0-antep | antio-cogit | cogna-cresc | crito-dolet | dolor-felae | felic-incor | incre-libra | libri-numit | nummu-poenu | poeta-regio | regis-statu | stell-versa | verse-zrmae
Liber, Par.
502 DeFin, 31| Brute, satisne videatur Antiochi complexa esse sententiam,
503 DeFin, 0| est, qui Ennii Medeam aut Antiopam Pacuvii spernat aut reiciat,
504 DeFin, 0| legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium,
505 DeFin, 0| tamque variis ab ultima antiquitate repetitis tria vix amicorum
506 DeFin, 23| animadvertisse, quas res illi propter antiquitatem parum vidissent, eas a Stoicis
507 DeFin, 7| id quod temporum ordine antiquius est, ut coniugis virorum
508 DeFin, 29| sed etiam in poculis et in anulis habent. ~
509 DeFin, 58| quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari
510 DeFin, 58| fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus
511 DeFin, 0| igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse?
512 DeFin, 0| occidit potius, quam ea Ap. Claudii libidini, qui tum
513 DeFin, 0| cogitemus; infinitio ipsa, quam apeirian vocant, tota ab illo est,
514 DeFin, 0| doloremque laudantium, totam rem aperiam eaque ipsa, quae ab illo
515 DeFin, 0| bonum voluptas dicitur. aperiendum est igitur, quid sit voluptas;
516 DeFin, 0| quaedam et quasi involuta aperiri, altera prompta et aperta
517 DeFin, 0| opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est. qua tu etiam
518 DeFin, 24| tandem perspicuisne dubia aperiuntur, an dubiis perspicua tolluntur?
519 DeFin, 0| praeclaram beate vivendi et apertam et simplicem et directam
520 DeFin, 47| quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Ipsi enim
521 DeFin, 0| futuri sumus. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. perfecto
522 DeFin, 0| esse non debent. quid autem apertius quam, si selectio nulla
523 DeFin, 0| id etiam explanare velles apertiusque diceres nihil eum fecisse
524 DeFin, 40| videndum est, quoniam satis apertum est sibi quemque natura
525 DeFin, 0| caveret, itemque formicae, apes, ciconiae aliorum etiam
526 DeFin, 44| Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Cognitio
527 DeFin, 0| potius quam proegmenis et apoproegmenis concedatur; quamquam haec
528 DeFin, 36| ad maiora quaedam, ut iam apparebit, nati sumus. de vacuitate
529 DeFin, 50| optima quaque indole maxime apparenti in qua haec honesta, quae
530 DeFin, 41| ingenerantur suapte natura appellanturque non voluntariae, alterum
531 DeFin, 0| pecudes, si loqui possent, appellarent voluptatem, aut, si magis
532 DeFin, 0| solum voluptatis nomine appellaret, illud Aristippeum contemneret,
533 DeFin, 0| ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum
534 DeFin, 0| Ius autem, quod ita dici appellarique possit, id esse natura,
535 DeFin, 58| tot nominibus a Stoicis appellata, partim novis et commenticiis,
536 DeFin, 26| gravius. nam bonum ex quo appellatum sit, nescio, praepositum
537 DeFin, 2| locum, quem civilem recte appellaturi videmur, Graeci politiko/
538 DeFin, 0| quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; quae duo sunt,
539 DeFin, 33| quem iam cur Peripateticum appellem nescio. summum ením bonum
540 DeFin, 0| quae de bonis et malis appelletur, non esse rerum Stoicis
541 DeFin, 0| dolor attigerit, salutaria appetant parvi aspernenturque contraria,
542 DeFin, 41| colantur et per se ipsae appetantur. ~
543 DeFin, 42| quod est extremum omnium appetendorum atque ductum a prima commendatione
544 DeFin, 7| ac verecundiae particeps appetensque coniunctiorum hominum ad
545 DeFin, 0| fieri autem non posset ut appeterent aliquid, nisi sensum haberent
546 DeFin, 0| gaudet voluptate et eam appetit ut bonum, aspernatur dolorem
547 DeFin, 37| omni animali illud, quod appetiti positum est in eo, quod
548 DeFin, 21| nihil habere in sese eius appetitionis, de qua saepe iam diximus,
549 DeFin, 43| commoventi deinde suo quaeque appetitu movetur. serpere anguiculos,
550 DeFin, 0| rebus videatur, quae primae appetuntur, multa turpia sequantur.
551 DeFin, 0| quidem modo, ut ad honestatem applicetur. de vacuitate doloris eadem
552 DeFin, 0| nihil tamen teneas, nihil apprehendas, nusquam orationem rapidam
553 DeFin, 0| repugnantibus, verum etiam approbantibus nobis. sic enim ab Epicuro
554 DeFin, 0| omnia, quae prima natura approbavisset, ea cum honestate coniungerent. ~
555 DeFin, 0| quin, cum utrumvis liceat, aptas malit et integras omnis
556 DeFin, 3| disserenda erant, polite apteque dixerunt tum definientes,
557 DeFin, 0| utilior aut ad bene vivendum aptior partitio quam illa, qua
558 DeFin, 0| sibi conciliant et, quod aptissimum est ad quiete vivendum,
559 DeFin, 43| prudentiam, fortitudinem aptos animos haberemus a contrariisque
560 DeFin, 23| respirandum, qui ad summam iam aquam adpropinquent, sed nihilo
561 DeFin, 0| ut ad cursum equum, ad arandum bovem, ad indagandum canem,
562 DeFin, 0| vicinum non vult 'fodere aut arare aut aliquid ferre denique' --
