0-antep | antio-cogit | cogna-cresc | crito-dolet | dolor-felae | felic-incor | incre-libra | libri-numit | nummu-poenu | poeta-regio | regis-statu | stell-versa | verse-zrmae
Liber, Par.
2008 DeFin, 0| cur id non ita fit? 'Quia dolori non voluptas contraria est,
2009 DeFin, 0| sententiam habeas aliam domesticam, aliam forensem, ut in fronte
2010 DeFin, 0| unde hoc sit tam insolens domesticarum rerum fastidium. non est
2011 DeFin, 0| ut profectus a caritate domesticorum ac suorum serpat longius
2012 DeFin, 0| est. ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait
2013 DeFin, 0| omnis necesse est voluptate dominante. sunt etiam turpitudines
2014 DeFin, 0| quas ratio rerum omnium dominas, tu voluptatum satellites
2015 DeFin, 0| recte solus liber nec dominationi cuiusquam parens nec oboediens
2016 DeFin, 0| inanes divitiarum, gloriae, dominationis, libidinosarum etiam voluptatum.
2017 DeFin, 14| assumpta ratío est, tanto in dominatu locatur, ut omnia illa prima
2018 DeFin, 5| quod sit summi rectoris ac domini numen, quod consilium, quae
2019 DeFin, 0| potest nec in discordia dominorum domus; quo minus animus
2020 DeFin, 0| requietis, mediocrium nos esse dominos, ut, si tolerabiles sint,
2021 DeFin, 0| at vero Epicurus una in domo, et ea quidem angusta, quam
2022 DeFin, 0| eorum usum a natura esse donata, ut manus, crura, pedes,
2023 | donec
2024 DeFin, 24| 66] Conferam avum tuum Drusum cum C. Graccho, eius fere,
2025 DeFin, 15| Erilli levitate aberrabimus. Duarum enim vitarum nobis erunt
2026 DeFin, 0| omnes partes suas diligit duasque, quae maximae sunt, in primis
2027 DeFin, 52| excellentiamque virtutum: iam non dubitabis, quin earum compotes homines
2028 DeFin, 0| dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Regulum
2029 DeFin, 48| plane perspicua minimeque dubitanda indicia naturae, maxime
2030 DeFin, 0| horum quidem est veritate dubitandum. sed quamquam negant nec
2031 DeFin, 37| comprehensione omnia complecti non dubitantemque dicere omnem naturam esse
2032 DeFin, 46| amor et scientiae, ut nemo dubitare possit quin ad eas res hominum
2033 DeFin, 0| ullo metu vera sentit, non dubitat, si ita melius sit, migrare
2034 DeFin, 51| copiam, quam potui, quia dubitatio in re nulla erat, persecutus—
2035 DeFin, 38| dirigere. Quod quamquam dubitationem non habet—est enim in fixum
2036 DeFin, 57| hunc locum delata sunt, nec dubitatum, quin in virtute omnis ut
2037 DeFin, 60| possit, possit molestia, non dubitem dicere omnes sapientes esse
2038 DeFin, 0| tranquillitatem ferant, quid est cur dubitemus dicere et sapientiam propter
2039 DeFin, 17| aut non faciendum? ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo
2040 DeFin, 0| ostendere! Ego vero non dubito, inquam, quin facile possis,
2041 DeFin, 56| Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; erit
2042 DeFin, 35| versetur, a qua totius vitae, ducat exordium. ~
2043 DeFin, 45| ipsa propter se expetenda ducatur? Nam si pravitatem inminutionemque
2044 DeFin, 48| hominis, quae in nobis divina ducenda est, ingenii et mentis acie
2045 DeFin, 18| virtutem nihil in bonis esse ducendum. Illi autem, quibus summum
2046 DeFin, 0| praeter virtutem in bonis ducere. ~Vide, ne magis, inquam,
2047 DeFin, 0| agerent, nullum suum officium ducerent, nisi ut Voluptati ministrarent
2048 DeFin, 0| palatus—, sed quia parvi id duceret. O lapathe, ut iactare,
2049 DeFin, 45| progresso ratio est, ut ea duceretur omnis a prima commendatione
2050 DeFin, 0| modo vim habere, ut quasi duces sint ad voluptatem et ad
2051 DeFin, 29| sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina. ~
2052 DeFin, 50| fecerint dignitatis splendore ductos inmemores fuisse utilitatum
2053 DeFin, 45| quis ambulet, sedeat, qui ductus oris, qui vultus in quoque
2054 DeFin, 43| fabellarumque auditione ducuntur deque eo, quod ipsis superat,
2055 DeFin, 0| promota et remota vel, ut dudum diximus, praeposita vel
2056 DeFin, 0| aut pluris esse contendat dulcedinem corporis ex eave natam laetitiam
2057 DeFin, 0| enim has suaves et quasi dulces voluptates appellat—interdum
2058 DeFin, 0| bonum. ut enim mel, etsi dulcissimum est, suo tamen proprio genere
2059 DeFin, 0| Aristippus, id est, qua sensus dulciter ac iucunde movetur, quam
2060 DeFin, 0| eo vides esse conclusum. duorum autem, e quibus effecta
2061 DeFin, 3| sic dicendi exercitatio duplex. Nam quicquid quaeritur,
2062 DeFin, 36| defensae. Iunctae autem et duplices expositiones summi boni
2063 DeFin, 0| plus est negotii, quod e duplici genere voluptatis coniunctus
2064 DeFin, 21| decreverit, omniaque, quae dura, difficilia, adversa videantur,
2065 DeFin, 0| Varius, qui est habitus iudex durior, dicere consessori solebat,
2066 DeFin, 28| horridiores evadunt, asperiores, duriores et oratione et moribus. ~
2067 DeFin, 0| maximis saepe priventur et durissimis animi doloribus torqueantur,
