1-500 | 501-930
Liber, Par.
501 DeFin, 0| custodit, pinoteres vocatur in eandemque cum se recepit
502 DeFin, 0| natae sunt. quodque nemo in summa solitudine vitam agere
503 DeFin, 0| prodesse velimus quam plurimis in primisque docendo rationibusque
504 DeFin, 0| volumus, salutem hominum in eius esse tutela. minime
505 DeFin, 0| quem quisque occuparit, sic in urbe mundove communi non
506 DeFin, 0| atque vitam alii cadere in sapientem dicunt, si qui
507 DeFin, 0| commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita
508 DeFin, 0| prosunt. quamquam autem in amicitia alii dicant aeque
509 DeFin, 0| recte igitur, si omnibus in rebus temeritas ignoratioque
510 DeFin, 0| nonne miraris? quid enim aut in natura, qua nihil est aptius,
511 DeFin, 0| nihil descriptius, aut in operibus manu factis tam
512 DeFin, 1| responderet tribus horis perorare, in hac me causa tempus dilaturum
513 DeFin, 1| de industria, sed inest in rebus ipsis obscuritas. ~
514 DeFin, 2| Quorum fuit haec institutio, in qua animadvertas velim quid
515 DeFin, 2| communitatemque generis humani, eaque in maximis ingeniis maxime
516 DeFin, 2| totam philosophiam tris in partis diviserunt, quam
517 DeFin, 3| multa non solum praecepta in artibus, sed etiam exempla
518 DeFin, 3| artibus, sed etiam exempla in orationibus bene dicendi
519 DeFin, 3| nominis controversiam. Ergo in utroque exercebantur, eaque
520 DeFin, 3| effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam. ~
521 DeFin, 4| disputationem omnem conferemus. In his igitur partibus duabus
522 DeFin, 4| praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Quid enim
523 DeFin, 4| definitioni adiunctum, ut res in partes dividatur, id et
524 DeFin, 4| sequuntur, tum, quid verum sit in singulis, extrema conclusio
525 DeFin, 4| poterit eruere semperque esse in disputando suus. Quod etsi
526 DeFin, 5| 12] Inest in eadem explicatione naturae
527 DeFin, 5| cognoscendis rebus voluptas,in qua una confectis rebus
528 DeFin, 5| liberaliter possimus vivere. Ergo in hac ratione tota de maximis
529 DeFin, 5| intellegentia oriretur, in quo etiam de animis cuius
530 DeFin, 5| Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum
531 DeFin, 6| non perfecti, quod cadere in non nullos insipientes potest.
532 DeFin, 6| vivere. Hoc non est positum in nostra actione. Completur
533 DeFin, 6| secundum naturam neque sunt in nostra potestate. Sed hoc
534 DeFin, 6| coniuncta ei virtus est. In sapientem solum cadit, isque
535 DeFin, 7| sui, ut et salva sit et in genere conservetur suo.
536 DeFin, 7| quae naturam adiuvarent in quibus ea numeretur in primis,
537 DeFin, 7| adiuvarent in quibus ea numeretur in primis, quae est est vivendi
538 DeFin, 7| diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Cumque
539 DeFin, 7| constaret ex animo et corpore, in utroque iuvaret eum ac contineret.
540 DeFin, 7| bonis accuratius exquirebant in primisque reperiebant inesse
541 DeFin, 7| primisque reperiebant inesse in iis iustitiae semina primique
542 DeFin, 7| quod maximae res essent in potestate sapientis. Varietates
543 DeFin, 7| societatem animadvertentesque in omnibus rebus, quas ageret
544 DeFin, 8| commendatum, ut se et salvum in suo genere et incolume vellet,
545 DeFin, 8| reliquorumque sensuum ponere in bonis potius, quam dicerent
546 DeFin, 8| bona, itemque illa, quae in corpore excellerent, stulte
547 DeFin, 8| denique omni vita, quae in una virtute consisteret,
548 DeFin, 9| aditum habere nullum potest in urbem, in forum, in curiam.
549 DeFin, 9| nullum potest in urbem, in forum, in curiam. Quis enim
550 DeFin, 9| potest in urbem, in forum, in curiam. Quis enim ferre
551 DeFin, 9| 22] Patronusne causae in epilogo pro reo dicens negaret
552 DeFin, 9| misericordem iudicem esse oportere? In contione autem si loqueretur,
553 DeFin, 9| traiecisset, negaret esse in malis capi, venire, interfici,
554 DeFin, 9| dicere, si neque virtus in ullo nisi in sapiente nec
