Liber, Par.

 1   DeFin,   0|         qui se unus, quod sciam, sapientem profiteri sit ausus. nam
 2   DeFin,   0|         inpetibilem facitis, cum sapientem semper boni plus habere
 3   DeFin,   0|        inquies, ista parva sunt. Sapientem locupletat ipsa natura,
 4   DeFin,   0|       dum efficere vultis beatum sapientem, cum maximas animo voluptates
 5   DeFin,   0| videretur tanta conatus, sic nos sapientem plurimis et gravissimis
 6   DeFin,   0|        valeat, cur non cadant in sapientem non est facile defendere. ~
 7   DeFin,   0|         esse dixerunt, atque ita sapientem beatum fore, nihil aliud
 8   DeFin,   0|          malis ponunt, non posse sapientem beatum esse, cum eculeo
 9   DeFin,   0|       rebus mediis aliquid agere sapientem. iudicat igitur, cum agit,
10   DeFin,   0|   diligant, tam insipientem quam sapientem sumpturum, quae secundum
11   DeFin,   0|       atque vitam alii cadere in sapientem dicunt, si qui eius modi
12   DeFin,   3|   dictatorem, divitem solum esse sapientem, a te quidem apte ac rotunde;
13   DeFin,   6|      coniuncta ei virtus est. In sapientem solum cadit, isque finis
14   DeFin,  11|     strigilis accedat, sumpturum sapientem eam vitam potius, quo haec
15   DeFin,  55|     Epicurus, semper beatum esse sapientem—quod quidem solet ebullire
16   DeFin,  55|         potest incidere sapiens, sapientem esse non esse ad beate vivendum
17   DeFin,  59|          enim, qui hoc cadere in sapientem dicere audeat, ut, si fieri