Liber, Par.

 1   DeFin,   0|          appetere eaque gaudere ut summo bono, dolorem aspernari
 2   DeFin,   0|            dubitas igitur, inquam, summo bono a te ita constituto,
 3   DeFin,   0|           omnis eius est oratio de summo bono. in alio vero libro,
 4   DeFin,   0|          cum luxuriose viverent, a summo philosopho non reprehenderentur
 5   DeFin,   0|       etiam Carneades, nec ulla de summo bono ratio aut voluptatis
 6   DeFin,   0|     Claudii libidini, qui tum erat summo <ne> imperio, dederetur. ~
 7   DeFin,   0|   perfectione virtutis; negat enim summo bono afferre incrementum
 8   DeFin,   0|        quam Epicurus; uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. '
 9   DeFin,   0|         concludi sic licet: qui in summo malo est, is tum, cum in
10   DeFin,   0|          concedamus, quibus vos de summo bono testibus uti soletis.
11   DeFin,   0|            quae pro salute gentium summo labore gessisset, voluptatis
12   DeFin,   0|        detrahens. quo magis tum in summo otio maximaque copia quasi
13   DeFin,   0|         iis tribus, qui virtutem a summo bono segregaverunt, cum
14   DeFin,   0|       disciplinas, quae virtutem a summo bono excludunt, ceteris
15   DeFin,   0|     possunt, si non longe absunt a summo, ut iam iamque possint emergere,
16   DeFin,   4|        cognitioque naturae; nam de summo mox, ut dixi, videbimus
17   DeFin,   6|          Nunc videamus, quaeso, de summo bono, quod continet philosophiam,
18   DeFin,   6|  intellegitur, eaque vita, quae ex summo bono degitur, quia coniuncta
19   DeFin,  14|                36] Nunc de hominis summo bono quaeritur; quid igitur
20   DeFin,  14|          eorum, qui cum de hominis summo bono quaererent, nullam
21   DeFin,  17|           quam quod aiunt cognitio summo bono reverti se ad naturam,
22   DeFin,  18|         adiungunt ei tamen aliquid summo in bono finiendo. Si enim
23   DeFin,  25|         ostentatio in constituendo summo bono. Cum enim, quod honestum
24   DeFin,  33|                             12] De summo autem bono, quia duo genera
25   DeFin,  33|   vacuitatem doloris; qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae
26   DeFin,  34|           prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit; hoc
27   DeFin,  34|    fuissent adhuc philosophorum de summo bono, sed quot omnino esse
28   DeFin,  34|        omnis ab eo quasi capite de summo bono et malo disputatio
29   DeFin,  35|        Expositis iam igitur sex de summo bono sententiis trium proximarum
30   DeFin,  36|       igitur hae sunt simplices de summo bonorum malorumque sententiae,
31   DeFin,  36|            si quis malo careat, in summo eum bono dicat esse, altera
32   DeFin,  51|         extra, quamquam expetenda, summo bono continerentur. ~
33   DeFin,  52| propinquitates, si reliqua externa summo bono non continentur? Hac