0-antep | antio-cogit | cogna-cresc | crito-dolet | dolor-felae | felic-incor | incre-libra | libri-numit | nummu-poenu | poeta-regio | regis-statu | stell-versa | verse-zrmae
Liber, Par.
1 DeFin, 18| bonum igitur omne honestum. 0 plumbeum pugionem! Quis
2 DeFin, 0| 100] Sed ut epistulam laudandam
3 DeFin, 0| 101] sed tamen intellego quid
4 DeFin, 0| 102] haec ego non possum dicere
5 DeFin, 0| 103] quodsi dies notandus fuit,
6 DeFin, 0| 104] Sed ut ad propositum—de
7 DeFin, 0| 105] Magno hic ingenio, sed
8 DeFin, 0| 106] sed vobis voluptatum perceptarum
9 DeFin, 0| 107] Illud autem ipsum qui optineri
10 DeFin, 0| 108] Quod vero a te disputatum
11 DeFin, 0| 109] Quare aliud aliquod, Torquate,
12 DeFin, 0| 110] videmus in quodam volucrium
13 DeFin, 0| 111] Nos vero, siquidem in voluptate
14 DeFin, 0| 112] ut, si Xerxes, cum tantis
15 DeFin, 0| 113] ad altiora quaedam et magnificentiora,
16 DeFin, 0| 114] Quid? si in ipso corpore
17 DeFin, 0| 115] sed lustremus animo non
18 DeFin, 0| 116] Lege laudationes, Torquate,
19 DeFin, 0| 117] Idne consensisse de Calatino
20 DeFin, 0| 118] Ac ne plura complectar—
21 DeFin, 0| 119] elicerem ex te cogeremque,
22 DeFin, 0| 47Nec vero satis acute dicunt:
23 DeFin, 0| 97] non ego iam Epaminondae,
24 DeFin, 0| 98] Audio equidem philosophi
25 DeFin, 0| 99] Huc et illuc, Torquate,
26 DeFin, 56| quid agas; ne discipulum abducam, times.~ Tu vero, inquam,
27 DeFin, 60| Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. ~
28 DeFin, 0| tam invidus, qui ab eo nos abducat? sin laboramus, quis est,
29 DeFin, 53| quem discipulum cupio a te abducere. ~
30 DeFin, 57| animus a cogitationibus abduceretur, patrimonium neglexit, agros
31 DeFin, 0| quemvis arbitrantur a vero abduci fallique posse. recte igitur,
32 DeFin, 0| 96] Audi, ne longe abeam, moriens quid dicat Epicurus,
33 DeFin, 0| intellegere quid sit bonum. aberat omnis dolor, qui si adesset,
34 DeFin, 15| multum ab Erilli levitate aberrabimus. Duarum enim vitarum nobis
35 DeFin, 19| sibi et a proposito non aberrant. ~
36 DeFin, 58| crimen, ne saepius dicas me aberrare; quam tu ponis in verbis,
37 DeFin, 24| in eadem causa est, a quo abesse velis, donec evaseris; nec
38 DeFin, 3| commutantur animo et idem abeunt, qui venerant. Res enim
39 DeFin, 28| probari. ~Scrupulum, inquam, abeunti; sed videbimus. ~Quae cum
40 DeFin, 0| quibusdam usu venire; ut abhorreant a Latinis, quod inciderint
41 DeFin, 0| rebus cognitione dignis abhorreat easque sine voluptate aut
42 DeFin, 51| ac societate humana non abhorrebit, vicissimque iustitia, ut
43 DeFin, 0| etiam agri cultura, quae abhorret ab omni politiore elegantia,
44 DeFin, 59| possit, virtutem in perpetuum abiciat, ut dolore omni liberetur?
45 DeFin, 58| quo delectabatur, in mari abiecerat. Ergo infelix una molestia,
46 DeFin, 15| virtutem ipsam viderant, abiecerunt obliti naturam omnem appetendarum
47 DeFin, 0| Aristo, Erillus iam diu abiecti. reliqui sibi constiterunt,
48 DeFin, 48| ceterarum rerum obliti níhil abiectum, nihil humile cogitant;
49 DeFin, 31| fortasse non poterit sic abire, cum hic assit—me autem
50 DeFin, 0| quid quisque concedat, quid abnuat, ex rebus concessis concludi
51 DeFin, 0| dicuntur, ea nec acutissime nec abscondite disseruntur; neque enim
52 DeFin, 11| secundum naturam cum sint, absint a nostra potestate, ipsum
53 DeFin, 52| undique pertectam atque absolutam. rem unam praeclarissimam
54 DeFin, 0| sapientes semper feliciter, absolute, fortunate vivere, nulla
55 DeFin, 42| virtus est, quae rationis absolutio definitur, quam etiam atque
56 DeFin, 0| statum esse dixit e natura absoluto. cumque rerum notiones in
57 DeFin, 14| eos, qui sapientes sunt, absolutos et perfectos putamus, aciem
58 DeFin, 0| definierit id, quod esset natura absolutum. id autem sequens illud
59 DeFin, 21| vitam beatam perficiunt et absolvunt. ~
60 DeFin, 0| nacti nullo dedecore se abstineant, nisi eos per se foeditate
61 DeFin, 0| debet qui, ne malum habeat, abstinet se ab iniuria. nosti, credo,
62 DeFin, 0| nihildum situlus et sacculus abstulerit, adhibentis ludos et quae
63 DeFin, 0| secum libidinum voluptates abstulisse. Quod enim ne vivus quidem,
64 DeFin, 0| reprehenderer. sed ab eo plurimum absum neque, ut ea cognoscas,
65 DeFin, 0| si sapientes sint, dicit absurde, similiter et si dicat non
66 DeFin, 0| quo nihil mihi videtur absurdius. ~
67 DeFin, 0| neglegendi doloris. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.
68 DeFin, 0| sese pastus varios atque abundantes nihil laborantibus, nobis
69 DeFin, 0| infinita quidem voluptatum abundantia, facile intellegitur nos
70 DeFin, 2| veteribus Peripateticis Academicisque, qui re consentientes vocabulis
71 DeFin, 0| nata est sententia veterum Academicorum et Peripateticorum, ut finem
