Liber, Par.

 1   DeFin,   0|         fecerunt, ut Aristoteles virtutis usum cum vitae perfectae
 2   DeFin,   0|     eorum, in quibus nulla inest virtutis adiunctio, omnino a philosophia
 3   DeFin,   0|     splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. at
 4   DeFin,   0|         beatam vitam perfectione virtutis; negat enim summo bono afferre
 5   DeFin,   0|     longus, levis' dictata sunt. virtutis, magnitudinis animi, patientiae,
 6   DeFin,   0|          et honestum ipsum quasi virtutis lumen extinxeris et virtutem
 7   DeFin,   0|      tamen omnes, quae rem ullam virtutis expertem aut in bonis aut
 8   DeFin,   0|         quidem, inquit. cum enim virtutis hoc proprium sit, earum
 9   DeFin,   0|       katory‰mata, omnes numeros virtutis continent. sola enim sapientia
10   DeFin,   0|        igitur propria aestimatio virtutis, quae genere, non crescendo
11   DeFin,   0| corporearum aestimatio splendore virtutis et magnitudine obscuretur
12   DeFin,   0|   aestimationem spatio iudicari, virtutis oportunitate, ut videantur
13   DeFin,   0|          processit aliquantum ad virtutis habitum nihilo minus in
14   DeFin,   0|        si de artibus concedamus, virtutis tamen non sit eadem ratio,
15   DeFin,   3|         ista ipsa quam exilia de virtutis vi! Quam tantam volunt esse,
16   DeFin,  14|         aciem animorum nostrorum virtutis splendore praestringitis.
17   DeFin,  15|         cum ex appetitione rerum virtutis pulchritudinem aspexissent,
18   DeFin,  24|         summa poterit augeri; ad virtutis autem summam accedere nihil
19   DeFin,  33|           molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat.
20   DeFin,  42|      quibus inest aliquid simile virtutis, ut in leonibus, ut in canibus,
21   DeFin,  49|       optimas nec agere possint. Virtutis enim beataeque vitae, quae
22   DeFin,  49|        inerant, tamquam elementa virtutis. Sed virtutem ipsam inchoavit,
23   DeFin,  52|   oriuntur a suo cuiusque genere virtutis. nam et amici cultus et
24   DeFin,  52|          fore intellegant, si in virtutis certamen venerint. Illa
25   DeFin,  52|          esse] <esse> tantam vim virtutis tantamque, ut ita dicam,
26   DeFin,  54|          posse negas, ut ii, qui virtutis compotes sint, etiam malis
27   DeFin,  58|         habemus, tantam vim esse virtutis, ut omnia, si ex altera
28   DeFin,  58|     obscurari nec apparere et in virtutis tamquam in solis radios
29   DeFin,  58|   aliquod potius novum exquirere,virtutis autem amplitudinem quasi
30   DeFin,  59|       ponant ii, qui fatentur se virtutis causa, nisi ea voluptatem
31   DeFin,  60|          inconstans, cum propter virtutis caelestem quandam et divinam