Liber, Par.

 1   DeFin,   0|                      65] hunc vos beatum; ratio quidem vestra sic
 2   DeFin,   0|          si modo sit aliquid esse beatum, id oportere totum poni
 3   DeFin,   0|     semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum? dempta enim
 4   DeFin,   0|        ipsa sapientia positum est beatum esse, sed in iis rebus,
 5   DeFin,   0| Metrodorus, paene alter Epicurus, beatum esse describit his fere
 6   DeFin,   0|         ageremus', inquit, 'vitae beatum et eundem supremum diem,
 7   DeFin,   0|           Sed dum efficere vultis beatum sapientem, cum maximas animo
 8   DeFin,   0|          necesse est is, quem vos beatum semper vultis esse, nec
 9   DeFin,   0|     dixerunt, atque ita sapientem beatum fore, nihil aliud alii momento
10   DeFin,   0|       ponunt, non posse sapientem beatum esse, cum eculeo torqueatur?
11   DeFin,   3|       Quam tantam volunt esse, ut beatum per se efficere possit.
12   DeFin,  49|            Praeclare enim Plato: 'Beatum, cui etiam in senectute
13   DeFin,  54|       vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum.
14   DeFin,  55|         hoc idem Epicurus, semper beatum esse sapientem—quod quidem
15   DeFin,  55|       probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Quod autem
16   DeFin,  55|          aliquem beatum nec satis beatum? Quod autem satis est, eo
17   DeFin,  56|            in quo uno positum est beatum esse, qui potest esse quisquam
18   DeFin,  56|          sapiens. at Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem
19   DeFin,  56|         quem hunc appellas, Zeno? Beatum, inquit. Etiam beatissimum?
20   DeFin,  56|            in qua sit ipsum etíam beatum. ~
21   DeFin,  56|            eum. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; si