0-antep | antio-cogit | cogna-cresc | crito-dolet | dolor-felae | felic-incor | incre-libra | libri-numit | nummu-poenu | poeta-regio | regis-statu | stell-versa | verse-zrmae
Liber, Par.
5009 DeFin, 0| stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa
5010 DeFin, 0| accedit, ut secundus sit, ad regium principatum, sic in vita
5011 DeFin, 27| verborum praestrigiis et regna nata vobis sunt et imperia
5012 DeFin, 55| vigiliis et inedia necatus est, Regulus? ~
5013 DeFin, 0| habere causae, quam ob rem reicerentur, ut dolorem, morbum, sensuum
5014 DeFin, 0| laudari suo nomine, sed illas reici, quia dolorem pariant, has
5015 DeFin, 0| Antiopam Pacuvii spernat aut reiciat, quod se isdem Euripidis
5016 DeFin, 57| eligendam Metelli. Reguli reiciendam; ego, quam ille praeponendam
5017 DeFin, 0| sapiente delectus, ut aut reiciendis voluptatibus maiores alias
5018 DeFin, 54| beatus is, qui est in asperis reiciendisque rebus, potest is quoque
5019 DeFin, 0| sit aliud sumendum, aliud reiciendum, quicquid ita fit aut dicitur,
5020 DeFin, 0| quae contra naturam sint reicientem, id est convenienter congruenterque
5021 DeFin, 0| essent secundum naturam, reicientemque contraria. ~
5022 DeFin, 15| omnia, quae leget quaeque reiciet, unam referentur ad summam.
5023 DeFin, 0| 38] reicietur etiam Carneades, nec ulla
5024 DeFin, 0| inventa selectione et item reiectione sequitur deinceps cum officio
5025 DeFin, 0| quae secundum naturam sint, reiecturumque contraria. ita est quoddam
5026 DeFin, 0| hic ipse iam pridem est reiectus; post enim Chrysippum <eum>
5027 DeFin, 32| rerum publicarum rectionem relata. Omnium fere civitatum non
5028 DeFin, 0| dat enim intervalla et relaxat.' ~
5029 DeFin, 0| saepe, deinde quae est ista relaxatio, cum et praeteriti doloris
5030 DeFin, 4| veteres, quaedam omnino relicta. ~
5031 DeFin, 11| profectae subito a sapientia relictae sint. ~
5032 DeFin, 22| virum, optimum iudicem, religiosissimum testem, audiremus, admirati
5033 DeFin, 0| reperiemus asotos primum ita non religiosos, ut edint de patella, deinde
5034 DeFin, 15| explanationem tenebamus, relinquamus. Ergo id est convenienter
5035 DeFin, 59| ea ne in conspectu quidem relinquantur? Quis est enim, qui hoc
5036 DeFin, 0| ut perexigua pars ipsi relinquatur. ~
5037 DeFin, 39| discessu a suis atque ipsa relinquenda luce moveatur? Maxime autem
5038 DeFin, 16| deinde Aristo, qui nihil relinquere non est ausus, introduxit
5039 DeFin, 14| amplexarentur, actionem relinquerent. Eorum enim omnium multa
5040 DeFin, 0| incommodo afficiare, non relinques amicum, tamen, ne sine fructu
5041 DeFin, 0| ut fit saepe, defecerit? relinquesne? quae ista amicitia est?
5042 DeFin, 0| honestatis expers probabitur. ita relinquet duas, de quibus etiam atque
5043 DeFin, 0| quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi.
5044 DeFin, 0| quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. ~
5045 DeFin, 49| temperata, fortis, iusta ratio reliquaeque virtutes et actiones virtutibus
5046 DeFin, 13| occupatum esse custodia, reliquasque naturas nihil aliud agere,
5047 DeFin, 0| choro sustulisti. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur,
5048 DeFin, 0| his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari.
5049 DeFin, 36| Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse
5050 DeFin, 8| quam integritatem oculorum reliquorumque sensuum ponere in bonis
5051 DeFin, 57| Tarentum ad Archytam? Cur ad reliquos Pythagoreos, Echecratem,
5052 DeFin, 0| Torquato est habitus, non remissi fuimus, tamen haec acrior
5053 DeFin, 0| tam id reprehendunt, si remissius agatur, sed tantum studium
5054 DeFin, 28| 77] Urgent tamen et nihil remittunt. Quoniam, inquiunt, omne
5055 DeFin, 0| posse percipi dicunt, ii remotis sensibus ne id ipsum quidem
5056 DeFin, 25| dilectu omni et discrimine remoto, quae esse <non> poterant
5057 DeFin, 0| praeterita grata recordatione renovata delectant. est autem situm
5058 DeFin, 9| Patronusne causae in epilogo pro reo dicens negaret esse malum
5059 DeFin, 8| dolores, morbos, debilitates repellant. ~
5060 DeFin, 0| perferendis doloribus asperiores repellat. ~
5061 DeFin, 35| vel ad appetendum vel ad repellendum, nec quicquam omnino praeter
5062 DeFin, 0| assumenda est, omnis dolor repellendus. temporibus autem quibusdam
5063 DeFin, 0| et, quantum possit, a se repellere, idque facere nondum depravatum
5064 DeFin, 0| dicunt causam difficilem repellunt.
5065 DeFin, 0| quod res alia tota est? 'Reperiam multos, vel innumerabilis
5066 DeFin, 11| eiusmodi, quo verum facilius reperiamus -, tamen illi animo non
5067 DeFin, 51| propter se expetendorum reperiantur, unum, quod est in iis,
5068 DeFin, 7| exquirebant in primisque reperiebant inesse in iis iustitiae
5069 DeFin, 0| Torquate, hominis summum bonum reperiendum est, voluptatem bestiis
5070 DeFin, 34| extremum et ultimum, fons reperiendus est, in quo sint prima invitamenta
5071 DeFin, 0| concedas necesse est. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;