555 DeFin, 9| neque virtus in ullo nisi in sapiente nec felicitas vere
556 DeFin, 9| philosophia, quae communi more in foro loquitur, in libellis
557 DeFin, 9| communi more in foro loquitur, in libellis suo? Praesertim
558 DeFin, 9| suis verbis significent, in eo nihil novetur, [de ipsis
559 DeFin, 9| praeposita nominas? Itaque homo in primis ingenuus et gravis,
560 DeFin, 9| esset et quale, quantumque in eo inesset alieni, deinde
561 DeFin, 10| utamur quasi concessis; quae in controversiam veniunt, de
562 DeFin, 11| ut fingimus, tamen esse in animo quaedam similia eorum,
563 DeFin, 11| similia eorum, quae sunt in corpore, ut nullo modo,
564 DeFin, 11| extremum. Cum autem hominem in eo genere posuisset, ut
565 DeFin, 11| videretur. Uno autem modo in virtute sola summum bonum
566 DeFin, 11| ut ea mens nihil haberet in se, quod esset secundum
567 DeFin, 11| saepe et obrui. Sed non sunt in eo genere tantae commoditates
568 DeFin, 11| temporibus tamque multae. Itaque in quibus propter eorum exiguitatem
569 DeFin, 11| sint illa necne sint, ut in sole, quod a te dicebatur,
570 DeFin, 11| 30] Quibus autem in rebus tanta obscuratio non
571 DeFin, 11| enim accessionem dignam, in qua elaboretur, ut mihi
572 DeFin, 11| qua elaboretur, ut mihi in hoc Stoici iocari videantur
573 DeFin, 11| voluptas e multis obscuratur in illa vita voluptaria, sed
574 DeFin, 11| eius vitae, quae posita est in voluptate. Nummus in Croesi
575 DeFin, 11| est in voluptate. Nummus in Croesi divitiis obscuratur,
576 DeFin, 11| secundum naturam esse dicimus, in vita beata; sint modo partes
577 DeFin, 13| de excellentia, quanta in quoque sit ad beate vivendum,
578 DeFin, 13| corporis, quae summum bonum non in toto homine, sed in parte
579 DeFin, 13| non in toto homine, sed in parte hominis poneret? ~
580 DeFin, 13| Tum enim esset simile, si in ceteris quoque naturis id
581 DeFin, 13| cuique esset ultimum, quod in quaque excelleret. Tale
582 DeFin, 13| ad se diligendum esseque in se conservando occupatum?
583 DeFin, 13| applicatum esse ad id, quod in eo sit optimum, et in eius
584 DeFin, 13| quod in eo sit optimum, et in eius unius occupatum esse
585 DeFin, 13| nisi ut id conservent, quod in quaque optimum sit? Quo
586 DeFin, 13| perfici debeat? Si est nihil in eo, quod perficiendum est,
587 DeFin, 14| quaeritur; quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere
588 DeFin, 14| officium munusque sapientiae in hominis cultu esse occupatum,
589 DeFin, 14| afferunt, ut summum bonum in eo genere ponant, quod sit
590 DeFin, 14| possum intellegere -, sed in quodam genere corporis,
591 DeFin, 14| bono quaererent, nullam in eo neque animi neque corporis
592 DeFin, 14| fatemur, altissimum locum in homine et maxime excellentem
593 DeFin, 14| splendore praestringitis. In omni enim animante est summum
594 DeFin, 14| aliquid atque optimum, ut in equis, in canibus, quibus
595 DeFin, 14| atque optimum, ut in equis, in canibus, quibus tamen et
596 DeFin, 14| est et valere; sic igitur in homine perfectio ista in
597 DeFin, 14| in homine perfectio ista in eo potissimum, quod est
598 DeFin, 14| quod est optimum, id est in virtute, laudatur. Itaque
599 DeFin, 14| progressio. Non enim, quod facit in frugibus, ut, cum ad spicam
600 DeFin, 14| habeat herbam, idem facit in homine, cum eum ad rationis
601 DeFin, 14| igitur illa cultura vitium in vite insit ipsa, cetera,
602 DeFin, 14| statuatque nihil esse mellus in vite quam se. similiter
603 DeFin, 14| assumpta ratío est, tanto in dominatu locatur, ut omnia
604 DeFin, 15| omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus
605 DeFin, 15| fuisse, ut se conservaret in ea natura, in qua ortus
606 DeFin, 15| conservaret in ea natura, in qua ortus esset. Nondum
607 DeFin, 15| pars naturae neglegatur? In qua si nihil est praeter
608 DeFin, 15| est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum;
