam fugitivorum 651 V, 33| aut cui tandem hic libero imperabit, qui non potest cupiditatibus 652 V, 36| quod videtur? qui nihil imperanti negare potest, nihil recusare 653 V, 36| ille mihi liber, cui mulier imperat, cui leges imponit, praescribit, 654 I, 6| magnifica neque opes neque imperia neque eas, quibus maxume 655 V, 40| esse liberalior, honoris, imperii, provinciarum, quam dura 656 V, 37| inquit, 'bella gessi, magnis imperiis et provinciis praefui.' 657 V, 40| quam dura est domina, quam imperiosa, quam vehemens! Cethego, 658 IV, 31| 31] Omnes scelerati atque impii, quorum tu te ducem esse 659 V, 36| mulier imperat, cui leges imponit, praescribit, iubet, vetat, 660 V, 35| liberum neminem. Igitur omnes improbi servi. Nec hoc tam re est 661 V, 33| aliis imperare, cum ipse improbissimis dominis, dedecori ac turpitudini, 662 III, 23| magis arceat homines ab improbitate omni, quam si senserint 663 V, 35| omnes cupidos, omnes denique improbos esse servos? 664 VI, 44| Quamvis illa sit plena, dum te inanem videbo, divitem non putabo. 665 V, 33| prudentissimos loquar, quibus haec inaudita non sint, cur ego simulem 666 I, 7| requiro prudentiam, qui haec inbecilla et commutabilia [pecuniae 667 VI, 51| potest neque naufragio neque incendio amittitur nec tempestatum 668 IV, 30| privatorum domos, aedes sacras incendisti. Cur hostis Spartacus, si 669 IV, 31| Plurimos occidisti. Qui incendium fecerit? Aedis Nympharum 670 VI, 52| autem et avari, quoniam incertas atque in casu positas possessiones 671 V, 33| animi labes repellat, tum incipiat aliis imperare, cum ipse 672 Ded, 3| 3] Sed nihil est tam incredibile, quod non dicendo fiat probabile, 673 Ded, 3| nihil tam horridum, tam incultum, quod non splendescat oratione 674 VI, 46| pariter accusatorum atque indicum consociatos greges, qui 675 V, 37| tollentem cum video, servum esse ineptiarum omnium iudico. 676 II, 19| ut inprobo et stulto et inerti nemini bene esse potest, 677 V, 39| quid denique servi non inertis? 678 II, 16| Regulum aerumnosum nec infelicem nec miserum umquam putavi. 679 IV, 28| tectis sceleratas faces inferebas, meorum aliquid ruere aut 680 V, 37| ipsius servitutis locum paene infimum obtinent. 'Magna', inquit, ' 681 VI, 49| supellectilem et vestem infinite concupiscenti non modo ad 682 II, 17| quicquid acciderit in tam ingrata civitate, ne recusanti quidem 683 II, 17| fortunae temeritas neque inimicorum labefactaret iniuria? 684 IV, 31| iubeant . . . . ~appellet inimicus, qui cum telo fuerit? Ante 685 V, 39| servitutis? Hereditatis spes quid iniquitatis in serviendo non suscipit? 686 II, 18| sic tuae tibi occurrunt iniuriae, quae te suspirare libere 687 I, 10| disputantur; vita atque factis inlustrata sunt summorum virorum haec, 688 I, 12| quae filium devota vita inmisit in armatas hostium copias? 689 IV, 28| contempserim. Iactam et inmissam a te nefariam in me iniuriam 690 IV, 29| huius aeterni beneficii inmortalem memoriam delevisses, multo 691 VI, 52| copiosi ac divites, sed etiam inopes ac pauperes existimandi 692 V, 35| hoc tam re est quam dictu inopinatum atque mirabile. Non enim 693 II, 18| hominibus, an exilium, ut ab inprobis demigrandum sit? Mors terribilis 694 II, 19| 19] Quam ob rem, ut inprobo et stulto et inerti nemini 695 IV, 27| non stultum, ut saepe, non inprobum, ut semper, sed dementem . . . . . . . . 