Liber, Par.

 1   DeFin,   0|     improbos quidem, si essent boni viri. hic homo severus luxuriam
 2   DeFin,   0|       ortu petitur origo summi boni. 'Simul atque natum animal
 3   DeFin,   0|       ut sola ponatur in summi boni sede, quam quaerimus, sed
 4   DeFin,   0| dixerit potius Ennius: 'Nimium boni est, cui nihil est mali'.
 5   DeFin,   0| depulsione mali, sed adeptione boni iudicemus, nec eam cessando,
 6   DeFin,   0|       totumque discrimen summi boni in earum comparatione positum
 7   DeFin,   0|  facitis, cum sapientem semper boni plus habere vultis, tolerabilem.
 8   DeFin,   0|      vincitur? in qua quid est boni praeter summam voluptatem,
 9   DeFin,   0|   quarto, quod extremum posui, boni notitia facta est. cum enim
10   DeFin,   0|      rationis, tum ad notionem boni pervenit.
11   DeFin,   0|        nisi bonus vir et omnes boni beati sint, quid philosophia
12   DeFin,  10|       ex his finem illum summi boni atque ultimi. Quem, si prima
13   DeFin,  15|     neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab
14   DeFin,  17|    haec appetitio non ad summi boni adeptionem pertineret! ~
15   DeFin,  36|    duplices expositiones summi boni tres omnino fuerunt, nec
16   DeFin,  39|       philosophi initium summi boni a natura petiverunt et illum
17   DeFin,  42|      Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque
18   DeFin,  42|       expletione naturae summi boni finem consistere, cum longe
19   DeFin,  44|  nostram comprehensionem summi boni. quae enim constituta sunt
20   DeFin,  44|       eam constitutionem summi boni, quae est proposta, mutaverit. ~
21   DeFin,  52|      perfecta explicatio summi boni. Hinc ceteri particulas
22   DeFin,  55|        tantum habeat in natura boni; illud urgueam, non intellegere
23   DeFin,  59|    partibus plus habere semper boni quam mali? Quis hoc dicit?