bold = Main text
   Liber, Par.                                      grey = Comment text

 1   DeFin     |                         De finibus bonorum et malorum~LIBER PRIMUS~
 2   DeFin,   0|       omnem quaestionem de finibus bonorum et malorum fere a nobis
 3   DeFin,   0|            sit extremum et ultimum bonorum, quod omnium philosophorum
 4   DeFin,   0|            40] Extremum autem esse bonorum voluptatem ex hoc facillime
 5   DeFin,   0|      consentaneum est ultimum esse bonorum eum voluptate vivere. nec
 6   DeFin,   0|            autem id est vel summum bonorum vel ultimum vel extremum --
 7   DeFin,   0|          sit summum atque extremum bonorum omnium, beateque vivere
 8   DeFin,   0|            ipsis error est finibus bonorum et malorum, id est in voluptate
 9   DeFin,   0|   disputamus. quaerimus enim finem bonorum. possumusne hic scire qualis
10   DeFin,   0|  contulerimus inter nos, cum finem bonorum dixerimus, quid finis, quid
11   DeFin,   0|            id extremum, id ultimum bonorum, id ipsum quid et quale
12   DeFin,   0|       magni philosophi haec ultima bonorum iuncta fecerunt, ut Aristoteles
13   DeFin,   0|         necesse est omnem rationem bonorum et malorum. Polemoni et
14   DeFin,   0|          Peripateticorum, ut finem bonorum dicerent secundum naturam
15   DeFin,   0|            consequentes fines sunt bonorum, Aristippo simplex voluptas,
16   DeFin,   0|         idem tenere debuit ultimum bonorum, quod ille; sin eam, quam
17   DeFin,   0|           faciendum, si suum finem bonorum sequi volet, quod Scipioni
18   DeFin,   0|        autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est,
19   DeFin,   0|           vacuitatem doloris finem bonorum esse voluerunt, nec vero
20   DeFin,   0|      naturae, nec tamen ut hoc sit bonorum ultimum, propterea quod
21   DeFin,   0|      existimet, ut duo sint ultima bonorum. etenim, si cui propositum
22   DeFin,   0|            scientia vivere ultimum bonorum, et qui nullam rerum differentiam
23   DeFin,   0|    constituisse dicuntur, extremum bonorum et summum munus esse sapientis
24   DeFin,   0|       Stoicis], qui nihil aliud in bonorum numero nisi honestum esse
25   DeFin,   0|            ut, si, cum tria genera bonorum sint, quae sententia est
26   DeFin,   0|           placeat, ne eorum quidem bonorum, quae nos bona vere appellemus,
27   DeFin,   0|            Indiam, sic, cum sit is bonorum finis, quem Stoici dicunt,
28   DeFin,   0|         ratione illorum, qui illum bonorum finem, quod appellamus extremum,
29   DeFin,   0|         licet dicere, qui crescere bonorum finem non putamus. ut enim
30   DeFin,   0|          Sequitur illa divisio, ut bonorum alia sint ad illud ultimum
31   DeFin,   2|    quaestionis. Qui sit enim finis bonorum, mox, hoc loco tantum dico,
32   DeFin,   6|          est explicatum, finis hic bonorum [qui continet philosophiam]
33   DeFin,   6|           solum cadit, isque finis bonorum, ut ab ipsis Stoicis scriptum
34   DeFin,   7|         datis amplitudines quaedam bonorum excitabantur partim profectae
35   DeFin,   9|       malum exilium, publicationem bonorum? Haec reicienda esse, non
36   DeFin,  10|            naturam vivere, hoc iis bonorum videbatur extremum.~
37   DeFin,  11|             constitui possit finis bonorum. Chrysippus autem exponens
38   DeFin,  15|           ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi
39   DeFin,  15|           sit in una virtute finis bonorum; sin est etiam corpus, ista
40   DeFin,  16|            illi errasse, qui finem bonorum esse dixerunt honeste vivere,
41   DeFin,  16|           Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes
42   DeFin,  16|             non adiungunt ad finem bonorum, desciscunt a natura et
43   DeFin,  16|     seiungunt a finibus et a summa bonorum; quae cum praeponunt, ut
44   DeFin,  16|            solum honesteque vivere bonorum finem, communem fore vobis
45   DeFin,  16|          virtute constituunt finem bonorum, quodque dicitis, informari
46   DeFin,  17|             ut id ipsum, quod erat bonorum ultimum, aliud aliquid adquireret.
47   DeFin,  17|             inesse debent in summa bonorum, ut is, qui eam adeptus
48   DeFin,  17|           debeant? Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;
49   DeFin,  17|          rerum agendarum et ultima bonorum continerentur, atque ut
50   DeFin,  18|         ita non sola virtute finem bonorum contineri putant, ut rebus
51   DeFin,  18|    facturos, qui omnino virtutem a bonorum fine segregaverunt, Epicurum,
52   DeFin,  24|            quia ne ad finem quidem bonorum eum, quem vos facitis, quicquam
53   DeFin,  24|           esse omnium paria, finis bonorum vobis mutandus est. Teneamus
54   DeFin,  31|   commemoras, Academiae de finibus bonorum Peripateticorumque sententia.
55   DeFin,  34|          intellegitur, quid sit et bonorum extremum et malorum, inventa
56   DeFin,  34|            quae habetur de finibus bonorum et malorum, cum quaeritur,
57   DeFin,  35|  naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo.
58   DeFin,  36|            sunt simplices de summo bonorum malorumque sententiae, duae
59   DeFin,  36|       finibus et quasi de extremis bonorum et maiorum ab eo proficiscatur,
60   DeFin,  37|            accommodatum. ita finis bonorum existit secundum naturam
61   DeFin,  48|           alios proposuerunt fines bonorum, quos utilitate aut voluptate
62   DeFin,  51| voluptatibus, prudentia in dilectu bonorum et malorum, iustitia in
63   DeFin,  51|         sit in fine atque extrerno bonorum. ~
64   DeFin,  52|     exiguae sunt istae accessiones bonorum, ut, quem ad modum stellae
65   DeFin,  56|      vestri non item. 'Tria genera bonorum'; proclivi currit oratio.
66   DeFin,  59|         concedis, ut dicant omnium bonorum virorum, id est sapientium