72 DeFin, 36| ut antiquis, quos eosdem Academicos et Peripateticos nominavimus.
73 DeFin, 11| degatur, ampulla aut strigilis accedat, sumpturum sapientem eam
74 DeFin, 30| ut ad Pericli sepulcrum accederem. Quamquam id quidem, infinitum
75 DeFin, 0| maluisti, te, cum ad me accedis, saluto:~'chaere,' inquam, '
76 DeFin, 43| scintillas videmus, e quibus accendi philosophi ratio debet,
77 DeFin, 16| essent principia naturae acceperat, a communibus initiis progredientem
78 DeFin, 29| quibus memoria dignos viros acceperimus multum esse versatos, magis
79 DeFin, 3| Restinguet citius, si ardentem acceperit. Ista ipsa, quae tu breviter:
80 DeFin, 13| ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Hanc
81 DeFin, 27| admirationis, cum prope accesseris? Conferam tecum, quam cuique
82 DeFin, 52| parvae et exiguae sunt istae accessiones bonorum, ut, quem ad modum
83 DeFin, 0| amicum expeti, cum autem usus accessisset, tum ipsum amari per se
84 DeFin, 42| ipsa curabit? Sed videsne accessuram ei curam, ut sensus quoque
85 DeFin, 0| et ut omnia, quae homini accidant, infra se esse iudicet,
86 DeFin, 48| nobis velimus dari, idque si accidat, mortis instar putemus. ~
87 DeFin, 58| felicem appellabant. nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod
88 DeFin, 0| 8] quod cum accidisset ut alter alterum necopinato
89 DeFin, 11| obscuratio consequitur, saepe accidit, ut nihil interesse nostra
90 DeFin, 57| barbaris numeros et caelestia acciperet? Cur post Tarentum ad Archytam?
91 DeFin, 50| Nos enim ad sacra Idaea accipienda optimum virum delegimus,
92 DeFin, 37| naturam vivere, non ita accipiendum est, quasi dicamus unum
93 DeFin, 0| sentiunt omnes, quam sensus accipiens movetur et iucunditate quadam
94 DeFin, 0| reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. mihi enim satis
95 DeFin, 39| stans volantis', ut apud Accium est, pennarumque contextu
96 DeFin, 25| fallaciloquae', ut ait Accius, 'malitiae' natae sunt. ~
97 DeFin, 0| verear, ne ad eam non possim accommodare Torquatos nostros? quos
98 DeFin, 20| aestimabiles et ad naturam accommodatae, faterique coepit sapienti,
99 DeFin, 23| sit, sed quod ad naturam accommodatior.~Et, qui sapientes non sint,
100 DeFin, 37| affici possit ad naturamque accommodatissime. ~
101 DeFin, 0| 33] At vero eos et accusamus et iusto odio dignissimos
102 DeFin, 27| rebus, cum L. Murenam te accusante defenderem. apud imperitos
103 DeFin, 0| ut eum Macedonum legatis accusantibus, quod pecunias praetorem
104 DeFin, 0| natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam
105 DeFin, 38| vellent, nec vero sese ipsi accusarent ob eam causam, quod se male
106 DeFin, 50| ut pudet victos! Ut se accusari nolunt! Quam cupiunt laudari!
107 DeFin, 0| collaudata est, cum esset accusata et vituperata ab Hortensio.
108 DeFin, 0| dein sermo atque fama, tum accusator, tum iudex;
109 DeFin, 1| nova lege videam eodem die accusatori responderet tribus horis
110 DeFin, 0| loquetur, tamquam capitis accuset. ~
111 DeFin, 0| vitam insipientium miseram acerbamque reddunt, quas Graeci pãyh
112 DeFin, 28| asperitatem fugiens Panaetius nec acerbitatern sententiarum nec disserendi
113 DeFin, 52| inflammatum in iis potiendis, quae acerrime concupivisset, tanta laetitia
114 DeFin, 0| Plato, 'est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus.
115 DeFin, 0| Latinum, ne hoc ephippiis et acratophoris potius quam proegmenis et
116 DeFin, 0| a natura datam mentemque acrem et vigentem celerrimeque
117 DeFin, 0| ea, quae praeterierunt, acri animo et attento intuemur,
118 DeFin, 0| remissi fuimus, tamen haec acrior est cum Stoicis parata contentio.
119 DeFin, 30| assentior usu hoc venire, ut acrius aliquanto et attentius de
120 DeFin, 0| sibi debet ac suae vitae et actae et consequenti et bene de
121 DeFin, 6| non est positum in nostra actione. Completur enim et ex eo
122 DeFin, 14| cognitionem amplexarentur, actionem relinquerent. Eorum enim
123 DeFin, 47| datum; aufert enim sensus actionemque tollit omnem. Itaque si
124 DeFin, 0| sapientiam esse arbitramur, sed actioni illi potius, quam modo dixi,
125 DeFin, 17| id est officii? Non enim actionis aut officii ratio impellit
126 DeFin, 49| nos ad agendum esse natos. Actionum autem genera plura, ut obscurentur
127 DeFin, 0| eorum. quod autem ratione actum est, id officium appellamus.
128 DeFin, 47| requirentis, nihil aliud esse acturos putant, nisi ut omne tempus
129 DeFin, 58| praetore Darei, in crucem actus est. At multis malis affectus.
130 DeFin, 0| ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano. is haec loquitur,
131 DeFin, 0| contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. cui
132 DeFin, 0| nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat,
133 DeFin, 60| hanc igitur laetor etiam acutiorem repertam quam ceteras, quod