563 DeFin, 0| itaque ut maiores nostri ab aratro adduxerunt Cincinnatum illum,
564 DeFin, 23| fugerat superiores, qui arbitrabantur homines sceleribus et parricidiis
565 DeFin, 60| enim dici Latine posse non arbitrabar, ea dicta sunt a te verbis
566 DeFin, 0| quos ego posse iudicare arbitrarer, plura suscepi veritus ne
567 DeFin, 0| laudabilis aut expetendas arbitraretur? ut enim medicorum scientiam
568 DeFin, 39| quia privari se vitae bonis arbitrentur, aut quia quasdam post mortem
569 DeFin, 0| quaerimus, non quo ignorare vos arbitrer, sed ut ratione et via procedat
570 DeFin, 0| scriptum est et ab antiquis, ad arbitrium suum scribere? quodsi Graeci
571 DeFin, 42| vitem et 'mori' dicimus arboremque et 'novellan' et 'vetulam'
572 DeFin, 39| de animalium loquor, cum arborum et stirpium eadem paene
573 DeFin, 0| seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?'
574 DeFin, 0| existimes, non dico Homerum, Archilochum, Pindarum, sed Phidian,
575 DeFin, 47| studii censetis fuisse in Archimede, qui dum in pulvere quaedam
576 DeFin, 0| callida est, ut optime possit architectari voluptates? Cur iustitia
577 DeFin, 0| inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt,
578 DeFin, 3| incendat? Restinguet citius, si ardentem acceperit. Ista ipsa, quae
579 DeFin, 0| umquam fuit aut avaritia tam ardenti aut tam effrenatis cupiditatibus,
580 DeFin, 0| moriendum eamque mortem ardentiore studio peteret, quam Epicurus
581 DeFin, 0| non cernimus. quam illa ardentis amores excitaret sui!' Cur
582 DeFin, 2| magnificentius appetere et ardentius, habere etiam insitam quandam
583 DeFin, 0| inmortales, cum omnes artus ardere viderentur, cruciatus perferebat!
584 DeFin, 59| erat enim Polemonis. Is cum arderet podagrae doloribus visitassetque
585 DeFin, 0| Nunc demum mihi animus ardet', quorum alter laetitia
586 DeFin, 47| 50] Quem enim ardorem studii censetis fuisse in
587 DeFin, 0| respondeat his vestis, argentum, Corinthium, locus ipse,
588 DeFin, 46| ipsum locum —: ~O decus Argolicum, quin puppim flectis, Ulixes,~
589 DeFin, 39| afficiuntur omnes, satis argomenti est ab interitu naturam
590 DeFin, 24| quo utantur homines acuti argomento ad probandum, operae pretium
591 DeFin, 0| praetorem in provincia cepisse arguerent, causam apud se dicere iuberet
592 DeFin, 45| naturae. nunc autem aliud iam argumentandi sequamur genus, ut non solum
593 DeFin, 32| multa non modo probabili argumentatione, sed etiam necessaria mathematicorum
594 DeFin, 16| natura profecta, uti isdem argumentis, quibus illi uterentur,
595 DeFin, 0| vero non videre, maximo argumento esse voluptatem illam, qua
596 DeFin, 4| autem ab illis varietas argumentorum ratione concludentium eorumque
597 DeFin, 57| Pythagoreos, Echecratem, Timaeum, Arionem, Locros, ut, cum Socratem
598 DeFin, 50| nomen odio non est? Quis Aristidem non mortuum diligit? an
599 DeFin, 0| Cyri, non Agesilai, non Aristidi aut Themistocli, non Philippi
600 DeFin, 0| bonum seiunctum ab illo Aristippeo genere voluptatis, atque
601 DeFin, 0| nomine appellaret, illud Aristippeum contemneret, aut, si utrumque
602 DeFin, 0| 41] Atque haec contra Aristippum, qui eam voluptatem non
603 DeFin, 15| omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata
604 DeFin, 0| 43] Quae quod Aristoni et Pyrrhoni omnino visa
605 DeFin, 47| videmus in musicis? quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris
606 DeFin, 32| praecepta sunt tradita, ab Aristoteleque principe de singulis rebus
607 DeFin, 0| Commentarios quosdam, inquam, Aristotelios, quos hic sciebam esse,
608 DeFin, 47| captam esse senserit? quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus
609 DeFin, 31| quam tibi, qui fratrem eius Aristum frequenter audieris, maxime
610 DeFin, 0| sicine eos censes aut in armatum hostem impetum fecisse aut
611 DeFin, 0| loquerer, tum Triarius leniter arridens: Tu quidem, inquit, totum
612 DeFin, 0| dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. quis istum
613 DeFin, 0| saepe verbis et breviter arteque in eo libro, quem modo nominavi,
614 DeFin, 34| aliud quod propositum sit arti. quoniam igitur, ut medicina
615 DeFin, 0| opifices quidem tueri sua artificia possent, nisi vocabulis
616 DeFin, 0| obscura, ut physici, aut artificiosa, ut mathematici, sed de
617 DeFin, 0| ceteris artibus cum dicitur artificiose, posterum quodam modo et
618 DeFin, 31| denique ex hac tamquam omnium artificum officina profecti sunt. ~
619 DeFin, 0| di inmortales, cum omnes artus ardere viderentur, cruciatus
620 DeFin, 0| inieris et in contionem ascenderis—est enim tibi edicendum
621 DeFin, 0| quae sunt secundum naturam, ascendit animus collatione rationis,
622 DeFin, 35| doloris alii censent primum ascitam et primum declinatum dolorem.
623 DeFin, 0| detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat. ~
624 DeFin, 54| esse beatus is, qui est in asperis reiciendisque rebus, potest