5072 DeFin, 0| Eadem fortitudinis ratio reperietur. nam neque laborum perfunctio
5073 DeFin, 48| rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum.
5074 DeFin, 60| igitur laetor etiam acutiorem repertam quam ceteras, quod quidam
5075 DeFin, 47| extremum, <cum> praetermissa repetimus, inchoata persequimur. Nec
5076 DeFin, 0| variis ab ultima antiquitate repetitis tria vix amicorum paria
5077 DeFin, 39| ita faciunt, ut iure etiam reprehendantur, hoc magis intellegendum
5078 DeFin, 0| saepenumero, Brute, vereor ne reprehendar, cum haec ad te scribam,
5079 DeFin, 0| reperire in asotorum vita quod reprehendat. ~
5080 DeFin, 39| perhorrescere—quod item est reprehendendum in dolore —, sed quia fere
5081 DeFin, 0| possunt, quae nemo possit reprehendere! ~
5082 DeFin, 0| cupiditatum, nihil haberemus <quod reprehenderemus>, cum undique complerentur
5083 DeFin, 0| a summo philosopho non reprehenderentur eo nomine dumtaxat, cetera
5084 DeFin, 0| quasi te erudiens, iure reprehenderer. sed ab eo plurimum absum
5085 DeFin, 0| 22] sed tamen nonne reprehenderes, Epicure, luxuriosos ob
5086 DeFin, 0| quid attuleris, quam te reprehenderim. Tenesne igitur, inquam,
5087 DeFin, 0| quis autem vel eum iure reprehenderit, qui in ea voluptate velit
5088 DeFin, 0| voluptatis. hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod
5089 DeFin, 0| in moribus. luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita
5090 DeFin, 0| saepius. quod equidem non reprehendo; est enim tanti philosophi
5091 DeFin, 0| quidam autem non tam id reprehendunt, si remissius agatur, sed
5092 DeFin, 0| Democriti errata ab Epicuro reprehensa et correcta permulta. nunc
5093 DeFin, 0| satiari poterat, quippe qui ne reprehensionem quidem vulgi inanem reformidans
5094 DeFin, 0| quam quo te aut Epicurum reprehensum velim. Ego quoque, inquit,
5095 DeFin, 0| semel admissum coerceri reprimique non potest, ut propemodum
5096 DeFin, 57| disciplinam eaque, quae Socrates repudiabat, addisceret? Cur ipse Pythagoras
5097 DeFin, 0| eveniet, ut et voluptates repudiandae sint et molestiae non recusandae.
5098 DeFin, 0| aut patrocinium voluptatis repudiandum. quod autem patrocinium
5099 DeFin, 0| appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse;
5100 DeFin, 28| optinere. quid enim est tam repugnans quam eundem dicere, quod
5101 DeFin, 20| acutus, causam non optinens repugnante natura verba versare coepit
5102 DeFin, 56| conveniente sibi dicant et vos repugnantia.~ Theophrasti igitur,
5103 DeFin, 0| ratione dici non modo non repugnantibus, verum etiam approbantibus
5104 DeFin, 0| orationis et consequentium repugnantiumve ratio potest perspici. omnium
5105 DeFin, 7| existebat, qua facile posset repugnari obsistique fortunae, quod
5106 DeFin, 54| sint. nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis
5107 DeFin, 0| Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.
5108 DeFin, 0| multa habere intervalla requietis, mediocrium nos esse dominos,
5109 DeFin, 0| est igitur, inquit, quod requiras? Dicam, inquam, et quidem
5110 DeFin, 0| aut utilitate aliqua non requirat et pro nihilo putet? aut
5111 DeFin, 3| 6] Deinde ea quae requirebant orationem ornatam et gravem,
5112 DeFin, 37| undique perfecta et nihil requirente. ~
5113 DeFin, 48| fruuntur nec voluptatem requirentes nec fugientes laborem. Nec
5114 DeFin, 0| habeas, quos hic tandem requiris? ~Commentarios quosdam,
5115 DeFin, 48| vagos a natura sibi tributos requirunt. ~
5116 DeFin, 7| hanc rem aiunt artis quoque requisitas, quae naturam adiuvarent
5117 DeFin, 0| agemusque communiter. sed residamus, inquit, si placet. Itaque
5118 DeFin, 18| reliqui gradus. Sed ego in hoc resisto; eodem modo is enim tibi
5119 DeFin, 0| questu, gemitu, fremitibus Resonando mutum flebiles voces refert.
5120 DeFin, 0| periculum? ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque
5121 DeFin, 23| propius fore eos quidem ad respirandum, qui ad summam iam aquam
5122 DeFin, 24| evaseris; nec enim ille respirat, ante quam emersit, et catuli
5123 DeFin, 54| quid ad id, quod quaerebam, respondeas. ~
5124 DeFin, 0| corrupisti nec segniorem ad respondendum reddidisti. quorum facta
5125 DeFin, 51| consentiens virtutibusque respondens recta et honesta et constans
5126 DeFin, 56| apud illos contextus rerum. Respondent extrema primis, media utrisque,
5127 DeFin, 22| paulum loci mihi, ut iis responderem, dares, nisi et te audire
5128 DeFin, 1| videam eodem die accusatori responderet tribus horis perorare, in
5129 DeFin, 0| sustinere. his singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua
5130 DeFin, 17| revertemini. Quibus natura iure responderit non esse verum aliunde finem
5131 DeFin, 56| quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc atque illuc
5132 DeFin, 55| est', <et> Quare? inquit, respondet: 'Quia, nisi quod honestum
5133 DeFin, 0| ego suspicor, ex mea brevi responsione arripere cupienti non respondebo
5134 DeFin, 56| Quid igitur, inquit, eos responsuros putas?~ Nihilo beatiorem
