Liber, Par.

 1   DeFin,   0|         quid in omni munere vitae optimum et verissimum sit, exquirere?
 2   DeFin,   0|         ridens: Hoc vero, inquit, optimum, ut is, qui finem rerum
 3   DeFin,   0|      quoddam bonum vidit, sed nec optimum nec quo vita gubernari possit.
 4   DeFin,   0|          quae conaris velis, quid optimum denique in vita iudices
 5   DeFin,   0|      scientia vel in ipsa virtute optimum quidque rarissimum est.
 6   DeFin,   0|         illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum,
 7   DeFin,   0|    Moriatur', inquit. Fortasse id optimum, sed ubi illud: 'Plus semper
 8   DeFin,   0| incitantur. Atque etiam Iovem cum Optimum et Maximum dicimus cumque
 9   DeFin,  13|        esse ad id, quod in eo sit optimum, et in eius unius occupatum
10   DeFin,  13|        conservent, quod in quaque optimum sit? Quo modo autem optimum,
11   DeFin,  13|       optimum sit? Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum
12   DeFin,  14|          est summum aliquid atque optimum, ut in equis, in canibus,
13   DeFin,  14|           eo potissimum, quod est optimum, id est in virtute, laudatur.
14   DeFin,  20|     tyrannum Dionysium; huic mori optimum esse propter desperationem
15   DeFin,  22|  philosophiae, iustissimum virum, optimum iudicem, religiosissimum
16   DeFin,  49|     homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Etsi dedit
17   DeFin,  50|         ad sacra Idaea accipienda optimum virum delegimus, nos tutores