1-exces | excol-parie | parit-vir | vires-¾
bold = Main text
Parad., Caput grey = Comment text
1001 VI, 46| sic, qui videt domi tuae pariter accusatorum atque indicum
1002 III, 24| servos vivere maluerunt, parricidae fuerunt. Ergo et parenti
1003 VI, 49| quam magnum vectigal sit parsimonia. Venio enim iam ad sumptuosos,
1004 VI, 48| hereditatis Q. Maximo fratri partem suam concessit? Haec profecto,
1005 I, 15| est quisque maxime boni particeps, ita est laudabilis maxime;
1006 III, 20| 20] Parva, inquit, est res. At magna
1007 Ded, 5| 5] Accipies igitur hoc parvum opusculum lucubratum his
1008 I, 11| quam felicatas Saliorum pateras arbitramur? Omitto reliquos;
1009 I, 12| qui roget, quid egerit in patria liberanda, si quis item
1010 Ded, 3| inmortalibus, de caritate patriae Stoice solet oratoriis ornamentis
1011 I, 8| numeratur in septem; cuius quom patriam Prienam cepisset hostis
1012 III, 25| iniuria, semel peccatur, in patris vita violanda multa peccantur;
1013 IV, 27| iudicia iacebant, cum mos patrius occiderat, cum ferro pulsis
1014 VI, 50| errore verser? M'. Manilius patrum nostrorum memoria, ne semper
1015 III, 20| muliere ignota, dolor ad pauciores pertinet, quam si petulans
1016 VI, 48| M'. Curi? hereditatem L. Pauli an liberalitatem Africani,
1017 V, 40| servitus! Adulescentibus paulo loquacioribus est serviendum,
1018 III, 26| 26] Histrio si paulum se movit extra numerum,
1019 VI, 52| divites, sed etiam inopes ac pauperes existimandi sunt. ~ ~
1020 VI, 45| quod exoptas. Itaque istam paupertatem vel potius egestatem ac
1021 III, 25| patris vita violanda multa peccantur; violatur is, qui procreavit,
1022 III, 26| nihil possit addi, quo magis peccari posse videatur. ~
1023 III, 26| esse debet, in syllaba te peccasse dices? Poetam non audio
1024 III, 25| in vita, non quae cuique peccato poena sit, sed quantum cuique
1025 III, 20| potest, quoniam in eo est peccatum, si non licuit, quod semper
1026 III, 20| generosa ac nobili virgine; peccavit vero nihilo minus, siquidem
1027 I, 14| bonum; quae quidem mihi vox pecudum videtur esse, non hominum.
1028 V, 39| dubia est, qui cupiditate peculii nullam condicionem recusant
1029 VI, 46| patrociniis, ~intercidas pecuniarum in coitionibus candidatorum,
1030 I, 6| Numquam hercule ego neque pecunias istorum neque tecta magnifica
1031 VI, 46| greges, qui nocentes et pecuniosos reos eodem te actore corruptelam
1032 I, 8| perdidisse dicam, si quis pecus aut supellectilem amiserit,
1033 VI, 45| legiones et magna equitum ac peditum auxilia possis. Iam fateris
1034 IV, 27| qui ne civitate quidem pelli potest? Quae est enim civitas?
1035 II, 17| omnis et ratio et cogitatio pendet ex fortuna, huic nihil potest
1036 II, 17| cogitationes meae, siquidem nihil peperi tale, nihil consecutus sum,
1037 Ded, 2| philosophia plus utimur, quae peperit dicendi copiam, et in qua
1038 | per
1039 Ded, 2| opinione populari, Cato autem, perfectus mea sententia Stoicus, et
1040 IV, 32| exilium nomen exulis non perhorrescis? 'Romae sum', inquit. Et
1041 II, 17| quod exploratum habeat permansurum sibi unum diem. Eum tu hominem
1042 III, 22| consentiens cum ratione et perpetua constantia; nihil huc addi
1043 III, 21| posse fieri facillume potest perspici. An virum bonum dices, qui
1044 V, 38| exceptantem de piscina et pertractantem et murenarum copia gloriantem,
1045 III, 26| rationis atque ordinis, perturbata autem semel ratione et ordine
1046 IV, 28| me iniuriam semper duxi, pervenisse ad me numquam putavi, nisi
1047 III, 20| pauciores pertinet, quam si petulans fuisset in aliqua generosa
1048 Ded, 5| possit quasi illa Minerva Phidiae, sed tamen ut ex eadem officina
1049 III, 23| 23] 'A philosophis', inquit, 'ista sumis.'
1050 V, 38| barbatulos mullos exceptantem de piscina et pertractantem et murenarum
1051 VI, 44| solet. Quamvis illa sit plena, dum te inanem videbo, divitem
1052 VI | PARADOXON VI.~ÜOti mÒnow ž sofÚw ploÊsiow. ~
1053 VI, 50| nos igitur divitiores, qui plura habemus? Utinam quidem!
1054 VI, 44| modus. Qui igitur non filias plures, sed innumerabiles cupiditates
1055 V, 35| 35] Quod etsi ita esse pluribus verbis disserendum est,
1056 VI, 48| siquidem, ut quisque, quod plurimi sit, possideat, ita divitissimus
1057 I, 15| Atqui si voluptas, quae plurimorum patrociniis defenditur,
1058 IV, 31| Qui hominem occiderit? Plurimos occidisti. Qui incendium
1059 IV, 30| Nescis exilium scelerum esse poenam, meum illud iter ob praeclarissimas
