Liber, Par.

 1   DeFin,   0|      multis voluptatibus, cum ipsi naturae patrioque amori praetulerit
 2   DeFin,   0|           inanitate omni et errore naturae finibus contentus sine aegritudine
 3   DeFin,   0|          omnia dixi hausta e fonte naturae, si tota oratio nostra omnem
 4   DeFin,   0|            hac exaudita quasi voce naturae sic eam firme graviterque
 5   DeFin,   0|          quieto satiaret desideria naturae. recte ergo is negat umquam
 6   DeFin,   0|            appellet haec desideria naturae, cupiditatis nomen servet
 7   DeFin,   0|      erubuit—vis enim est permagna naturae—, confugit illuc, ut neget
 8   DeFin,   0|            quae putat esse specula naturae, ut diceret ab iis duce
 9   DeFin,   0|       voluptas, Stoicis consentire naturae, quod esse volunt e virtute,
10   DeFin,   0|            tum etiam ipsis initiis naturae et totius perfectione vitae
11   DeFin,   0|     intellegas eo maiorem vim esse naturae, quod ipsi vos, qui omnia
12   DeFin,   0|           non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed
13   DeFin,   0|          enim quasi prima elementa naturae, quibus ubertas orationis
14   DeFin,   0|          inquit, ab his principiis naturae discessimus, quibus congruere
15   DeFin,   0|       kayƒkon—, ut se conservet in naturae statu, deinceps ut ea teneat,
16   DeFin,   0|            constans consentaneaque naturae, in qua primum inesse incipit
17   DeFin,   0|       eorum autem, quae sunt prima naturae, propter se nihil est expetendum.
18   DeFin,   0|          proficiscantur ab initiis naturae, necesse est ea ad haec
19   DeFin,   0|           ut adipiscamur principia naturae, nec tamen ut hoc sit bonorum
20   DeFin,   0|           quod non inest in primis naturae conciliationibus honesta
21   DeFin,   0|         omnia officia a principiis naturae proficiscantur, ab isdem
22   DeFin,   0|   sapientiae commendari ab initiis naturae, post autem ipsam sapientiam
23   DeFin,   0|          sit extremum, congruenter naturae convenienterque vivere,
24   DeFin,   0|       vacuitatem doloris aut prima naturae in summis bonis ponerent,
25   DeFin,   0|        convenienter congruenterque naturae vivere. ~
26   DeFin,   0|         perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque
27   DeFin,   0|            quis <se> contra studia naturae tam vehementer obduravit,
28   DeFin,   0|         quod in eo positum est, ut naturae consentiat, crescendi accessionem
29   DeFin,   0|      consequitur, prima autem illa naturae sive secunda sive contraria
30   DeFin,   0|      possit, quod est convenienter naturae. sic enim censent, oportunitatis
31   DeFin,   0|         atque etiam in bestiis vis naturae perspici potest; quarum
32   DeFin,   0|   educatione laborem cum cernimus, naturae ipsius vocem videmur audire.
33   DeFin,   0|    videamus, consentaneum est huic naturae, ut sapiens velit gerere
34   DeFin,   0|   propterea quod, qui convenienter naturae victurus sit, ei proficiscendum
35   DeFin,   0|          nisi omni cognita ratione naturae et vitae etiam deorum, et
36   DeFin,   0|         debeatur sine explicatione naturae intellegi potest. ~
37   DeFin,   4|       disserendi ratio cognitioque naturae; nam de summo mox, ut dixi,
38   DeFin,   5|            possunt de explicatione naturae, qua et hi utuntur et vestri,
39   DeFin,   5|        Inest in eadem explicatione naturae insatiabilis quaedam e cognoscendis
40   DeFin,   6|           dictum est, convenienter naturae vivere. ~
41   DeFin,   6|         iis constitutio illa prima naturae, a qua tu, quoque ordiebare,
42   DeFin,   7|           esse vellent, quae esset naturae comes et adiutrix, hoc sapientiae
43   DeFin,  11|         est enim vel e virtute vel naturae congruenter vivere - summum
44   DeFin,  13|            igitur mutare principia naturae? Quid enim dicis omne animal,
45   DeFin,  14|          considerare quod iter sit naturae quaeque progressio. Non