625 DeFin, 59| dolorem malum dicunt esse, de asperitate autem eius fortiter ferenda
626 DeFin, 28| illorum tristitiam atque asperitatem fugiens Panaetius nec acerbitatern
627 DeFin, 0| esse appetendum, alterum aspernandum sentiamus. Alii autem, quibus
628 DeFin, 0| gaudere ut summo bono, dolorem aspernari ut summum malum et, quantum
629 DeFin, 0| salutaria appetant parvi aspernenturque contraria, quod non fieret,
630 DeFin, 0| afferat eloquentiam, non asperner, si non habeat, non admodum
631 DeFin, 0| data sunt natura, appetat asperneturque contraria. ~
632 DeFin, 15| virtutis pulchritudinem aspexissent, omnia, quae praeter virtutem
633 DeFin, 0| scieris, inquit Carneades, aspidem occulte latere uspiam, et
634 DeFin, 0| cuius causa haec finxerat, assecutus est.
635 DeFin, 53| ista secus dicere solitumi assentientem iis, qui multum in fortuna
636 DeFin, 3| angustis, quibus etiam qui assentiuntur nihil commutantur animo
637 DeFin, 35| naturam sint, etiam si ea non assequamur, id esse et honestum et
638 DeFin, 0| feceris, nisi monueris ne assidat, sed inpunite tamen; scisse
639 DeFin, 0| aliquem inprudentem super eam assidere, cuius mors tibi emolumentum
640 DeFin, 0| effluere patiatur earumque assidua recordatione laetetur, quid
641 DeFin, 0| allicit nec patientia nec assiduitas nec vigiliae nec ea ipsa,
642 DeFin, 44| homine videretur, idcirco assignatum est deo. Iubet igitur nos
643 DeFin, 31| poterit sic abire, cum hic assit—me autem dicebat —, tamen
644 DeFin, 30| Demosthenem, ut fremitum assuesceret voce vincere. Modo etiam
645 DeFin, 0| litteris mandamus, legere assueverit, iudicabit nulla ad legendum
646 DeFin, 14| etiam se tuetur; cum autem assumpta ratío est, tanto in dominatu
647 DeFin, 0| musicis, geometria, numeris, astris contereret, quae et a falsis
648 DeFin, 39| praécavendum intéllegendi astútia', iniecto terrore mortis '
649 DeFin, 30| etsi multa in omni parte Athenarum sunt in ipsis locis indicia
650 DeFin, 0| copiis Hellesponto iuncto Athone perfosso mari ambulavisset
651 DeFin, 0| Electram, tamen male conversam Atilii mihi legendam putem, de
652 DeFin, 0| depravare videatur. ille atomos quas appellat, id est corpora
653 DeFin, 0| lineam, numquam fore ut atomus altera alteram posset attingere
654 DeFin, 39| refugiat timido sanguen átque exalbescát metu'? Etsi hoc
655 DeFin, 30| audis, satis belle videris attendere. Tum ille timide vel potius
656 DeFin, 0| existimatorem et iudicem. attendes igitur, ut soles, diligenter
657 DeFin, 0| disserendi labor. quare attendo te studiose et, quaecumque
658 DeFin, 0| praeterierunt, acri animo et attento intuemur, tum fit ut aegritudo
659 DeFin, 0| Danai atque Mycenenses. Attica pubes reliquique Graeci,
660 DeFin, 30| collocavit, ut sit paene unus ex Atticis, ut id etiam cognomen videatur
661 DeFin, 0| eos, quos nominavi, cum Attico nostro frequenter audivi,
662 DeFin, 0| coepimus, suppeditabit nobis Atticus noster e thesauris suis
663 DeFin, 0| quam voluptas aut dolor attigerit, salutaria appetant parvi
664 DeFin, 4| tradiderunt, hi omnino ne attigerunt quidem. Nam e quibus locis
665 DeFin, 0| anteponerent, nummum nullum attigisset. num igitur eum postea censes
666 DeFin, 0| commoneri nos satis sit, nihil attineat doceri. quare illa nobis
667 DeFin, 14| quae ad colendam vitem attinebunt, sicut antea, se autem omnibus
668 DeFin, 37| et quatenus quicquid se attingat ad seque pertineat perspicere
669 DeFin, 22| autem eos non probabat, quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat,
670 DeFin, 48| aliquid gerere malunt aut, qui attore animo sunt, capessunt rem
671 DeFin, 27| omnibus enim artibus volumus attributam esse eam, quae communis
672 DeFin, 0| didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.
673 DeFin, 6| philosophiam, quid tandem attulerit, quam ob rem ab inventoribus
674 DeFin, 32| rerum occultarum cognitionem attulerunt. ~
675 DeFin, 0| satis est ad hoc responsum. Attulisti aliud humanius horum recentiorum,
676 DeFin, 0| posset attingere itaque ** attulit rem commenticiam: declinare
677 DeFin, 43| elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur.
678 DeFin, 9| ita loquentem eum, qui se auctorem vitae graviter et sapienter
679 DeFin, 0| inquit, sic agam, ut ipsi auctori huius disciplinae placet:
680 DeFin, 0| qui dicat: 'Tanta laetitia auctus sum, ut nihil constet',
681 DeFin, 0| aliorum errantem opinionem aucupemur. ~
682 DeFin, 0| dediti, alii petulantes, alii audaces, protervi, idem intemperantes
683 DeFin, 0| Posthac quidem, inquit, audacius. nam haec ipsa mihi erunt
684 DeFin, 0| philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. sed
685 DeFin, 0| de re quis vellet audire. audax negotium, dicerem impudens,
686 DeFin, 0| cedentem in philosophia audeam scribere? quamquam a te
687 DeFin, 0| et in medium proferre non audeas? at vero illa, quae Peripatetici,