1060 II, 16| animi cruciabatur eius a Poenis, non gravitas, non fides,
1061 V, 34| ipsa cedit, si, ut sapiens poeta dixit, 'suis ea cuique fingitur
1062 III, 26| syllaba te peccasse dices? Poetam non audio in nugis; in vitae
1063 V, 34| res, quae plus apud eum polleat quam ipsius voluntas atque
1064 V, 37| detinet aut signum aliquod Polycleti. Mitto, unde sustuleris,
1065 I, 11| virtutibus? Quid? a Numa Pompilio minusne gratas dis inmortalibus
1066 III, 24| anne servum?' Nuda ista si ponas, iudicari, qualia sint,
1067 Ded, 5| enim est tale, ut in arce poni possit quasi illa Minerva
1068 VI, 42| hoc verbum in quo homine ponimus? Opinor in eo, quoi tanta
1069 II, 17| sese, quique in se uno sua ponit omnia. Cui spes omnis et
1070 I, 11| 11] Ponite ante oculos unum quemque
1071 I, 12| hostium copias tenuit in ponte solum? quae patrem Decium,
1072 Ded, 2| multum discrepent ab opinione populari, Cato autem, perfectus mea
1073 Ded, 4| quaedam esset erudita, alia popularis oratio, eoque hos locos
1074 Ded, 1| consequi tamen, ut illa etiam populo probabilia viderentur.
1075 VI, 45| posset suis fructibus, quod populus Romanus tantis vectigalibus
1076 II, 19| laudanda vita est, neque porro fugienda vita est, quae
1077 I, 12| videatur? Quae res ad necem Porsennae C. Mucium inpulit sine ulla
1078 I, 8| facio; nam omnia mecum porto mea.'
1079 VI, 43| cotidie fraudas, decipis, poscis, pacisceris, aufers, eripis,
1080 V, 36| potest, nihil recusare audet? Poscit, dandum est; vocat, veniendum
1081 VI, 52| quoniam incertas atque in casu positas possessiones habent et plus
1082 Ded, 4| appellantur], temptare volui possentne proferri in lucem [id est
1083 VI, 45| ante, quam tibi ex tuis possessionibus tantum reficietur, ut eo
1084 VI, 51| aestimant, quod ei generi possessionum minime quasi noceri potest,
1085 VI, 48| quisque, quod plurimi sit, possideat, ita divitissimus habendus
1086 VI, 52| 52] soli enim possident res et fructuosas et sempiternas
1087 I, 14| est, quod non eum, qui id possidet, meliorem facit?
1088 VI, 45| equitum ac peditum auxilia possis. Iam fateris igitur non
1089 | post
1090 Ded, 5| acceptum ut referas, nihil postulo; non enim est tale, ut in
1091 V, 33| quid in his studiis operae posuerim, perdidisse?) dictum est
1092 IV, 31| occupaverit? In foro castra posuisti.
1093 V, 34| Quid est enim libertas? Potestas vivendi, ut velis. Quis
1094 I, 7| longe aliter iudicavissent. Potestne bonum cuiquam malo esse,
1095 I, 15| laudabiliorem virum? an quisquam in potiendis voluptatibus gloriando se
1096 | potius
1097 IV, 29| haec nec fecisti nec facere potuisti, reditum mihi gloriosum
1098 II, 16| caperetur, capi certe ipse non potuit. C. vero Marium vidimus,
1099 IV, 30| poenam, meum illud iter ob praeclarissimas res a me gestas esse susceptum?
1100 I, 12| quod laudabile esset et praeclarum, videntur?
1101 I, 15| voluptatibus gloriando se et praedicatione ecfert? Atqui si voluptas,
1102 VI, 49| quaestuosum. Capit ille ex suis praediis sescena sestertia, ego centena
1103 VI, 51| perturbatione mutatur! qua praediti qui sunt, soli sunt divites;
1104 IV, 27| in re publica non erat; praedonum ille concursus et te duce
1105 V, 37| magnis imperiis et provinciis praefui.' Gere igitur animum laude
1106 V, 36| imperat, cui leges imponit, praescribit, iubet, vetat, quod videtur?
1107 III, 23| homines doctissimi senserint? praesertim cum hac sententia non modo
1108 II, 16| animus ipse, qui tot virtutum praesidio tantoque comitatu, cum corpus
1109 I, 14| dederit animum, quo nihil est praestantius neque divinius, sic te ipse
1110 III, 25| multitudine peccatorum praestat eoque poena maiore dignus
1111 VI, 51| callidi rerum aestimatores prata et areas quasdam magno aestimant,
1112 III, 22| vitia sint paria, siquidem pravitates animi recte vitia dicuntur.
1113 V, 40| noctu venire domum ad eum, precari, denique supplicare. Quae
1114 II, 18| Te miseriae, te aerumnae premunt omnes, qui te beatum, qui
1115 VI, 45| tantis vectigalibus iam pridem vix potest. Ergo hoc proposito
1116 I, 8| septem; cuius quom patriam Prienam cepisset hostis ceterique
1117 V, 33| suis imperare? Refrenet primum libidines, spernat voluptates,
1118 III, 24| facile possint. Patrem vita privare si per se scelus est, Saguntini,
1119 III, 23| discrimen? aeque peccare se, si privatis ac si magistratibus manus
1120 IV, 30| latronibus templa tenuisti, privatorum domos, aedes sacras incendisti.