2068 DeFin, 0| ita enim eÈxrhstÆmata et dusxrhstÆmata appello—communia esse voluerunt,
2069 DeFin, 26| praepositis quam si in bonis duxero, fortioremque in patiendo
2070 DeFin, 47| putamus aetatem in litteris duxisse? quid de Pythagora? quid
2071 DeFin, 0| nullam eruditionem esse duxit, nisi quae beatae vitae
2072 DeFin, 0| possit, inquit, negare? Eademne, quae restincta siti? Immo
2073 DeFin, 0| paratissimus est, futuram putas? eamne rationem igitur sequere,
2074 DeFin, 0| custodit, pinoteres vocatur in eandemque cum se recepit includitur,
2075 DeFin, 1| quod non intellegatur? ~Easdemne res? inquit, an parum disserui
2076 DeFin, 0| contendat dulcedinem corporis ex eave natam laetitiam quam gravitatem
2077 DeFin, 55| sapientem—quod quidem solet ebullire non numquam —, quem quidem,
2078 DeFin, 57| ad reliquos Pythagoreos, Echecratem, Timaeum, Arionem, Locros,
2079 DeFin, 24| quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio. Vos
2080 DeFin, 50| precantur, quotiens hoc agitur, ecquandone nisi admirationibus maximis?
2081 DeFin, 11| ille sapiens ad tortoris eculeum a tyranno ire cogatur, similem
2082 DeFin, 0| clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine
2083 DeFin, 0| mediocri; quod enim illi édiãforon dicunt, id mihi ita occurrit,
2084 DeFin, 0| ascenderis—est enim tibi edicendum quae sis observaturus in
2085 DeFin, 30| ipsum illum locum, ubi vitam ediderat, sedemque viderim. Hoc autem
2086 DeFin, 0| qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos
2087 DeFin, 0| sunt—quis enim vestrum non edidicit Epicuri kurÛaw dñjaw, id
2088 DeFin, 0| sententiis quasi oracula edidisse sapientiae dicitur, scribit
2089 DeFin, 0| primum ita non religiosos, ut edint de patella, deinde ita mortem
2090 DeFin, 55| magnifice tamquam ex oraculo editur: 'Virtus ad beate vivendum
2091 DeFin, 0| labore, ut in gignendo, in educando, perfacile appareat aliud
2092 DeFin, 43| eos agnoscunt, a quibus educantur. Deinde aequalibus delectantur
2093 DeFin, 0| hominis ingenui et liberaliter educati velle bene audire a parentibus,
2094 DeFin, 42| rerum, quas terra gignit, educatio quaedam et perfectio est
2095 DeFin, 0| potest; quarum in fetu et in educatione laborem cum cernimus, naturae
2096 DeFin, 0| in familia institutus et educatus ingenue non ipsa turpitudine,
2097 DeFin, 0| Thermopylis trecentosque eos, quos eduxerat Sparta, cum esset proposita
2098 DeFin, 0| fama—quam enim appellant eÈdoj¤an, aptius est bonam famam
2099 DeFin, 0| oportunitas—sic enim appellemus eÈkair¤an—non fit maior productione
2100 DeFin, 0| autem et commoda—ita enim eÈxrhstÆmata et dusxrhstÆmata appello—
2101 DeFin, 3| exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in
2102 DeFin, 0| fidelissimae, sed etiam effectrices sunt voluptatum tam amicis
2103 DeFin, 58| ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa
2104 DeFin, 0| sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore.
2105 DeFin, 0| Epicurus, ut facit, in caelum efferat laudibus. At coluit ipse
2106 DeFin, 43| decertant, si vicerunt, efferunt se laetitia, victi debilitantur
2107 DeFin, 50| ipsa certamina! Ut illi efferuntur laetitia, cum vicerunt!
2108 DeFin, 38| cupiditate, iracundia etiam multi effetuntur et, cum in mala scientes
2109 DeFin, 0| virtutes nisi voluptatem efficerent, quis eas aut laudabilis
2110 DeFin, 0| non expeteretur, si nihil efficeret; nunc expetitur, quod est
2111 DeFin, 0| atomorum inter se, ex quo efficeretur mundus omnesque partes mundi,
2112 DeFin, 0| dicentur, quod ex se aliquid efficiant, ut pecunia, alia autem
2113 DeFin, 11| isdem principiis profecti efficiatis, ut honeste vivere - id
2114 DeFin, 0| videtur? certe; quod enim efficiebatur ex iis duobus, quae erant
2115 DeFin, 0| disseruerunt, vim et causam efficiendi reliquerunt. sed hoc commune
2116 DeFin, 0| adfert et efficit, [id] efficiens dici potest. ~
2117 DeFin, 0| amicum, sed et pertinentem et efficientem sapientiam volunt esse.
2118 DeFin, 0| voluptatem doloremque referetis, efficietis umquam. ~
2119 DeFin, 0| intellegi non potest? quid, si efficio ut fateare me non modo quid
2120 DeFin, 0| praeposita, partim quod aliquid efficiunt, partim utrumque, per se,
2121 DeFin, 0| qui hunc nostrum reliquit effigiem et humanitatis et probitatis
2122 DeFin, 0| familiaritatem effecerit, tum amorem efflorescere tantum, ut, etiamsi nulla
2123 DeFin, 0| potuit mortuo permanere? effluit igitur voluptas corporis
2124 DeFin, 0| avaritia tam ardenti aut tam effrenatis cupiditatibus, ut eandem
2125 DeFin, 57| crimen ille effugit, nos effugere non possumus! Ille Metelli
2126 DeFin, 0| suscipiantur maiorum dolorum effugiendorum gratia. ~
2127 DeFin, 57| inconstantiae crimen ille effugit, nos effugere non possumus!
2128 DeFin, 0| qui consumptis patrimoniis egeant. nemo nostrum istius generis
2129 DeFin, 0| nulla prohiberi, nulla egere. quod autem continet non
2130 DeFin, 0| philosophia omnino non egeremus! istorum enim verborum amore,