609 DeFin, 16| appeteret aliquid. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque
610 DeFin, 16| autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes
611 DeFin, 16| fore vobis cum omnibus, qui in una virtute constituunt
612 DeFin, 17| possit existere. Non enim in selectione virtus ponenda
613 DeFin, 17| optanda sunt, inesse debent in summa bonorum, ut is, qui
614 DeFin, 17| Videsne ut, quibus summa est in voluptate, perspicuum sit
615 DeFin, 17| omnes, et ii, qui quodcumque in mentem veniat aut quodcumque
616 DeFin, 17| errare Zenonem, qui nulla in re nisi in virtute aut vitio
617 DeFin, 17| Zenonem, qui nulla in re nisi in virtute aut vitio propensionem
618 DeFin, 17| appetitionem tamen rerum esse in iis momenta diceret; quasi
619 DeFin, 18| reliqui gradus. Sed ego in hoc resisto; eodem modo
620 DeFin, 18| minime consectarium, sed in primis hebes, illorum scilicet,
621 DeFin, 18| adiungunt ei tamen aliquid summo in bono finiendo. Si enim virtus
622 DeFin, 18| praeter virtutem nihil in bonis esse ducendum. Illi
623 DeFin, 18| fortasse vitam beatam habere, in quo iure possit gloriari,
624 DeFin, 19| te nihil iuvent.~Equidem in omnibus istis conclusionibus
625 DeFin, 19| toleratu, sed, quia nulla sit in dolore nec fraus nec improbitas
626 DeFin, 19| 54] In prima igitur constitutione
627 DeFin, 19| cumque summum bonum posuisset in ingenii praestantia, quam
628 DeFin, 19| virtutem posse constare, si in ceteris rebus esset quicquam,
629 DeFin, 20| sapiens non sit, eadem esse in causa, qua tyrannum Dionysium;
630 DeFin, 20| desideret. Totamque eam in una virtute ponitis; cumque
631 DeFin, 20| res ignoratur aut erratur in nomine. Quorum si neutrum
632 DeFin, 20| igitur dubium est, quin, si in re ipsa nihil peccatur a
633 DeFin, 21| digna eaque pro eo, quantum in quoque sit ponderis, esse
634 DeFin, 21| sint, partim nihil habere in sese eius appetitionis,
635 DeFin, 21| quae voluptatem habeant in omni animante, sed in homine
636 DeFin, 21| habeant in omni animante, sed in homine rationem etiam. Ex
637 DeFin, 21| contemnendas - quid enim esset in virtute tantum? -, sed ut
638 DeFin, 21| hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam
639 DeFin, 22| anteponebas? Praesertim cum in re publica princeps esse
640 DeFin, 23| tantum modo praeponendam in seligendo, non quo beatior
641 DeFin, 23| posse quam eos, qui sint in profundo? Nihil igitur adiuvat
642 DeFin, 23| adiuvat procedere et progredi in virtute, quo minus miserrimus
643 DeFin, 23| eam pervenerit, quoniam in aqua nihil adiuvat, et,
644 DeFin, 24| similia non sunt, Cato, in quibus quamvis multum processeris
645 DeFin, 24| processeris tamen illud in eadem causa est, a quo abesse
646 DeFin, 24| curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie,
647 DeFin, 24| laudi et dignitati, multum in virtute processerat. ~
648 DeFin, 24| igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem
649 DeFin, 24| perspicuum est, vitia alia [in] aliis esse maiora, illud
650 DeFin, 25| angustiarum? Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono.
651 DeFin, 25| denique illud honestum, in quo uno vultis esse omnia,
652 DeFin, 25| At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. -
653 DeFin, 26| pecuniam fore, si illam in rebus praepositis quam si
654 DeFin, 26| rebus praepositis quam si in bonis duxero, fortioremque
655 DeFin, 26| bonis duxero, fortioremque in patiendo dolore, si eum
656 DeFin, 26| divitiis a Zenone, qui eas in praepositis poneret, quam
657 DeFin, 27| paria peccata. - Ut, inquit, in fidibus pluribus, nisi nulla
658 DeFin, 27| et potest et debet. Ergo in gubernando nihil, in officio
659 DeFin, 27| Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest,
660 DeFin, 27| officio plurimum interest, quo in genere peccetur. Et si in
661 DeFin, 27| in genere peccetur. Et si in ipsa gubernatione neglegentia
662 DeFin, 27| eversa, maius est peccatum in auro quam in palea. omnibus