1121 IV, 32| Familiarissimus tuus de te privilegium tulit, ut, si in opertum
1122 | pro
1123 Ded, 3| incredibile, quod non dicendo fiat probabile, nihil tam horridum, tam
1124 Ded, 1| tamen, ut illa etiam populo probabilia viderentur.
1125 Ded, 3| gymnasiis et in otio Stoici probant, ludens conieci in communes
1126 Ded, 2| ea sentit, quae non sane probantur in volgus, et in ea est
1127 Ded, 4| forum], et ita dici, ut probarentur, an alia quaedam esset erudita,
1128 V, 40| vehemens! Cethego, homini non probatissimo, servire coegit eos, qui
1129 I, 7| inprobi habeant et absint probis.
1130 III, 25| peccantur; violatur is, qui procreavit, is, qui aluit, is, qui
1131 IV, 32| quid ego communes leges profero, quibus omnibus es exul?
1132 Ded, 4| temptare volui possentne proferri in lucem [id est in forum],
1133 IV, 31| quorum tu te ducem esse profiteris, quos leges exilio adfici
1134 III, 20| commissa est; quam longe progrediare, cum semel transieris, ad
1135 III, 26| extra numerum, aut si versus pronuntiatus est syllaba una brevior
1136 III, 24| quoniam utro accessit, id fit propensius, si utroque adiuncta est,
1137 VI, 45| pridem vix potest. Ergo hoc proposito numquam eris dives ante,
1138 I, 12| magni viri quicquam aliud propositum fuisse videatur? Quae res
1139 Ded, 2| interrogatiunculis quasi punctis, quod proposuit, efficit.
1140 VI, 52| sempiternas solique, quod est proprium divitiarum, contenti sunt
1141 I, 12| Curi sequebatur? quid? duo propugnacula belli Punici, Cn. et P.
1142 VI, 46| possessiones vacuas, qui proscriptiones locupletium, qui caedes
1143 I, 14| sic te ipse abicies atque prosternes, ut nihil inter te atque
1144 V, 40| liberalior, honoris, imperii, provinciarum, quam dura est domina, quam
1145 VI, 46| defaenerandas diripiendasque provincias, qui expulsiones vicinorum,
1146 V, 37| gessi, magnis imperiis et provinciis praefui.' Gere igitur animum
1147 V, 34| vivendi via considerata atque provisa est, qui ne legibus quidem
1148 I, 7| nostrorum, saepe requiro prudentiam, qui haec inbecilla et commutabilia [
1149 V, 33| esset oratio; cum vero apud prudentissimos loquar, quibus haec inaudita
1150 II | II.~ÜOti aÈtãrkhw ¾ éretØ prÚw eÈdaimon¤an. ~
1151 VI, 46| faciendis, operis dandis, publicis sumendis, intellegimus opus
1152 Ded, 1| abhorrentes ab hoc usu forensi et publico, sed dicendo consequi tamen,
1153 V, 38| sint, sed ut oblectamenta puerorum. Quid enim censes? si L.
1154 III, 23| inter nos contendimus, non pugnis: utrum nobis est quaerendum,
1155 IV, 27| patrius occiderat, cum ferro pulsis magistratibus senatus nomen
1156 IV, 28| 28] Itaque pulsus ego civitate non sum, quae
1157 Ded, 2| interrogatiunculis quasi punctis, quod proposuit, efficit.
1158 I, 12| duo propugnacula belli Punici, Cn. et P. Scipiones, qui
1159 VI, 44| inanem videbo, divitem non putabo. Etenim ex eo, quantum cuique
1160 VI, 52| sunt rebus suis, satis esse putant, quod est, nihil adpetunt,
1161 III, 25| quicquid non licet, nefas putare debemus. Etiamne in minimis
1162 Ded, 3| excolatur. Quod cum ita putarem, feci etiam audacius quam
1163 V, 38| an atriensem diligentem putaret? Revivescat M'. Curius aut
1164 VI, 43| tuae. Nihil sibi deesse putat, nihil curat amplius, satiatus
1165 I, 9| ludibria fortunae ne sua quidem putavit, quae nos appellamus etiam
1166 IV, 30| discessu exulasse rem publicam putent? Numquamne, homo amentissime,
1167 I, 14| inter quadripedem aliquam putes interesse? Quicquam bonum
1168 V, 33| appelletur aut hoc nomine dignus putetur! Quo modo aut cui tandem
1169 V, 36| familia natus sit, appellandum puto. Atque in pari stultitia
1170 VI, 48| pluris aestimemus pecuniam Pyrrhi, quam Fabricio dabat, an
1171 VI, 48| Africani, qui eius hereditatis Q. Maximo fratri partem suam
1172 I, 14| nihil inter te atque inter quadripedem aliquam putes interesse?
1173 | quaedam
1174 VI, 42| contentus sit, qui nihil quaerat, nihil appetat, nihil optet
1175 III, 23| pugnis: utrum nobis est quaerendum, quid baioli atque operarii
1176 I, 9| etiam bona. Quid est igitur, quaeret aliquis, bonum? Si, quod
1177 VI, 43| aviditatem pecuniae nullum quaestum turpem putas, cum isti ordini
1178 VI, 49| sumptuosos, relinquo istum quaestuosum. Capit ille ex suis praediis
1179 III, 24| ista si ponas, iudicari, qualia sint, non facile possint.
1180 III, 23| magistratibus manus adferant? quamcumque in domum stuprum intulerint,
1181 | Quamvis
1182 | quando
1183 II, 17| Nescis, insane, nescis, quantas vires virtus habeat; nomen
