Liber, Par.
1 DeFin, 0| audivi, cum mihi nihil sane praeter sedulitatem probarent, omnes
2 DeFin, 0| petat aut fugiat aliquid, praeter voluptatem et dolorem?
3 DeFin, 0| aut quod sit ullum bonum praeter illud, quod cibo et potione
4 DeFin, 0| nihil vero putare esse praeter voluptatem, non membra,
5 DeFin, 0| voluntate, nulla vi coactus praeter fidem, quam dederat hosti,
6 DeFin, 0| haec quidem stabilis, quam praeter vos nemo appellat voluptatem.
7 DeFin, 0| vincitur? in qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam
8 DeFin, 0| cuiusquam, certe tuum nihil praeter virtutem in bonis ducere. ~
9 DeFin, 0| consentit. quicquid enim praeter id, quod honestum sit, expetendum
10 DeFin, 0| ullam aliam probavissent praeter eam, quae nihil aliud in
11 DeFin, 0| differat aliud ab alio, praeter honesta et turpia. ~
12 DeFin, 0| philosophorum sententiis. praeter enim tres disciplinas, quae
13 DeFin, 0| pertinentibus nihil est bonum praeter actiones honestas, de efficientibus
14 DeFin, 0| de efficientibus nihil praeter amicum, sed et pertinentem
15 DeFin, 11| animus, sed ut nihil esse praeter animum videretur. Uno autem
16 DeFin, 13| quod perficiendum est, praeter motum ingenii quendam, id
17 DeFin, 14| nullum sit hominis, ita praeter animum nihil curant, cum
18 DeFin, 15| neglegatur? In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute
19 DeFin, 15| aspexissent, omnia, quae praeter virtutem ipsam viderant,
20 DeFin, 17| alio, nec esse res ullas praeter virtutes et vitia, inter
21 DeFin, 18| Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve
22 DeFin, 18| tamen illud tibi concedetur, praeter virtutem nihil in bonis
23 DeFin, 35| repellendum, nec quicquam omnino praeter haec tria possit esse, necesse
24 DeFin, 36| sensit, nihil esse bonum praeter scientiam, omnem consilii
25 DeFin, 52| est nec omnia spernentis praeter virtutem et virtutem ipsam
26 DeFin, 53| hoc unum Aristo tenuit: praeter vitia atque virtutes negavit
|