2131 DeFin, 26| mollius -; illa autem, morbum, egestatem, dolorem, non appello m
2132 DeFin, 20| alios, qui possent, si id egissent, sapientiam consequi. ~
2133 DeFin, 0| dialecticae—Carneades tuus egregia quadam exercitatione in
2134 DeFin, 0| commendas? quid <in> isto egregio tuo officio et tanta fide—
2135 DeFin, 0| non intellegamus, tu tam egregios viros censes tantas res
2136 DeFin, 0| philosophis uteretur. color egregius, integra valitudo, summa
2137 DeFin, 0| dives quam Crassus, qui nisi eguisset, numquam Euphraten nulla
2138 DeFin, 11| risu potius quam oratione eiciendum? Ampulla enim sit necne
2139 DeFin, 0| atomi, inane, imagines, quae eidola nominant, quorum incursione
2140 DeFin, 36| sed unde sit. Iam explosae eiectaeque sententiae Pyrrhonis, Aristonis,
2141 DeFin, 0| ultro ad mulierem venit eique nihil opinanti viri mandatum
2142 | eis
2143 DeFin, 23| Stoicis esse perspectas, eisdemque de rebus hos cum acutius
2144 DeFin, 0| sunt ab iis quos probamus, eisque nostrum iudicium et nostrum
2145 DeFin, 0| quam a nobis sic intelleges eitam, ut ab ipsis, qui eam disciplinam
2146 DeFin, 0| Philocteteo funestare, Quod eiulatu, questu, gemitu, fremitibus
2147 DeFin, 0| dissensione nostra iudicare. Eiuro, inquit adridens, iniquum,
2148 DeFin, 0| civitati libertatis fuit, ob eiusque mulieris memoriam primo
2149 DeFin, 0| nam cum aestimatio, quae éj¤a dicitur, neque in bonis
2150 DeFin, 0| aestimatione, quam illi éj¤an vocant, contraque inaestimabile,
2151 DeFin, 0| in ea etiam superiores, elaborandum est ut hoc non in nostris
2152 DeFin, 0| quantumcumque possum, in eo quoque elaborare, ut sint opera, studio,
2153 DeFin, 0| erant, ad quorum iudicium elaboraret, et sunt illius scripta
2154 DeFin, 4| etsi a Chrysippo maxime est elaboratum, tamen a Zenone minus multo
2155 DeFin, 45| Ut etiam contendant et elaborent, si efficere possint, ut
2156 DeFin, 11| accessionem dignam, in qua elaboretur, ut mihi in hoc Stoici iocari
2157 DeFin, 0| quasi gestientis animi elationem voluptariam. perturbationes
2158 DeFin, 0| putent. res vero bonas verbis electis graviter ornateque dictas
2159 DeFin, 0| fuse et copiose et omnibus electissimis verbis gravissimisque sententiis
2160 DeFin, 0| Sophocles vel optime scripserit Electram, tamen male conversam Atilii
2161 DeFin, 2| Theophrastum, satis et copiose et eleganter habuisse constitutam disciplinam,
2162 DeFin, 0| atque ut omittam has artis elegantes et ingenuas, ne opifices
2163 DeFin, 0| abhorret ab omni politiore elegantia, tamen eas res, in quibus
2164 DeFin, 10| popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero.~A mene tu? inquam.
2165 DeFin, 0| pertinere omnino. hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit. nam
2166 DeFin, 0| percontando atque interrogando elicere solebat eorum opiniones,
2167 DeFin, 0| 119] elicerem ex te cogeremque, ut responderes,
2168 DeFin, 47| e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus?
2169 DeFin, 14| multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur,
2170 DeFin, 58| enim interest, expetas an eligas? Mihi quidem etiam lautius
2171 DeFin, 0| tempore, cum soluta nobis est eligendi optio, cumque nihil impedit,
2172 DeFin, 0| quae natura evenirent, eligentem ea, quae essent secundum
2173 DeFin, 58| etiam lautius videtur, quod eligitur, et ad quod dilectus adhibetur —,
2174 DeFin, 0| voluptatum diceretur. non elogia monimentorum id significant,
2175 DeFin, 0| in dialecticis summaque eloquentia rem in summum discrimen
2176 DeFin, 22| civitatum perscripsimus. Eloquentiae vero, quae et principibus
2177 DeFin, 0| a philosopho, si afferat eloquentiam, non asperner, si non habeat,
2178 DeFin, 0| quicquam aut facere aut eloqui, quod parum virile videatur. ~
2179 DeFin, 2| maximis ingeniis maxime elucere, totam philosophiam tris
2180 DeFin, 0| in adoptionem D. Silano emancipaverat, ut eum Macedonum legatis
2181 DeFin, 9| philosophiae veteris et emendatio, quae omnino aditum habere
2182 DeFin, 0| faciant, intellego. quasi enim emendum eis sit, quod addant ad
2183 DeFin, 24| ille respirat, ante quam emersit, et catuli aeque caeci,
2184 DeFin, 0| detrimenti est quam in iis rebus emolumenti, quae pariuntur iniuria.
2185 DeFin, 0| pina dicitur, isque, qui enat e concha, qui, quod eam
2186 DeFin, 48| somniis usuros putemus, Endymionis somnum nobis velimus dari,
2187 DeFin, 33| appellem nescio. summum ením bonum exposuit vacuitatem
2188 DeFin, 50| contraque ab altero: 'Immo enimvero ego sum, inquam, Orestes!'
2189 DeFin, 10| mene tu? inquam. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi
2190 DeFin, 37| explicanda sunt, sed si enodatius, vos ignoscetis. Huius enim
2191 DeFin, 44| 45] In enumerandis autem corporis commodis
2192 DeFin, 0| beate vivendum breviter enuntiatae sententiae?—animadverte
2193 DeFin, 18| praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas?
