Liber, Par.

 1   DeFin,   0|                               18] Epicurus autem, in quibus sequitur
 2   DeFin,   0|          Numquam hoc ita defendit Epicurus neque Metrodorus aut quisquam
 3   DeFin,   0|          ipsum autem nusquam. hoc Epicurus in voluptate ponit, quod
 4   DeFin,   0|          privatione doloris putat Epicurus terminari summam voluptatem,
 5   DeFin,   0|           quam illa, qua est usus Epicurus? qui unum genus posuit earum
 6   DeFin,   0|         bonum consequamur? clamat Epicurus, is quem vos nimis voluptatibus
 7   DeFin,   0|                   63] Optime vero Epicurus, quod exiguam dixit fortunam
 8   DeFin,   0|        nullam omnino fore. de qua Epicurus quidem ita dicit, omnium
 9   DeFin,   0|       profectus a Theseo. at vero Epicurus una in domo, et ea quidem
10   DeFin,   0|      dicenda sunt. praeclare enim Epicurus his paene verbis: 'Eadem',
11   DeFin,   0|  fructuosam relinqueret? non ergo Epicurus ineruditus, sed ii indocti,
12   DeFin,   0|        Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione
13   DeFin,   0|       nesciat! Atqui, inquam, aut Epicurus quid sit voluptas aut omnes
14   DeFin,   0|         istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Non semper, inquam;
15   DeFin,   0|       intellegere nos, quam dicat Epicurus voluptatem. quod quidem
16   DeFin,   0|        ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?
17   DeFin,   0|           ego non intellegam quid Epicurus loquatur, cum Graece, ut
18   DeFin,   0|           est in Timaeo Platonis. Epicurus autem, ut opinor, nec non
19   DeFin,   0|  dialecticam, Torquate, contemnit Epicurus, quae una continet omnem
20   DeFin,   0| vacuitatem doloris. idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae
21   DeFin,   0|      inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? quod mihi quidem visus
22   DeFin,   0|           quibus detractis clamat Epicurus se nescire quid sit bonum;
23   DeFin,   0|          Nec tamen argumentum hoc Epicurus a parvis petivit aut etiam
24   DeFin,   0|          sensum voluptate. itaque Epicurus semper hoc utitur, ut probet
25   DeFin,   0|       naturalibus esset extremum. Epicurus autem cum in prima commendatione
26   DeFin,   0|          continetur. hanc se tuus Epicurus omnino ignorare dicit quam
27   DeFin,   0|            tu quidem reddes; ipse Epicurus fortasse redderet, ut Sextus
28   DeFin,   0|   ardentiore studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat.
29   DeFin,   0|           quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum.
30   DeFin,   0|                      70] At negat Epicurus—hoc enim vestrum lumen est—
31   DeFin,   0|   evertunt amicitiam, quamvis eam Epicurus, ut facit, in caelum efferat
32   DeFin,   0|         modum tute dicebas, negat Epicurus diuturnitatem quidem temporis
33   DeFin,   0|          ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum? dempta
34   DeFin,   0|      nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; uterque enim summo bono
35   DeFin,   0|        vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire
36   DeFin,   0|       ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit. Haec
37   DeFin,   0|           Metrodorus, paene alter Epicurus, beatum esse describit his
38   DeFin,   0|       flebiles voces refert. Huic Epicurus praecentet, si potest, cui <
39   DeFin,   0|      taetros cruciatus cient! Sic Epicurus: 'Philocteta, st! brevis
40   DeFin,   0|         abeam, moriens quid dicat Epicurus, ut intellegas facta eius
41   DeFin,   0|           cum dictis discrepare: 'Epicurus Hermarcho salutem. Cum ageremus',
42   DeFin,   0|               3] ipse etiam dicit Epicurus ne argumentandum quidem
43   DeFin,  11|     quoque concedimus; quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae
44   DeFin,  55|              80] Dixerit hoc idem Epicurus, semper beatum esse sapientem—