5135 DeFin, 22| istis tamen alio tempore responsurus essem, tum scilicet, cum
5136 DeFin, 60| praestantiam, ut, ubi virtus sit resque magnae <et>summe laudabiles
5137 DeFin, 38| nihil sua censeat inte resse. tolletur enim appetitus
5138 DeFin, 0| non sane est disputatum. Restatis igitur vos; nam cum Academicis
5139 DeFin, 0| illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est. Cur igitur,
5140 DeFin, 0| omnium cupiditatum ardore restincto. cupiditates enim sunt insatiabiles,
5141 DeFin, 3| existimet?~Quid? Ille incendat? Restinguet citius, si ardentem acceperit.
5142 DeFin, 0| cur id tam parce tamque restricte faciant, intellego. quasi
5143 DeFin, 2| partitionem a Zenone esse retentam videmus. ~
5144 DeFin, 0| posterioribus non esset retentus, Arcesilas eum revocavit
5145 DeFin, 56| inquit. Non potes, nisi retexueris illa. paupertas si malum
5146 DeFin, 13| profecto <est> , quin suam vim retineat a primo ad extremum. Quo
5147 DeFin, 0| quae ista amicitia est? retinebis? qui convenit? quid enim
5148 DeFin, 0| dolores, et qui suum iudicium retinent, ne voluptate victi faciant
5149 DeFin, 0| metienda. nam neque virtute retinetur <ille> in vita, nec iis,
5150 DeFin, 0| si Hannibalem in Africam retraxisset. itaque quantum adiit periculum!
5151 DeFin, 0| revocat, e quibus nihil umquam rettulerit ad corpus, tu totus haeres
5152 DeFin, 0| quem cum ad patrem tuum rettulisses, fortissimum virum, qualis
5153 DeFin, 0| sint, fiat ad unum tempus reversio. nullus est igitur cuiusquam
5154 DeFin, 45| tamen species ad naturam revertatur? Etenim, cum omnes natura
5155 DeFin, 17| dicent, et vos ad naturam revertemini. Quibus natura iure responderit
5156 DeFin, 28| advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus;
5157 DeFin, 17| aiunt cognitio summo bono reverti se ad naturam, ut ex ea
5158 DeFin, 0| hosti, ex patria Karthaginem revertisset, tum ipsum, cum vigiliis
5159 DeFin, 22| 61] Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps
5160 DeFin, 0| autem ad scientiam omnia revocans unum quoddam bonum vidit,
5161 DeFin, 46| quadam et varietate cantandi revocare eos solitae, qui praetervehebantur,
5162 DeFin, 0| retentus, Arcesilas eum revocavit instituitque ut ii, qui
5163 DeFin, 0| quod latius loquerentur rhetores, dialectici autem compressius.
5164 DeFin, 3| rotunde; quippe: habes enim a rhetoribus; illorum vero ista ipsa
5165 DeFin, 0| igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum,
5166 DeFin, 19| malum. Haec qui audierit, ut ridere non curet, discedet tamen
5167 DeFin, 0| tu videlicet tecum ipse rides. ~
5168 DeFin, 58| quem semel ait in vita risisse Lucilius, non contigit,
5169 DeFin, 0| scientia, quae potest appellari rite sapientia, deinde adiunctis
5170 DeFin, 33| ille tenuit, firmitatis et roboris. ~
5171 DeFin, 0| penitus perdiderunt, sic robustus animus et excelsus omni
5172 DeFin, 56| istud rogas? inquam. Stoicos roga.~ Quid igitur, inquit,
5173 DeFin, 0| scripsisset, quod debuisset rogare. addebat etiam se in legem
5174 DeFin, 22| 62] Rogarem te, inquit, ut diceres pro
5175 DeFin, 56| 83] Quid me istud rogas? inquam. Stoicos roga.~
5176 DeFin, 0| interesset, quam illum, qui id se rogasse scripsisset, quod debuisset
5177 DeFin, 28| cuius is condemnatus est rogatione, P. Scaevolam, et quasi
5178 DeFin, 0| significet illum in hae esse rogatiuncula delectatum: 'Numquidnam
5179 DeFin, 0| si te amicus tuus moriens rogaverit, ut hereditatem reddas suae
5180 DeFin, 31| inquam, qui te id ipsum rogavi? Tum, Quintus et Pomponius
5181 DeFin, 0| flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes. cum
5182 DeFin, 0| ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. quod si ita
5183 DeFin, 0| illo modo loquens: 'Desine, Roma, tuos hostes' reliquaque
5184 DeFin, 0| quidem adhuc peregrinari Romae videbatur nec offerre sese
5185 DeFin, 0| interemit. hic dolor populi Romani duce et auctore Bruto causa
5186 DeFin, 0| Graecum te, Albuci, quam Romanum atque Sabinum,~municipem
5187 DeFin, 0| fuisse quam potantem in rosa Thorium. bella magna gesserat,
5188 DeFin, 3| sapientem, a te quidem apte ac rotunde; quippe: habes enim a rhetoribus;
5189 DeFin, 0| stare movere, quadratum rotundum. ~
5190 DeFin, 0| ferae quidem faciunt, ut ita ruant itaque turbent, ut earum
5191 DeFin, 0| tamen, ut legendus sit. rudem enim esse omnino in nostris
5192 DeFin, 0| memini me adesse P. Sextilio Rufo, cum is rem ad amicos ita
5193 DeFin, 0| illae Epicuri propriae ruinae: censet enim eadem illa
5194 DeFin, 56| alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. In virtute enim
5195 DeFin, 0| ratione ac via disputandi, ruit in dicendo, ut mihi quidem
5196 DeFin, 0| illud, quod multitudinis rumore laudetur. ego autem hoc
5197 DeFin, 0| dicitis, quam omnes urbani rustici, omnes, inquam, qui Latine
5198 DeFin, 0| Persius, Scipio vero et Rutilius multo etiam magis, quorum
5199 DeFin, 26| producta - sed p r a e p o s i t a aut p r a e c i p
5200 DeFin, 0| Albuci, quam Romanum atque Sabinum,~municipem Ponti, Tritani,