134 DeFin, 19| delectant, brevibus et acutis auditis de sententia decedere?
135 DeFin, 0| voluptate dicuntur, ea nec acutissime nec abscondite disseruntur;
136 DeFin, 23| eisdemque de rebus hos cum acutius disseruisse, tum sensisse
137 DeFin, 0| aut venandi consuetudine adamare solemus, quanto id in hominum
138 DeFin, 53| cum is alter voluptatem adamavisset, alter vacuitatem doloris,
139 DeFin, 0| loquare? In voluptate corporis—addam, si vis, 'animi', dum ea
140 DeFin, 0| enim emendum eis sit, quod addant ad virtutem, primum vilissimas
141 DeFin, 11| aeque vita iucunda menstrua addatur, quia momentum aliquod habeat
142 DeFin, 0| quod debuisset rogare. addebat etiam se in legem Voconiam
143 DeFin, 0| sententiam pronuntiant, addere: 'si quid mei iudicii est';
144 DeFin, 0| quandam summam voluptatem, quo addi nihil possit; eam tum adesse,
145 DeFin, 0| malis, quantumcumque eo addideris, in suo genere manebit.
146 DeFin, 0| supra dixi, singuli singulas addiderunt,—his tamen omnibus eos antepono,
147 DeFin, 22| tibi ex monumentis nostris addidisses!' Ea cum dixissent, quid
148 DeFin, 0| Aristippus, et ille melius. addidisti ad extremum etiam indoctum
149 DeFin, 0| Diodorus ad eandem honestatem addidit vacuitatem doloris. idem
150 DeFin, 57| quae Socrates repudiabat, addisceret? Cur ipse Pythagoras et
151 DeFin, 0| percipiatur, quae auribus; cetera addit, quae si appelles, honos
152 DeFin, 26| amantissimus. nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando;
153 DeFin, 0| autem eius modi est, ut additum ad virtutem auctoritatem
154 DeFin, 0| sed te adiungo socium. addo etiam illud, multa iam mihi
155 DeFin, 0| voluptatem in virtutum concilium adducere? invidiosum nomen est, infame,
156 DeFin, 52| cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? ~
157 DeFin, 0| virtutem, primum vilissimas res addunt, dein singulas potius, quam
158 DeFin, 0| maiores nostri ab aratro adduxerunt Cincinnatum illum, ut dictator
159 DeFin, 0| rem in summum discrimen adduxit, propterea quod pugnare
160 DeFin, 0| ministras esse voluisti. quarum adeo omnium sententia pronuntiabit
161 DeFin, 44| confitendum est, cum id adepti simus, quod appetitum is
162 DeFin, 0| non depulsione mali, sed adeptione boni iudicemus, nec eam
163 DeFin, 17| appetitio non ad summi boni adeptionem pertineret! ~
164 DeFin, 17| bonorum, ut is, qui eam adeptus sit, nihil praeterea desideret.
165 DeFin, 0| aliter amicis videretur. aderamus nos quidem adolescentes,
166 DeFin, 0| scribebamus haec. tanti autem aderant vesicae et torminum morbi,
167 DeFin, 0| metuetur semper, etiamsi non aderit; iam enim adesse poterit.
168 DeFin, 0| aberat omnis dolor, qui si adesset, nec molliter ferret et
169 DeFin, 0| in perpetiendis laboribus adeundisque periculis firma et stabilis
170 DeFin, 0| faciendae, labores suscipiendi, adeundum vitae periculum? ne tum
171 DeFin, 0| quae interitum videantur adferre. id ita esse sic probant,
172 DeFin, 0| autem honestas actiones adfert et efficit, [id] efficiens
173 DeFin, 46| saxa discendi cupiditate adhaerescerent. ita enim invitant Ulixem—
174 DeFin, 0| complexiones et copulationes et adhaesiones atomorum inter se, ex quo
175 DeFin, 33| filius. Theophrastum tamen adhibeamus ad pleraque, dum modo plus
176 DeFin, 42| possit, si nulla cultura adhibeatur. ~
177 DeFin, 0| ne noceret. cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se
178 DeFin, 36| scripsimus, incidere non possunt, adhibendae omnino non fuerunt. Nam
179 DeFin, 0| 70] Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex
180 DeFin, 0| et sacculus abstulerit, adhibentis ludos et quae sequuntur,
181 DeFin, 58| eligitur, et ad quod dilectus adhibetur —, sed, cum ego ista omnia
182 DeFin, 0| severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Silano
183 DeFin, 11| nihil interest aut teruncium adicere Croesi pecuniae. ~
184 DeFin, 11| eam vitam potius, quo haec adiecta sint, nec beatiorem tamen
185 DeFin, 25| diligente rei familiaris, adininistratio rei publicae, ordo gerendorum
186 DeFin, 0| pericula adeunda sunt, ut adipiscantur magnas voluptates. si magna
187 DeFin, 0| omittantur maiorum voluptatum adipiscendarum causa aut dolores suscipiantur
188 DeFin, 35| quae secundum naturam sunt, adipiscendi, etiam si nihil consequare.
189 DeFin, 48| publicam honoribus imperiisque adipiscendis aut totos se ad studia doctrinae
190 DeFin, 17| momenti ad summum bonum adipiscendum esse diceret et, cum ad
191 DeFin, 0| faciendum, ii voluptatem maximam adipiscuntur praetermittenda voluptate.
192 DeFin, 9| et emendatio, quae omnino aditum habere nullum potest in
193 DeFin, 0| laudata virtus voluptatis aditus intercludat necesse est.
194 DeFin, 49| fingeret neque sane multum adiumentis externis et adventiciis