1184 VI, 51| minime quasi noceri potest, quanti est aestimanda virtus, quae
1185 | quas
1186 VI, 51| aestimatores prata et areas quasdam magno aestimant, quod ei
1187 I, 11| Ponite ante oculos unum quemque veterum. Voltis a Romulo?
1188 VI, 48| divitissimus habendus sit, dubitet, quin in virtute divitiae sint?
1189 VI, 44| etiam; si, ut aiunt ~Danaum quinquaginta sint filiae, tot dotes magnam
1190 | quippe
1191 II, 17| est totus aptus ex sese, quique in se uno sua ponit omnia.
1192 | quocumque
1193 I, 8| asportarent, cum esset admonitus a quodam, ut idem ipse faceret, '
1194 III, 21| 21] Quodsi virtutes sunt pares inter
1195 II, 19| esse nemo potest. Nec vero, quoius virtus moresque laudandi
1196 IV, 29| Nihil neque meum est neque quoiusquam, quod auferri, quod eripi,
1197 I, 8| numeratur in septem; cuius quom patriam Prienam cepisset
1198 | quoque
1199 III, 20| ipsum quidem illud peccare, quoquo verteris, unum est. Auri
1200 III, 26| perturbatione peccetur rationis atque ordinis, perturbata
1201 VI, 46| Sullani temporis messem recordetur, qui testamenta subiecta,
1202 III, 22| facta sunt et nihil recto rectius, certe ne bono quidem melius
1203 III, 22| recte facta sunt et nihil recto rectius, certe ne bono quidem
1204 I, 9| fieri vere dicitur, quod rectum et honestum et cum virtute
1205 V, 39| peculii nullam condicionem recusant durissimae servitutis? Hereditatis
1206 II, 17| tam ingrata civitate, ne recusanti quidem evenerit, non modo [
1207 V, 36| imperanti negare potest, nihil recusare audet? Poscit, dandum est;
1208 V, 41| nisi quod est turpe non reddere. Sed haec hactenus. Ille
1209 III, 21| posset auri pondo decem, reddiderit, si idem in decem milibus
1210 IV, 29| fecisti nec facere potuisti, reditum mihi gloriosum iniuria tua
1211 VI, 49| cupiditatis aliquid etiam redundabit. Uter igitur est divitior,
1212 Ded, 5| tamen opus in acceptum ut referas, nihil postulo; non enim
1213 V, 34| proficiscuntur eodemque referuntur, nec est ulla res, quae
1214 VI, 45| tuis possessionibus tantum reficietur, ut eo tueri sex legiones
1215 V, 33| cupiditatibus suis imperare? Refrenet primum libidines, spernat
1216 II, 16| 16] Nec vero ego M. Regulum aerumnosum nec infelicem
1217 III, 22| demi, ut virtutis nomen relinquatur. Etenim si bene facta recte
1218 VI, 49| enim iam ad sumptuosos, relinquo istum quaestuosum. Capit
1219 I, 10| praeclare fundatam nobis reliquerunt, aut argenti ad avaritiam
1220 IV, 27| latrocinium in foro constitutum et reliquiae coniurationis a Catilinae
1221 VI, 46| qui nocentes et pecuniosos reos eodem te actore corruptelam
1222 V, 33| avaritiam, ceteras animi labes repellat, tum incipiat aliis imperare,
1223 III, 23| utilior quidem hominum vitae reperiri ulla possit. Quae vis est
1224 IV, 28| quae vincla sunt civitatis, repetita memoria. Ac vide, quam ista
1225 VI, 48| Fabrici, qui illam pecuniam repudiabat? utrum aurum Samnitum an
1226 II, 17| evenerit, non modo [non] repugnanti. Quid enim ego laboravi
1227 VI, 49| possessio quo est maior, eo plus requirit ad se tuendam, an quae suis
1228 I, 7| maiorum nostrorum, saepe requiro prudentiam, qui haec inbecilla
1229 VI, 52| sibi deesse sentiunt, nihil requirunt; inprobi autem et avari,
1230 VI, 48| utrum aurum Samnitum an responsum M'. Curi? hereditatem L.
1231 V, 34| libere, cuius omnia consilia resque omnes, quas gerit, ab ipso
1232 V, 38| atriensem diligentem putaret? Revivescat M'. Curius aut eorum aliquis,
1233 I, 12| 12] Brutum si qui roget, quid egerit in patria liberanda,
1234 IV, 32| exulis non perhorrescis? 'Romae sum', inquit. Et quidem
1235 VI, 45| fructibus, quod populus Romanus tantis vectigalibus iam
1236 I, 11| quemque veterum. Voltis a Romulo? voltis post liberam civitatem
1237 I, 11| Quibus tandem gradibus Romulus escendit in caelum? iisne,
1238 IV, 28| inferebas, meorum aliquid ruere aut deflagrare arbitrabare.
1239 IV, 30| privatorum domos, aedes sacras incendisti. Cur hostis Spartacus,
1240 VI, 50| etiam ipse fortasse in huius saeculi errore verser? M'. Manilius
1241 IV, 27| denique omnibus ut moenibus saeptus vincetur et expugnabitur,
1242 III, 24| privare si per se scelus est, Saguntini, qui parentes suos liberos
1243 I, 11| urnulas fuisse quam felicatas Saliorum pateras arbitramur? Omitto
1244 V, 34| sequitur et colit, quia id salutare esse maxime iudicat, qui
1245 IV, 29| et tum maxime, cum meam salutem senatus exteris nationibus <