696 I, 12| necem Porsennae C. Mucium inpulit sine ulla spe salutis suae? 697 III, 21| nullo teste, cum lucrari inpune posset auri pondo decem, 698 I, 8| 8] Quam ob rem licet inrideat, si qui vult, plus apud 699 I, 13| 13] Veniant igitur isti inrisores huius orationis ac sententiae 700 II, 17| 17] Nescis, insane, nescis, quantas vires virtus 701 III, 20| aliquantum, in gubernatoris inscitia nihil interest. Lapsa est 702 VI, 42| commemoranda pecunia tua tam insolens ostentatio? solusne tu dives? 703 VI, 49| 49] O di immortales! non intellegunt homines, quam magnum vectigal 704 VI, 46| pactiones in patrociniis, ~intercidas pecuniarum in coitionibus 705 I, 12| adventum corporibus suis intercludendum putaverunt, quid? Africanus 706 I, 14| quadripedem aliquam putes interesse? Quicquam bonum est, quod 707 I, 12| quid? inter horum aetates interiectus Cato, quid? innumerabiles 708 Ded, 2| dilatat argumentum, minutis interrogatiunculis quasi punctis, quod proposuit, 709 V, 37| sustuleris, quo modo habeas; intuentem te, admirantem, clamores 710 III, 23| quamcumque in domum stuprum intulerint, eandem esse labem lubidinis? 711 III, 22| bono quidem melius quicquam inveniri potest. Sequitur igitur, 712 VI, 52| nec eorum quisquam adhuc inventus est, quoi, quod haberet, 713 IV, 27| victum necessariis esse invictus potest. Sapientis animus 714 IV, 29| vigiliis, consiliis stare te invitissimo rem publicam, si huius aeterni 715 V, 34| sapienti, ut nihil faciat invitus, nihil dolens, nihil coactus. 716 | ipsi 717 | ipso 718 V, 38| nihil ornatum fuit praeter ipsos, et videat aliquem summis 719 V, 33| libidines, spernat voluptates, iracundiam teneat, coerceat avaritiam, 720 | istam 721 V, 37| sic in civitate, qui se istarum rerum cupiditatibus dediderunt, 722 | istis 723 | isto 724 I, 12| patria liberanda, si quis item reliquos eiusdem consilii 725 III, 22| proficiscuntur, paria esse debent, itemque peccata, quoniam ex vitiis 726 IV, 30| esse poenam, meum illud iter ob praeclarissimas res a 727 IV, 31| omnes te leges exulem esse iubeant . . . . ~appellet inimicus, 728 V, 36| leges imponit, praescribit, iubet, vetat, quod videtur? qui 729 V, 40| tamquam domini timentur. Iudex vero quantum habet dominatum! 730 III, 24| servum?' Nuda ista si ponas, iudicari, qualia sint, non facile 731 V, 34| id salutare esse maxime iudicat, qui nihil dicit, nihil 732 I, 7| re ac factis longe aliter iudicavissent. Potestne bonum cuiquam 733 I, 13| sententiae et iam vel ipsi iudicent, utrum se horum alicuius, 734 IV, 27| in ea nihil valebant, cum iudicia iacebant, cum mos patrius 735 VI, 46| eodem te actore corruptelam iudicii molientes, qui tuas mercedum 736 II, 18| tuorum, te metus exanimant iudiciorum atque legum, quocumque adspexisti, 737 V, 34| quam ipsius voluntas atque iudicium; cui quidem etiam, quae 738 V, 37| servum esse ineptiarum omnium iudico. 739 V, 35| dominorum facta nexo aut aliquo iure civili, sed, si servitus 740 IV, 28| consensus populi liber, esset iuris et aequitatis, quae vincla 741 IV, 32| quisque erit, eius loci ius tenebit, si ibi eum legibus 742 IV | PARADOXON IV.~ÜOti pçw êfrvn ma¤netai. ~ 743 I | PARADOXON I.~ÜOti mÒnon tÚ kalÚn égayÒn. ~ 744 III | ýsa èmartÆmata kaÐ katory‰mata. ~ 745 II, 17| temeritas neque inimicorum labefactaret iniuria? 746 III, 23| intulerint, eandem esse labem lubidinis? 