195 DeFin, 49| ut nihil aut non multum adiumento ullo ad suam confirmationem
196 DeFin, 51| iustitia dicitur, cui sunt adiunctae pietas, bonitas, liberalitas,
197 DeFin, 0| quibus nulla inest virtutis adiunctio, omnino a philosophia semovendas
198 DeFin, 4| quodque est definitioni adiunctum, ut res in partes dividatur,
199 DeFin, 18| qui ad honestatem aliud adiungant, quod ex eodem genere non
200 DeFin, 0| sin autem voluptatem putat adiungendam eam, quae sit in motu—sic
201 DeFin, 57| cum Socratem expressisset, adiungeret Pythagoreorum disciplinam
202 DeFin, 36| potuerunt. Nam aut voluptas adiungi potest ad honestatem, ut
203 DeFin, 0| nostrum scribendi ordinem adiungimus, quid habent, cur Graeca
204 DeFin, 33| Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem
205 DeFin, 0| non equidem recuso, sed te adiungo socium. addo etiam illud,
206 DeFin, 58| erit hoc perceptum, in quo adiutores Stoicos optimos habemus,
207 DeFin, 7| quae esset naturae comes et adiutrix, hoc sapientiae munus esse
208 DeFin, 0| ceterorum membrorum usum adiuvant, ut crura, ut manus, sic
209 DeFin, 0| numerent, eas non modo nihil adiuvare arbitror neque firmare,
210 DeFin, 7| requisitas, quae naturam adiuvarent in quibus ea numeretur in
211 DeFin, 0| praetermittatur quod vitam adiuvet, quo facilius id, quod propositum
212 DeFin, 42| amputet, erigat, extollat, adminiculet, ut, quo natura ferat, eo
213 DeFin, 49| publicarum administratio aut administrandi scientia, tum prudens, temperata,
214 DeFin, 0| sapiens velit gerere et administrare rem publicam atque, ut e
215 DeFin, 49| deinde rerum publicarum administratio aut administrandi scientia,
216 DeFin, 27| Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. quid autem habent
217 DeFin, 0| ratio postularet. verum admirabilis compositio disciplinae incredibilisque
218 DeFin, 15| illarum pulchrarum atque admirabilium fundamenta subducere. ~
219 DeFin, 25| respondeat totidem verbis. Admirantes quaeramus ab utroque, quonam
220 DeFin, 22| religiosissimum testem, audiremus, admirati sumus, quid esset cur nobis
221 DeFin, 49| Itaque omnis honos, omnis admiratio, omne studium ad virtutem
222 DeFin, 50| agitur, ecquandone nisi admirationibus maximis? Nemo est igitur,
223 DeFin, 27| dicamus. quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Conferam
224 DeFin, 0| cum se devoverat et equo admisso in mediam aciem Latinorum
225 DeFin, 0| postulant in eo, quod semel admissum coerceri reprimique non
226 DeFin, 0| confirmare, tantum satis esse admonere. interesse enim inter argumentum
227 DeFin, 0| ministrarent et eam tantum ad aurem admonerent, si modo id pictura intellegi
228 DeFin, 0| mediocrem animadversionem atque admonitionem. altera occulta quaedam
229 DeFin, 29| avum cogitare; tanta vis admonitionis inest in locis; ut non sine
230 DeFin, 0| videretur. aderamus nos quidem adolescentes, sed multi amplissimi viri,
231 DeFin, 0| voluptatibus? ergo in iis adolescentibus bonam spem esse dicemus
232 DeFin, 0| philosophiam voluntate ab adolescentulo suscepta, fac ut Metrodori
233 DeFin, 0| voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Sullae consulatum?
234 DeFin, 48| cupiditas agendi aliquid adolescit una cum aetatibus. Itaque,
235 DeFin, 0| filio adhibuit, quem in adoptionem D. Silano emancipaverat,
236 DeFin, 0| definisses aut quod esset natura adpetendum aut quod prodesset aut quod
237 DeFin, 0| ratio fecit hominem hominum adpetentem cumque iis natura et sermone
238 DeFin, 0| quibus efficiuntur artes, adpetitionem movent, cum divitiae non
239 DeFin, 0| bonis plenior, ut hoc idem adprobandum sit nobis, ut, qui plura
240 DeFin, 0| posito et omnium adsensu adprobato illud adsumitur, eum, qui
241 DeFin, 50| inimicissimum moenibus iam adpropinquantem monuerunt, a veneno ut caveret,
242 DeFin, 0| nec catulus ille, qui iam adpropinquat ut videat, plus cernit quam
243 DeFin, 39| ut vivant, et angantur adpropinquatione mortis confecti homines
244 DeFin, 23| qui ad summam iam aquam adpropinquent, sed nihilo magis respirare
245 DeFin, 39| quotus quisque, cui, mora cum adpropinquet, non 'refugiat timido sanguen
246 DeFin, 0| sinit eum respirare, numquam adquiescere. ~
247 DeFin, 0| facillime in nomine tuo adquiesco, et quia te habeo aequissimum
248 DeFin, 7| natura datum sit, quod desit, adquirat. Idemque diviserunt naturam
249 DeFin, 17| bonorum ultimum, aliud aliquid adquireret. Nam omnia, quae sumenda
250 DeFin, 0| iudicare. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de
251 DeFin, 42| naturae, multis gradibus adscendit, ut ad summum perveniret,
252 DeFin, 0| igitur ipsas propter se adsciscendas arbitramur, quod habeant
253 DeFin, 0| amicitiam propter utilitates adscisci aut probari. eaedem enim