2194 DeFin, 0| 97] non ego iam Epaminondae, non Leonidae mortem huius
2195 DeFin, 0| Miltiadem, Themistoclem, Epaminondam nominari, qui in ore sunt
2196 DeFin, 0| hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor;
2197 DeFin, 0| occurret Latinum, ne hoc ephippiis et acratophoris potius quam
2198 DeFin, 0| doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: '
2199 DeFin, 0| quod fit etiam nunc ab Epicureis. sed ad rem redeamus; de
2200 DeFin, 0| quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae
2201 DeFin, 59| visitassetque hominem Charmides Epicureus perfamiliaris et tristis
2202 DeFin, 0| Aristoteles Sardanapalli epigramma tantopere derideat, in quo
2203 DeFin, 9| 22] Patronusne causae in epilogo pro reo dicens negaret esse
2204 DeFin, 0| nihil in hac praeclara epistula scriptum ab Epicuro congruens
2205 DeFin, 0| prohgmšnon, contraque quod époprohgmšnon nominavit, cum uteretur
2206 DeFin, 0| rebus exquisitissimis ad epulandum. huic ego, si negaret quicquam
2207 DeFin, 0| imperii nec libidinum nec epularum nec reliquarum cupiditatum,
2208 DeFin, 0| die lunae dent ad eorum epulas, qui una secum philosophati
2209 DeFin, 0| ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur.
2210 DeFin, 0| hominum, velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis.
2211 DeFin, 0| tantis classibus tantisque equestribus et pedestribus copiis Hellesponto
2212 DeFin, 0| eum rogatum a Caio Plotio, equite Romano splendido, Nursino,
2213 DeFin, 0| si campum, si canes, si equos, si ludicra exercendi aut
2214 DeFin, 0| non viderunt, ut ad cursum equum, ad arandum bovem, ad indagandum
2215 | eram
2216 DeFin, 0| nemo nostrum credebat, eratque veri similius hunc mentiri,
2217 DeFin, 50| conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?
2218 DeFin, 52| compotes homines magno animo erectoque viventes semper sint beati,
2219 DeFin, 43| sensibus conitunturque, ut sese erigant, et manibus utuntur et eos
2220 DeFin, 42| quae circumcidat, amputet, erigat, extollat, adminiculet,
2221 DeFin, 0| 57] Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur
2222 DeFin, 0| fruuntur, sed etiam spe eriguntur consequentis ac posteri
2223 | erimus
2224 DeFin, 0| induxit, ut adolescentulus eriperes P. Sullae consulatum? quem
2225 DeFin, 33| possit aut labefactari aut eripi rebus adversis, in eo non
2226 DeFin, 0| locum petentium sine causa eripuit atomis nec tamen id, cuius
2227 | eris
2228 | ero
2229 DeFin, 0| conscientiam contemnamus, aliorum errantem opinionem aucupemur. ~
2230 DeFin, 50| utroque datur conturbato errantique regi, ambo ergo se una necari
2231 DeFin, 17| quicquam omnino interesset, sic errare Zenonem, qui nulla in re
2232 DeFin, 16| videntur omnes quidem illi errasse, qui finem bonorum esse
2233 DeFin, 0| quidem, inquit, vehementer errat; nam, ut paulo ante docui,
2234 DeFin, 0| solis probabo et Democriti errata ab Epicuro reprehensa et
2235 DeFin, 20| si aut res ignoratur aut erratur in nomine. Quorum si neutrum
2236 DeFin, 0| videtur. ac fieri potest, ut errem, sed ita prorsus existimo,
2237 DeFin, 0| vita vexetur, ob eumque errorem et voluptatibus maximis
2238 DeFin, 0| quae autem est alia causa erroris tanti tam longe lateque
2239 DeFin, 30| maxime ducitur. Et ille, cum erubuisset: Noli, inquit, ex me quaerere,
2240 DeFin, 0| esse facturus. deinde, ubi erubuit—vis enim est permagna naturae—,
2241 DeFin, 0| tuum munus est—, ut ita erudiatur, ut et patri et Caepioni
2242 DeFin, 0| quod si facerem quasi te erudiens, iure reprehenderer. sed
2243 DeFin, 0| ea causa est, quod nullam eruditionem esse duxit, nisi quae beatae
2244 DeFin, 53| ingenuarum artium, digna eruditis, digna claris viris, digna
2245 DeFin, 0| quod tibi parum videtur eruditus, ea causa est, quod nullam
2246 DeFin, 4| quid obrutum erit, poterit eruere semperque esse in disputando
2247 DeFin, 0| id est contemptissimis escis et potionibus, minorem voluptatem
2248 DeFin, 0| sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes. cum id quoque,
2249 | estis
2250 DeFin, 0| enim nihil potest verius. Estne, quaeso, inquam, sitienti
2251 DeFin, 0| sapientis et dilectum cadunt, estque illa subiecta quasi materia
2252 DeFin, 0| ut ad cenam et sitiens et esuriens veniret, eo cibo, qui et
2253 DeFin, 56| virtutem, in qua sit ipsum etíam beatum. ~
2254 DeFin, 0| scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur? idque
2255 DeFin, 2| partem, quae quasi stirps ets huius quaestionis. Qui sit
2256 DeFin, 0| nihil opinanti viri mandatum euit hereditatemque reddidit.
2257 DeFin, 0| quodsi dies notandus fuit, eumne potius, quo natus, an eum,
2258 DeFin, 0| qui nisi eguisset, numquam Euphraten nulla belli causa transire
2259 DeFin, 0| acti labores', nec male Euripides— concludam, si potero, Latine;
2260 DeFin, 0| aut reiciat, quod se isdem Euripidis fabulis delectari dicat,
