Liber, Par.

 1   DeFin,   0|          erit enim iam de omnium virtutum cursu ad voluptatem proprius
 2   DeFin,   0|         Quodsi ne ipsarum quidem virtutum laus, in qua maxime ceterorum
 3   DeFin,   0|        coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere? invidiosum
 4   DeFin,   0|        honestatem, speciem ipsam virtutum, de quibus ante dictum est,
 5   DeFin,   0|      humanarum quaedam simulacra virtutum, in ipsis hominibus virtus
 6   DeFin,   0| honestissimorum studiorum, tanto virtutum comitatu, si ea nullam ad
 7   DeFin,   0|        partes, non comites solum virtutum, sed ministri etiam videbuntur. ~
 8   DeFin,   0|        et physicam, easque ambas virtutum nomine appellant, alteram,
 9   DeFin,   7|          initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem
10   DeFin,  16|          quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare?
11   DeFin,  24|     crescere poterunt, quae sunt virtutum contraria. utrum igitur
12   DeFin,  35|       sunt prima in animis quasi virtutum igniculi et semina. Ex his
13   DeFin,  41|          est magnarum verarumque virtutum, quas appellamus voluntarias,
14   DeFin,  43|           ob eamque causam parvi virtutum simulacris, quarum in se
15   DeFin,  43|        eas, quas dixi, in pueris virtutum quasi scintillas videmus,
16   DeFin,  51|  iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. ~
17   DeFin,  51|         conspiratio consensusque virtutum, tale est illud ipsum honestum,
18   DeFin,  51|      haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione
19   DeFin,  52|      altitudinem excellentiamque virtutum: iam non dubitabis, quin
20   DeFin,  52|       radiis solis, sic istae in virtutum splendore ne cernantur quidem. ~