254 DeFin, 0| rem illa, quae prima sunt adscita natura, diligamus, quod
255 DeFin, 0| constitutum et via. a falsa autem adsensione magis nos alienatos esse
256 DeFin, 0| contemnere. quo posito et omnium adsensu adprobato illud adsumitur,
257 DeFin, 0| sapientis obsistere visis adsensusque suos firme sustinere. his
258 DeFin, 0| habeat rationem, ne cui falso adsentiamur neve umquam captiosa probabilitate
259 DeFin, 0| probare, quibus natura tacita adsentiatur. itaque in rebus minime
260 DeFin, 0| quod te pudeat sapienti adsentiri, qui se unus, quod sciam,
261 DeFin, 0| etiam in illorum ipsorum adsequamur. quamquam ea verba, quibus
262 DeFin, 0| omnia faciat, quo propositum adsequatur, sit hoc quasi ultimum,
263 DeFin, 0| nescire quid sit bonum; adsint etiam formosi pueri, qui
264 DeFin, 0| iacere talum, ut rectus adsistat, qui ita talus erit iactus,
265 DeFin, 54| concedis ut virtus sola, si adsit vitam efficiat beatam, concedis
266 DeFin, 46| caerula cursu,~Quin prius adstiterit vocum dulcedine captus,~
267 DeFin, 0| quid de aliquo, quod sibi adsumat. minime vero probatur huic
268 DeFin, 0| artis etiam ipsas propter se adsumendas putamus, cum quia sit in
269 DeFin, 14| perduxit. Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea, quae prima
270 DeFin, 0| adsensu adprobato illud adsumitur, eum, qui magno sit animo
271 DeFin, 0| sit in iis aliquid dignum adsumptione, tum quod constent ex cognitionibus
272 DeFin, 0| omnem aetatem sine dolore, adsumpto etiam illo, quod vos quidem
273 DeFin, 0| avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et
274 DeFin, 0| sanctitate sua se tuebuntur, quod adulterium, quod stuprum, quae libido
275 DeFin, 50| intellegimus, a natura tamquam adumbrantur. ~
276 DeFin, 52| complerentur, cum tantopere eius adumbrata opinione laetentur? ~
277 DeFin, 49| multum adiumentis externis et adventiciis uteretur. Animum autem reliquis
278 DeFin, 0| invidiae, despicationes adversantur voluptatibus, sic amicitiae
279 DeFin, 11| iniens, cum sibi cum capitali adversario, dolore, depugnandum videret,
280 DeFin, 0| invenire volumus, non tamquam adversarium aliquem convincere. accurate
281 DeFin, 0| urbe mundove communi non adversatur ius, quo minus suum quidque
282 DeFin, 33| labefactari aut eripi rebus adversis, in eo non numquam variari
283 DeFin, 55| dixerit. Eadem nunc mea adversum te oratio est. dicis eadem
284 | adversus
285 DeFin, 28| magnopere censeo. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum
286 DeFin, 0| Corinthium, locus ipse, aedificium—hos ergo asotos bene quidem
287 DeFin, 0| interit <in> magnitudine maris Aegaei stilla mellis, et ut in
288 DeFin, 25| nostra putemus, valeamus aegrine simus, vacemus an cruciemur
289 DeFin, 0| naturae finibus contentus sine aegritudine possit et sine metu vivere.
290 DeFin, 0| autem detracta voluptate aegritudinem statim consequi, nisi in
291 DeFin, 0| optime valere et gravissime aegrotare nihil prorsus dicerent interesse,
292 DeFin, 40| Itaque e contrario moderati aequabilesque habitus, affectiones ususque
293 DeFin, 24| cum C. Graccho, eius fere, aequalí? Quae hic rei publicae vulnera
294 DeFin, 19| beatos, recte facta omnia aequalia, omnia peccata paria; quae
295 DeFin, 50| labores non perferunt, ut aequalium principes sint! Quae memoria
296 DeFin, 0| 37] aequam igitur pronuntiabit sententiam
297 DeFin, 27| dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus. Ecce aliud
298 DeFin, 0| alia malunt scribi a nobis, aequi esse debent, quod et scripta
299 DeFin, 0| adquiesco, et quia te habeo aequissimum eorum studiorum, quae mihi
300 DeFin, 0| perspicuum est enim, nisi aequitas, fides, iustitia proficiscantur
301 DeFin, 0| Probabo, inquit, modo ista sis aequitate, quam ostendis. sed uti
302 DeFin, 60| gestae, ibi esse miseria et aerumna non possit, tamen labor
303 DeFin, 30| invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti
304 DeFin, 60| antea supellectilem pluris aestimabam quam possessiones reliquarum—
305 DeFin, 0| eamque rem laetus. magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra
306 DeFin, 20| concessit, ut haberentur aestimabiles et ad naturam accommodatae,
307 DeFin, 0| voluerunt, ut essent eorum alia aestimabilia, alia contra, alia neutrum.
308 DeFin, 0| ea, quae in corpore magni aestimantur, sit beatior. illi enim
309 DeFin, 0| Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Non minor, inquit, voluptas
310 DeFin, 0| vident alia brevitate pluris aestimari, alia diuturnitate.
311 DeFin, 20| detraxisset et paulo minoris aestimavisset ea quam Peripatetici, ut
312 DeFin, 0| concordiam, multo eam pluris aestimavit quam omnia illa, quae prima
313 DeFin, 48| quaerendis explicandisque naturis aetates contenere videamus. ~
314 DeFin, 37| vos ignoscetis. Huius enim aetati [et huic] nunc haec primum