747 V, 33| avaritiam, ceteras animi labes repellat, tum incipiat aliis 748 VI, 50| in Carinis et fundum in Labicano; nos igitur divitiores, 749 II, 17| repugnanti. Quid enim ego laboravi aut quid egi, aut in quo 750 III, 20| inscitia nihil interest. Lapsa est lubido in muliere ignota, 751 VI, 46| expulsiones vicinorum, qui latrocinia in agris, qui cum servis, 752 IV, 28| Ac vide, quam ista tui latrocinii tela contempserim. Iactam 753 IV, 27| ille concursus et te duce latrocinium in foro constitutum et reliquiae 754 IV, 30| in foro fecisti, armatis latronibus templa tenuisti, privatorum 755 IV, 27| omnisne etiam fugitivorum ac latronum congregata unum in locum 756 I, 15| melioremne efficit aut laudabiliorem virum? an quisquam in potiendis 757 I, 15| boni particeps, ita est laudabilis maxime; neque est ullum 758 I, 8| amiserit, nec non saepe laudabo sapientem illum, Biantem, 759 II, 19| quoius virtus moresque laudandi sunt, eius non laudanda 760 V, 33| 33] Laudetur vero hic imperator aut etiam 761 II, 18| extinguuntur, non iis, quorum laus emori non potest, exilium 762 V, 37| magna familia sunt alii lautiores, ut sibi videntur, servi, 763 V | PARADOXON V.~ÜOti mÒnow ž sofÚw §leÊyerow kaÐ pçw ~afrwn douloj. ~ 764 VI, 45| reficietur, ut eo tueri sex legiones et magna equitum ac peditum 765 II, 18| exanimant iudiciorum atque legum, quocumque adspexisti, ut 766 III, 23| sumis.' Metuebam, ne 'a lenonibus' diceres. 'Socrates disputabat 767 I, 10| videri possunt odiosiora, cum lentius disputantur; vita atque 768 V, 35| carentis suo, quis neget omnes leves, omnes cupidos, omnes denique 769 III, 26| vis, sane sint breviora, leviora qui possunt videri? cum, 770 V, 34| nihil cogitat denique nisi libenter ac libere, cuius omnia consilia 771 Ded, 4| eoque hos locos scripsi libentius, quod mihi ista parãdoja 772 V, 40| cupiditas, quae videtur esse liberalior, honoris, imperii, provinciarum, 773 VI, 48| hereditatem L. Pauli an liberalitatem Africani, qui eius hereditatis 774 VI, 42| tanta possessio sit, ut ad liberaliter vivendum facile contentus 775 I, 11| Voltis a Romulo? voltis post liberam civitatem ab iis ipsis, 776 I, 12| roget, quid egerit in patria liberanda, si quis item reliquos eiusdem 777 I, 11| civitatem ab iis ipsis, qui liberaverunt? Quibus tandem gradibus 778 V, 39| muneratur. Quid horum est liberi? quid denique servi non 779 V, 33| modo aut cui tandem hic libero imperabit, qui non potest 780 III, 24| Saguntini, qui parentes suos liberos emori quam servos vivere 781 V, 41| nos cuiquam servire.' In libertatem vindicari volt? Minime; 782 VI, 46| agris, qui cum servis, cum libertis, cum clientibus societates, 783 VI, 46| candidatorum, dimissiones libertorum ad defaenerandas diripiendasque 784 V, 33| imperare? Refrenet primum libidines, spernat voluptates, iracundiam 785 III, 25| sit, sed quantum cuique liceat, spectare debemus; quicquid 786 III, 20| tenetur, si arguitur non licere. Id si nec maius nec minus 787 III, 20| eo est peccatum, si non licuit, quod semper unum et idem 788 III, 20| peccare tamquam transire lineas; quod cum feceris, culpa 789 IV, 32| ubi quisque erit, eius loci ius tenebit, si ibi eum 790 IV, 29| civem ab hoste natura ac loco, non animo factisque distinguis? 791 V, 39| non suscipit? quem nutum locupletis orbi senis non observat? 792 VI, 46| vacuas, qui proscriptiones locupletium, qui caedes municipiorum, 793 II, 18| circumscriptus est habitandi locus, non iis, qui omnem orbem 794 Ded, 4| videntur esse Socratica longeque verissima. 795 III, 26| syllaba una brevior aut longior, exsibilatur, exploditur; 796 V, 40| servitus! Adulescentibus paulo loquacioribus est serviendum, omnes, qui 797 VI, 50| semper Curios et Luscinos loquamur, pauper tandem fuit? habuit 798 IV, 30| considerabis, nec quid loquare? Nescis exilium scelerum 799 V, 39| orbi senis non observat? loquitur ad voluntatem; quicquid 800 II, 18| florentem putas, <te> tuae lubidines torquent, tu dies noctesque 801 III, 23| intulerint, eandem esse labem lubidinis? 