663 DeFin, 27| est peccatum in auro quam in palea. omnibus enim artibus
664 DeFin, 28| inconstantiae est, haec autem vitia in omnibus stultis aeque magna
665 DeFin, 28| Quasi vero aut concedatur in omnibus stultis aeque magna
666 DeFin, 28| inter res quoque ipsas, in quibus peccatur, intersit,
667 DeFin, 28| sint, eo, quae peccentur in his rebus, aut maiora sint
668 DeFin, 28| superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt; cum
669 DeFin, 28| spinas probavit fuitque in altero genere mitior, in
670 DeFin, 28| in altero genere mitior, in altero illustrior semperque
671 DeFin, 28| illustrior semperque habuit in ore Platonem, Aristotelem,
672 DeFin, 29| ut solebam, cum M.Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum
673 DeFin, 29| postmeridianam conficeremus in Academia, maxime quod is
674 DeFin, 29| confecimus. Cum autem venissemus in Academiae non sine causa
675 DeFin, 29| ut, cum ea loca vídeamus, in quibus memoria dignos viros
676 DeFin, 29| Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum
677 DeFin, 29| afferunt, sed ipsum videntur in conspectu meo ponere. Hic
678 DeFin, 29| Catonem, Laelium, nostrum vero in primis avum cogitare; tanta
679 DeFin, 29| tanta vis admonitionis inest in locis; ut non sine causa
680 DeFin, 29| unice diligo, ut scitis, in Epicuri hortis, quos modo
681 DeFin, 29| cuius imaginem non modo in tabulis nostri familiares,
682 DeFin, 29| nostri familiares, sed etiam in poculis et in anulis habent. ~
683 DeFin, 29| sed etiam in poculis et in anulis habent. ~
684 DeFin, 30| autem tempore, etsi multa in omni parte Athenarum sunt
685 DeFin, 30| omni parte Athenarum sunt in ipsis locis indicia summorum
686 DeFin, 30| inquit, ex me quaerere, qui in Phalericum etiam descenderim,
687 DeFin, 30| Phalericum etiam descenderim, quo in loco ad fluctum alunt declamare
688 DeFin, 30| id quidem, infinitum est in hac urbe; quacumque enim
689 DeFin, 30| quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium
690 DeFin, 30| adolescentiam conferamus, in primisque ut aliquid suorum
691 DeFin, 31| ad veterem illam vocare, in qua, ut dicere Antiochum
692 DeFin, 31| diceret, numquam putarem me in Academia tamquam philosophum
693 DeFin, 32| locutus: Quantus ornatus in Peripateticorum disciplina
694 DeFin, 32| principe de singulis rebus in utramque partem dicendi
695 DeFin, 32| Arcesilas, diceret, et tamen ut in omnibus rebus, quicquid
696 DeFin, 32| uterque eorum docuisset qualem in re publica principem [esse]
697 DeFin, 32| Theophrastus: quae essent in re publica rerum inclinationes
698 DeFin, 32| quidem illis placuit quieta. In contemplatione et cognitione
699 DeFin, 33| alterum limatius, quod in commentariis reliquerunt,
700 DeFin, 33| idem dicere videntur, nec in summa tamen ipsa aut varietas
701 DeFin, 33| debeat, sitne ea tota sita in potestate sapientis an possit
702 DeFin, 33| aut eripi rebus adversis, in eo non numquam variari inter
703 DeFin, 33| Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae
704 DeFin, 33| pleraque, dum modo plus in virtute teneamus, quam ille
705 DeFin, 33| Strato, physicum se voluit; in quo etsi est magnus, tamen
706 DeFin, 33| magno philosopho, gravitas, in eo non fuit; scripta sane
707 DeFin, 33| 14] Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem,
708 DeFin, 33| oratio, ac tamen is quidem in patriis institutis manet.
709 DeFin, 34| velit; hoc enim constituto in philosophia constituta sunt
710 DeFin, 34| sunt omnia. Nam ceteris in rebus síve praetermissum
711 DeFin, 34| quaeque earum rerum est, in quibus neglectum est aliquíd.
712 DeFin, 34| error consequitur, ut quem in portum se recipiant scire
713 DeFin, 34| comparari potest. Quod quoniam in quo sit magna dissensio
714 DeFin, 34| perspicuum nullam artem ipsam in se versari, sed esse aliud
715 DeFin, 34| autem fere inter omnes id, in quo prudentia versaretur