315 DeFin, 48| cernere in primis puerorum aetatulis. Quamquam enim vereor, ne
316 DeFin, 0| nullo a principio, sed ex aeterno tempore intellegi convenire.
317 DeFin, 57| didicisset a nostris, ut in aetionibus praescribi solet, 'DE EADEM
318 DeFin, 52| festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Paulum, cum regem
319 DeFin, 51| gentis humanae. Quae animi affectio suum cuique tribuens atque
320 DeFin, 0| 65] ex hac animorum affectione testamenta commendationesque
321 DeFin, 50| Nemo est igitur, quin hanc affectionem animi probet atque laudet,
322 DeFin, 40| moderati aequabilesque habitus, affectiones ususque corporis apti esse
323 DeFin, 38| quoque, cur hoc ita sit, afferendas puto. ~
324 DeFin, 0| modo utilitatem tibi nullam afferet, sed iacturae rei familiaris
325 DeFin, 0| et, si essent vera, nihil afferrent, quo iucundius, id est quo
326 DeFin, 47| medicinam quandam laboris afferret, contra naturam putaremus
327 DeFin, 0| consentaneum sit dicere. quid affers, cur Thorius, cur Caius
328 DeFin, 0| quodsi, ne quo incommodo afficiare, non relinques amicum, tamen,
329 DeFin, 0| consilia cognoscens nulla animo afficiatur voluptate?
330 DeFin, 0| cuiquam, sed contra semper afficit cum vi sua atque natura,
331 DeFin, 0| cum sua comparat, magna afficitur voluptate. dolores autem
332 DeFin, 39| dolore —, sed quia fere sic afficiuntur omnes, satis argomenti est
333 DeFin, 51| fratres, ut propinqui, ut affines, ut cives, ut omnes denique—
334 DeFin, 51| cognationibus primum, tum affinitatibus, deinde amicitiis, post
335 DeFin, 0| luctatio est, qui nihil affirmant et quasi desperata cognitione
336 DeFin, 0| voluptas summum sit bonum, affirmatis nullam omnino fore. de qua
337 DeFin, 0| haec vera sunt—nihil enim affirmo—, non satis acutus fuit. ~
338 DeFin, 0| possit, ut ab Homero Ennius, Afranius a Menandro solet. Nec vero,
339 DeFin, 0| proposita, si Hannibalem in Africam retraxisset. itaque quantum
340 DeFin, 9| An senatus, cum triumphum Africano decerneret, 'quod eius virtute'
341 DeFin, 0| quis est, qui maiorum, aut Africanorum aut eius, quem tu in ore
342 DeFin, 52| arbitramur, quanta aut superiorem Africanum Hannibale victo aut posteriorem
343 DeFin, 0| recordandi. itaque beatior Africanus cum patria illo modo loquens: '
344 DeFin, 0| Primum igitur, inquit, sic agam, ut ipsi auctori huius disciplinae
345 DeFin, 10| te dicta sunt, pressius agamus eaque, quae modo dixisti,
346 DeFin, 0| quidem dies quem ad modum agatis et in quantam hominum facetorum
347 DeFin, 0| ista loquemur inter nos agemusque communiter. sed residamus,
348 DeFin, 0| quidam est datus, sic vita agenda est certo genere quodam,
349 DeFin, 9| vitae graviter et sapienter agendae profiteretur, nomina rerum
350 DeFin, 0| non dolentem, ut hic, sed agendo aliquid considerandove quaeramus. ~
351 DeFin, 0| Epicurus Hermarcho salutem. Cum ageremus', inquit, 'vitae beatum
352 DeFin, 0| ancillulas, quae nihil aliud agerent, nullum suum officium ducerent,
353 DeFin, 7| animadvertentesque in omnibus rebus, quas ageret aut diceret, ut ne quid
354 DeFin, 0| illius testamento cavere ut ageretur. ~
355 DeFin, 0| Homero laudati, non Cyri, non Agesilai, non Aristidi aut Themistocli,
356 DeFin, 51| politiko/n vocant, quicquid aget quaeque virtus, id a communitate
357 DeFin, 1| optines. Quare istam quoque aggredere tractatam praesertim et
358 DeFin, 0| quae modo audivi, nec ante aggrediar, quam te ab istis, quos
359 DeFin, 10| Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti,
360 DeFin, 0| celerrimeque multa simul agitantem et, ut ita dicam, sagacem,
361 DeFin, 43| progrediens confirmatur animus, agnoscit ille quidem naturae vim,
362 DeFin, 43| et manibus utuntur et eos agnoscunt, a quibus educantur. Deinde
363 DeFin, 0| corpore, quae cum leviter agnovit, tum discernere incipit,
364 DeFin, 0| in caelo? quis autem tam agrestibus institutis vivit, aut quis <
365 DeFin, 0| usitatis sibi. quin etiam agri cultura, quae abhorret ab
366 DeFin, 42| quae sit scientia atque ars agricolarum, quae circumcidat, amputet,
367 DeFin, 57| abduceretur, patrimonium neglexit, agros deseruit incultos, quid
368 DeFin, 0| ego id curem, quid ille aiat aut neget. illud quaero,
369 DeFin, 19| apta et conexa - sic enim aiebas -, tamen persequi non debemus,
370 DeFin, 1| facile perdiscere. ~Tum ille: Ain tandem? inquit, cum ego
371 DeFin, 0| Peripateticos rerum esse aio discrepantiam quam verborum,
372 DeFin, 48| concludimus, cum copiosius alantur, quam si essent liberae,
373 DeFin, 0| calere ignem, nivem esse albam, dulce mel. quorum nihil
374 DeFin, 0| praeclare Scaevola: ~Graecum te, Albuci, quam Romanum atque Sabinum,~
375 DeFin, 23| multis modis' esset, ut Ennii Alcmaeo, ~'circumventus morbo, exilio