2261 DeFin, 28| ordine nolunt, horridiores evadunt, asperiores, duriores et
2262 DeFin, 24| quo abesse velis, donec evaseris; nec enim ille respirat,
2263 DeFin, 25| interesset, ex his angustiis ista evaserunt deteriora quam Aristonis.
2264 DeFin, 40| etiamsi animi vitio id eveniat, tamen in corpore immutari
2265 DeFin, 0| rerum necessitatibus saepe eveniet, ut et voluptates repudiandae
2266 DeFin, 13| extremum. Quo modo igitur evenit, ut hominis natura sola
2267 DeFin, 0| ea solum incommoda, quae eveniunt inprobis, fugiendam inprobitatem
2268 DeFin, 0| constringendos nec quid eventurum sit provident ob eamque
2269 DeFin, 38| quae sine dubio vitae est eversio. Neque enim, si non nulli
2270 DeFin, 24| publicam studuerit, alter evertere. Nec tamen ille erat sapiens -
2271 DeFin, 0| extinxeris et virtutem penitus everteris. ~
2272 DeFin, 0| intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat. nam
2273 DeFin, 27| peccat, si palearum navem evertit et si auri, item aeque peccat,
2274 DeFin, 0| decore laudandis, id totum evertitur eo delectu rerum, quem modo
2275 DeFin, 35| expetendis putavit, nisi etiam evitare posset. at vero facere omnia,
2276 DeFin, 0| nec praemiorum mercedibus evocatam. quod enim testimonium maius
2277 DeFin, 43| anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus
2278 DeFin, 0| cognitioque rerum, quid poetarum evolutio, quid tanta tot versuum
2279 DeFin, 0| ille tempus aut in poetis evolvendis, ut ego et Triarius te hortatore
2280 DeFin, 0| cum Aristone, qui omnia exaequant, esse communem? de quibus
2281 DeFin, 19| inter eas res, quas Zeno exaequaret, nihil interesset. ~
2282 DeFin, 25| poterant rebus omnibus sic exaequatis, ut inter eas nihil interesset,
2283 DeFin, 0| delectum, qui omnia sic exaequaverunt, ut in utramque partem ita
2284 DeFin, 39| refugiat timido sanguen átque exalbescát metu'? Etsi hoc quidem est
2285 DeFin, 0| atque ipse gravi vulnere exanimari se videret, ut primum dispexit,
2286 DeFin, 0| habere debemus, qui hac exaudita quasi voce naturae sic eam
2287 DeFin, 0| esse dicimus. et quoniam excedens e vita et manens aeque miser
2288 DeFin, 40| ita figuratum corpus, ut excellat aliis, animumque ita constitutum,
2289 DeFin, 14| locum in homine et maxime excellentem tenet, et quod eos, qui
2290 DeFin, 13| de magnitudine rerum, de excellentia, quanta in quoque sit ad
2291 DeFin, 11| posuisset, ut ei tribueret animi excellentiam, summum bonum id constituit,
2292 DeFin, 52| extrue animo altitudinem excellentiamque virtutum: iam non dubitabis,
2293 DeFin, 52| homines et tamen ingeniis excellentibus praediti excitantur saepe
2294 DeFin, 8| itemque illa, quae in corpore excellerent, stulte antiquos dixisse
2295 DeFin, 41| virtutes appellantur multumque excellunt, propterea quod ex ratione
2296 DeFin, 46| illustrior; quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia
2297 DeFin, 0| ducens, altum quiddam et excelsum, nihil timens, nemini cedens,
2298 DeFin, 0| sic robustus animus et excelsus omni est liber cura et angore,
2299 DeFin, 0| attinet luxuriosis ullam exceptionem dari aut fingere aliquos,
2300 DeFin, 31| princeps Aristoteles, quem excepto Platone haud scio an recte
2301 DeFin, 0| dolores et quas molestias excepturi sint, obcaecati cupiditate
2302 DeFin, 0| cogitationes, in his et excessum e vita et in vita mansionem.
2303 DeFin, 0| tolerabilius patiuntur qui excipiunt eos pro patria quam qui
2304 DeFin, 7| amplitudines quaedam bonorum excitabantur partim profectae a contemplatione
2305 DeFin, 0| annalium monimentis testes excitamus eos, quorum omnis vita consumpta
2306 DeFin, 0| quae virtutem a summo bono excludunt, ceteris omnibus philosophis
2307 DeFin, 36| inventionemque officii sustulit. Sic exclusis sententiis reliquorum cum
2308 DeFin, 0| veteratorem, facile ut excogitet quo modo occulte, sine teste,
2309 DeFin, 0| et ignavia semper animum excruciant et semper sollicitant turbulentaeque
2310 DeFin, 0| animi conscientia improbos excruciari, tum etiam poenae timore,
2311 DeFin, 0| placeat, tamquam e theatro exeamus. quibus rebus intellegitur
2312 DeFin, 0| molestiae, maerores, qui exedunt animos conficiuntque curis
2313 DeFin, 0| animi noctesque diesque exeduntur, a diis inmortalibus supplicii
2314 DeFin, 3| praecepta in artibus, sed etiam exempla in orationibus bene dicendi
2315 DeFin, 3| controversiam. Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit
2316 DeFin, 0| canes, si equos, si ludicra exercendi aut venandi consuetudine
2317 DeFin, 0| Carneades tuus egregia quadam exercitatione in dialecticis summaque
2318 DeFin, 0| minima veniam, quis nostrum exercitationem ullam corporis suscipit
2319 DeFin, 0| valitudinis: utebatur iis exercitationibus, ut ad cenam et sitiens
2320 DeFin, 0| plurimae commentationis et exercitationis indigeat, quod idem in artibus
2321 DeFin, 0| militaris imperii disciplinam exercitumque in gravissimo bello animadversionis