716 DeFin, 34| ita moveat itaque a natura in primo ortu appetatur, non
717 DeFin, 34| malorum, cum quaeritur, in his quid sít extremum et
718 DeFin, 34| ultimum, fons reperiendus est, in quo sint prima invitamenta
719 DeFin, 35| nominant, proficiscuntur, in quibus numerant incolumitatem
720 DeFin, 35| quorum similia sunt prima in animis quasi virtutum igniculi
721 DeFin, 35| artem vitae esse diximus, in earum trium rerum aliqua
722 DeFin, 35| quanta differentia est in principiis naturalibus,
723 DeFin, 35| principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque
724 DeFin, 35| doloris ipsam per se quisquam in rebus expetendis putavit,
725 DeFin, 36| possunt omnia simul dici, haec in praesentia nota esse debebunt,
726 DeFin, 36| Torquato et de honestate, in qua una omne bonum poneretur,
727 DeFin, 36| nec officia nec virtutes in ea ratione nec amicitiae
728 DeFin, 36| una, si quis malo careat, in summo eum bono dicat esse,
729 DeFin, 36| dicat esse, altera versetur in levissima parte naturae,
730 DeFin, 36| Aristonis, Erilli quod in hunc orbem, quem circum
731 DeFin, 36| totum et ii tollunt, qui in rebus iis, in quibus nihil [
732 DeFin, 36| tollunt, qui in rebus iis, in quibus nihil [quod non]
733 DeFin, 37| quod appetiti positum est in eo, quod naturae est accommodatum.
734 DeFin, 37| potest commune esse, ut in aliqua scientia versentur,
735 DeFin, 37| aliud homini. et tamen in omnibus est summa communis,
736 DeFin, 37| communis, et quidem non solum in animalibus, sed etiam in
737 DeFin, 37| in animalibus, sed etiam in rebus omnibus iis, quas
738 DeFin, 37| natura alit, auget, tuetur. In quibus videmus ea, quae
739 DeFin, 37| crescendumque valeant, ut [in] suo genere perveniant ad
740 DeFin, 37| extremum, se ut custodiat quam in optimo sui generis statu;
741 DeFin, 37| intellegi debet homini id esse in bonis ultimum, secundum
742 DeFin, 38| dubitationem non habet—est enim in fixum in ipsa natura comprehenditur[
743 DeFin, 38| habet—est enim in fixum in ipsa natura comprehenditur[
744 DeFin, 38| multi effetuntur et, cum in mala scientes inruunt, tum
745 DeFin, 38| appetitus animi, si, ut in lis rebus, inter quas nihil
746 DeFin, 38| nihil interest, neutram in partem propensiores sumus,
747 DeFin, 38| propensiores sumus, item in nobismet ipsis quem ad modum
748 DeFin, 39| qui sese diligat. Hoc cum in amicitiis, cum in officiis,
749 DeFin, 39| Hoc cum in amicitiis, cum in officiis, cum in virtutibus
750 DeFin, 39| amicitiis, cum in officiis, cum in virtutibus dicitur, quomodocumque
751 DeFin, 39| tamen, quid dicatur potest, in nobismet autem ipsis [ne]
752 DeFin, 39| metu'? Etsi hoc quidem est in vitio, dissolutionem naturae
753 DeFin, 39| item est reprehendendum in dolore —, sed quia fere
754 DeFin, 39| intellegendum est haec ipsa nimia in quibusdam futura non fuisse,
755 DeFin, 39| idcirco mortem fugiant; in parvis enim saepe, qui nihil
756 DeFin, 39| luce moveatur? Maxime autem in hoc quidem genere vis est
757 DeFin, 39| quae Philoctetam videmus in fabulis. qui cum cruciaretur
758 DeFin, 40| tota bominis natura pareat, in qua sit mirabilis quaedam
759 DeFin, 40| naturae congruentis tenet; in quibus si peccetur distortione
760 DeFin, 40| vitio id eveniat, tamen in corpore immutari hominis
761 DeFin, 40| virtutibus nulla desit. Atque in sensibus est sua cuiusque
762 DeFin, 40| quisque munere fungatur in iis rebus celeriter expediteque
763 DeFin, 41| alterum autem earum, quae in voluntate positae magis
764 DeFin, 41| solent, quarum est excellens in animorum laude praestantia.
765 DeFin, 41| nobis diligamur omniaque et in animo et in corpore perfecta
766 DeFin, 41| omniaque et in animo et in corpore perfecta velimus
767 DeFin, 41| cara esse propter se et in iis esse ad bene vivendum
768 DeFin, 41| corporisque expleta virtutibus, in eoque summum bonum poni
769 DeFin, 41| et earum rerum, quae sunt in utriusque motu et statu,