688 DeFin, 59| cadere in sapientem dicere audeat, ut, si fieri possit, virtutem
689 DeFin, 0| concedendum, qui ea nunc primum audemus attingere? et quoniam saepe
690 DeFin, 54| Quae enim mala illi non audent appellare, aspera autem
691 DeFin, 0| aliquando otiosum, certe audiam, quid sit, quod Epicurum
692 DeFin, 28| primam exigam a te operam, ut audias me quae a te dicta sunt
693 DeFin, 38| si quis dicere velit, non audiatur —, tamen, ne quid praetermittamus,
694 DeFin, 0| cotidieque inter nos ea, quae audiebamus, conferebamus, neque erat
695 DeFin, 31| qua, ut dicere Antiochum audiebas, non ii soli numerantur,
696 DeFin, 0| cum disseras, multa sunt audienda etiam de obscenis voluptatibus,
697 DeFin, 57| isti nobis cum interprete audiendi sunt. bonum appello quicquid
698 DeFin, 50| obliviscimur, quantopere in audiendo in legendoque moveamur,
699 DeFin, 0| me intueretur seseque ad audiendum significarent paratos, Primum,
700 DeFin, 0| frueretur voluptatibus. Nec vero audiendus Hieronymus, cui summum bonum
701 DeFin, 0| nobis miserabilis videtur audientibus, illi perpetienti erat voluptarius.
702 DeFin, 37| nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Ita prorsus,
703 DeFin, 31| eius Aristum frequenter audieris, maxime probatam existimo. ~
704 DeFin, 19| esse illud malum. Haec qui audierit, ut ridere non curet, discedet
705 DeFin, 22| ornamento est, et qua te audimus valere plurimum, quantum
706 DeFin, 0| recordatione levaret dolorem suum, audirem et plane probarem. nec enim
707 DeFin, 22| religiosissimum testem, audiremus, admirati sumus, quid esset
708 DeFin, 30| Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.
709 DeFin, 29| 1] Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam,
710 DeFin, 2| causa Zenoni, cum Polemonem audisset, cur et ab eo ipso et a
711 DeFin, 30| Facio, inquit. equidem, sed audistine modo de Carneade? Rapior
712 DeFin, 0| iuberet reque ex utraque parte audita pronuntiaret eum non talem
713 DeFin, 43| ad ludendum fabellarumque auditione ducuntur deque eo, quod
714 DeFin, 19| delectant, brevibus et acutis auditis de sententia decedere? Nam
715 DeFin, 0| de se orationem libentius auditurum fuisse an meam, cum ego
716 DeFin, 3| Incendi igitur eos, qui audiunt, vides. Quantam rem agas,
717 DeFin, 0| fortes, iustos, moderatos aut audivimus in re publica fuisse aut
718 DeFin, 0| id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua
719 DeFin, 0| vomant, et qui de conviviis auferantur crudique postridie se rursus
720 DeFin, 0| copiarum tantique belli, mel se auferre ex Hymetto voluisse diceret,
721 DeFin, 0| hic sciebam esse, veni ut auferrem, quos legerem, dum essem
722 DeFin, 47| naturam putaremus datum; aufert enim sensus actionemque
723 DeFin, 47| humanitatis cibus. Equidem e Cn. Aufidio, praetorio, erudito homine,
724 DeFin, 0| nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris
725 DeFin, 42| putare et aliena earumque augendarum et alendarum quandam cultricem
726 DeFin, 0| potest fieri, quanta ad augendas, cum conscientia factorum,
727 DeFin, 49| suis progressionibus usa augentur nec sine causa; in primo
728 DeFin, 37| omnibus iis, quas natura alit, auget, tuetur. In quibus videmus
729 DeFin, 55| ipse consul, censor, etiam augur fuisset triumphasset, ut
730 DeFin, 0| ministrarent et eam tantum ad aurem admonerent, si modo id pictura
731 DeFin, 27| palearum navem evertit et si auri, item aeque peccat, qui
732 DeFin, 0| quod cibo et potione et aurium delectatione et obscena
733 DeFin, 27| eversa, maius est peccatum in auro quam in palea. omnibus enim
734 DeFin, 27| artem nil pertinere! Itaque aurum paleamne portet, ad bene
735 DeFin, 0| pestiferorum vitiorum, luxuriae, avaritiae, crudelitatis, magister
736 DeFin, 26| esse dicis? Quid adiuvas? avaritiamne minuis? Quo modo? Si verbum
737 DeFin, 0| cupidus dici possit? ergo et avarus erit, sed finite, et adulter,
738 DeFin, 0| quid in caelo fiat scire avemus, his initiis inducti omnia
739 DeFin, 58| uberibus et crebris, si avenam uspiam videris, nec mercatura
740 DeFin, 19| decedere? Nam cum expectant et avent audire cur dolor malum non
741 DeFin, 0| autem non sine causa; nam et avi eius memoria moveor—nec
742 DeFin, 0| esset. [et] Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset.
743 DeFin, 0| erat enim, ut scis, in eo aviditas legendi, nec satiari poterat,
744 DeFin, 46| dulcedine captus,~Post variis avido satiatus pectore musis~Doctior
745 DeFin, 0| utamur illis, qui omnino avocent a philosophia, quam his,
746 DeFin, 0| corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam
747 DeFin, 0| diiudicabis, quae mihi fuit cum avunculo tuo, divino ac singulari
748 DeFin, 26| quae secundum naturam sint, b o n a appellare, quae autem
749 DeFin, 0| pravae tamen esse possunt. ut bacillum aliud est inflexum et incurvatum
750 DeFin, 0| voluptatem! Lucius Thorius Balbus fuit, Lanuvinus, quem meminisse
751 DeFin, 0| columbis, viris mammae atque barba.