2322 DeFin, 0| adiit. -- In oculis quidem exercitus. -- Quid ex eo est consecutus? --
2323 DeFin, 0| quaestionem inter sicarios exercuisset, ita aperte cepit pecunias
2324 DeFin, 30| virorum, tamen ego illa moveor exhedra. Modo enim fuit Carneadis,
2325 DeFin, 0| pellat ex animis, quae nos exhorrescere metu non sinat. qua praeceptrice
2326 DeFin, 28| melius? Et hanc quidem primam exigam a te operam, ut audias me
2327 DeFin, 0| voluptatem quasi mercedem exigit. sed ad illum redeo. si
2328 DeFin, 54| ea nos mala dicimus, sed exigua et paene minima. quare si
2329 DeFin, 52| existere. Ita enim parvae et exiguae sunt istae accessiones bonorum,
2330 DeFin, 5| rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus. ~
2331 DeFin, 3| illorum vero ista ipsa quam exilia de virtutis vi! Quam tantam
2332 DeFin, 23| Alcmaeo, ~'circumventus morbo, exilio atque inopia'.~
2333 DeFin, 47| multi in custodia, multi in exillo dolorem suum doctrinae studiis
2334 DeFin, 0| liberabuntur: istae enim vestrae eximiae pulchraeque virtutes nisi
2335 DeFin, 59| perfamiliaris et tristis exiret, Mane, quaeso, inquit, Charmide
2336 DeFin, 7| quo magnitudo quoque animi existebat, qua facile posset repugnari
2337 DeFin, 9| causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro.
2338 DeFin, 35| primum natura moveatur, existet recti etiam ratio atque
2339 DeFin, 0| esse, alias miser; qui enim existimabit posse se miserum esse beatus
2340 DeFin, 0| atque ut ceteri dicere existimantur melius quam facere, sic
2341 DeFin, 0| quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. nos autem
2342 DeFin, 39| de ipso sapiente aliter existimat, quin, etiam cum decreverit
2343 DeFin, 0| mihi communia tecum sunt, existimatorem et iudicem. attendes igitur,
2344 DeFin, 0| dialectica autem vestra nullam existimavit esse nec ad melius vivendum
2345 DeFin, 39| qui de hoc dissentiunt, existiment, quod velint, ac vel hoc
2346 DeFin, 0| rerum, e qua ipsa horribiles existunt saepe formidines. denique
2347 DeFin, 38| qui aut laqueos aut alia exitia quaerant aut ut ille apud
2348 DeFin, 50| Orestes!' Cum autem etiam exitus ab utroque datur conturbato
2349 DeFin, 0| non item. hinc est illud exortum, quod Zeno prohgmšnon, contraque
2350 DeFin, 0| iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae
2351 DeFin, 0| necesse est. quod iam a me expectare noli. tute introspice in
2352 DeFin, 2| quid mutandum putes nec expectes, dum ad omnia dicam, quae
2353 DeFin, 0| inici nulla possint, nec expectet ullum tempus aetatis,
2354 DeFin, 54| Istic sum, inquit. expectoque quid ad id, quod quaerebam,
2355 DeFin, 0| quidem rerum facilis est et expedita distinctio. nam libero tempore,
2356 DeFin, 40| fungatur in iis rebus celeriter expediteque percipiendis, quae subiectae
2357 DeFin, 0| facile, ut mihi videtur, expediunt. ut enim virtutes, de quibus
2358 DeFin, 0| 15] Experiamur igitur, inquit, etsi habet
2359 DeFin, 0| particeps aut honestatis expers probabitur. ita relinquet
2360 DeFin, 0| quae rem ullam virtutis expertem aut in bonis aut in malis
2361 DeFin, 0| 35] ita tres sunt fines expertes honestatis, unus Aristippi
2362 DeFin, 14| relinquunt, ut alia sumamus, alia expetamus, potius quam uno fine utrumque
2363 DeFin, 58| significantibus—quid enim interest, expetas an eligas? Mihi quidem etiam
2364 DeFin, 0| nec vero ut voluptatem expetat, natura movet infantem,
2365 DeFin, 45| sed etiam ipsas propter se expetemus. quoniam enim natura suis
2366 DeFin, 51| esse volumus—propter se expetendi sint. atqui eorum nihil
2367 DeFin, 51| ut duo genera propter se expetendorum reperiantur, unum, quod
2368 DeFin, 45| cum omnes natura totos se expetendos putent, nec id ob aliam
2369 DeFin, 0| vivendum refertur, idque unum expetentes homines se ad hoc studium
2370 DeFin, 26| Itaque illa non dico me expetere, sed legere, nec optare,
2371 DeFin, 0| expetendas, quam nostras expeteremus, quo loco videtur quibusdam
2372 DeFin, 0| vivendi putanda est, non expeteretur, si nihil efficeret; nunc
2373 DeFin, 51| ceteras virtutes, sic illas expetet. servari enim iustitia nisi
2374 DeFin, 43| quaerimus, omnium rerum, quasi expetimus, summum et ultimum nec ulla
2375 DeFin, 45| statum corporis per se ipsum expetit, qui est maxime e natura,
2376 DeFin, 0| eum, qui potiatur corporis expetitis voluptatibus, et eum, qui
2377 DeFin, 34| 16] ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri
2378 DeFin, 0| poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. ~
2379 DeFin, 15| sin est etiam corpus, ista explanatio naturae nempe hoc effecerit,
2380 DeFin, 15| effecerit, ut ea, quae ante explanationem tenebamus, relinquamus.
2381 DeFin, 15| ortus esset. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime
2382 DeFin, 15| quid maxime natura vellet. Explanetur igitur. Quid ergo aliud
2383 DeFin, 0| opera multa nec impensa expleantur; ne naturales quidem multa