5201 DeFin, 0| cui nihildum situlus et sacculus abstulerit, adhibentis ludos
5202 DeFin, 57| Aegyptum peragravit, ut a sacerdotibus barbaris numeros et caelestia
5203 DeFin, 50| maxime nostrae. Nos enim ad sacra Idaea accipienda optimum
5204 DeFin, 0| illa plurima in sua patria sacrificia et fana contemneret, ita
5205 DeFin, 0| nominibus. de ipsis rebus autem saepenumero, Brute, vereor ne reprehendar,
5206 DeFin, 0| voluptatibus, de quibus ab Epicuro saepissime dicitur. ~
5207 DeFin, 0| contra hominum conscientiam saepti esse et muniti videntur,
5208 DeFin, 0| agitantem et, ut ita dicam, sagacem, quae et causas rerum et
5209 DeFin, 0| conliniare hastam aliquo aut sagittam, sicut nos ultimum in bonis
5210 DeFin, 39| propagabat tamen vitam aucupio, 'sagittarum <ictu> configebat tardus
5211 DeFin, 56| venit ad extremum; haeret in salebra. cupit enim dícere nihil
5212 DeFin, 0| teneret, numquam in tantas salebras incidisset. nunc vides,
5213 DeFin, 0| potius, quam modo dixi, et saltationi, ut in ipsa insit, non foris
5214 DeFin, 0| ut enim histrioni actio, saltatori motus non quivis, sed certus
5215 DeFin, 20| sibi, qui illa mutaverit? Saltem aliquid de pondere detraxisset
5216 DeFin, 0| Nam cum ad me in Cumanum salutandi causa uterque venisset,
5217 DeFin, 0| Maximum dicimus cumque eundem Salutarem, Hospitalem, Statorem, hoc
5218 DeFin, 0| voluptas aut dolor attigerit, salutaria appetant parvi aspernenturque
5219 DeFin, 0| a Scaevola est praetore salutatus Athenis Albucius.
5220 DeFin, 0| mererere, cum opem indigentibus salutemque ferres, vel Herculis perpeti
5221 DeFin, 0| communis utilitatis aut salutis desertor propter suam utilitatem
5222 DeFin, 0| te, cum ad me accedis, saluto:~'chaere,' inquam, 'Tite!'
5223 DeFin, 7| conservatrix sui, ut et salva sit et in genere conservetur
5224 DeFin, 0| hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;
5225 DeFin, 43| ille animi tantum agit, ut salvi atque integri esse possimus.
5226 DeFin, 55| autem practorem, eosque salvos reliquit et tris filias
5227 DeFin, 0| diligat, ut integrum se salvumque velit. omne enim animal,
5228 DeFin, 0| primum dispexit, quaesivit salvusne esset clipeus. cum salvum
5229 DeFin, 58| idem, vocaretur. Polycratem Samium felicem appellabant. nihil
5230 DeFin, 24| vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Si nihil est, quod tam
5231 DeFin, 0| tamque diligenter caveat et sanciat ut Amynomachus et Timocrates,
5232 DeFin, 0| crudeli; sin, ut dolore suo sanciret militaris imperii disciplinam
5233 DeFin, 0| infamiae metu coercebuntur, non sanctitate sua se tuebuntur, quod adulterium,
5234 DeFin, 0| liberos. ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse
5235 DeFin, 0| Torquatum. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis
5236 DeFin, 39| adpropinquet, non 'refugiat timido sanguen átque exalbescát metu'?
5237 DeFin, 0| transfixus, hastam. ita multo sanguine profuso in laetitia et in
5238 DeFin, 0| quisquam eorum, qui aut saperet aliquid aut ista didicisset.
5239 DeFin, 0| videmus errore et inscientia, sapientiamque esse solam, quae nos a libidinum
5240 DeFin, 0| placere esse alium alio et sapientiorem itemque alium magis alio
5241 DeFin, 0| suo tamen proprio genere saporis, non comparatione cum aliis
5242 DeFin, 0| intellego, cur Aristoteles Sardanapalli epigramma tantopere derideat,
5243 DeFin, 0| omnium dominas, tu voluptatum satellites et ministras esse voluisti.
5244 DeFin, 0| ad cenam, ut animo quieto satiaret desideria naturae. recte
5245 DeFin, 46| captus,~Post variis avido satiatus pectore musis~Doctior ad
5246 DeFin, 0| divisione finiebat, sed sua satietate. habebat tamen rationem
5247 DeFin, 51| humani. Quae nata a primo satu, quod a procreatoribus nati
5248 DeFin, 46| profitebantur, ut homines ad earum saxa discendi cupiditate adhaerescerent.
5249 DeFin, 0| quoniamque illa vox inhumana et scelerata ducitur eorum, qui negant
5250 DeFin, 0| illam rem, quam adipisci scelere quovis velit, non multis
5251 DeFin, 23| qui arbitrabantur homines sceleribus et parricidiis inquinatos
5252 DeFin, 24| faciat quam inpietas et scelus, ut iam omnes insipientes
5253 DeFin, 0| tamquam philosophum putetis scholam vobis aliquam explicaturum,
5254 DeFin, 0| qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei
5255 DeFin, 0| dicat, ego non intellego? ut scias me intellegere, primum idem
5256 DeFin, 0| Aristotelios, quos hic sciebam esse, veni ut auferrem,
5257 DeFin, 38| effetuntur et, cum in mala scientes inruunt, tum se optime sibi
5258 DeFin, 9| Sequuntur enim ea, quae tu scientissime complexus es, omnium insipientiam,
5259 DeFin, 0| 59] si scieris, inquit Carneades, aspidem
5260 DeFin, 4| suis discedere. Nam qui sciet ubi quidque positum sit
5261 DeFin, 43| in pueris virtutum quasi scintillas videmus, e quibus accendi
5262 DeFin, 0| utinam esset ille Persius, Scipio vero et Rutilius multo etiam
5263 DeFin, 29| est maior—solebam intuens Scipionem, Catonem, Laelium, nostrum