770 DeFin, 41| gignuntur, qua nihil est, in homine divinius. Etenim
771 DeFin, 41| secus, earum summum bonum in corpore est, ut non inscite
772 DeFin, 41| inscite illud dictum videatur in sue, animum illi pecudi
773 DeFin, 42| Sunt autem bestiae quaedam, in quibus inest aliquid simile
774 DeFin, 42| aliquid simile virtutis, ut in leonibus, ut in canibus,
775 DeFin, 42| virtutis, ut in leonibus, ut in canibus, in equis, in quibus
776 DeFin, 42| leonibus, ut in canibus, in equis, in quibus non corporum
777 DeFin, 42| ut in canibus, in equis, in quibus non corporum solum,
778 DeFin, 42| quibus non corporum solum, ut in suibus, sed etiam animorum
779 DeFin, 42| parte motus quosdam videmus. in homine autem summa omnis
780 DeFin, 42| summa omnis animi est et in animo rationis, ex qua virtus
781 DeFin, 42| loquar, est id extrinsecus; in ipsa enim parum magna vis
782 DeFin, 42| quamque partem carissimam, in eaque expletione naturae
783 DeFin, 43| summum et ultimum nec ulla in re peccare posset. Nunc
784 DeFin, 43| Quam similitudinem videmus in bestiis, quae primo, in
785 DeFin, 43| in bestiis, quae primo, in quo loco natae sunt, ex
786 DeFin, 43| vivendum ducem. Quae similitudo in genere etiam humano apparet.
787 DeFin, 43| virtutum simulacris, quarum in se habent semina, sine doctrina
788 DeFin, 43| referendae gratiae principia in nobis contineremus atque
789 DeFin, 43| sine causa eas, quas dixi, in pueris virtutum quasi scintillas
790 DeFin, 43| nam, ut saepe iam dixi, in infirma aetate inbecillaque
791 DeFin, 44| 44] Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus
792 DeFin, 44| quod appetitum is sit, in eo quasi in ultimo consistere
793 DeFin, 44| appetitum is sit, in eo quasi in ultimo consistere naturam,
794 DeFin, 44| 45] In enumerandis autem corporis
795 DeFin, 44| nobis voluptatem putabit, in aliud tempus ea quaestio
796 DeFin, 44| Utrum enim sit voluptas in iis rebus, quas primas secundum
797 DeFin, 44| praetermissa est; sin autem est in ea, quod quidam volunt,
798 DeFin, 45| cuiusque partis naturae et in corpore et in animo sua
799 DeFin, 45| naturae et in corpore et in animo sua quaeque vis sit,
800 DeFin, 45| quaeque vis sit, idcirco in his rebus summe nostra sponte
801 DeFin, 45| ordiar, videsne ut, si quae in membris prava aut debilitata
802 DeFin, 45| 47] Quid? In motu et in statu corporis
803 DeFin, 45| 47] Quid? In motu et in statu corporis nihil inest,
804 DeFin, 45| ductus oris, qui vultus in quoque sit? Nihilne est
805 DeFin, 45| quoque sit? Nihilne est in his rebus, quod dignum libero
806 DeFin, 45| si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis,
807 DeFin, 46| Tantus est igitur innatus in nobis cognitionis amor et
808 DeFin, 46| quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus
809 DeFin, 47| ardorem studii censetis fuisse in Archimede, qui dum in pulvere
810 DeFin, 47| fuisse in Archimede, qui dum in pulvere quaedam describit
811 DeFin, 47| ingenium consumptum videmus in musicis? quo studio Aristophanem
812 DeFin, 47| Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? quid de
813 DeFin, 47| nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. ~
814 DeFin, 47| Quocirca intellegi necesse est in ipsis rebus, quae discuntur
815 DeFin, 47| veteres quidem philosophi in beatorum insulis fingunt
816 DeFin, 47| tempus inquirendo ac discendo in naturae cognitione consumant.
817 DeFin, 47| miseriarum. itaque multi, cum in potestate essent hostium
818 DeFin, 47| hostium aut tyrannorum, multi in custodia, multi in exillo
819 DeFin, 47| multi in custodia, multi in exillo dolorem suum doctrinae
820 DeFin, 47| Alexandream contulit. Qui cum in hac ipsa philosophia, ad
821 DeFin, 47| auditor, multa praeclara in illo calamitoso otio scripsit
822 DeFin, 48| naturae, maxime scilicet in homine sed in omni animali,
823 DeFin, 48| maxime scilicet in homine sed in omni animali, ut appetat
