Liber, Par.
1 DeFin, 0| ostendit; iudicia rerum in sensibus ponit, quibus si semel aliquid
2 DeFin, 0| quoniam detractis de homine sensibus reliqui nihil est, necesse
3 DeFin, 0| iucunditate quadam percipitur sensibus, sed maximam voluptatem
4 DeFin, 0| cernimus, id omne oritur a sensibus; qui si omnes veri erunt,
5 DeFin, 0| percipi dicunt, ii remotis sensibus ne id ipsum quidem expedire
6 DeFin, 0| nostra omnem sibi fidem sensibus confirmat, id est incorruptis
7 DeFin, 0| quae dulcem motum afferant sensibus, tum esse in motu voluptatem,
8 DeFin, 0| est vim afferre, Torquate, sensibus, extorquere ex animis cognitiones
9 DeFin, 0| 36] Nam quod ait sensibus ipsis iudicari voluptatem
10 DeFin, 0| dolorem malum, plus tribuit sensibus, quam nobis leges permittunt, <
11 DeFin, 0| positum iudicium eius in sensibus, ut commoneri nos satis
12 DeFin, 4| sine ratione nec rationis sensibus exquiramus? Quid? Ea, quae
13 DeFin, 14| 38] Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione
14 DeFin, 15| quidam Philosophi, cum a sensibus profecti maiora quaedam
15 DeFin, 38| comprehenditur[que] suis cuiusque sensibus sic, ut, contra si quis
16 DeFin, 40| animumque ita constitutum, ut et sensibus instructus sit et habeat
17 DeFin, 40| virtutibus nulla desit. Atque in sensibus est sua cuiusque virtus,
18 DeFin, 40| percipiendis, quae subiectae sunt sensibus. ~
19 DeFin, 43| accessit, et animo utuntur et sensibus conitunturque, ut sese erigant,
20 DeFin, 49| ita perfecit, ut corpus; sensibus enim ornavit ad res percipiendas
|