376 DeFin, 42| aliena earumque augendarum et alendarum quandam cultricem esse,
377 DeFin, 47| ad Ptolomaeum se regem Alexandream contulit. Qui cum in hac
378 DeFin, 0| Themistocli, non Philippi aut Alexandri, lege nostrorum hominum,
379 | alicui
380 | alicuius
381 DeFin, 39| minamur praecipitaturos alicunde, extimescunt. quin etiam '
382 DeFin, 0| laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?
383 DeFin, 0| eius status, diligenda, alienari autem ab interitu iisque
384 DeFin, 0| autem adsensione magis nos alienatos esse quam a ceteris rebus,
385 DeFin, 9| quantumque in eo inesset alieni, deinde quae ratio esset
386 DeFin, 0| possit, id esse natura, alienumque esse a sapiente non modo
387 DeFin, 0| gloriatur, primum totus est alienus. Democritea dicit perpauca
388 DeFin, 51| quaedam quasi foras spectans aliosque appetens atque complectens,
389 DeFin, 13| appetens, eorum omnium est aliquae summa facienda. Quo constituto
390 | aliqui
391 DeFin, 34| in quibus neglectum est aliquíd. summum autem bonum si ignoretur,
392 DeFin, 37| omnibus iis, quas natura alit, auget, tuetur. In quibus
393 | aliunde
394 DeFin, 50| cum ea laudemus, nulla alla re nisi honestate duci? ~
395 DeFin, 6| quidnam a Zenone novi sit allatum. Cum enim superiores, e
396 DeFin, 0| celeritas, diuturnitatem allevatio consoletur.
397 DeFin, 34| ipsum per se invitaret et alliceret appetitum animi, quem o)
398 DeFin, 0| amicum, tamen, ne sine fructu alligatus sis, ut moriatur optabis.
399 DeFin, 0| bonis ponerent, sed etiam alteris tribus, qui mancam fore
400 DeFin, 0| perficiet etiam ut dolere alterius improbe facto videatur.
401 DeFin, 0| his verbis, dignitatem, ut altior fieres, ut interdum insisteres,
402 DeFin, 0| 113] ad altiora quaedam et magnificentiora,
403 DeFin, 29| eo delecter. Me quidem ad altiorem memoriam Oedipodis huc venientis
404 DeFin, 14| virtus, ut omnes fatemur, altissimum locum in homine et maxime
405 DeFin, 52| Luci noster, extrue animo altitudinem excellentiamque virtutum:
406 DeFin, 23| enim ignorat, si plures ex alto emergere velint, propius
407 DeFin, 0| sed etiam levia ducens, altum quiddam et excelsum, nihil
408 DeFin, 0| non sit. Atque iste vir altus et excellens, magno animo,
409 DeFin, 26| Aristoteles reliquique Platonis alumni? Se omnia, quae secundum
410 DeFin, 30| quo in loco ad fluctum alunt declamare solitum Demosthenem,
411 DeFin, 48| impediantur necessaria, aut alveolum poscere aut quaerere quempiam
412 DeFin, 0| propter ipsum? quid autem est amare, e quo nomen ductum amicitiae
413 DeFin, 7| essent, a procreatoribus amarentur, et, id quod temporum ordine
414 DeFin, 0| utrumque, Phaedrum autem etiam amaret, cotidieque inter nos ea,
415 DeFin, 0| usus accessisset, tum ipsum amari per se etiam omissa spe
416 DeFin, 0| discordant, ex quo vitam amarissimam necesse est effici, ut sapiens
417 DeFin, 0| quid iudicant sensus? dulce amarum, leve asperum, prope longe,
418 DeFin, 30| vel ut te imitetur, quem amat, vel ut illud ipsum, quod
419 DeFin, 0| honestatem ipsam per se non amatis. fortitudinis quaedam praecepta
420 DeFin, 0| monstruosi, alii autem etiam amatoriis levitatibus dediti, alii
421 DeFin, 47| magnum ac cognitione dignum amaverunt.~ Atque hoc loco, qui
422 DeFin, 0| cupiant aut metuant. quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur,
423 DeFin, 0| adiungunt et physicam, easque ambas virtutum nomine appellant,
424 DeFin, 0| qua via captiosa solvantur ambigua distinguantur ostendit;
425 DeFin, 0| potest, ut inter eos, qui ambigunt, conveniat quid sit id,
426 DeFin, 27| paria sunt igitur. - Hic ambiguo ludimur. Aeque enim contingit
427 DeFin, 0| hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti, sicut facit
428 DeFin, 0| dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. ~ ~
429 DeFin, 29| constituimus inter nos ut ambulationem postmeridianam conficeremus
430 DeFin, 0| iuncto Athone perfosso mari ambulavisset terra navigavisset, si,
431 DeFin, 45| iudicet? Quem ad modum quis ambulet, sedeat, qui ductus oris,
432 DeFin, 0| causa? 'An me', inquis, 'tam amentem putas, ut apud imperitos
433 DeFin, 0| superari. me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri
434 DeFin, 30| hortatio tua est. Tum ille amicissime, ut solebat: Nos vero, inquit,
435 DeFin, 52| referri ad summum bonum, si amicítiae, si propinquitates, si reliqua
436 DeFin, 58| effectus est, hilara vita amissa est? At hoc in eo M. Crasso,
437 DeFin, 0| dolorem, morbum, sensuum amissionem, paupertatem, ignominiam,
438 DeFin, 0| necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser. beatus
439 DeFin, 0| potestate sapientis. nam si amitti vita beata potest, beata
440 DeFin, 0| historiam, signum, tabula, locus amoenus, ludi, venatio, villa Luculli—
441 DeFin, 0| familiaritatem effecerit, tum amorem efflorescere tantum, ut,
