Liber, Par.

 1   DeFin,   0|  corporisque doloribus, quanti in hominem maximi cadere possunt, nulla
 2   DeFin,   0|          ad indagandum canem, sic hominem ad duas res, ut ait Aristoteles,
 3   DeFin,   0| significat ad unam hanc rem natum hominem, ut frueretur voluptatibus.
 4   DeFin,   0|      statum. eademque ratio fecit hominem hominum adpetentem cumque
 5   DeFin,   0|         posset accedere.' Miserum hominem! Si dolor summum malum est,
 6   DeFin,   0|      forti, omnia, quae cadere in hominem possint, despicere ac pro
 7   DeFin,   0|          commendatio, ut oporteat hominem ab homine ob id ipsum, quod
 8   DeFin,   0|           conservandosque homines hominem natum esse videamus, consentaneum
 9   DeFin,   0|     conservetur omnis homini erga hominem societas, coniunctio, caritas,
10   DeFin,  11|        deceat extremum. Cum autem hominem in eo genere posuisset,
11   DeFin,  13|           natura sola esset, quae hominem relinqueret, quali oblivisceretur
12   DeFin,  13|     similis; non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum.
13   DeFin,  13|                 35] Qualem igitur hominem natura inchoavit? et quod
14   DeFin,  33|   Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem
15   DeFin,  39|     quando naturam hominis dicam, hominem dicere me; nihil enim hoc
16   DeFin,  40|   quaerimus. atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare,
17   DeFin,  40|           fugere plane se ipse et hominem ex homine exuena naturam
18   DeFin,  59|           doloribus visitassetque hominem Charmides Epicureus perfamiliaris