752 DeFin, 0| Italia, sed etiam omnis barbaria commota est, honestum quid
753 DeFin, 32| Graeciae solum, sed etiam barbariae ab Aristotele mores, instituta,
754 DeFin, 57| peragravit, ut a sacerdotibus barbaris numeros et caelestia acciperet?
755 DeFin, 57| adiit? Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria
756 DeFin, 23| quod antiqui illi quasi barbati, ut nos de nostris solemus
757 DeFin, 0| haec cum loqueris, nos barones stupemus, tu videlicet tecum
758 DeFin, 49| agere possint. Virtutis enim beataeque vitae, quae duo maxime expetenda
759 DeFin, 52| numerata, complent ea quidem beatissimam vitam, sed ita, ut sine
760 DeFin, 55| Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate
761 DeFin, 8| sapientibus tum, cum sint beatissimi; itaque eos id agere, ut
762 DeFin, 0| desciscere a vita, cum sit beatissimus, si id oportune facere possit,
763 DeFin, 9| quivis improbissimus nec beatius vixerit. Haec videlicet
764 DeFin, 47| veteres quidem philosophi in beatorum insulis fingunt qualis futura
765 DeFin, 0| uti tum denique iudicetur beatusne fuerit, cum extremum vitae
766 DeFin, 30| Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Tum ille
767 DeFin, 0| exercitumque in gravissimo bello animadversionis metu contineret,
768 DeFin, 51| pietas, bonitas, liberalitas, benignitas, comitas, quaeque sunt generis
769 DeFin, 0| etiam erga nos amice et benivole collegisti, nec me tamen
770 DeFin, 0| Pyladea amicitia multorum te benivolentia praeclare tuebere et munies. ~
771 DeFin, 0| conveniunt, qua qui utuntur, benivolentiam sibi conciliant et, quod
772 DeFin, 0| 33] Bestiarum vero nullum iudicium puto.
773 DeFin, 0| parvos ad se alliciat et bestias, non illa stabilis, in qua
774 DeFin, 0| et eum, qui illud sitiens bibat? Tum ille: Finem, inquit,
775 DeFin, 0| quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Quis istud possit,
776 DeFin, 0| detrimenta, quae »felÆmata et blãmmata appellant, communia esse
777 DeFin, 0| scientiam non ipsius artis, sed bonae valetudinis causa probamus,
778 DeFin, 25| versuta. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas
779 DeFin, 0| nam cum ignoratione rerum bonarum et malarum maxime hominum
780 DeFin, 21| Ex ea quae sint apta, ea bonesta, ea pulchra, ea laudabilia,
781 DeFin, 56| nihil esse bonum, nisi quod bonestum sit: concedendum est in
782 DeFin, 0| expetendum esse dixeris in bonisque numeraveris, et honestum
783 DeFin, 51| cui sunt adiunctae pietas, bonitas, liberalitas, benignitas,
784 DeFin, 0| iustitiae ullus esset nec bonitati locus.
785 DeFin, 0| cursum equum, ad arandum bovem, ad indagandum canem, sic
786 DeFin, 43| merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis. Suam denique
787 DeFin, 37| equo sit e natura, aliud bovi, aliud homini. et tamen
788 DeFin, 19| quae te, ut ais, delectant, brevibus et acutis auditis de sententia
789 DeFin, 0| paucioribus nec longinquiora brevioribus anteponent.
790 DeFin, 32| disciplina sit satis est a me, ut brevissime potuit, paulo ante dictum.
791 DeFin, 0| populi Romani duce et auctore Bruto causa civitati libertatis
792 DeFin, 0| que Manilium, ab iisque M. Brutus dissentiet -- quod et acutum
793 DeFin, 0| plurimum valeat, cur non cadant in sapientem non est facile
794 DeFin, 0| ita talus erit iactus, ut cadat rectus, praepositum quiddam
795 DeFin, 6| est. In sapientem solum cadit, isque finis bonorum, ut
796 DeFin, 0| permansurum, quod fragile et caducum sit? qui autem diffidet
797 DeFin, 0| dicit eandem, quam ille Caecilianus, qui 'omnibus laetitiis
798 DeFin, 0| Synephebos ego, inquit, potius Caecilii aut Andriam Terentii quam
799 DeFin, 56| incolumis acies: misera caecitas. Quae si potest singula
800 DeFin, 0| iactant nec tantum in alios caeco impetu incurrunt, sed intus
801 DeFin, 23| videbat sapientiam, aeque caecum animo ac Phalarim fuisse? ~
802 DeFin, 56| sustinebit? Sit enim idem caecus, debilis. Morbo gravissimo
803 DeFin, 0| illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Quodsi
804 DeFin, 60| inconstans, cum propter virtutis caelestem quandam et divinam tantamque
805 DeFin, 57| sacerdotibus barbaris numeros et caelestia acciperet? Cur post Tarentum
806 DeFin, 0| ignoras, quanti fecerim Caepionem, qui, ut opinio mea fert,
807 DeFin, 46| haec umquam est transvectus caerula cursu,~Quin prius adstiterit
808 DeFin, 0| sciret nemo eum rogatum a Caio Plotio, equite Romano splendido,
809 DeFin, 47| multa praeclara in illo calamitoso otio scripsit non ad usum
810 DeFin, 0| 117] Idne consensisse de Calatino plurimas gentis arbitramur,
811 DeFin, 0| fortes viri voluptatumne calculis subductis proelium ineunt,
812 DeFin, 0| sentiri haec putat, ut calere ignem, nivem esse albam,
813 DeFin, 43| mente vis naturae quasi per caliginem cernitur; cum autem progrediens
814 DeFin, 0| Cur tandem? an quod ita callida est, ut optime possit architectari