5264 DeFin, 0| bonorum sequi volet, quod Scipioni magna gloria proposita,
5265 DeFin, 9| dignus illa familiaritate Scipionis et Laelii, Panaetius, cum
5266 DeFin, 0| ipsa natura, ut ait ille, sciscat et probet, id est voluptatem
5267 DeFin, 0| assidat, sed inpunite tamen; scisse enim te quis coarguere possit?
5268 DeFin, 0| credo, et: Si ibi te esse scissem, ad te ipse venissem. ~Heri,
5269 DeFin, 0| eius omnia dicentur, qui scit uti solus omnibus, recte
5270 DeFin, 31| age, inquit,—satis enim scite me nostri sermonis principium
5271 DeFin, 29| Phaedro, quem unice diligo, ut scitis, in Epicuri hortis, quos
5272 DeFin, 0| ubique sunt, qui Latine sciunt, duas res subiciunt, laetitiam
5273 DeFin, 0| reprehendar, cum haec ad te scribam, qui cum in philosophia,
5274 DeFin, 0| et eundem supremum diem, scribebamus haec. tanti autem aderant
5275 DeFin, 0| plura nemini e nostris, et scribentur fortasse plura, si vita
5276 DeFin, 9| Tuberonem de dolore patiendo scriberet, quod esse caput debebat,
5277 DeFin, 0| 11] Qui autem alia malunt scribi a nobis, aequi esse debent,
5278 DeFin, 0| etenim si delectamur, cum scribimus, quis est tam invidus, qui
5279 DeFin, 0| poema, orationem cum aut scribis aut legis, cum omnium factorum,
5280 DeFin, 3| multa illi de re publica scripserunt, quam multa de legibus!
5281 DeFin, 36| hunc orbem, quem circum scripsimus, incidere non possunt, adhibendae
5282 DeFin, 0| illum, qui id se rogasse scripsisset, quod debuisset rogare.
5283 DeFin, 33| Nicomachum, cuius accurate scripti de moribus libri dicuntur
5284 DeFin, 31| te, quaeso. ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis
5285 DeFin, 28| vestrorum nihil probari. ~Scrupulum, inquam, abeunti; sed videbimus. ~
5286 DeFin, 26| autem non fugere, sed quasi secernere. Quid ait Aristoteles reliquique
5287 DeFin, 0| videmus. ergo in bestiis erunt secreta e voluptate humanarum quaedam
5288 DeFin, 0| graviter et severe voluptatem secrevit a bono. ex quo illud efficitur,
5289 DeFin, 0| animus a se ipse dissidens secumque discordans gustare partem
5290 DeFin, 40| primae sint animi partes, secundae corporis. Deinde id quoque
5291 DeFin, 18| concesso nihil opus est secundo; si enim omne bonum laudabile
5292 DeFin, 57| bonum appello quicquid secundurn naturam est, quod contra
5293 DeFin, 0| propter voluptatem; quod vero securi percussit filium, privavisse
5294 DeFin, 36| 23] Democriti autem securitas, quae est animi tamquam
5295 DeFin, 0| nobis aliter videtur, recte secusne, postea; sed potestne rerum
5296 DeFin, 0| contra metum religionis et sedatio animi omnium rerum occultarum
5297 DeFin, 0| sola ponatur in summi boni sede, quam quaerimus, sed ne
5298 DeFin, 45| Quem ad modum quis ambulet, sedeat, qui ductus oris, qui vultus
5299 DeFin, 30| locum, ubi vitam ediderat, sedemque viderim. Hoc autem tempore,
5300 DeFin, 0| est in Ceramico Chrysippi sedentis porrecta manu, quae manus
5301 DeFin, 30| est, enim nota imago —, a sedeque ipsa tanta ingenii, magnitudine
5302 DeFin, 0| 58] Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in
5303 DeFin, 0| odia, discidia, discordiae, seditiones, bella nascuntur, nec eae
5304 DeFin, 0| mihi nihil sane praeter sedulitatem probarent, omnes mihi Epicuri
5305 DeFin, 0| si me haerentem videbis. ~Sedulo, inquam, faciam. sed 'fortuna
5306 DeFin, 58| beata esse non potest. Ne seges quidem igitur spicis uberibus
5307 DeFin, 0| maioribus meis corrupisti nec segniorem ad respondendum reddidisti.
5308 DeFin, 48| homines nescio qua singolari segnitia praeditos videmus tamen
5309 DeFin, 0| poetis aut inertissimae segnitiae est aut fastidii delicatissimi.
5310 DeFin, 15| capienda. Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut
5311 DeFin, 16| quidem prima naturae, sed ea seiungunt a finibus et a summa bonorum;
5312 DeFin, 23| tantum modo praeponendam in seligendo, non quo beatior ea vita
5313 DeFin, 0| autem, ut feriat, quasi seligendum, non expetendum. ~
5314 DeFin, 0| rerum, quae natura eveniant, seligentem quae secundum naturam et
5315 DeFin, 7| initiis, ut ante dixi, <et> seminibus a natura datis temperantia,
5316 DeFin, 0| ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum
5317 DeFin, 0| 26] Semovenda est igitur voluptas, non
5318 DeFin, 36| esse debebunt, voluptatem semovendam esse, quando ad maiora quaedam,
5319 DeFin, 0| adiunctio, omnino a philosophia semovendas putabo, primum Aristippi
5320 DeFin, 0| temporis, quam si illa sit sempiterna. ~
5321 DeFin, 0| confirmavit animum, ne quod aut sempiternum aut diuturnum timeret malum,
5322 DeFin, 0| est, ea putant usque ad senectutem esse discenda. ~Quae cum
5323 DeFin, 42| vetulam' et 'vigere' et 'senescere'. Ex quo non est alienum,
5324 DeFin, 24| oculorum, corpore alius senescit; hi curatione adhibita levantur
5325 DeFin, 23| acutius disseruisse, tum sensisse gravius et fortius, quippe
5326 DeFin, 36| interesse, et Erillus, si ita sensit, nihil esse bonum praeter
5327 DeFin, 0| Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id