1246 I, 12| Mucium inpulit sine ulla spe salutis suae? quae vis Coclitem
1247 VI, 48| repudiabat? utrum aurum Samnitum an responsum M'. Curi? hereditatem
1248 III, 21| nec forti fortiorem nec sapiente sapientiorem posse fieri
1249 V, 34| Soli igitur hoc contingit sapienti, ut nihil faciat invitus,
1250 III, 21| forti fortiorem nec sapiente sapientiorem posse fieri facillume potest
1251 IV, 27| necessariis esse invictus potest. Sapientis animus magnitudine consilii,
1252 II, 18| noctesque cruciaris, cui nec sat est, quod est, et id ipsum
1253 I, 6| enim umquam expletur nec satiatur cupiditatis sitis, neque
1254 VI, 43| putat, nihil curat amplius, satiatus est aut contentus etiam
1255 VI, 47| copia, copiam autem declarat satietas rerum atque abundantia;
1256 IV, 28| disturbabas aut cum tectis sceleratas faces inferebas, meorum
1257 IV, 31| 31] Omnes scelerati atque impii, quorum tu te
1258 III, 24| numquam adimi vita sine scelere potest et servo saepe sine
1259 IV, 30| loquare? Nescis exilium scelerum esse poenam, meum illud
1260 Ded, 5| cum ea, quae dicuntur in scholis yetik«w, ad nostrum hoc
1261 I, 12| belli Punici, Cn. et P. Scipiones, qui Carthaginiensium adventum
1262 V, 40| serviendum, omnes, qui aliquid scire videntur, tamquam domini
1263 Ded, 4| oratio, eoque hos locos scripsi libentius, quod mihi ista
1264 II, 16| Marium vidimus, qui mihi secundis rebus unus ex fortunatis
1265 I, 12| quid spectaverint, quid secuti sint, num quis existat,
1266 VI, 52| possident res et fructuosas et sempiternas solique, quod est proprium
1267 Ded, 1| avunculum tuum, cum in senatu sententiam diceret, locos
1268 IV, 31| qui cum telo fuerit? Ante senatum tua sica deprehensa est.
1269 V, 39| quem nutum locupletis orbi senis non observat? loquitur ad
1270 I, 6| disputationibus, non ex meo sensu deprompta haec videatur
1271 I, 13| inrisores huius orationis ac sententiae et iam vel ipsi iudicent,
1272 VI, 44| divitem, cum ipse egere se sentiat?
1273 I, 6| videatur oratio, dicam, quod sentio, tamen, et dicam brevius,
1274 Ded, 2| sententia Stoicus, et ea sentit, quae non sane probantur
1275 VI, 52| egent, nihil sibi deesse sentiunt, nihil requirunt; inprobi
1276 I, 8| opinor, qui numeratur in septem; cuius quom patriam Prienam
1277 I, 12| tenuitas victus M'. Curi sequebatur? quid? duo propugnacula
1278 VI, 43| iudicet divitem, non hominum sermo neque possessiones tuae.
1279 V, 39| spes quid iniquitatis in serviendo non suscipit? quem nutum
1280 V, 40| paulo loquacioribus est serviendum, omnes, qui aliquid scire
1281 VI, 46| latrocinia in agris, qui cum servis, cum libertis, cum clientibus
1282 V, 41| oratio: 'Eripite nos ex servitute'? Quae est ista servitus
1283 VI, 49| Capit ille ex suis praediis sescena sestertia, ego centena ex
1284 II, 17| qui est totus aptus ex sese, quique in se uno sua ponit
1285 VI, 49| ex suis praediis sescena sestertia, ego centena ex meis; illi
1286 VI, 45| reficietur, ut eo tueri sex legiones et magna equitum
1287 IV, 31| fuerit? Ante senatum tua sica deprehensa est. Qui hominem
1288 | sicut
1289 I, 13| et auro fulgentibus, qui signis, qui tabulis, qui caelato
1290 V, 37| te stupidum detinet aut signum aliquod Polycleti. Mitto,
1291 VI, 47| ad meam modica), de me silebo, de re loquar.
1292 VI, 46| sententiam, forum domum, vocem silentium: quis hunc non putet confiteri
1293 I, 13| eorum, nihil habere voluit, similes malint.
1294 V, 33| inaudita non sint, cur ego simulem me, si quid in his studiis
1295 | Sin
1296 V, 41| timiditas servitus est. 'Nolite sinere nos cuiquam servire.' In
1297 II, 18| te suspirare libere non sinunt.
1298 | sitis
1299 III, 26| audio in nugis; in vitae societate audiam civem digitis peccata
1300 VI, 46| libertis, cum clientibus societates, qui possessiones vacuas,
1301 III, 23| a lenonibus' diceres. 'Socrates disputabat isto modo.' Bene
1302 Ded, 4| appellant maxime videntur esse Socratica longeque verissima.
1303 I, 6| Vereor, ne cui vestrum ex Socraticorum hominum disputationibus,
1304 VI, 49| aurata tecta in villis et sola marmorea facienti et signa,
1305 I, 14| transferuntur, facile adduci solent ut in bonis rebus esse negent,
1306 IV, 32| id fecisse etiam gloriari soles. Quo modo igitur tot legibus
1307 VI, 52| fructuosas et sempiternas solique, quod est proprium divitiarum,
1308 V, 37| ungunt, qui verrunt, qui spargunt, non honestissimum locum
1309 IV, 30| sacras incendisti. Cur hostis Spartacus, si tu civis? Potes autem
