Liber, Par.
1 DeFin, 0| quaeritur, qui sit finis, quid extremum, quid ultimum, quo sint
2 DeFin, 0| expetendis, quid fugiat ut extremum malorum? qua de re cum sit
3 DeFin, 0| nec medium nec ultimum nec extremum sit, ita ferri, ut concursionibus
4 DeFin, 0| ille melius. addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse. ~
5 DeFin, 0| quaerimus igitur, quid sit extremum et ultimum bonorum, quod
6 DeFin, 0| 40] Extremum autem esse bonorum voluptatem
7 DeFin, 0| bonorum vel ultimum vel extremum -- quod Graeci telos nominant --,
8 DeFin, 0| quin id sit summum atque extremum bonorum omnium, beateque
9 DeFin, 0| hunc ipsum sive finem sive extremum sive ultimum definiebas
10 DeFin, 0| voluptatem esse dicat, id extremum, id ultimum bonorum, id
11 DeFin, 0| principiis naturalibus esset extremum. Epicurus autem cum in prima
12 DeFin, 0| deinde ea perpetua, tum ad extremum constans consentaneaque
13 DeFin, 0| insit, non foris petatur extremum, id est artis effectio.
14 DeFin, 0| consequentia. cum enim hoc sit extremum —sentis enim, credo, me
15 DeFin, 0| Graeci dicant, id dicere tum extremum, tum ultimum, tum summum;
16 DeFin, 0| dicere—, cum igitur hoc sit extremum, congruenter naturae convenienterque
17 DeFin, 0| Academici constituisse dicuntur, extremum bonorum et summum munus
18 DeFin, 0| rationis, hoc quarto, quod extremum posui, boni notitia facta
19 DeFin, 0| bonorum finem, quod appellamus extremum, quod ultimum, crescere
20 DeFin, 0| iudicetur beatusne fuerit, cum extremum vitae diem morte confecerit,
21 DeFin, 10| hoc iis bonorum videbatur extremum.~
22 DeFin, 11| animantium statui deceat extremum. Cum autem hominem in eo
23 DeFin, 13| vim retineat a primo ad extremum. Quo modo igitur evenit,
24 DeFin, 34| intellegitur, quid sit et bonorum extremum et malorum, inventa vitae
25 DeFin, 34| quaeritur, in his quid sít extremum et ultimum, fons reperiendus
26 DeFin, 37| dicimus omnibus animalibus extremum esse secundum naturam vivere,
27 DeFin, 37| dicamus unum esse omnium extremum, sed ut omnium artium recte
28 DeFin, 37| suo genere perveniant ad extremum; ut iam liceat una comprehensione
29 DeFin, 37| propositum quasi finem et extremum, se ut custodiat quam in
30 DeFin, 41| ut rerum expetendarum sit extremum. Quo cognito dubitari non
31 DeFin, 42| atque ratio? Sic, quod est extremum omnium appetendorum atque
32 DeFin, 43| subsequens ad naturae perveniat extremum. nam, ut saepe iam dixi,
33 DeFin, 47| solemus persequi usque ad extremum, <cum> praetermissa repetimus,
34 DeFin, 51| in quibus completar illud extremum, quae sunt aut animi aut
35 DeFin, 56| currit oratio. venit ad extremum; haeret in salebra. cupit
|