2384 DeFin, 11| parvum, sed quid tale sit, ut expleat summam. Una voluptas e multis
2385 DeFin, 37| omnium hunc esse, ut natura expleatur—nihil enim prohibet quaedam
2386 DeFin, 0| natura proficiscuntur, facile explentur sine ulla iniuria, quae
2387 DeFin, 45| enim natura suis omnibus expleri partibus vult, hunc statum
2388 DeFin, 44| mihi quidem videtur, non explet bona naturae voluptas, iure
2389 DeFin, 0| 48] Habes undique expletam et perfectam, Torquate,
2390 DeFin, 42| partem carissimam, in eaque expletione naturae summi boni finem
2391 DeFin, 0| proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;
2392 DeFin, 0| auctoritatem videatur habiturum et expleturum cumulate vitam beatam, de
2393 DeFin, 37| 27] Haec igitur nobis explicanda sunt, sed si enodatius,
2394 DeFin, 7| amor, e quo etiam rationis explicandae disserendique cupiditas
2395 DeFin, 48| tamen in rebus quaerendis explicandisque naturis aetates contenere
2396 DeFin, 4| dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus.
2397 DeFin, 22| specie admirationem, re explicata risum moverent. Tu autem,
2398 DeFin, 0| et malorum fere a nobis explicatam esse his litteris arbitramur,
2399 DeFin, 0| cupiditatum generibusque earum explicatis, et, ut modo docui, cognitionis
2400 DeFin, 6| te, Cato, diligenter est explicatum, finis hic bonorum [qui
2401 DeFin, 0| putetis scholam vobis aliquam explicaturum, quod ne in ipsis quidem
2402 DeFin, 0| discenda. ~Quae cum dixisset, Explicavi, inquit, sententiam meam,
2403 DeFin, 0| quaeritur, non potest. quam si explicavisset, non tam haesitaret. aut
2404 DeFin, 50| 61] Hoc autem loco tantum explicemus haec honesta, quae dico,
2405 DeFin, 17| atque ut Aristonis esset explosa sententia dicentis nihil
2406 DeFin, 36| quae sit, sed unde sit. Iam explosae eiectaeque sententiae Pyrrhonis,
2407 DeFin, 0| ut eam rerum selectione expoliarent nec ei quicquam, aut unde
2408 DeFin, 6| diceretur, tamen ego quoque exponam, ut perspiciamus, si potuerimus,
2409 DeFin, 31| principium esse voluisti—exponamus adolescenti,. Si quae forte—
2410 DeFin, 11| bonorum. Chrysippus autem exponens differentias animantium
2411 DeFin, 36| Iunctae autem et duplices expositiones summi boni tres omnino fuerunt,
2412 DeFin, 6| servantem vivere. Hoc sic expositum dissimile est superiori.
2413 DeFin, 1| Ne tu, inquam, Cato, ista exposuisti, ut tam multa memoriter,
2414 DeFin, 33| nescio. summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; qui
2415 DeFin, 50| 62] Sed haec in pueris; expressa vero in iis aetatibus, quae
2416 DeFin, 0| Latinas ad verbum e Graecis expressas non inviti legant. quis
2417 DeFin, 57| Locros, ut, cum Socratem expressisset, adiungeret Pythagoreorum
2418 DeFin, 32| utraque parte dici posset, expromeret. ~
2419 DeFin, 0| Caius Marius uti poterat, ut expulsus, egens, in palude demersus
2420 DeFin, 4| ratione nec rationis sensibus exquiramus? Quid? Ea, quae dialectici
2421 DeFin, 7| de animi bonis accuratius exquirebant in primisque reperiebant
2422 DeFin, 34| philosophos, cum summum bonum exquiritur, omnis dissensio. Totius
2423 DeFin, 0| ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas,
2424 DeFin, 0| cum, quae summis ingeniis exquisitaque doctrina philosophi Graeco
2425 DeFin, 0| voluptatem percipi quam rebus exquisitissimis ad epulandum. huic ego,
2426 DeFin, 1| modo fundatam, verum etiam exstructam disciplinam non est facile
2427 DeFin, 0| voluptates appellat—interdum ita extenuat, ut M'. Curium putes loqui,
2428 DeFin, 39| quasdam post mortem formidines extimescant, aut si metuant, ne cum
2429 DeFin, 39| praecipitaturos alicunde, extimescunt. quin etiam 'ferae', inquit
2430 DeFin, 24| consulit, et is, qui illam extinctam cupit. Levatio igitur vitiorum
2431 DeFin, 0| est morte, sensus omnis extinguatur, et cum reliqui nihil sit
2432 DeFin, 0| ipsum quasi virtutis lumen extinxeris et virtutem penitus everteris. ~
2433 DeFin, 31| rerum publicarum principes extiterunt. Ut ad minora veniam, mathematici,
2434 DeFin, 42| circumcidat, amputet, erigat, extollat, adminiculet, ut, quo natura
2435 DeFin, 0| afferre, Torquate, sensibus, extorquere ex animis cognitiones verborum,
2436 DeFin, 0| finiri? tollenda est atque extrahenda radicitus. quis est enim,
2437 DeFin, 36| quaestio de finibus et quasi de extremis bonorum et maiorum ab eo
2438 DeFin, 0| quarum nulla esset ora, nulla extremitas, mente peragravisset. num
2439 DeFin, 51| generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum. ~
2440 DeFin, 0| vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. quod
2441 DeFin, 52| Age nunc, Luci noster, extrue animo altitudinem excellentiamque
2442 DeFin, 40| ipse et hominem ex homine exuena naturam odisse videatur.
2443 DeFin, 56| Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur
2444 DeFin, 0| ceterorum philosophorum exultat oratio, reperire exitum
2445 DeFin, 0| ut Sextus Peducaeus, Sex. F., is qui hunc nostrum reliquit
