Liber, Par.
1 DeFin, 0| sciscat et probet, id est voluptatem et dolorem. ad haec et quae
2 DeFin, 0| ex eo perciperet corpore voluptatem, aut cum Latinis tertio
3 DeFin, 0| conflixisse apud Veserim propter voluptatem; quod vero securi percussit
4 DeFin, 0| per se laetitiam, id est voluptatem. homines optimi non intellegunt
5 DeFin, 0| disserendi artem nullam habuit. voluptatem cum summum bonum diceret,
6 DeFin, 0| simul atque natum sit, voluptatem appetere eaque gaudere ut
7 DeFin, 0| fugiat aliquid, praeter voluptatem et dolorem?
8 DeFin, 0| ratione intellegi posse et voluptatem ipsam per se esse expetendam
9 DeFin, 0| omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium,
10 DeFin, 0| explicabo. nemo enim ipsam voluptatem, quia voluptas sit, aspernatur
11 DeFin, 0| dolores eos, qui ratione voluptatem sequi nesciunt, neque porro
12 DeFin, 0| dolore magnam aliquam quaerat voluptatem. ut enim ad minima veniam,
13 DeFin, 0| omnium virtutum cursu ad voluptatem proprius disserendi locus.
14 DeFin, 0| percipitur sensibus, sed maximam voluptatem illam habemus, quae percipitur
15 DeFin, 0| quiddam inter dolorem et voluptatem; illud enim ipsum, quod
16 DeFin, 0| dolore careret, non modo voluptatem esse, verum etiam summam
17 DeFin, 0| esse, verum etiam summam voluptatem. quisquis enim sentit, quem
18 DeFin, 0| Epicurus terminari summam voluptatem, ut postea variari voluptas
19 DeFin, 0| Extremum autem esse bonorum voluptatem ex hoc facillime perspici
20 DeFin, 0| pulchraeque virtutes nisi voluptatem efficerent, quis eas aut
21 DeFin, 0| 43] Quam autem ego dicam voluptatem, iam videtis, ne invidia
22 DeFin, 0| nobis ducem praebeat ad voluptatem. sapientia enim est una,
23 DeFin, 0| ob eamque causam propter voluptatem et parvam et non necessariam
24 DeFin, 0| sentiant non esse faciendum, ii voluptatem maximam adipiscuntur praetermittenda
25 DeFin, 0| pariant, has optari, quia voluptatem. ~
26 DeFin, 0| quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. itaque
27 DeFin, 0| potest, nisi derigatur ad voluptatem, voluptas autem est sola,
28 DeFin, 0| idem licet transferre in voluptatem, ut ea maior sit, si nihil
29 DeFin, 0| perspicuum est, maximam animi aut voluptatem aut molestiam plus aut ad
30 DeFin, 0| honesto nullam requirere voluptatem atque ad beate vivendum
31 DeFin, 0| administrari neque maiorem voluptatem ex infinito tempore aetatis
32 DeFin, 0| quosque labores propter suam voluptatem susciperet, eosdem suscipiet
33 DeFin, 0| suscipiet propter amici voluptatem. quaeque de virtutibus dicta
34 DeFin, 0| amicitiam propter nostram voluptatem expetendam putemus, tota
35 DeFin, 0| voluntates fieri propter voluptatem; cum autem usus progrediens
36 DeFin, 0| nihil esse prosperum nisi voluptatem, nihil asperum nisi dolorem,
37 DeFin, 0| viderer habere bene cognitam voluptatem et satis firme conceptam
38 DeFin, 0| finem rerum expetendarum voluptatem esse dicat, id extremum,
39 DeFin, 0| Quonam, inquit, modo? Quia voluptatem hanc esse sentiunt omnes,
40 DeFin, 0| 7] Quid ergo? istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat?
41 DeFin, 0| hilaretur. Graece *don®n, Latine voluptatem vocant. Quid est igitur,
42 DeFin, 0| esset, variari, non augeri voluptatem? Memini vero, inquam; sed
43 DeFin, 0| sensibus, tum esse in motu voluptatem, qui faciat varietatem voluptatum,