5328 DeFin, 0| hoc est qui suam naturam sensumque perspexerit, vacuitas doloris
5329 DeFin, 0| autem etiam membra ipsa sensusque considera, qui tibi, ut
5330 DeFin, 0| amicitia et omni voluntate sententiaque coniunctus. ~
5331 DeFin, 28| Panaetius nec acerbitatern sententiarum nec disserendi spinas probavit
5332 DeFin, 0| Egone quaeris, inquit, quid sentiam? quos bonos viros, fortes,
5333 DeFin, 0| voluptate victi faciant id, quod sentiant non esse faciendum, ii voluptatem
5334 DeFin, 0| corpore autem praesentia solum sentiantur, qui id probari potest,
5335 DeFin, 20| loquebatur aliter atque omnes, sentiebat idem, quod ceteri. Nec vero
5336 DeFin, 0| comparando, sed propria vi sua et sentimus et appellamus bonum. ut
5337 DeFin, 0| expetenda, fugiendus dolor sit. sentiri haec putat, ut calere ignem,
5338 DeFin, 0| cum enim hoc sit extremum —sentis enim, credo, me iam diu,
5339 DeFin, 0| comparatione cum aliis dulce esse sentitur, sic bonum hoc, de quo agimus,
5340 DeFin, 36| appellant eu)qumi/an , eo separanda fuit ab hac disputatione,
5341 DeFin, 15| coniungi debuerunt; nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo
5342 DeFin, 51| nec alia ab alia possit separari, tamen proprium suum cuiusque
5343 DeFin, 0| coniunctum quam sapere ipsum separatim. nam qui valitudinem aestimatione
5344 DeFin, 0| menses satis sunt vitae, septimum Orco spondeo'. iam doloris
5345 DeFin, 30| declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Quamquam id quidem,
5346 DeFin, 0| voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat
5347 DeFin, 44| corporis animique norimus sequamurque eam vitam, quae rebus iis
5348 DeFin, 0| habebis praeterea, quod sequare? aut, si nihil malum, nisi
5349 DeFin, 5| Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus
5350 DeFin, 35| offícium aut fugiendi aut sequendi ad eorum aliquid referri,
5351 DeFin, 0| putas? eamne rationem igitur sequere, qua tecum ipse et cum tuis
5352 DeFin, 0| inquam, dicere posses, si sequerere Pyrrhonem aut Aristonem.
5353 DeFin, 0| sponte nascitur. 'At enim sequor utilitatem.' Manebit ergo
5354 DeFin, 0| 85] 'At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana,
5355 DeFin, 48| quaerere quempiam ludum aut sermonem aliquem requirere, cumque
5356 DeFin, 0| nec offerre sese nostris sermonibus, et ista maxime propter
5357 DeFin, 31| satis enim scite me nostri sermonis principium esse voluisti—
5358 DeFin, 0| maximeque cruciantur, cum sero sentiunt frustra se aut
5359 DeFin, 0| caritate domesticorum ac suorum serpat longius et se implicet primum
5360 DeFin, 43| quaeque appetitu movetur. serpere anguiculos, nare anaticulas,
5361 DeFin, 51| coniugio et stirpe coniungitur, serpit sensim foras, cognationibus
5362 DeFin, 0| de Libero accepimus, ad servandum genus hominum natura incitantur.
5363 DeFin, 6| media omnia aut pleraque servantem vivere. Hoc sic expositum
5364 DeFin, 0| scientiam rerum tenebimus, servata illa, quae quasi delapsa
5365 DeFin, 37| dicere omnem naturam esse servatricem sui idque habere propositum
5366 DeFin, 10| nos, quales oportet esse, servemus. Sumus igitur homines. Ex
5367 DeFin, 0| naturae, cupiditatis nomen servet alio, ut eam, cum de avaritia,
5368 DeFin, 0| sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus.' ~
5369 DeFin, 27| At quid inter parentem et servulum intersit, intellegi et potest
5370 DeFin, 27| peccat, qui parentem et qui servum iniuria verberat. - Hoc
5371 DeFin, 29| Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus. Equidem
5372 DeFin, 40| videatur. Quam ob rem etiam sessiones quaedam et flexi fractique
5373 DeFin, 48| oblectationes, circulos aliquos et sessiunculas consectari. quin ne bestiae
5374 DeFin, 0| gravis, quam continens, quam severa sit. Non enim hanc solam
5375 DeFin, 0| sed bene. ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono.
5376 DeFin, 0| inlecebrisque impediatur disputandi severitas.
5377 DeFin, 0| Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem
5378 DeFin, 0| Verginius unusque de multis sexagesimo anno post libertatem receptam
5379 DeFin, 0| 55] memini me adesse P. Sextilio Rufo, cum is rem ad amicos
5380 DeFin, 0| Epicurus fortasse redderet, ut Sextus Peducaeus, Sex. F., is qui
5381 DeFin, 38| dicetur male quis de se mereri sibique esse inimicus atque hostis,
5382 DeFin, 0| praetor quaestionem inter sicarios exercuisset, ita aperte
5383 DeFin, 0| quaeso, interpretaris? sicine eos censes aut in armatum
5384 DeFin, 0| ait se et Consentinis et Siculis scribere. facete is quidem,
5385 DeFin, 0| amico, ut Pythagoreus ille Siculo fecit tyranno? aut, Pylades
5386 DeFin, 0| intercesserint milia, ut omnium siderum eodem, unde profecta sint,
5387 DeFin, 0| praeclarorum hominum ac primorum signiferumque,~maluisti dici. Graece ergo
5388 DeFin, 0| propter earum rerum, quae significabantur his verbis, dignitatem,
5389 DeFin, 58| et 'reducta', partim idem significantibus—quid enim interest, expetas
5390 DeFin, 0| intueretur seseque ad audiendum significarent paratos, Primum, inquam,
