Liber, Par.

 1   DeFin,   0|       quod, cum in rerum natura duo quaerenda sint, unum, quae
 2   DeFin,   0|     primum divisit ineleganter; duo enim genera quae erant,
 3   DeFin,   0|         contemnit, sic solent: 'Duo genera cupiditatum, naturales
 4   DeFin,   0| naturales et inanes, naturalium duo, necessariae et non necessariae.'
 5   DeFin,   0|      appellavit, appellat; quae duo sunt, unum facit. hanc in
 6   DeFin,   0|        quis sequi existimet, ut duo sint ultima bonorum. etenim,
 7   DeFin,  14| pervenire, transiliunt omnia et duo nobis opera pro uno relinquunt,
 8   DeFin,  15|       capienda. Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum,
 9   DeFin,  21|         atque laudabile. Sed si duo honesta proposita sint,
10   DeFin,  33|       De summo autem bono, quia duo genera librorum sunt, unum
11   DeFin,  41|       plures sunt virtutes, sed duo prima genera, unum earum,
12   DeFin,  49|      enim beataeque vitae, quae duo maxime expetenda sunt, serius
13   DeFin,  51|                 68] Ita fit, ut duo genera propter se expetendorum