802 III, 20| nihil interest. Lapsa est lubido in muliere ignota, dolor 803 Ded, 4| volui possentne proferri in lucem [id est in forum], et ita 804 III, 21| depositum nullo teste, cum lucrari inpune posset auri pondo 805 Ded, 5| igitur hoc parvum opusculum lucubratum his iam contractioribus 806 Ded, 3| in otio Stoici probant, ludens conieci in communes locos. 807 I, 9| 9] Ille haec ludibria fortunae ne sua quidem putavit, 808 VI, 50| memoria, ne semper Curios et Luscinos loquamur, pauper tandem 809 VI, 44| quinquaginta sint filiae, tot dotes magnam quaerunt pecuniam. Quantum 810 I, 12| praeter officium fortis et magni viri quicquam aliud propositum 811 V, 37| inquit, 'bella gessi, magnis imperiis et provinciis praefui.' 812 II, 16| umquam putavi. Non enim magnitudo animi cruciabatur eius a 813 VI, 51| aestimatores prata et areas quasdam magno aestimant, quod ei generi 814 VI, 49| intellegunt homines, quam magnum vectigal sit parsimonia. 815 II, 18| te conscientiae stimulant maleficiorum tuorum, te metus exanimant 816 I, 13| nihil habere voluit, similes malint. 817 I, 7| Potestne bonum cuiquam malo esse, aut potest quisquam 818 III, 24| emori quam servos vivere maluerunt, parricidae fuerunt. Ergo 819 III, 22| peccata, quoniam ex vitiis manant, sint aequalia necesse est. 820 IV, 29| mentem, unde haec consilia manarunt, mihi eripuisses, tum ego 821 V, 35| dicunt eos esse servos, ut mancipia, quae sunt dominorum facta 822 VI, 50| saeculi errore verser? M'. Manilius patrum nostrorum memoria, 823 IV, 31| fecerit? Aedis Nympharum manu tua deflagravit. Qui templa 824 III, 23| privatis ac si magistratibus manus adferant? quamcumque in 825 II, 16| ipse non potuit. C. vero Marium vidimus, qui mihi secundis 826 VI, 49| tecta in villis et sola marmorea facienti et signa, tabulas, 827 I, 13| utrum se horum alicuius, qui marmoreis tectis ebore et auro fulgentibus, 828 V, 38| aliquem istorum videret matellionem Corinthium cupidissime tractantem, 829 I, 14| cum tibi sive deus sive mater, ut ita dicam, rerum omnium 830 VI, 51| contentum vero suis rebus esse maximae sunt certissimaeque divitiae. 831 V, 34| quidem etiam, quae vim habere maximam dicitur, Fortuna ipsa cedit, 832 VI, 44| habet, quae brevi tempore maximas copias exhaurire possint, 833 VI, 48| qui eius hereditatis Q. Maximo fratri partem suam concessit? 834 I, 6| imperia neque eas, quibus maxume astricti sunt, voluptates 835 IV | PARADOXON IV.~ÜOti pçw êfrvn ma¤netai. ~ 836 | meae 837 | mecum 838 VI, 47| enim ad volgi opinionem mediocris, ad tuam nulla, ad meam 839 | mei 840 I, 15| est horum in voluptate? melioremne efficit aut laudabiliorem 841 III, 22| rectius, certe ne bono quidem melius quicquam inveniri potest. 842 I, 7| et commutabilia [pecuniae membra] verbo bona putaverunt appellanda, 843 III, 23| et sapientem virum fuisse memoriae traditum est. Sed tamen 844 IV, 29| aeterni beneficii inmortalem memoriam delevisses, multo etiam 845 VI, 45| vel potius egestatem ac mendicitatem tuam numquam obscure tulisti. 846 IV, 28| sceleratas faces inferebas, meorum aliquid ruere aut deflagrare 847 VI, 46| qui honeste rem quaerunt mercaturis faciendis, operis dandis, 848 VI, 46| iudicii molientes, qui tuas mercedum pactiones in patrociniis, ~ 849 VI, 46| qui illam Sullani temporis messem recordetur, qui testamenta 850 III, 20| eventis, sed vitiis hominum metienda sunt. In quo peccatur, id 851 VI, 44| quantum cuique satis est, metiuntur homines divitiarum modum. 