44 DeFin, 0| augeri illam non dolendi voluptatem, quam cur voluptatem appelles
45 DeFin, 0| dolendi voluptatem, quam cur voluptatem appelles nescio. ~
46 DeFin, 0| in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere?
47 DeFin, 0| nos, quam dicat Epicurus voluptatem. quod quidem mihi si quando
48 DeFin, 0| intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille *don®n. et quidem
49 DeFin, 0| nam et ille apud Trabeam 'voluptatem animi nimiam' laetitiam
50 DeFin, 0| vivere, cur mavult dicere voluptatem quam vacuitatem doloris,
51 DeFin, 0| dicat intellegit? sin autem voluptatem putat adiungendam eam, quae
52 DeFin, 0| haesitaret. aut enim eam voluptatem tueretur, quam Aristippus,
53 DeFin, 0| loqui possent, appellarent voluptatem, aut, si magis placeret
54 DeFin, 0| Callipho adiunxit ad honestatem voluptatem, Diodorus ad eandem honestatem
55 DeFin, 0| loquatur, nec Aristippus, qui voluptatem summum bonum dicit, in voluptate
56 DeFin, 0| expetendis quidem rebus numeret voluptatem. ~
57 DeFin, 0| verbis. cum enim eam ipsam voluptatem, quam eodem nomine omnes
58 DeFin, 0| ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. ex quo
59 DeFin, 0| sed tamen ex eo, quod eam voluptatem, quam omnes gentes hoc nomine
60 DeFin, 0| accedere quicquam posse ad voluptatem nihil dolentis. at iste
61 DeFin, 0| videre, maximo argumento esse voluptatem illam, qua sublata neget
62 DeFin, 0| expetendum quidem esse, quod eam voluptatem hoc eodem auctore non desideremus,
63 DeFin, 0| faciat. quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; quae
64 DeFin, 0| unum facit. hanc in motu voluptatem —sic enim has suaves et
65 DeFin, 0| ab iis duce natura hanc voluptatem expeti nihil dolendi. nec
66 DeFin, 0| semper hoc utitur, ut probet voluptatem natura expeti, quod ea voluptas,
67 DeFin, 0| natura sua. nec vero ut voluptatem expetat, natura movet infantem,
68 DeFin, 0| vero putare esse praeter voluptatem, non membra, non sensus,
69 DeFin, 0| virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. * *
70 DeFin, 0| cum in prima commendatione voluptatem dixisset, si eam, quam Aristippus,
71 DeFin, 0| ne> fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima
72 DeFin, 0| sensibus ipsis iudicari voluptatem bonum esse, dolorem malum,
73 DeFin, 0| pastum et ad procreandi voluptatem hoc divinum animal ortum
74 DeFin, 0| contra Aristippum, qui eam voluptatem non modo summam, sed solam
75 DeFin, 0| quam omnes unam appellamus voluptatem. aliter autem vobis placet.
76 DeFin, 0| ad virtutem adiungunt vel voluptatem, quam unam virtus minimi
77 DeFin, 0| omnia referant neque in ea voluptatem dicant inesse, ait eos voce
78 DeFin, 0| tamen expetitur propter voluptatem.' ~
79 DeFin, 0| laudari. nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae
80 DeFin, 0| conatum suum referebat, non ad voluptatem. sic vester sapiens magno
81 DeFin, 0| et, ut ipsi dicitis, ad voluptatem referatis, tamen ea faciatis,
82 DeFin, 0| faciatis, e quibus appareat non voluptatem vos, sed officium sequi,
83 DeFin, 0| studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat. quod quidem
84 DeFin, 0| esse dolorem, summum bonum voluptatem! Lucius Thorius Balbus fuit,
85 DeFin, 0| concoquendum, vino et ad voluptatem et ne noceret. cetera illa
86 DeFin, 0| cogitare pictam in tabula Voluptatem pulcherrimo vestitu et ornatu
87 DeFin, 0| vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit. sed