46   DeFin,  14|       locatur, ut omnia illa prima naturae hulus tutelae subiciantur. ~
47   DeFin,  15|           nisi ea, quae sunt prima naturae, ut ad summam pertinentia
48   DeFin,  15| intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? In qua si nihil
49   DeFin,  15|            corpus, ista explanatio naturae nempe hoc effecerit, ut
50   DeFin,  15|           Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. ~
51   DeFin,  16|           ponunt illi quidem prima naturae, sed ea seiungunt a finibus
52   DeFin,  16|          quo quae essent principia naturae acceperat, a communibus
53   DeFin,  17|        esse apta is et accommodata naturae, quorum ex selectione virtus
54   DeFin,  20|         bona, non audet appellare, naturae accommodata esse concedit,
55   DeFin,  21|      aestimanda et sumenda et apta naturae esse dixit, eadem illi bona
56   DeFin,  32|   ceterarum, triplex: una pars est naturae, disserendi altera, vivendi
57   DeFin,  34|      vellet, aptum et accommodatum naturae esse oportere et tale, ut
58   DeFin,  34|         quo sint prima invitamenta naturae; quo invento omnis ab eo
59   DeFin,  36|    vacuitas, ut Diodoro, aut prima naturae, ut antiquis, quos eosdem
60   DeFin,  36|        versetur in levissima parte naturae, obscurantis est omnem splendorem
61   DeFin,  36|        proficiscatur, quod diximus naturae esse aptum et accommodatum,
62   DeFin,  37|   appetitum coeptatque et ea, quae naturae sentit apta, appetere et
63   DeFin,  37|            positum est in eo, quod naturae est accommodatum. ita finis
64   DeFin,  39|            in vitio, dissolutionem naturae tam valde perhorrescere—
65   DeFin,  39|           genere vis est perspicua naturae, cum et mendicitatem multi
66   DeFin,  39|       continentur ea commendatione naturae, qua se ipsi diligunt. ~
67   DeFin,  40|     corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; in quibus
68   DeFin,  42|    carissimam, in eaque expletione naturae summi boni finem consistere,
69   DeFin,  42|       ductum a prima commendatione naturae, multis gradibus adscendit,
70   DeFin,  43|           sit, quam exposui, forma naturae, si, ut initio dixi, simul
71   DeFin,  43|           quae vis et totius esset naturae et partium singularum, continuo
72   DeFin,  43|           sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis
73   DeFin,  43|           deum ducem subsequens ad naturae perveniat extremum. nam,
74   DeFin,  43|      aetate inbecillaque mente vis naturae quasi per caliginem cernitur;
75   DeFin,  43|       animus, agnoscit ille quidem naturae vim, sed ita, ut progredi
76   DeFin,  44|           videtur, non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa
77   DeFin,  44|         enim constituta sunt prima naturae, ad ea si voluptas accesserit,
78   DeFin,  45|        omnis a prima commendatione naturae. nunc autem aliud iam argumentandi
79   DeFin,  45|           sed quia cuiusque partis naturae et in corpore et in animo
80   DeFin,  45|            motu aut statu videntur naturae legem et modum contempsisse?
81   DeFin,  46|           eo dant clariora indicia naturae. Tantus est igitur innatus
82   DeFin,  47|   caelestium eorumque omnium, quae naturae obscuritate occultantur,
83   DeFin,  47|          inquirendo ac discendo in naturae cognitione consumant. Nos
84   DeFin,  48|        minimeque dubitanda indicia naturae, maxime scilicet in homine
85   DeFin,  48|           facillime se arbitrantur naturae voluntatem posse cognoscere.
86   DeFin,  49|           Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est
87   DeFin,  51|          et honesta et constans et naturae congruens existimari potest. ~
88   DeFin,  52|            ipsi fecerint principia naturae. Tribuendum est igitur his
89   DeFin,  54|   incommoda et reicienda et aliena naturae esse concedunt, ea nos mala
90   DeFin,  57|       tamen ex illa investigazione naturae consequi volebat, bono ut