5391 DeFin, 0| excellens ingenii humani significat ad unam hanc rem natum hominem,
5392 DeFin, 6| summum bonum, quod tertia significatione intellegitur, eaque vita,
5393 DeFin, 9| cum, quod illi suis verbis significent, in eo nihil novetur, [de
5394 DeFin, 49| sint notitiae, quae quidem significentur rerum vocabulis, quaeque
5395 DeFin, 0| porrecta manu, quae manus significet illum in hae esse rogatiuncula
5396 DeFin, 0| adhibuit, quem in adoptionem D. Silano emancipaverat, ut eum Macedonum
5397 DeFin, 0| quam si brevis, utunturque simili: ut, si cothurni laus illa
5398 DeFin, 11| sunt, quod posterius posui, similiora. Habent enim accessionem
5399 DeFin, 0| cupiditate non provident, similique sunt in culpa, qui officia
5400 DeFin, 43| ad vivendum ducem. Quae similitudo in genere etiam humano apparet.
5401 DeFin, 0| ut gloriae, divitiarum, similium rerum, alia autem non esse
5402 DeFin, 0| nostrum credebat, eratque veri similius hunc mentiri, cuius interesset,
5403 DeFin, 32| quae quia deorum erat vitae simillima, sapiente visa est dignissima.
5404 DeFin, 0| Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae
5405 DeFin, 0| beate vivendi et apertam et simplicem et directam viam! eum enim
5406 DeFin, 7| contineret. Atque ita re simpliciter primo collocata reliqua
5407 DeFin, 0| voluptate humanarum quaedam simulacra virtutum, in ipsis hominibus
5408 DeFin, 43| eamque causam parvi virtutum simulacris, quarum in se habent semina,
5409 DeFin, 0| pro vera certaque iustitia simulationem nobis iustitiae traditis
5410 DeFin, 0| quorum ratio mihi probatur, simulatque natum sit animal—hinc enim
5411 DeFin, 0| modo legant illa ipsa, ne simulent, et iis servire, qui vel
5412 DeFin, 0| nos exhorrescere metu non sinat. qua praeceptrice in tranquillitate
5413 DeFin, 48| inertissimos homines nescio qua singolari segnitia praeditos videmus
5414 DeFin, 0| avunculo tuo, divino ac singulari viro.
5415 DeFin, 43| esset naturae et partium singularum, continuo videret quid esset
5416 DeFin, 0| rerum, quas supra dixi, singuli singulas addiderunt,—his
5417 DeFin, 0| enim leges omnium salutem singulorum saluti anteponunt, sic vir
5418 DeFin, 0| animo versatur, numquam sinit eum respirare, numquam adquiescere. ~
5419 | siquidem
5420 DeFin, 46| videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit. neque
5421 DeFin, 0| Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum
5422 DeFin, 34| cum quaeritur, in his quid sít extremum et ultimum, fons
5423 DeFin, 33| sequi debeat, sitne ea tota sita in potestate sapientis an
5424 DeFin, 0| Eademne, quae restincta siti? Immo alio genere; restincta
5425 DeFin, 0| Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Quis
5426 | sitis
5427 DeFin, 0| cum cibo et potione fames sitisque depulsa est, ipsa detractio
5428 DeFin, 0| ait Lucilius, cui nihildum situlus et sacculus abstulerit,
5429 DeFin, 34| omnia. Nam ceteris in rebus síve praetermissum sive ignoratum
5430 DeFin, 0| Heraclitus, 'cognomento qui skoteinñw perhibetur, quia de natura
5431 DeFin, 0| Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias
5432 DeFin, 0| eos autem communitatis et societatis suae, ut bestiis homines
5433 DeFin, 51| civibus et iis, qui publice socii atque amici sunt, deinde
5434 DeFin, 0| equidem recuso, sed te adiungo socium. addo etiam illud, multa
5435 DeFin, 56| sapienti. honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Audeo dicere,
5436 DeFin, 0| praeclare Laelius, et recte sofñw, illudque vere: O Publi,
5437 DeFin, 0| cognitu] Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans
5438 DeFin, 0| illum etiam ipsum dedocere. Sol Democrito magnus videtur,
5439 DeFin, 47| naturam vígillas suscipere soleamus. ~
5440 DeFin, 0| rursus ingurgitent, qui solem, ut aiunt, nec occidentem
5441 DeFin, 55| Antiocho nostro dici sic solere; sed quid minus probandum
5442 DeFin, 0| reformidans in ipsa curia soleret legere saepe, dum senatus
5443 DeFin, 0| corpora individua propter soliditatem, censet in infinito inani,
5444 DeFin, 0| appellant honestum non tam solido quam splendido nomine, virtutem
5445 DeFin, 0| vestitu et ornatu regali in solio sedentem, praesto esse Virtutes
5446 DeFin, 46| varietate cantandi revocare eos solitae, qui praetervehebantur,
5447 DeFin, 30| Aeschines inter se decertare soliti sunt? Suo enim quisque studio
5448 DeFin, 0| illo, quo vesci Persas esse solitos scribit Xenophon, quam in
5449 DeFin, 0| sunt. quodque nemo in summa solitudine vitam agere velit ne cum
5450 DeFin, 0| minus homines tenebras et solitudinem nacti nullo dedecore se
5451 DeFin, 53| aliquanto ista secus dicere solitumi assentientem iis, qui multum
5452 DeFin, 0| animum excruciant et semper sollicitant turbulentaeque sunt, sic [
5453 DeFin, 0| ulla, quae sua natura aut sollicitare possit aut angere.
5454 DeFin, 0| postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? nihil minus, contraque
5455 DeFin, 0| scribit Herodotus praeceptum a Solone. At enim, quem ad modum
5456 DeFin, 0| Epicuri schola Lycurgum, Solonem, Miltiadem, Themistoclem,