88 DeFin, 0| intellegere nos quam dicatis voluptatem. rem videlicet difficilem
89 DeFin, 0| tum aliam quandam summam voluptatem, quo addi nihil possit;
90 DeFin, 0| inquam, qui Latine loquuntur, voluptatem vocant, sed ne haec quidem
91 DeFin, 0| praeter vos nemo appellat voluptatem. Vide igitur ne non debeas
92 DeFin, 0| usquam locum esse, si ad voluptatem omnia referantur, nihil
93 DeFin, 0| aliquid afferre, nec minorem voluptatem percipi in brevitate temporis,
94 DeFin, 0| infinito tempore aetatis voluptatem fieri maiorem quam finito
95 DeFin, 0| is conveniet, si negabit voluptatem crescere longinquitate?
96 DeFin, 0| longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas
97 DeFin, 0| est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? quid
98 DeFin, 0| vivere beate. Quid? istam voluptatem perpetuam quis potest praestare
99 DeFin, 0| quas sapientia comparat ad voluptatem. totum autem id externum
100 DeFin, 0| escis et potionibus, minorem voluptatem percipi quam rebus exquisitissimis
101 DeFin, 0| diceret, idque Socratem, qui voluptatem nullo loco numerat, audio
102 DeFin, 0| potionis sitim. sed qui ad voluptatem omnia referens vivit ut
103 DeFin, 0| natura contenta. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Non
104 DeFin, 0| palatum quidem. qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet
105 DeFin, 0| deserueris totam Epicuri voluptatem, si negaveris. ~
106 DeFin, 0| voluptas oritur propter voluptatem corporis, et maior est animi
107 DeFin, 0| nec vero id, dum omnia ad voluptatem doloremque referetis, efficietis
108 DeFin, 0| summum bonum reperiendum est, voluptatem bestiis concedamus, quibus
109 DeFin, 0| quiddam iis propositum, non voluptatem? partim cursu et peragratione
110 DeFin, 0| nullam ad aliam rem nisi ad voluptatem conquiruntur? ~
111 DeFin, 0| mari terram mente complexum voluptatem petere si dicemus, mellis
112 DeFin, 0| Phidian, Polyclitum, Zeuxim ad voluptatem artes suas direxisse. ergo
113 DeFin, 0| diffusi, nisi quod is, qui voluptatem summum bonum esse decernit,
114 DeFin, 0| 1] Voluptatem quidem, Brute, si ipsa pro
115 DeFin, 0| plerique Stoici non putant voluptatem esse ponendam. quibus ego
116 DeFin, 0| vehementer adsentior, ne, si voluptatem natura posuisse in iis rebus
117 DeFin, 0| bono segregaverunt, cum aut voluptatem aut vacuitatem doloris aut
118 DeFin, 0| ut quasi duces sint ad voluptatem et ad valitudinem bonam;
119 DeFin, 21| laudabilia dicantur, partim, quae voluptatem habeant in omni animante,
120 DeFin, 35| officium referent aut ad voluptatem aut ad non dolendum aut
121 DeFin, 36| praesentia nota esse debebunt, voluptatem semovendam esse, quando
122 DeFin, 36| disputatum, primum, quae contra voluptatem dicta sunt, eadem fere cadunt
123 DeFin, 39| rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; propter nos
124 DeFin, 44| quis praetermissam a nobis voluptatem putabit, in aliud tempus
125 DeFin, 46| quam ex discendo capiant, voluptatem? ~
126 DeFin, 47| utilitatem in historia, non modo voluptatem. ~
127 DeFin, 48| mentis acie fruuntur nec voluptatem requirentes nec fugientes
128 DeFin, 53| eum Diodorus, cum is alter voluptatem adamavisset, alter vacuitatem
129 DeFin, 53| faciant nullam quaerentes voluptatem. Stoici restant, ei quidem
130 DeFin, 59| virtutis causa, nisi ea voluptatem faceret, ne manum quidem
|