Liber, Par.

 1   DeFin,   0|         locis pluribus. sed quot homines, tot sententiae; falli igitur
 2   DeFin,   0|    laetitiam, id est voluptatem. homines optimi non intellegunt totam
 3   DeFin,   0|           quae non modo singulos homines, sed universas familias
 4   DeFin,   0| consecuturum emolumentum vident. homines enim, etsi aliis multis,
 5   DeFin,   0|         ut, vel si ignorarent id homines, vel si obmutuissent, sua
 6   DeFin,   0|        praestantissimis ingeniis homines se ad philosophiae studium
 7   DeFin,   0|  refertur, idque unum expetentes homines se ad hoc studium contulerunt,
 8   DeFin,   0|           cum optimos viros, tum homines doctissimos. Recte, inquit,
 9   DeFin,   0|        Graecia est ut doctissimi homines de rebus non pervagatis
10   DeFin,   0|        esse statuemus, quo minus homines tenebras et solitudinem
11   DeFin,   0|     etiam communis hominum inter homines naturalis sit commendatio,
12   DeFin,   0|           multo haec coniunctius homines. itaque natura sumus apti
13   DeFin,   0|        Et quo modo hominum inter homines iuris esse vincula putant,
14   DeFin,   0|      societatis suae, ut bestiis homines uti ad utilitatem suam possint
15   DeFin,   0|          tuendos conservandosque homines hominem natum esse videamus,
16   DeFin,  10|           servemus. Sumus igitur homines. Ex animo constamus et corpore,
17   DeFin,  23|        probatos, tantis ingeniis homines tantaque auctoritate, sed
18   DeFin,  23|    superiores, qui arbitrabantur homines sceleribus et parricidiis
19   DeFin,  24|     fieri negant. at quo utantur homines acuti argomento ad probandum,
20   DeFin,  39| adpropinquatione mortis confecti homines senectute et ea perferant,
21   DeFin,  41|       non potest, quin, cum ipsi homines sibi sint per se et sua
22   DeFin,  45|         inminuta sint, occultent homines? Ut etiam contendant et
23   DeFin,  46|          scire profitebantur, ut homines ad earum saxa discendi cupiditate
24   DeFin,  47|    minime necessaria? quid, quod homines infima fortuna, nulla spe
25   DeFin,  48|          Quin etiam inertissimos homines nescio qua singolari segnitia
26   DeFin,  51|     pateat quam coniunctio inter homines hominum et quasi quaedam
27   DeFin,  52|     videntes; non perfecti autem homines et tamen ingeniis excellentibus
28   DeFin,  52|   dubitabis, quin earum compotes homines magno animo erectoque viventes
29   DeFin,  57|       desinis. quid ergo? Aliter homines, aliter philosophos loqui
30   DeFin,  57|        quanti res quaeque sit—si homines essent, usitate loquerentur —,