1310 I, 12| Mucium inpulit sine ulla spe salutis suae? quae vis Coclitem
1311 III, 25| sed quantum cuique liceat, spectare debemus; quicquid non oportet,
1312 I, 12| eiusdem consilii socios, quid spectaverint, quid secuti sint, num quis
1313 V, 33| Refrenet primum libidines, spernat voluptates, iracundiam teneat,
1314 Ded, 3| tam incultum, quod non splendescat oratione et tamquam excolatur.
1315 V, 38| quorum in villa ac domo nihil splendidum, nihil ornatum fuit praeter
1316 VI, 43| aufers, eripis, si socios spolias, aerarium expilas, si testamenta
1317 IV, 29| curis, vigiliis, consiliis stare te invitissimo rem publicam,
1318 II, 18| times, te conscientiae stimulant maleficiorum tuorum, te
1319 Ded, 3| inmortalibus, de caritate patriae Stoice solet oratoriis ornamentis
1320 Ded, 3| in gymnasiis et in otio Stoici probant, ludens conieci
1321 [Title] | Paradoxa stoicorum~
1322 Ded, 2| perfectus mea sententia Stoicus, et ea sentit, quae non
1323 V, 33| simulem me, si quid in his studiis operae posuerim, perdidisse?)
1324 V, 36| appellandum puto. Atque in pari stultitia sunt, quos signa, quos tabulae,
1325 II, 19| Quam ob rem, ut inprobo et stulto et inerti nemini bene esse
1326 IV, 27| 27] Ego vero te non stultum, ut saepe, non inprobum,
1327 V, 37| dignum. Aetionis tabula te stupidum detinet aut signum aliquod
1328 III, 23| adferant? quamcumque in domum stuprum intulerint, eandem esse
1329 | suae
1330 VI, 46| recordetur, qui testamenta subiecta, tot qui sublatos homines,
1331 VI, 46| testamenta subiecta, tot qui sublatos homines, qui denique omnia
1332 VI, 51| virtus, quae nec eripi nec subripi potest neque naufragio neque
1333 I, 10| virorum haec, quae verbis subtilius, quam satis est, disputari
1334 VI, 46| municipiorum, qui illam Sullani temporis messem recordetur,
1335 VI, 46| operis dandis, publicis sumendis, intellegimus opus esse
1336 III, 23| philosophis', inquit, 'ista sumis.' Metuebam, ne 'a lenonibus'
1337 VI, 48| Haec profecto, quae sunt summarum virtutum pluris aestimanda
1338 I, 10| atque factis inlustrata sunt summorum virorum haec, quae verbis
1339 I, 14| defendunt, voluptatem esse summum bonum; quae quidem mihi
1340 VI, 49| tenui vectigali detractis sumptibus cupiditatis aliquid etiam
1341 VI, 49| concupiscenti non modo ad sumptum ille est fructus, sed etiam
1342 VI, 49| parsimonia. Venio enim iam ad sumptuosos, relinquo istum quaestuosum.
1343 | suo
1344 | suos
1345 I, 10| amoenitatum ad delectationem aut supellectilis ad delicias aut epularum
1346 VI, 49| divitior, cui deest an cui superat? qui eget an qui abundat?
1347 I, 11| omnes pares inter se praeter Superbum.
1348 V, 40| ad eum, precari, denique supplicare. Quae servitus est, si haec
1349 VI, 43| expectas quidem atque ipse supponis, haec utrum abundantis an
1350 IV, 30| praeclarissimas res a me gestas esse susceptum?
1351 V, 39| iniquitatis in serviendo non suscipit? quem nutum locupletis orbi
1352 II, 18| occurrunt iniuriae, quae te suspirare libere non sinunt.
1353 VI, 49| an quae suis se viribus sustinet?
1354 V, 37| aliquod Polycleti. Mitto, unde sustuleris, quo modo habeas; intuentem
1355 V, 37| animum laude dignum. Aetionis tabula te stupidum detinet aut
1356 V, 36| stultitia sunt, quos signa, quos tabulae, quos caelatum argentum,
1357 VI, 49| marmorea facienti et signa, tabulas, supellectilem et vestem
1358 I, 13| fulgentibus, qui signis, qui tabulis, qui caelato auro et argento,
1359 I, 7| bonus? Atqui ista omnia talia videmus, ut et inprobi habeant
1360 V, 41| servitus tam claro homini tamque nobili? Omnis animi debilitati
1361 VI, 45| fructibus, quod populus Romanus tantis vectigalibus iam pridem
1362 II, 16| qui tot virtutum praesidio tantoque comitatu, cum corpus eius
1363 IV, 28| quam ista tui latrocinii tela contempserim. Iactam et
1364 IV, 31| appellet inimicus, qui cum telo fuerit? Ante senatum tua
1365 II, 17| essem, quem neque fortunae temeritas neque inimicorum labefactaret
1366 III, 21| nec bono viro meliorem nec temperante temperantiorem nec forti
1367 III, 21| auri non idem fecerit? aut temperantem, qui se in aliqua libidine
1368 III, 21| meliorem nec temperante temperantiorem nec forti fortiorem nec
1369 VI, 51| neque incendio amittitur nec tempestatum nec temporum perturbatione
1370 VI, 44| cupiditates habet, quae brevi tempore maximas copias exhaurire
1371 VI, 46| municipiorum, qui illam Sullani temporis messem recordetur, qui testamenta
