Liber, Par.
1 DeFin, 0| eloquentiam, non asperner, si non habeat, non admodum flagitem. re
2 DeFin, 0| rationem everti, si ita res se habeat. nam si concederetur, etiamsi
3 DeFin, 0| quo non plus voluptatum habeat quam dolorum. nam et praeterita
4 DeFin, 0| tantam habent, ut non plus habeat sapiens, quod gaudeat, quam
5 DeFin, 0| inquam, istud quam vim habeat postea videro; aliam vero
6 DeFin, 0| cum honestatem eo loco habeat, ut sine ea iucunde neget
7 DeFin, 0| haberi debet qui, ne malum habeat, abstinet se ab iniuria.
8 DeFin, 0| loquatur nec tam pertinaces habeat patronos, concessuram arbitror
9 DeFin, 0| sit, quod aliquod pondus habeat dignum aestimatione, quam
10 DeFin, 0| sit nobis, ut, qui plura habeat ea, quae in corpore magni
11 DeFin, 0| appellant, alteram, quod habeat rationem, ne cui falso adsentiamur
12 DeFin, 11| addatur, quia momentum aliquod habeat ad iucundum accessio, bonum
13 DeFin, 11| tyranno ire cogatur, similem habeat vultum et si ampullam perdidisset,
14 DeFin, 14| relinquat et pro nihilo habeat herbam, idem facit in homine,
15 DeFin, 14| suis omnibus quam optime se habeat -, sed sic intellegamus -
16 DeFin, 20| tamen esse si ea quoque habeat, quae bona, non audet appellare,
17 DeFin, 21| suam, quod propriam speciem habeat, cur appetendum sit, id
18 DeFin, 33| fortunae datur. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare
19 DeFin, 37| intellegere quam ob causam habeat eum, quem diximus, animi
20 DeFin, 38| expetendarum cur ista se res ita habeat, ut dixi, deinceps demonstrandum
21 DeFin, 38| neminem esse, qui,quo modo se habeat, nihil sua censeat inte
22 DeFin, 40| sensibus instructus sit et habeat praestantiam mentis, cui
23 DeFin, 40| ut et omnis partis suas habeat incolumis et de virtutibus
24 DeFin, 42| accesserit, ut appetitum quendam habeat et per se ipsa moveatur,
25 DeFin, 51| natura generata sit, ut habeat quiddam ingenitum quasi
26 DeFin, 55| pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; illud urgueam,
|