824 DeFin, 48| Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis.
825 DeFin, 48| Quamquam enim vereor, ne nimius in hoc genere videar, tamen
826 DeFin, 48| incunabula accedunt, quod in pueritia facillime se arbitrantur
827 DeFin, 48| institutusque est, esse omnino nolit in vita, si gerendis negotiis
828 DeFin, 48| doctrinae conferunt. Qua in vita tantum abest ut voluptates
829 DeFin, 48| optimaque parte hominis, quae in nobis divina ducenda est,
830 DeFin, 48| tantaque est vis talibus in studiis, ut eos etiam, qui
831 DeFin, 48| voluptate dirigunt, tamen in rebus quaerendis explicandisque
832 DeFin, 49| videtur et iis, quorum nunc in ratione versamur, consideratio
833 DeFin, 49| augentur nec sine causa; in primo enim ortu inest teneritas
834 DeFin, 49| Plato: 'Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut
835 DeFin, 49| genuit et formavit, ut alia in primo ortu perficeret, alia
836 DeFin, 49| confirmationem indigerent; quod autem in homine praestantissimum
837 DeFin, 49| instituit docere et induxit in ea, quae inerant, tamquam
838 DeFin, 49| eaque omnia, quae aut ita in animis sunt aut ita geruntur,
839 DeFin, 50| expetenda. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura
840 DeFin, 50| Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.
841 DeFin, 50| principes sint! Quae memoria est in iis bene merentium, quae
842 DeFin, 50| gratiae cupiditas! Atque ea in optima quaque indole maxime
843 DeFin, 50| indole maxime apparenti in qua haec honesta, quae intellegimus,
844 DeFin, 50| 62] Sed haec in pueris; expressa vero in
845 DeFin, 50| in pueris; expressa vero in iis aetatibus, quae iam
846 DeFin, 50| adolescentiam? Quis contra in illa aetate pudorem, constantiam,
847 DeFin, 50| obliviscimur, quantopere in audiendo in legendoque moveamur,
848 DeFin, 50| quantopere in audiendo in legendoque moveamur, cum
849 DeFin, 50| atque imperitorum excitantur in theatris, cum illa dicuntur: '
850 DeFin, 50| veneno ut caveret, nostra in re publica [Lucretia] et
851 DeFin, 51| quam potui, quia dubitatio in re nulla erat, persecutus—
852 DeFin, 51| illud, quod ex iis oritur et in iis haeret, per se esse
853 DeFin, 51| 65] In omni autem honesto, de quo
854 DeFin, 51| iustitia, ut ipsa se fundet in ceteras virtutes, sic illas
855 DeFin, 51| munus est, ut fortitudo in laboribus periculisque cernatur,
856 DeFin, 51| periculisque cernatur, temperantia in praeterrnittendis voluptatibus,
857 DeFin, 51| voluptatibus, prudentia in dilectu bonorum et malorum,
858 DeFin, 51| bonorum et malorum, iustitia in suo cuique tribuendo. Quando
859 DeFin, 51| tribuendo. Quando igitur inest in omni virtute cura quaedam
860 DeFin, 51| est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum. ~
861 DeFin, 51| reperiantur, unum, quod est in iis, in quibus completar
862 DeFin, 51| unum, quod est in iis, in quibus completar illud extremum,
863 DeFin, 51| extrinsecus, id est quae neque in animo insunt neque in corpore,
864 DeFin, 51| neque in animo insunt neque in corpore, ut amici, ut parentes
865 DeFin, 51| sua sponte cara, sed eodem in genere, quo illa, non sunt.
866 DeFin, 52| ei, qui officio fungitur, in eo ipso prodest, quod ita
867 DeFin, 52| quod ita fungi officio in recte factis est, quae sunt
868 DeFin, 52| cupiditatum incendiis inflammatum in iis potiendis, quae acerrime
869 DeFin, 52| inbecillos fore intellegant, si in virtutis certamen venerint.
870 DeFin, 52| ut, quem ad modum stellae in radiis solis, sic istae
871 DeFin, 52| radiis solis, sic istae in virtutum splendore ne cernantur
872 DeFin, 53| expetendam. Positum est a nostris in iis esse rebus, quae secundum
873 DeFin, 53| quaerunt et virtutes habent in ore totos dies voluptatemque
874 DeFin, 53| vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus?~
875 DeFin, 53| assentientem iis, qui multum in fortuna secunda aut adversa,
876 DeFin, 53| secunda aut adversa, multum in bonis aut malis corporis