5457 DeFin, 0| nam libero tempore, cum soluta nobis est eligendi optio,
5458 DeFin, 48| sese contineri motusque solutos et vagos a natura sibi tributos
5459 DeFin, 0| tradit, non qua via captiosa solvantur ambigua distinguantur ostendit;
5460 DeFin, 48| iucundissimis quidem nos somniis usuros putemus, Endymionis
5461 DeFin, 0| inesse, ait eos voce inani sonare— his enim ipsis verbis utitur—
5462 DeFin, 0| intellegere interdum, quid sonet haec vox voluptatis, id
5463 DeFin, 0| eorum erat iste mos qui tum sophistae nominabantur, quorum e numero
5464 DeFin, 0| quem nominavi, et ceteros sophistas, ut e Platone intellegi
5465 DeFin, 0| putet vivere? quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?
5466 DeFin, 18| efficere, quod velis? Iam ille sorites , quo nihil putatis esse
5467 DeFin, 0| trecentosque eos, quos eduxerat Sparta, cum esset proposita aut
5468 DeFin, 29| non sine causa nobilitata spatia, solitudo erat ea, quam
5469 DeFin, 1| omnino velle aliquid aut spatium sumamus ad cogitandum; tam
5470 DeFin, 0| tamen pulchritudine esset specieque laudabile. itaque idem natura
5471 DeFin, 46| pompa, ludis atque eius modi spectaculis teneantur ob eamque rem
5472 DeFin, 51| cura quaedam quasi foras spectans aliosque appetens atque
5473 DeFin, 0| bestiis, quae putat esse specula naturae, ut diceret ab iis
5474 DeFin, 50| Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Quanta
5475 DeFin, 0| At iam decimum annum in spelunca iacet. 'Si longus, levis;
5476 DeFin, 0| corpore nulla nec adiuncta nec sperata voluptate, et quaerebas,
5477 DeFin, 0| Medeam aut Antiopam Pacuvii spernat aut reiciat, quod se isdem
5478 DeFin, 52| videantur. Haec est nec omnia spernentis praeter virtutem et virtutem
5479 DeFin, 30| omnes, currentem quidem, ut spero, ut eos, quos novisse vis,
5480 DeFin, 57| sic etiam beate vivendi spes poneretur. Quae cum Zeno
5481 DeFin, 2| illos Platonis auditores, Speusippum, Aristotelem, Xenocratem,
5482 DeFin, 14| in frugibus, ut, cum ad spicam perduxerit ab herba, relinquat
5483 DeFin, 58| Ne seges quidem igitur spicis uberibus et crebris, si
5484 DeFin, 0| ignoras quam sit subtile vel spinosum potius disserendi genus,
5485 DeFin, 0| summorum officiorum in extremo spiritu conservatio indicat innatam
5486 DeFin, 0| fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. ~Est, ut dicis,
5487 DeFin, 36| naturae, obscurantis est omnem splendorem honestatis, ne dicam inquinantis.
5488 DeFin, 0| depugnavit provocatus et ex eius spoliis sibi et torquem et cognomen
5489 DeFin, 0| sunt vitae, septimum Orco spondeo'. iam doloris medicamenta
5490 DeFin, 3| ut vestri etiam; sed vos squalidius, illorum vides quam niteat
5491 DeFin, 0| cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano.
5492 DeFin, 0| Sic Epicurus: 'Philocteta, st! brevis dolor.' At iam decimum
5493 DeFin, 0| confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod
5494 DeFin, 0| possit <numquam> quemquam stabili et firmo et magno animo,
5495 DeFin, 0| 55] Huic certae stabilique sententiae quae sint coniuncta
5496 DeFin, 24| fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit,
5497 DeFin, 0| quo loco videtur quibusdam stabilitas amicitiae vacillare, tuentur
5498 DeFin, 0| illam nihil dolentis 'in stabilitate'—, quid tendit? cum efficere
5499 DeFin, 29| vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Cum autem venissemus
5500 DeFin, 39| configebat tardus celeres, stans volantis', ut apud Accium
5501 DeFin, 16| controversiae nasceretur, non stantem cum iis, qui ne dicerent
5502 DeFin, 53| melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. quamquam ego
5503 DeFin, 0| eundem Salutarem, Hospitalem, Statorem, hoc intellegi volumus,
5504 DeFin, 0| urbane Stoicos irridente, statua est in Ceramico Chrysippi
5505 DeFin, 0| voluptas bonum.' Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat,
5506 DeFin, 0| quis est, qui alienae modum statuat industriae? nam ut Terentianus
5507 DeFin, 14| vitis partibus praeferat statuatque nihil esse mellus in vite
5508 DeFin, 0| quod melius sit, accedere? Statue contra aliquem confectum
5509 DeFin, 0| ipsam per se fugiendam esse statuemus, quo minus homines tenebras
5510 DeFin, 0| et bene de sese iudicare statuens nihil posse mali incidere
5511 DeFin, 0| et ratione collegit, ut statueret in eo collocatum summum
5512 DeFin, 0| convenit? quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda
5513 DeFin, 0| atque servare id, quod ipsi statuerunt, non possunt, victi et debilitati
5514 DeFin, 0| etiam consideret. aut enim statuet nihil esse bonum nisi honestum,
5515 DeFin, 0| Hieronymus, qui summum bonum statuit non dolere, voluptatis nomine
5516 DeFin, 40| totaque figura et forma et statura quam apta ad naturam sit,
5517 DeFin, 55| viderunt: valitudinem, vires, staturam, formam, integritatem unguiculorum
5518 DeFin, 0| et honesta quae sunt, ea statuunt per se expetenda, adeunda
5519 DeFin, 40| depravatione quadam aut motu statuve deformi, ut si aut manibus
|