852 I, 6| cruciantur, sed etiam amittendi metu. 853 III, 23| inquit, 'ista sumis.' Metuebam, ne 'a lenonibus' diceres. ' 854 V, 34| ne legibus quidem propter metum paret, sed eas sequitur 855 III, 21| reddiderit, si idem in decem milibus pondo auri non idem fecerit? 856 V, 36| veniendum est; eicit, abeundum; minatur, extimescendum. Ego vero 857 Ded, 5| arce poni possit quasi illa Minerva Phidiae, sed tamen ut ex 858 III, 25| putare debemus. Etiamne in minimis rebus? Etiam, siquidem rerum 859 II, 17| istis mortis aut exilii minis. Mihi vero quicquid acciderit 860 II, 18| 18] Mortemne mihi minitaris, ut omnino ab hominibus, 861 I, 12| Africanus maior, <quid? minor,> quid? inter horum aetates 862 I, 11| virtutibus? Quid? a Numa Pompilio minusne gratas dis inmortalibus 863 Ded, 2| neque dilatat argumentum, minutis interrogatiunculis quasi 864 V, 35| quam dictu inopinatum atque mirabile. Non enim ita dicunt eos 865 II, 19| vir et sapiens et fortis miser esse nemo potest. Nec vero, 866 II, 18| unam urbem esse ducunt. Te miseriae, te aerumnae premunt omnes, 867 II, 16| aerumnosum nec infelicem nec miserum umquam putavi. Non enim 868 V, 40| amplissimi videbantur, munera mittere, noctu venire domum ad eum, 869 V, 37| signum aliquod Polycleti. Mitto, unde sustuleris, quo modo 870 III, 26| vita tu, quae omni gestu moderatior, omni versu aptior esse 871 VI, 47| ad tuam nulla, ad meam modica), de me silebo, de re loquar. 872 IV, 27| virtutibus denique omnibus ut moenibus saeptus vincetur et expugnabitur, 873 VI, 46| actore corruptelam iudicii molientes, qui tuas mercedum pactiones 874 I | PARADOXON I.~ÜOti mÒnon tÚ kalÚn égayÒn. ~ 875 II, 19| Nec vero, quoius virtus moresque laudandi sunt, eius non 876 V, 34| suis ea cuique fingitur moribus.' Soli igitur hoc contingit 877 II, 18| inprobis demigrandum sit? Mors terribilis iis, quorum cum 878 II, 16| videbatur, quo beatius esse mortali nihil potest. 879 Ded, 3| animi, de continentia, de morte, de omni laude virtutis, 880 II, 18| 18] Mortemne mihi minitaris, ut omnino 881 II, 17| quem eris nanctus, istis mortis aut exilii minis. Mihi vero 882 VI, 50| quid ego de me loquor, qui morum ac temporum vitio aliquantum 883 IV, 27| cum iudicia iacebant, cum mos patrius occiderat, cum ferro 884 III, 26| 26] Histrio si paulum se movit extra numerum, aut si versus 885 I, 12| res ad necem Porsennae C. Mucium inpulit sine ulla spe salutis 886 V, 36| An ille mihi liber, cui mulier imperat, cui leges imponit, 887 III, 20| interest. Lapsa est lubido in muliere ignota, dolor ad pauciores 888 V, 38| beneficiis usum barbatulos mullos exceptantem de piscina et 889 VI, 45| 45] Multi ex te audierunt, cum diceres 890 III, 25| in re publica conlocavit; multitudine peccatorum praestat eoque 891 IV, 27| congregata unum in locum multitudo? Certe negabis. Non igitur 892 IV, 29| inmortalem memoriam delevisses, multo etiam magis, si illam mentem, 893 Ded, 2| qua dicuntur ea, quae non multum discrepent ab opinione populari, 894 V, 38| Quid enim censes? si L. Mummius aliquem istorum videret 895 V, 40| esse amplissimi videbantur, munera mittere, noctu venire domum 896 V, 39| facit, adsectatur, adsidet, muneratur. Quid horum est liberi? 897 VI, 46| locupletium, qui caedes municipiorum, qui illam Sullani temporis 898 Ded, 5| illud maiorum vigiliarum munus in tuo nomine apparuit, 899 V, 38| piscina et pertractantem et murenarum copia gloriantem, nonne 900 V, 41| vobis universis.' Dominum mutare, non liber esse volt. 