2446 DeFin, 43| congregant dantque se ad ludendum fabellarumque auditione ducuntur deque
2447 DeFin, 0| sermo patrius, cum idem fabellas Latinas ad verbum e Graecis
2448 DeFin, 46| Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis
2449 DeFin, 0| 80] Faceres tu quidem, Torquate, haec
2450 DeFin, 0| agatis et in quantam hominum facetorum urbanitatem incurratis,
2451 DeFin, 0| voluptatem referatis, tamen ea faciatis, e quibus appareat non voluptatem
2452 DeFin, 39| contextu corpori tegumenta faciebat. ~
2453 DeFin, 0| iacturae rei familiaris erunt faciendae, labores suscipiendi, adeundum
2454 DeFin, 0| iudicare quid faciendum non faciendumve sit, sed stare etiam oportet
2455 DeFin, 0| noster Pompeius, cui recte facienti gratia est habenda; esse
2456 DeFin, 7| persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere
2457 DeFin, 0| mathematici, sed de illustri et facili et iam in vulgus pervagata
2458 DeFin, 32| rationes; qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum
2459 DeFin, 40| comparandam et cognitionem habent faciliorem. Itaque ab his ordiamur. ~
2460 DeFin, 0| 13] Ut autem a facillimis ordiamur, prima veniat in
2461 DeFin, 0| censes in Latino fore? ~Facillimum id quidem est, inquam. si
2462 DeFin, 0| suavissimus esset et idem facillimus ad concoquendum, vino et
2463 DeFin, 0| et Triarius te hortatore facimus, consumeret, in quibus nulla
2464 DeFin, 0| inpunitate proposita sine facinore quam illo modo pervenire?
2465 DeFin, 43| efficitur. Nam cum ita nati factique simus, ut et agendi aliquid
2466 DeFin, 42| per se ipsa moveatur, quid facturam putas? An ea, quae per vinitorem
2467 DeFin, 0| causa non videatur esse facturus. deinde, ubi erubuit—vis
2468 DeFin, 0| cognoscerem, quoniam mihi ea facultas, ut id meo arbitratu facerem,
2469 DeFin, 0| quorum nemo censuit plus Fadiae dandum, quam posset ad eam
2470 DeFin, 0| deferret, se esse heredem Q. Fadio Gallo, cuius in testamento
2471 DeFin, 0| scripserit, ut scripsit Fadius, nec cuiquam dixerit, quid
2472 DeFin, 0| illud habendum est, sed faeneratio, nec gratia deberi videtur
2473 DeFin, 25| Ex ea difficultate illae 'fallaciloquae', ut ait Accius, 'malitiae'
2474 DeFin, 0| umquam captiosa probabilitate fallamur, eaque, quae de bonis et
2475 DeFin, 0| Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. oratio me istius
2476 DeFin, 0| teste, sine ullo conscio fallat. ~
2477 DeFin, 0| constantia, tum vana, falsa, fallentia odimus, ut fraudem, periurium,
2478 DeFin, 0| homines, tot sententiae; falli igitur possumus. ~Quam ob
2479 DeFin, 0| arbitrantur a vero abduci fallique posse. recte igitur, si
2480 DeFin, 0| esse. quod quoniam numquam fallitur in iudicando, erit in mediis
2481 DeFin, 19| aliquam sequantur, falsa sint, falsam illam ipsam esse, quam sequantur.
2482 DeFin, 0| cupiditatibusque detractis et omnium falsarum opinionum temeritate derepta
2483 DeFin, 57| eadem Democritus? Qui—vere falsone, quaerere mittimus—dicitur
2484 DeFin, 0| sic futurae post mortem famae tamen esse propter rem,
2485 DeFin, 0| tum ipsum, cum vigiliis et fame cruciaretur, clamat virtus
2486 DeFin, 0| enim, cum cibo et potione fames sitisque depulsa est, ipsa
2487 DeFin, 0| nostrorum hominum, lege vestrae familiae; neminem videbis ita laudatum,
2488 DeFin, 16| vestram sententiam, quae familiam ducit, honestum quod sit,
2489 DeFin, 9| ingenuus et gravis, dignus illa familiaritate Scipionis et Laelii, Panaetius,
2490 DeFin, 0| cum autem usus progrediens familiaritatem effecerit, tum amorem efflorescere
2491 DeFin, 0| sin emolumento, summas familiaritates praediorum fructuosorum
2492 DeFin, 0| singulos homines, sed universas familias evertunt, totam etiam labefactant
2493 DeFin, 0| inertissimae segnitiae est aut fastidii delicatissimi. mihi quidem
2494 DeFin, 0| insolens domesticarum rerum fastidium. non est omnino hic docendi
2495 DeFin, 11| ut nihil interesse nostra fateamur, sint illa necne sint, ut
2496 DeFin, 42| tractandas tuendasque esse fateantur. Et nunc quidem quod eam
2497 DeFin, 0| potest? quid, si efficio ut fateare me non modo quid sit voluptas
2498 DeFin, 52| illi ipsi gloriosi esse fatebantur, et videre [esse] <esse>
2499 DeFin, 8| omni honestate dicuntur? Fatebuntur Stoici haec omnia dicta
2500 DeFin, 26| qui bonum esse divitias fateretur, sed neque magnum bonum
2501 DeFin, 20| ad naturam accommodatae, faterique coepit sapienti, hoc est
2502 DeFin, 0| reprehendendam, nisi plane fatui sint, id est nisi aut cupiant
2503 DeFin, 0| sic amicitiae non modo fautrices fidelissimae, sed etiam
2504 DeFin, 0| nec enim ignoras, quanti fecerim Caepionem, qui, ut opinio
2505 DeFin, 0| emolumentum futura sit, improbe feceris, nisi monueris ne assidat,
2506 DeFin, 0| quaero, quoniam idem tu certe fecisses, nonne intellegas eo maiorem
2507 DeFin, 0| emolumenta et detrimenta, quae »felÆmata et blãmmata appellant, communia
|