815 DeFin, 0| omniaque formidet, sed omnia callide referentem ad utilitatem,
816 DeFin, 0| igitur de improbo, sed <de> callido improbo quaerimus, qualis
817 DeFin, 0| tolerabilem. Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe
818 DeFin, 0| ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum
819 DeFin, 36| potest ad honestatem, ut Calliphonti Dinomachoque placuit, aut
820 DeFin, 0| aliqua accessione, Polemonis, Calliphontis, Diodori, una simplex, cuius
821 DeFin, 0| si urbes, si gymnasia, si campum, si canes, si equos, si
822 DeFin, 0| arandum bovem, ad indagandum canem, sic hominem ad duas res,
823 DeFin, 0| gymnasia, si campum, si canes, si equos, si ludicra exercendi
824 DeFin, 46| novitate quadam et varietate cantandi revocare eos solitae, qui
825 DeFin, 46| in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit. neque enim vocum
826 DeFin, 46| probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur;
827 DeFin, 46| nostros possis agnoscere cantus!~Nam nemo haec umquam est
828 DeFin, 0| suis cogitabat? ubi ut eam caperet aut quando? cum sciret confestim
829 DeFin, 3| degenda, de philosophia, de capessenda re publica, [de temperantia,
830 DeFin, 48| qui attore animo sunt, capessunt rem publicam honoribus imperiisque
831 DeFin, 9| traiecisset, negaret esse in malis capi, venire, interfici, patriam
832 DeFin, 36| etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. ~
833 DeFin, 46| compensare eam, quam ex discendo capiant, voluptatem? ~
834 DeFin, 0| delectatione et obscena voluptate capiatur. an haec ab eo non dicuntur?
835 DeFin, 0| omnibus animi laetitia, quam capiebam memoria rationum inventorumque
836 DeFin, 15| vitarum nobis erunt instituta capienda. Facit enim ille duo seiuncta
837 DeFin, 36| scientiam, omnem consilii capiendi causam inventionemque officii
838 DeFin, 50| imperatores pro salute patriae sua capita voverunt, nostri consules
839 DeFin, 11| certamen iniens, cum sibi cum capitali adversario, dolore, depugnandum
840 DeFin, 0| vitiis loquetur, tamquam capitis accuset. ~
841 DeFin, 47| attentius, ne patriam <quidem> captam esse senserit? quantum Aristoxeni
842 DeFin, 0| suscipit, ut non modo nullam captet, sed etiam praetereat omnes
843 DeFin, 0| ponunt et splendore nominis capti quid natura postulet non
844 DeFin, 0| ipsum providens, dialecticas captiones. Rhetorice igitur, inquam,
845 DeFin, 4| concludentium eorumque cum captiosis interrogationibus dissimilitudo!
846 DeFin, 47| erudito homine, oculis capto, saepe audiebam, cum se
847 DeFin, 46| ipsa cognitione et scientia captos et cum maximis curis et
848 DeFin, 52| Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine
849 DeFin, 0| amicitia alii dicant aeque caram esse sapienti rationem amici
850 DeFin, 41| est huic partes quoque sui caras suo genere laudabiles. Ea
851 DeFin, 0| maximas artis, quibus qui carebant inertes a maioribus nominabantur,
852 DeFin, 18| poterit virtute una praeditus carens ceteris, nec tamen illud
853 DeFin, 0| videretur, cum omni dolore careret, non modo voluptatem esse,
854 DeFin, 42| sint, et haec multo esse cariora, quae accesserint animique
855 DeFin, 42| animique optimam quamque partem carissimam, in eaque expletione naturae
856 DeFin, 0| tuendas amicitias et reliquas caritates quid natura valeat haec
857 DeFin, 29| venientis et illo mollissimo carmine quaenam essent ipsa haec
858 DeFin, 30| equidem, sed audistine modo de Carneade? Rapior illuc, revocat autem
859 DeFin, 34| sit magna dissensio est, Carneadea nobis adhibenda divisio
860 DeFin, 36| alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Quocumque
861 DeFin, 0| autem post eos fuerunt, cum Carneadem sustinere non possent, hanc,
862 DeFin, 30| exhedra. Modo enim fuit Carneadis, quem videre videor—est,
863 DeFin, 23| esse quam eos, qui, cum caste et integre viverent, nondum
864 DeFin, 0| et quod externum, id in casu est. ita fit beatae vitae
865 DeFin, 0| ducebat quam illum ultimum casum, quem propter fidem constantiamque
866 DeFin, 0| si qui eius modi forte casus inciderit, ut id faciendum
867 DeFin, 0| inponere, cur non liceat Catoni? nec tamen exprimi verbum
868 DeFin, 0| essent in profundo, nec catulus ille, qui iam adpropinquat
869 DeFin, 0| quasi ad quendam ornatum, ut cauda pavoni, plumae versicolores
870 DeFin, 9| 21] O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret
871 DeFin, 0| pius est, qui pietatem—'; cave putes quicquam esse verius.
872 DeFin, 0| accurate tamque diligenter caveat et sanciat ut Amynomachus
873 DeFin, 0| coletur? idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum
874 DeFin, 0| quam illius testamento cavere ut ageretur. ~
875 DeFin, 0| nomine dumtaxat, cetera caverent? ~
876 DeFin, 0| Pyrrho bellum gerens consul cecidisset in proelio seque e continenti
877 DeFin, 0| excelsum, nihil timens, nemini cedens, semper invictum. ~
878 DeFin, 0| ad te ne Graecis quidem cedentem in philosophia audeam scribere?