'Quibus 901 IV, 31| sunt, etiamsi solum non mutarunt. An, cum omnes te leges 902 VI, 51| nec temporum perturbatione mutatur! qua praediti qui sunt, 903 II, 17| hominem terreto, si quem eris nanctus, istis mortis aut exilii 904 III, 23| isto modo.' Bene hercule narras; nam istum doctum et sapientem 905 III, 20| est, quae ex eo peccata nascantur, aequalia sint oportet. 906 IV, 29| salutem senatus exteris nationibus <ut> civis optumi commendabat, 907 V, 36| etiamsi in amplissima familia natus sit, appellandum puto. Atque 908 VI, 51| nec subripi potest neque naufragio neque incendio amittitur 909 III, 20| verteris, unum est. Auri navem evertat gubernator an paleae, 910 III, 25| interest, quod in servo necando, si id fit iniuria, semel 911 I, 12| fuisse videatur? Quae res ad necem Porsennae C. Mucium inpulit 912 IV, 27| rebus ad victum necessariis esse invictus potest. Sapientis 913 III, 24| dicet aliquis), 'patrem quis necet anne servum?' Nuda ista 914 IV, 28| Iactam et inmissam a te nefariam in me iniuriam semper duxi, 915 III, 25| esse, quicquid non licet, nefas putare debemus. Etiamne 916 IV, 27| in locum multitudo? Certe negabis. Non igitur erat illa tum 917 V, 36| videtur? qui nihil imperanti negare potest, nihil recusare audet? 918 I, 14| solent ut in bonis rebus esse negent, illud arte tenent accurateque 919 V, 35| arbitrio carentis suo, quis neget omnes leves, omnes cupidos, 920 V, 38| quidem dignum maiore aliquo negotio putet? 921 V, 36| istum non modo servum, sed nequissimum servum, etiamsi in amplissima 922 V, 35| quae sunt dominorum facta nexo aut aliquo iure civili, 923 III, 24| 24] 'Nihilne igitur interest' (nam hoc 924 III, 20| nobili virgine; peccavit vero nihilo minus, siquidem est peccare 925 V, 36| quos aedificia magnifica nimio opere delectant. 'At sumus', 926 VI, 51| possessionum minime quasi noceri potest, quanti est aestimanda 927 II, 18| lubidines torquent, tu dies noctesque cruciaris, cui nec sat est, 928 Ded, 5| his iam contractioribus noctibus, quoniam illud maiorum vigiliarum 929 V, 40| videbantur, munera mittere, noctu venire domum ad eum, precari, 930 V, 41| timiditas servitus est. 'Nolite sinere nos cuiquam servire.' 931 | nostrum 932 III, 24| quis necet anne servum?' Nuda ista si ponas, iudicari, 933 III, 26| dices? Poetam non audio in nugis; in vitae societate audiam 934 V, 39| qui cupiditate peculii nullam condicionem recusant durissimae 935 | nullo 936 | nullus 937 I, 11| atque virtutibus? Quid? a Numa Pompilio minusne gratas 938 I, 8| Biantem, ut opinor, qui numeratur in septem; cuius quom patriam 939 III, 26| si paulum se movit extra numerum, aut si versus pronuntiatus 940 IV, 30| exulasse rem publicam putent? Numquamne, homo amentissime, te circumspicies, 941 | nunc 942 V, 39| serviendo non suscipit? quem nutum locupletis orbi senis non 943 IV, 31| incendium fecerit? Aedis Nympharum manu tua deflagravit. Qui 944 | O 945 V, 38| vincla virorum sint, sed ut oblectamenta puerorum. Quid enim censes? 946 V, 35| servitus sit, sicut est, oboedientia fracti animi et abiecti 947 V, 33| desierit; dum quidem his oboediet, non modo imperator, sed 948 VI, 45| mendicitatem tuam numquam obscure tulisti. 949 V, 38| eruditos habemus); sed, obsecro te, ita venusta habeantur 950 V, 39| locupletis orbi senis non observat? loquitur ad voluntatem; 951 V, 37| servitutis locum paene infimum obtinent. 'Magna', inquit, 'bella 952 IV, 31| deprehensa est. Qui hominem occiderit? Plurimos occidisti. Qui 953 IV, 31| hominem occiderit? Plurimos occidisti. Qui incendium fecerit? 