1372 Ded, 4| etiam parãdoja appellantur], temptare volui possentne proferri
1373 V, 33| spernat voluptates, iracundiam teneat, coerceat avaritiam, ceteras
1374 IV, 32| quisque erit, eius loci ius tenebit, si ibi eum legibus esse
1375 III, 25| possumus, animorum modum tenere possumus.
1376 III, 20| autem non licet, id hoc uno tenetur, si arguitur non licere.
1377 VI, 49| ad faenus exiguus. Ex meo tenui vectigali detractis sumptibus
1378 IV, 30| armatis latronibus templa tenuisti, privatorum domos, aedes
1379 I, 12| contra omnes hostium copias tenuit in ponte solum? quae patrem
1380 I, 12| continentia C. Fabrici, quid tenuitas victus M'. Curi sequebatur?
1381 V, 37| at qui tractant ista, qui tergent, qui ungunt, qui verrunt,
1382 VI, 50| verum victu atque cultu terminatur pecuniae modus.
1383 II, 18| non iis, qui omnem orbem terrarum unam urbem esse ducunt.
1384 II, 17| unum diem. Eum tu hominem terreto, si quem eris nanctus, istis
1385 II, 18| inprobis demigrandum sit? Mors terribilis iis, quorum cum vita omnia
1386 III, 21| dices, qui depositum nullo teste, cum lucrari inpune posset
1387 V, 40| videntur, tamquam domini timentur. Iudex vero quantum habet
1388 II, 18| non diuturnum sit futurum, times, te conscientiae stimulant
1389 V, 41| debilitati et humilis et fracti timiditas servitus est. 'Nolite sinere
1390 V, 40| conscientia peccatorum, timor, quam est illa misera, quam
1391 V, 40| quantum habet dominatum! quo timore nocentes adficit! An non
1392 IV, 27| animus magnitudine consilii, tolerantia rerum humanarum, contemptione
1393 V, 37| te, admirantem, clamores tollentem cum video, servum esse ineptiarum
1394 II, 18| putas, <te> tuae lubidines torquent, tu dies noctesque cruciaris,
1395 V, 38| cupidissime tractantem, cum ipse totam Corinthum contempsisset,
1396 | totus
1397 V, 37| servi, ut atrienses, at qui tractant ista, qui tergent, qui ungunt,
1398 V, 38| matellionem Corinthium cupidissime tractantem, cum ipse totam Corinthum
1399 Ded, 1| locos graves ex philosophia tractare abhorrentes ab hoc usu forensi
1400 III, 23| sapientem virum fuisse memoriae traditum est. Sed tamen quaero ex
1401 III, 20| transieris, ad augendam transeundi culpam nihil pertinet. Peccare
1402 Ded, 5| ad nostrum hoc oratorium transfero dicendi genus. Hoc tamen
1403 I, 14| quae modo huc, modo illuc transferuntur, facile adduci solent ut
1404 III, 20| longe progrediare, cum semel transieris, ad augendam transeundi
1405 III, 20| siquidem est peccare tamquam transire lineas; quod cum feceris,
1406 I | PARADOXON I.~ÜOti mÒnon tÚ kalÚn égayÒn. ~
1407 | tuas
1408 VI, 49| eo plus requirit ad se tuendam, an quae suis se viribus
1409 VI, 45| tantum reficietur, ut eo tueri sex legiones et magna equitum
1410 | tui
1411 | tuis
1412 VI, 45| mendicitatem tuam numquam obscure tulisti.
1413 IV, 32| Familiarissimus tuus de te privilegium tulit, ut, si in opertum Bonae
1414 | tuorum
1415 V, 41| quisquam debet, nisi quod est turpe non reddere. Sed haec hactenus.
1416 VI, 43| pecuniae nullum quaestum turpem putas, cum isti ordini ne
1417 V, 33| improbissimis dominis, dedecori ac turpitudini, parere desierit; dum quidem
1418 | ubi
1419 I, 10| Quaero enim a vobis, num ullam cogitationem habuisse videantur
1420 I, 15| laudabilis maxime; neque est ullum bonum, de quo non is, qui
1421 VI, 43| honestus quidem possit esse ullus, si cotidie fraudas, decipis,
1422 | unam
1423 V, 37| tractant ista, qui tergent, qui ungunt, qui verrunt, qui spargunt,
1424 V, 41| enim adiungit? 'Nisi vobis universis.' Dominum mutare, non liber
1425 II, 18| omnem orbem terrarum unam urbem esse ducunt. Te miseriae,
1426 I, 11| inmortalibus capudines ac fictiles urnulas fuisse quam felicatas Saliorum
1427 Ded, 1| tractare abhorrentes ab hoc usu forensi et publico, sed
1428 V, 38| summis populi beneficiis usum barbatulos mullos exceptantem
1429 II, 17| habeat; nomen tantum virtutis usurpas, quid ipsa valeat, ignoras.
1430 V, 33| Praeclare enim est hoc usurpatum a doctissimis (quorum ego
1431 VI, 49| aliquid etiam redundabit. Uter igitur est divitior, cui
1432 V, 33| quorum ego auctoritate non uterer, si mihi apud aliquos agrestes
1433 Ded, 5| exercitationum earum, quibus uti consuevi, cum ea, quae dicuntur
1434 III, 23| non modo verior, sed ne utilior quidem hominum vitae reperiri
1435 Ded, 2| nos ea philosophia plus utimur, quae peperit dicendi copiam,
1436 | Utinam
1437 III, 24| distinguit; quae quoniam utro accessit, id fit propensius,