442 DeFin, 0| cum ipsi naturae patrioque amori praetulerit ius maiestatis
443 DeFin, 0| angusta, quam magnos quantaque amoris conspiratione consentientis
444 DeFin, 0| si ne hoc quidem satis ample, satis honeste dici putas,
445 DeFin, 36| id ipsum honestum, quod amplecti vult, id efficit turpe.
446 DeFin, 0| maximae sunt, in primis amplectitur, animum et corpus, deinde
447 DeFin, 0| niteretur, virtutem ipsam, quam amplexabantur, sustulerunt. Erillus autem
448 DeFin, 14| fecit Erillus, cognitionem amplexarentur, actionem relinquerent.
449 DeFin, 0| nomine appellant, videtur amplexari saepe vehementius, in magnis
450 DeFin, 52| virtutem ipsam suis laudibus amplificantis oratio, denique haec est
451 DeFin, 0| distinguique possit, augeri amplificarique non possit. [ 39] At etiam
452 DeFin, 0| adolescentes, sed multi amplissimi viri, quorum nemo censuit
453 DeFin, 58| exquirere,virtutis autem amplitudinem quasi in altera librae lance
454 DeFin, 7| Principiis autem a natura datis amplitudines quaedam bonorum excitabantur
455 DeFin, 0| ratio habet in se quiddam amplum atque magnificum, ad imperandum
456 DeFin, 11| similem habeat vultum et si ampullam perdidisset, sed ut magnum
457 DeFin, 0| effici, ut sapiens solum amputata circumcisaque inanitate
458 DeFin, 42| agricolarum, quae circumcidat, amputet, erigat, extollat, adminiculet,
459 DeFin, 0| diligenter caveat et sanciat ut Amynomachus et Timocrates, heredes sui,
460 DeFin, 0| reliquique Graeci, qui hoc anapaesto citantur, hoc non dolere
461 DeFin, 43| serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus
462 DeFin, 0| 12] An, partus ancillae sitne in fructu habendus,
463 DeFin, 0| praesto esse Virtutes ut ancillulas, quae nihil aliud agerent,
464 DeFin, 0| inquit, potius Caecilii aut Andriam Terentii quam utramque Menandri
465 DeFin, 39| perpetiantur, ut vivant, et angantur adpropinquatione mortis
466 DeFin, 0| nostra et pariter dolemus angoribus.
467 DeFin, 43| appetitu movetur. serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare
468 DeFin, 0| una in domo, et ea quidem angusta, quam magnos quantaque amoris
469 DeFin, 0| ecce autem alii minuti et angusti aut omnia semper desperantes
470 DeFin, 25| est igitur causa istarum angustiarum? Gloriosa ostentatio in
471 DeFin, 3| aculeis interrogatiunculis angustis, quibus etiam qui assentiuntur
472 DeFin, 0| voluptatis causa cum Gallo apud Anienem depugnavit provocatus et
473 DeFin, 0| rationis et inter mediocrem animadversionem atque admonitionem. altera
474 DeFin, 0| exercitumque in gravissimo bello animadversionis metu contineret, saluti
475 DeFin, 10| convenit; sequitur illud, ut animadvertamus qui simus ipsi, ut nos,
476 DeFin, 2| haec institutio, in qua animadvertas velim quid mutandum putes
477 DeFin, 0| praesentibus ita potitur, ut animadvertat quanta sint ea quamque iucunda,
478 DeFin, 0| breviter enuntiatae sententiae?—animadverte igitur rectene hanc sententiam
479 DeFin, 45| corporis nihil inest, quod animadvertendum esse ipsa natura iudicet?
480 DeFin, 7| coniunctiorum hominum ad societatem animadvertentesque in omnibus rebus, quas ageret
481 DeFin, 55| beate vero satis.~ Animadverti, ínquam, te isto modo paulo
482 DeFin, 23| tantaque auctoritate, sed te animadvertisse, quas res illi propter antiquitatem
483 DeFin, 43| aliis gratificari volunt animadvertuntque ea, quae domi fiunt, curiosius
484 DeFin, 42| stirpis bonum quaeret, sed animalis. quid, si non sensus modo
485 DeFin, 0| ad modum sint in se ipsos animati, eodem modo sint erga amicos;
486 DeFin, 43| laetitia, victi debilitantur animosque demittunt. quorum sine causa
487 DeFin, 0| adhibere? ut enim nos ex annalium monimentis testes excitamus
488 DeFin, 9| valitudinem bona dicas anne praeposita, cum ille, qui
489 DeFin, 0| ne id quidem, nisi multa annorum intercesserint milia, ut
490 DeFin, 22| esset cur nobis Stoicos anteferres, qui de rebus bonis et malis
491 DeFin, 59| praestantiam omnibus bonis corporis anteire dicamus, ut ea ne in conspectu
492 DeFin, 0| cogit. at ego quem huic anteponam non audeo dicere; dicet
493 DeFin, 0| aut si honestis iucunda anteponat aut pluris esse contendat
494 DeFin, 7| quoque animi bonis corporis anteponebant. ~
495 DeFin, 22| Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Praesertim cum in re publica
496 DeFin, 0| acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat;
497 DeFin, 0| longinquiora brevioribus anteponent.
498 DeFin, 0| aliud alii momento ullo anteponentem, <et qui>, ut quidam Academici
499 DeFin, 18| virtutem omnibus rebus multo anteponentes adiungunt ei tamen aliquid
500 DeFin, 0| aut reicienda sint, aut anteponet eam, quam cum honestate
501 DeFin, 0| salutem singulorum saluti anteponunt, sic vir bonus et sapiens
|