954 IV, 31| deflagravit. Qui templa occupaverit? In foro castra posuisti. 955 II, 18| ut furiae sic tuae tibi occurrunt iniuriae, quae te suspirare 956 I, 10| Sed haec videri possunt odiosiora, cum lentius disputantur; 957 Ded, 5| Phidiae, sed tamen ut ex eadem officina exisse appareat. ~ 958 V, 34| recte vivit? qui gaudet officio, cui vivendi via considerata 959 I, 12| divitiae, cui denique praeter officium fortis et magni viri quicquam 960 I, 11| Saliorum pateras arbitramur? Omitto reliquos; sunt enim omnes 961 | omnem 962 V, 36| argentum, quos Corinthia opera, quos aedificia magnifica 963 V, 33| si quid in his studiis operae posuerim, perdidisse?) dictum 964 III, 23| quaerendum, quid baioli atque operarii an quid homines doctissimi 965 V, 36| aedificia magnifica nimio opere delectant. 'At sumus', inquit, ' 966 I, 13| argento, qui Corinthiis operibus abundant, an C. Fabrici, 967 VI, 46| quaerunt mercaturis faciendis, operis dandis, publicis sumendis, 968 IV, 32| sum', inquit. Et quidem in operto fuisti. Non igitur, ubi 969 IV, 32| privilegium tulit, ut, si in opertum Bonae Deae accessisses, 970 I, 6| neque tecta magnifica neque opes neque imperia neque eas, 971 I, 8| ratio valebit quam vulgi opinio; neque ego umquam bona perdidisse 972 Ded, 2| non multum discrepent ab opinione populari, Cato autem, perfectus 973 IV, 32| ibi eum legibus esse non oportebit. ~ 974 VI, 42| quaerat, nihil appetat, nihil optet amplius. 975 IV, 29| exteris nationibus <ut> civis optumi commendabat, tu ne nunc 976 Ded, 5| Accipies igitur hoc parvum opusculum lucubratum his iam contractioribus 977 Ded, 3| incultum, quod non splendescat oratione et tamquam excolatur. Quod 978 Ded, 3| caritate patriae Stoice solet oratoriis ornamentis adhibitis dicere, 979 Ded, 5| yetik«w, ad nostrum hoc oratorium transfero dicendi genus. 980 II, 18| locus, non iis, qui omnem orbem terrarum unam urbem esse 981 V, 39| suscipit? quem nutum locupletis orbi senis non observat? loquitur 982 III, 26| perturbata autem semel ratione et ordine nihil possit addi, quo magis 983 VI, 43| quaestum turpem putas, cum isti ordini ne honestus quidem possit 984 III, 26| peccetur rationis atque ordinis, perturbata autem semel 985 Ded, 3| patriae Stoice solet oratoriis ornamentis adhibitis dicere, ego tibi 986 V, 38| nihil splendidum, nihil ornatum fuit praeter ipsos, et videat 987 VI, 42| pecunia tua tam insolens ostentatio? solusne tu dives? pro di 988 Ded, 3| quae vix in gymnasiis et in otio Stoici probant, ludens conieci 989 I, 12| propugnacula belli Punici, Cn. et P. Scipiones, qui Carthaginiensium 990 VI, 43| fraudas, decipis, poscis, pacisceris, aufers, eripis, si socios 991 VI, 46| molientes, qui tuas mercedum pactiones in patrociniis, ~intercidas 992 V, 37| ipsius servitutis locum paene infimum obtinent. 'Magna', 993 III, 20| navem evertat gubernator an paleae, in re aliquantum, in gubernatoris 994 [Title] | Paradoxa stoicorum~ 995 III, 24| scelus est, Saguntini, qui parentes suos liberos emori quam 996 III, 24| parricidae fuerunt. Ergo et parenti non numquam adimi vita sine 997 V, 33| dedecori ac turpitudini, parere desierit; dum quidem his 998 V, 34| legibus quidem propter metum paret, sed eas sequitur et colit, 999 V, 36| appellandum puto. Atque in pari stultitia sunt, quos signa, 1000 IV, 28| putavi, nisi forte, cum parietes disturbabas aut cum tectis


1-exces | excol-parie | parit-vir | vires-¾

Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2007. Content in this page is licensed under a Creative Commons License