877 DeFin, 54| sint?~ Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;
878 DeFin, 54| extra virtutem habeatur in bonis. ~
879 DeFin, 54| esse beatus is, qui est in asperis reiciendisque rebus,
880 DeFin, 54| is quoque esse. Qui est in parvis malis.~ Et ego:
881 DeFin, 54| est quisquam, qui acute in causis videre soleat quae
882 DeFin, 55| homine, cur tantum habeat in natura boni; illud urgueam,
883 DeFin, 55| eorum conficientia certe in bonis numerabis, amicos,
884 DeFin, 55| dicere], si ista mala sunt, in quae potest incidere sapiens,
885 DeFin, 55| item sapiens fuerit, qui in potestate hostium vigiliis
886 DeFin, 56| beatiorem! Iam ruinas videres. In virtute enim sola et in
887 DeFin, 56| In virtute enim sola et in ipso honesto cum sit bonum
888 DeFin, 56| cum id augeri non possit, in quo uno positum est beatum
889 DeFin, 56| quid repugnet, vident. Ut in geometria, prima si dederis,
890 DeFin, 56| bonestum sit: concedendum est in virtute <esse> positam beatam
891 DeFin, 56| venit ad extremum; haeret in salebra. cupit enim dícere
892 DeFin, 56| ausus est. dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus
893 DeFin, 56| non habere quam virtutem, in qua sit ipsum etíam beatum. ~
894 DeFin, 56| dubitabunt, sitne tantum in virtute, ut ea praediti
895 DeFin, 56| virtute, ut ea praediti vel in Phalaridis tauro beati sint,
896 DeFin, 56| Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses
897 DeFin, 56| mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. si
898 DeFin, 57| Theophrastus, consistit in beata vita comparanda; beate
899 DeFin, 57| vitam beatam quam si etiam in rerum cognitione ponebat,
900 DeFin, 57| quidem dicta. Post enim haec in hac urbe primum a Socrate
901 DeFin, 57| Socrate quaeri coepta, deinde in hunc locum delata sunt,
902 DeFin, 57| sunt, nec dubitatum, quin in virtute omnis ut bene, sic
903 DeFin, 57| didicisset a nostris, ut in aetionibus praescribi solet, '
904 DeFin, 57| ALIO MODO'. Hoc tu nunc in illo probas. scilicet vocabulis
905 DeFin, 57| dicant? Ita, quem ad modum in senatu semper est aliquis,
906 DeFin, 57| sed tu etiam, Chrysippe, in foro, domi; in schola desinis.
907 DeFin, 57| Chrysippe, in foro, domi; in schola desinis. quid ergo?
908 DeFin, 58| aberrare; quam tu ponis in verbis, ego positam in re
909 DeFin, 58| ponis in verbis, ego positam in re putabam. Si satis erit
910 DeFin, 58| satis erit hoc perceptum, in quo adiutores Stoicos optimos
911 DeFin, 58| obscurari nec apparere et in virtutis tamquam in solis
912 DeFin, 58| apparere et in virtutis tamquam in solis radios incurrere. ~
913 DeFin, 58| 91] At enim, qua in vita est aliquid mali, ea
914 DeFin, 58| mercatura quaestuosa, si in maximis lucris paulum aliquid
915 DeFin, 58| hoc usque quaque, aliter in vita? Et non ex maxima parte
916 DeFin, 58| maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas
917 DeFin, 58| autem amplitudinem quasi in altera librae lance ponere. ~
918 DeFin, 58| vita amissa est? At hoc in eo M. Crasso, quem semel
919 DeFin, 58| Crasso, quem semel ait in vita risisse Lucilius, non
920 DeFin, 58| anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Ergo infelix
921 DeFin, 58| rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus
922 DeFin, 58| Oroete, praetore Darei, in crucem actus est. At multis
923 DeFin, 59| nolit? Cum tantum igitur in virtute ponant ii, qui fatentur
924 DeFin, 59| anteire dicamus, ut ea ne in conspectu quidem relinquantur?
925 DeFin, 59| est enim, qui hoc cadere in sapientem dicere audeat,
926 DeFin, 59| si fieri possit, virtutem in perpetuum abiciat, ut dolore
927 DeFin, 59| fuisset, permansisset, credo, in sententia, qui dolorem malum
928 DeFin, 59| Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior,
929 DeFin, 60| petere possem, quicquid in studiis nostris concupissem —,
930 DeFin, 60| satis disputatum videretur, in oppidum ad Pomponium perreximus
1-500 | 501-930 |