Liber, Par.
1 DeFin, 0| legendos putent. res vero bonas verbis electis graviter ornateque
2 DeFin, 0| offendit; nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane,
3 DeFin, 0| enim Epicurus his paene verbis: 'Eadem', inquit, 'scientia
4 DeFin, 0| 8] Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis
5 DeFin, 0| re, neque tamen dividit verbis. cum enim eam ipsam voluptatem,
6 DeFin, 0| sapientiae dicitur, scribit his verbis, quae nota tibi profecto,
7 DeFin, 0| fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; sed quid sentiat,
8 DeFin, 0| inani sonare— his enim ipsis verbis utitur—neque intellegere
9 DeFin, 0| videbare. tanta vis inerat in verbis propter earum rerum, quae
10 DeFin, 0| quae significabantur his verbis, dignitatem, ut altior fieres,
11 DeFin, 0| Epicuro. quam te decebat iis verbis uti, quibus si philosophi
12 DeFin, 0| quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat. iubebat
13 DeFin, 0| Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis
14 DeFin, 0| commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae
15 DeFin, 0| esse describit his fere verbis: 'cum corpus bene constitutum
16 DeFin, 0| quam modo totidem fere verbis interpretatus sum, quamquam
17 DeFin, 0| scripsit enim et multis saepe verbis et breviter arteque in eo
18 DeFin, 0| et dialectici et physici verbis utuntur iis, quae ipsi Graeciae
19 DeFin, 0| forenses atque populares, verbis tamen in docendo quasi privatis
20 DeFin, 0| non pervagatis inusitatis verbis uterentur, quanto id nobis
21 DeFin, 0| non possum, idem pluribus verbis exponere. et tamen puto
22 DeFin, 0| et omnibus electissimis verbis gravissimisque sententiis
23 DeFin, 0| 40] Ne tu, inquam, Cato, verbis illustribus et id, quod
24 DeFin, 0| philosophorum re inter se magis quam verbis dissidere; maiorem multo
25 DeFin, 0| instituamus, ut placuit, pluribus verbis dicere, quod uno non poterimus,
26 DeFin, 1| inquit, an parum disserui non verbis Stoicos a Peripateticis,
27 DeFin, 6| bonum esse dixissent, his verbis tria significari Stoici
28 DeFin, 6| quoque ordiebare, his prope verbis exponitur: ~
29 DeFin, 9| Praesertim cum, quod illi suis verbis significent, in eo nihil
30 DeFin, 10| tenuerunt, quodque ego pluribus verbis, illi brevius secundum naturam
31 DeFin, 20| est, opera danda est, ut verbis utamur quam usitatissimis
32 DeFin, 20| peccatur a superioribus, verbis illi commodius utantur?
33 DeFin, 22| atque ego, modo commutatis verbis ipsas res conferamus. Nec
34 DeFin, 22| quibuscum re concinebat, verbis discrepare? ~
35 DeFin, 22| probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas? sin te auctoritas
36 DeFin, 25| roges; respondeat totidem verbis. Admirantes quaeramus ab
37 DeFin, 26| Zenonem tuum cum Aristone verbis concinere, re dissidere,
38 DeFin, 26| et illis re consentire, verbis discrepare? cur igitur,
39 DeFin, 26| omninoque de istis omnibus verbis a Zenone mutatis ita disputabat,
40 DeFin, 28| omnia probare, nisi quod verbis aliter utamur, mihi autem
41 DeFin, 57| quod ego res notas notis verbis appello, illi nomina nova
42 DeFin, 58| aberrare; quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam.
43 DeFin, 60| arbitrabar, ea dicta sunt a te verbis aptis nec minus plane quam
|