1438 | utroque
1439 V | PARADOXON V.~ÜOti mÒnow ž sofÚw §leÊyerow
1440 VI, 46| societates, qui possessiones vacuas, qui proscriptiones locupletium,
1441 II, 17| virtutis usurpas, quid ipsa valeat, ignoras. Nemo potest non
1442 IV, 27| civitas, cum leges in ea nihil valebant, cum iudicia iacebant, cum
1443 I, 8| apud me tamen vera ratio valebit quam vulgi opinio; neque
1444 V, 41| 41] Quid valet igitur illa eloquentissimi
1445 VI, 49| faenus exiguus. Ex meo tenui vectigali detractis sumptibus cupiditatis
1446 VI, 45| quod populus Romanus tantis vectigalibus iam pridem vix potest. Ergo
1447 V, 40| domina, quam imperiosa, quam vehemens! Cethego, homini non probatissimo,
1448 V, 34| libertas? Potestas vivendi, ut velis. Quis igitur vivit, ut volt,
1449 VI, 46| homines, qui denique omnia venalia, edictum decretum, alienam
1450 I, 13| 13] Veniant igitur isti inrisores huius
1451 V, 36| Poscit, dandum est; vocat, veniendum est; eicit, abeundum; minatur,
1452 VI, 49| vectigal sit parsimonia. Venio enim iam ad sumptuosos,
1453 V, 40| videbantur, munera mittere, noctu venire domum ad eum, precari, denique
1454 V, 38| habemus); sed, obsecro te, ita venusta habeantur ista, non ut vincla
1455 I, 8| vult, plus apud me tamen vera ratio valebit quam vulgi
1456 I, 7| commutabilia [pecuniae membra] verbo bona putaverunt appellanda,
1457 VI, 42| intellegimus divitem aut hoc verbum in quo homine ponimus? Opinor
1458 I, 6| 6] Vereor, ne cui vestrum ex Socraticorum
1459 III, 23| cum hac sententia non modo verior, sed ne utilior quidem hominum
1460 Ded, 4| esse Socratica longeque verissima.
1461 V, 41| liberum quidem esse ratio et veritas ipsa convincat. ~
1462 V, 37| tergent, qui ungunt, qui verrunt, qui spargunt, non honestissimum
1463 VI, 50| in huius saeculi errore verser? M'. Manilius patrum nostrorum
1464 III, 26| omni gestu moderatior, omni versu aptior esse debet, in syllaba
1465 III, 26| movit extra numerum, aut si versus pronuntiatus est syllaba
1466 III, 20| quidem illud peccare, quoquo verteris, unum est. Auri navem evertat
1467 VI, 50| non aestimatione census, verum victu atque cultu terminatur
1468 VI, 49| tabulas, supellectilem et vestem infinite concupiscenti non
1469 V, 36| vero ne conservorum quidem vestrorum principes estis.
1470 | vestrum
1471 V, 36| imponit, praescribit, iubet, vetat, quod videtur? qui nihil
1472 I, 11| ante oculos unum quemque veterum. Voltis a Romulo? voltis
1473 VI | PARADOXON VI.~ÜOti mÒnow ž sofÚw ploÊsiow. ~
1474 V, 34| gaudet officio, cui vivendi via considerata atque provisa
1475 VI, 46| provincias, qui expulsiones vicinorum, qui latrocinia in agris,
1476 VI, 50| aestimatione census, verum victu atque cultu terminatur pecuniae
1477 IV, 27| rebus ad victum necessariis esse invictus
1478 I, 12| Fabrici, quid tenuitas victus M'. Curi sequebatur? quid?
1479 IV, 28| civitatis, repetita memoria. Ac vide, quam ista tui latrocinii
1480 I, 10| ullam cogitationem habuisse videantur ii, qui hanc rem publicam
1481 V, 40| qui sibi esse amplissimi videbantur, munera mittere, noctu venire
1482 II, 16| adversis unus ex summis viris videbatur, quo beatius esse mortali
1483 VI, 44| sit plena, dum te inanem videbo, divitem non putabo. Etenim
1484 I, 7| Atqui ista omnia talia videmus, ut et inprobi habeant et
1485 V, 37| clamores tollentem cum video, servum esse ineptiarum
1486 I, 6| expetendis esse duxi, quippe cum viderem rebus his circumfluentis
1487 Ded, 1| etiam populo probabilia viderentur.
1488 V, 38| Mummius aliquem istorum videret matellionem Corinthium cupidissime
1489 VI, 46| esse quaesito, sic, qui videt domi tuae pariter accusatorum
1490 II, 16| non potuit. C. vero Marium vidimus, qui mihi secundis rebus
1491 Ded, 5| noctibus, quoniam illud maiorum vigiliarum munus in tuo nomine apparuit,
1492 IV, 29| conscientiam meis curis, vigiliis, consiliis stare te invitissimo
1493 V, 38| eorum aliquis, quorum in villa ac domo nihil splendidum,
1494 VI, 49| meis; illi aurata tecta in villis et sola marmorea facienti
1495 V, 34| cui quidem etiam, quae vim habere maximam dicitur,
1496 IV, 27| omnibus ut moenibus saeptus vincetur et expugnabitur, qui ne
1497 V, 41| servire.' In libertatem vindicari volt? Minime; quid enim
1498 III, 25| peccatur, in patris vita violanda multa peccantur; violatur
1499 III, 25| violanda multa peccantur; violatur is, qui procreavit, is,
1500 II, 19| bene esse potest, sic bonus vir et sapiens et fortis miser
|