879 DeFin, 0| Lucilius: 'cocto, condito', sed cedo caput cenae: 'sermone bono',
880 DeFin, 0| non metuet autem, sive celare poterit, sive opibus magnis
881 DeFin, 0| velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis. quos
882 DeFin, 39| ictu> configebat tardus celeres, stans volantis', ut apud
883 DeFin, 0| esse, ut eius magnitudinem celeritas, diuturnitatem allevatio
884 DeFin, 40| munere fungatur in iis rebus celeriter expediteque percipiendis,
885 DeFin, 0| mentemque acrem et vigentem celerrimeque multa simul agitantem et,
886 DeFin, 0| bonum dicere, cum id ne in cena quidem posse videamur? Quo
887 DeFin, 0| prave, nequiter, turpiter cenabat; non igitur <bene>. nec
888 DeFin, 0| condito', sed cedo caput cenae: 'sermone bono', quid ex
889 DeFin, 0| es homo miser, inquit. Cenasti in vita numquam bene, cum
890 DeFin, 0| illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui
891 DeFin, 38| modo se habeat, nihil sua censeat inte resse. tolletur enim
892 DeFin, 7| quandam rationem habere censebant; de animi bonis accuratius
893 DeFin, 28| diligenter tractandos magnopere censeo. Sed quoniam et advesperascit
894 DeFin, 47| Quem enim ardorem studii censetis fuisse in Archimede, qui
895 DeFin, 55| nuptas, cum ipse consul, censor, etiam augur fuisset triumphasset,
896 DeFin, 0| philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est. non est
897 DeFin, 55| e quibus unum etiam et censorem et triumphantem, quartum
898 DeFin, 0| amplissimi viri, quorum nemo censuit plus Fadiae dandum, quam
899 DeFin, 0| municipem Ponti, Tritani, centurionum,~praeclarorum hominum ac
900 DeFin, 0| poteris, nisi te amor ipse ceperit? quod non subducta utilitatis
901 DeFin, 53| fures earum rerum, quas ceperunt, signa commutant, sic illi,
902 DeFin, 0| pecunias praetorem in provincia cepisse arguerent, causam apud se
903 DeFin, 0| irridente, statua est in Ceramico Chrysippi sedentis porrecta
904 DeFin, 51| in laboribus periculisque cernatur, temperantia in praeterrnittendis
905 DeFin, 5| animi deorum opera et facta cernentibus, iustitiam etiam, cum cognitum
906 DeFin, 48| possit pati. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis.
907 DeFin, 0| adpropinquat ut videat, plus cernit quam is, qui modo est natus,
908 DeFin, 0| modo expectant, quae quia certa esse non possunt, conficiuntur
909 DeFin, 0| 55] Huic certae stabilique sententiae quae
910 DeFin, 50| decertantium sunt! Quanta ipsa certamina! Ut illi efferuntur laetitia,
911 DeFin, 0| certissimum est, pro vera certaque iustitia simulationem nobis
912 DeFin, 0| sed virtuti cum voluptate certatio. quam quidem certationem
913 DeFin, 0| voluptate certatio. quam quidem certationem homo et acutus et diligens,
914 DeFin, 0| quicquid fecerit optinere, certeque malet existimari bonus vir,
915 DeFin, 0| quasi desperata cognitione certi id sequi volunt, quodcumque
916 DeFin, 4| consequuntur, ars tamen est dux certior quam natura. Aliud est enim
917 DeFin, 5| ex omni copia plurima et certissima argumenta sumuntur ad cuiusque
918 DeFin, 0| opinionum temeritate derepta certissimam se nobis ducem praebeat
919 DeFin, 0| ut non putetur. ita, quod certissimum est, pro vera certaque iustitia
920 DeFin, 0| 42] An vero certius quicquam potest esse quam
921 DeFin, 0| datus, sic vita agenda est certo genere quodam, non quolibet;
922 DeFin, 0| dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina
923 DeFin, 0| saltatori motus non quivis, sed certus quidam est datus, sic vita
924 DeFin, 0| boni iudicemus, nec eam cessando, sive gaudentem, ut Aristippus,
925 DeFin, 0| nihil nisi turpe in malis; ceterae philosophorum disciplinae,
926 DeFin, 31| Xenocrates, Polemo, Crantor ceterique, sed etiam Peripatetici
927 DeFin, 0| Epicuri non probo, inquam. De cetero vellem equidem aut ipse
928 DeFin, 0| semper habes, proavi mei, ceterorumque virorum fortium atque omni
929 DeFin, 59| exiret, Mane, quaeso, inquit, Charmide noster; nihil illinc huc
930 DeFin, 59| doloribus visitassetque hominem Charmides Epicureus perfamiliaris
931 DeFin, 0| Epicurum paene e philosophorum choro sustulisti. Quid ei reliquisti,
932 DeFin, 0| lictores, turma omnis chorusque:~'chaere, Tite!' hinc hostis
933 DeFin, 0| industriae? nam ut Terentianus Chremes non inhumanus, qui novum
934 DeFin, 25| contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Ex ea difficultate illae '
935 DeFin, 0| statua est in Ceramico Chrysippi sedentis porrecta manu,
936 DeFin, 0| est reiectus; post enim Chrysippum <eum> non sane est disputatum.
937 DeFin, 0| vinum defusum e pleno sit chrysizon, ut ait Lucilius, cui nihildum
938 DeFin, 0| numerat, audio dicentem, cibi condimentum esse famem,
939 DeFin, 47| quasi quidam humanitatis cibus. Equidem e Cn. Aufidio,
940 DeFin, 60| tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas
941 DeFin, 53| me probatum sit, sed huic Ciceroni nostro, quem discipulum
