Liber, Par.

 1   DeFin,   0|        idem Lucilius, apud quem praeclare Scaevola: ~Graecum te, Albuci,
 2   DeFin,   0|       de amicitia dicenda sunt. praeclare enim Epicurus his paene
 3   DeFin,   0|        ipsum usquam referretur. praeclare hoc quidem. bonum ipsum
 4   DeFin,   0|       gumias ex ordine nostros. praeclare Laelius, et recte sofñw,
 5   DeFin,   0|        multorum te benivolentia praeclare tuebere et munies. ~
 6   DeFin,   0|         tuos hostes' reliquaque praeclare: 'Nam tibi moenimenta mei
 7   DeFin,   0|                              9] Praeclare, inquit, facis, cum et eorum
 8   DeFin,   0|     bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. istius modi
 9   DeFin,   0|        Videamus nunc, quam sint praeclare illa his, quae iam posui,
10   DeFin,   0|         iuris esse cum bestiis. praeclare enim Chrysippus, cetera
11   DeFin,   4| commutare gestiret. Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque
12   DeFin,   8|    Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni
13   DeFin,  25|         Aristo, magnifice atque praeclare, quod erit cumque visum
14   DeFin,  49|      qualia sint intellegantur. Praeclare enim Plato: 'Beatum, cui
15   DeFin,  55|     illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. ~
16   DeFin,  57|               88] Sed haec etsi praeclare, nondum tamen perpolita.