Liber, Par.
1 DeFin, 0| vel dicam aut oratoribus bonis aut poetis, postea quidem
2 DeFin, 0| dicantur, cur nec voluptas in bonis sit numeranda nec in malis
3 DeFin, 0| 57] Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus,
4 DeFin, 0| malum.' De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae
5 DeFin, 0| amicitiae est, nisi velle bonis aliquem affici quam maximis,
6 DeFin, 0| nihil praeter virtutem in bonis ducere. ~Vide, ne magis,
7 DeFin, 0| eam, quae nihil aliud in bonis haberet nisi honestum, nihil
8 DeFin, 0| virtutis expertem aut in bonis aut in malis numerent, eas
9 DeFin, 0| honestum, quod solum in bonis ducitur, quamquam post oritur,
10 DeFin, 0| sagittam, sicut nos ultimum in bonis dicimus, [sic illi facere
11 DeFin, 0| prima naturae in summis bonis ponerent, sed etiam alteris
12 DeFin, 0| quae éj¤a dicitur, neque in bonis numerata sit nec rursus
13 DeFin, 0| hac quaestione, quae de bonis et malis appelletur, non
14 DeFin, 0| sit corporis aut externis bonis plenior, ut hoc idem adprobandum
15 DeFin, 0| iudicamus neque eam tamen in bonis ponimus, idem censemus nullam
16 DeFin, 0| si bona valitudo sit in bonis, divitias quoque in bonis
17 DeFin, 0| bonis, divitias quoque in bonis esse ponendas, at, si sapientia
18 DeFin, 0| ulla re, quae non sit in bonis, id, quod sit in bonis,
19 DeFin, 0| in bonis, id, quod sit in bonis, contineri potest, ob eamque
20 DeFin, 0| cum divitiae non sint in bonis, nulla ars divitiis contineri
21 DeFin, 0| parentibus, a propinquis, a bonis etiam viris, idque propter
22 DeFin, 0| cum id officium nec in bonis ponamus nec in malis. est
23 DeFin, 0| quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis.
24 DeFin, 0| eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. ~
25 DeFin, 0| fallamur, eaque, quae de bonis et malis didicerimus, ut
26 DeFin, 0| vero potest quisquam de bonis et malis vere iudicare nisi
27 DeFin, 7| corpori, virtutes quoque animi bonis corporis anteponebant. ~
28 DeFin, 7| habere censebant; de animi bonis accuratius exquirebant in
29 DeFin, 8| reliquorumque sensuum ponere in bonis potius, quam dicerent nihil
30 DeFin, 18| praeter virtutem nihil in bonis esse ducendum. Illi autem,
31 DeFin, 22| anteferres, qui de rebus bonis et malis sentirent ea, quae
32 DeFin, 26| rebus praepositis quam si in bonis duxero, fortioremque in
33 DeFin, 37| debet homini id esse in bonis ultimum, secundum naturam
34 DeFin, 39| qui, quia privari se vitae bonis arbitrentur, aut quia quasdam
35 DeFin, 53| secunda aut adversa, multum in bonis aut malis corporis ponerent.~
36 DeFin, 54| extra virtutem habeatur in bonis. ~
37 DeFin, 55| eorum conficientia certe in bonis numerabis, amicos, liberos,
38 DeFin, 59| animi praestantiam omnibus bonis corporis anteire dicamus,
|