942 DeFin, 0| itemque formicae, apes, ciconiae aliorum etiam causa quaedam
943 DeFin, 0| aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. ~
944 DeFin, 0| inbutae taetros cruciatus cient! Sic Epicurus: 'Philocteta,
945 DeFin, 0| nostri ab aratro adduxerunt Cincinnatum illum, ut dictator esset,
946 DeFin, 3| vides. Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum
947 DeFin, 48| doctrina oblectationes, circulos aliquos et sessiunculas
948 DeFin, 36| quod in hunc orbem, quem circum scripsimus, incidere non
949 DeFin, 42| atque ars agricolarum, quae circumcidat, amputet, erigat, extollat,
950 DeFin, 0| ut sapiens solum amputata circumcisaque inanitate omni et errore
951 DeFin, 0| bibliotheca sedentem multis circumfusum Stoicorum libris. erat enim,
952 DeFin, 0| laudeturque, prudentia? ~Circumscriptis igitur iis sententiis, quas
953 DeFin, 23| esset, ut Ennii Alcmaeo, ~'circumventus morbo, exilio atque inopia'.~
954 DeFin, 0| Graeci, qui hoc anapaesto citantur, hoc non dolere solum voluptatis
955 DeFin, 0| datis testibus alii tamen citarentur: 'Aut hoc testium satis
956 DeFin, 20| ille Poenulus - scis enim Citieos, clientes tuos, e Phoenica
957 DeFin, 3| Ille incendat? Restinguet citius, si ardentem acceperit.
958 DeFin, 27| formosum, solum liberum, solum civem, <stultos&t; omnia contraria,
959 DeFin, 0| sapiens et legibus parens et civilis officii non ignarus utilitati
960 DeFin, 0| 58] Neque enim civitas in seditione beata esse
961 DeFin, 0| apti ad coetus, concilia, civitates.
962 DeFin, 0| duce et auctore Bruto causa civitati libertatis fuit, ob eiusque
963 DeFin, 46| Nos grave certamen belli clademque tenemus,~Graecia quam Troiae
964 DeFin, 19| rerum atque ipsa veritas clamabat quodam modo non posse adduci,
965 DeFin, 59| dolore omnia metiuntur, nonne clamant sapienti plus semper adesse
966 DeFin, 0| Itaque, Torquate, cum diceres clamare Epicurum non posse iucunde
967 DeFin, 0| sed saxum illud Lemnium clamore Philocteteo funestare, Quod
968 DeFin, 0| denique nisi tua causa: quem clamorem contionis aut quam spem
969 DeFin, 0| libris, si hoc verbo in tam clara re utendum est, videbatur.
970 DeFin, 0| 37] Sed de clarorum hominum factis illustribus
971 DeFin, 0| putemus, tota amicitia quasi claudicare videatur. itaque primos
972 DeFin, 0| occidit potius, quam ea Ap. Claudii libidini, qui tum erat summo <
973 DeFin, 0| parum saepe—, etsi satis clemens sum in disputando, tamen
974 DeFin, 20| Poenulus - scis enim Citieos, clientes tuos, e Phoenica profectos -,
975 DeFin, 0| quaesivit salvusne esset clipeus. cum salvum esse flentes
976 DeFin, 0| sua voluntate, nulla vi coactus praeter fidem, quam dederat
977 DeFin, 0| compositum tamque compactum et coagmentatum inveniri potest? quid posterius
978 DeFin, 0| tamen; scisse enim te quis coarguere possit? Sed nimis multa.
979 DeFin, 0| mundos, elegantis, optimis cocis, pistoribus, piscatu, aucupio,
980 DeFin, 0| quid bene? dicet Lucilius: 'cocto, condito', sed cedo caput
981 DeFin, 50| suae> urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non
982 DeFin, 38| animi aliquid ad se trahere coeperit consulto, quod sibi obsit,
983 DeFin, 0| ego si nostros colligere coepero, perficiam illud quidem,
984 DeFin, 57| primum a Socrate quaeri coepta, deinde in hunc locum delata
985 DeFin, 37| diximus, animi appetitum coeptatque et ea, quae naturae sentit
986 DeFin, 15| diceret, primos suos quasi coeptus appetendi fuisse, ut se
987 DeFin, 0| nusquam orationem rapidam coerceas. Omnis autem in quaerendo,
988 DeFin, 0| poenae aut infamiae metu coercebuntur, non sanctitate sua se tuebuntur,
989 DeFin, 0| sed] potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse
990 DeFin, 0| eo, quod semel admissum coerceri reprimique non potest, ut
991 DeFin, 0| apud populum, quae in omni coetu concilioque profitendae
992 DeFin, 0| itaque natura sumus apti ad coetus, concilia, civitates.
993 DeFin, 11| tortoris eculeum a tyranno ire cogatur, similem habeat vultum et
994 DeFin, 0| 119] elicerem ex te cogeremque, ut responderes, nisi vererer
995 DeFin, 0| legere saepe, dum senatus cogeretur, nihil operae rei publicae
996 DeFin, 0| aliquid de voluptatibus suis cogitabat? ubi ut eam caperet aut
997 DeFin, 0| tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum esse
998 DeFin, 1| aliquid aut spatium sumamus ad cogitandum; tam enim diligenter, etiam
999 DeFin, 0| mediocriter doctus mirabitur cogitans in omni arte, cuius usus
1000 DeFin, 0| nihil ut de commodis suis cogitarent? at id ne ferae quidem faciunt,
1001 DeFin, 0| gloria, quae facis, quae cogitas, quae contendis quo referas,
1002 DeFin, 0| mentem tuam ipse eamque omni cogitatione pertractans percontare ipse
1003 DeFin, 57| ut quam minime animus a cogitationibus abduceretur, patrimonium
1004 DeFin, 0| videtur de voluptatibus suis cogitavisse? ~Sed ut omittam pericula,
1005 DeFin, 0| potest, nec equidem eam cogito consectari. verum tamen
|