Liber, Caput

 1    I,   4|       cur ista quaeris? ~Marcvs: Nihil sane, nisi ne nimis diligenter
 2    I,   5|        hoc etiam genere Graeciae nihil cedamus. Atque ut audias
 3    I,   6|     pontificum maximorum, quibus nihil potest esse iucundius, si
 4    I,   6|   <G>elli<us>, Clodius, Asellio, nihil ad Coelium, sed potius ad
 5    I,   8|            8] Qvintvs: Mihi uero nihil, et saepe de isto conlocuti
 6    I,  21|      prodidisse, in quo scripsit nihil curare deum nec sui nec
 7    I,  23|          23] Est igitur, quoniam nihil est ratione melius, eaque <
 8    I,  25|      praeterea. Est autem uirtus nihil aliud, nisi perfecta et
 9    I,  28|          disputatione uersantur, nihil est profecto praestabilius,
10    I,  29|                              29] Nihil est enim unum uni tam simile,
11    I,  32|        prius. ~Atticvs: Nos uero nihil, ut pro utroque respondeam. ~
12    I,  33|   homines 'humani, ut ait poeta, nihil a se alienum putarent',
13    I,  37|       expetenda duxerunt, et aut nihil omnino in bonis numerandum
14    I,  39|         etiam si uera dic<a>nt — nihil enim opus est hoc loco litibus—,
15    I,  41|          is homo in tenebris qui nihil timet nisi testem et iudicem?
16    I,  41|        uiam deducet. Is uero qui nihil alterius causa faciet et
17    I,  48|     sequatur. Ergo item iustitia nihil expetit praemii, nihil pretii:
18    I,  48|  iustitia nihil expetit praemii, nihil pretii: per se igitur expetitur
19    I,  56|        quasi lege uiuere, id est nihil, quantum in ipso sit praetermittere,
20    I,  57|  coepimus, quom praesertim ad id nihil pertineat haec de summo
21    I,  58|   philosophia nomen inuenit, qua nihil a dis immortalibus uberius,
22    I,  58|        dis immortalibus uberius, nihil florentius, nihil praestabilius
23    I,  58|       uberius, nihil florentius, nihil praestabilius hominum uitae
24   II,  65| dominatur. Quare antea mirabar — nihil enim his in locis nisi saxa
25   II,  69|         in insulam est. Hac vero nihil est amoenius. Etenim hoc
26   II,  70|       Thyamis Epirotes tuus ille nihil opinor concesserit. ~Quintus:
27   II,  70|      arbitrabar —, et tibi horum nihil deberi potest. ~Quintus:
28   II,  78|         sive fuit sive non fuit, nihil ad rem: loquimur quod traditum
29   II,  80|  sententiis versaris atque ille. Nihil enim tam dissimile quam
30   II,  88|          Praesertim cum ipsi deo nihil minus gratum futurum sit,
31   II,  94|    Philippi consulis et auguris? Nihil domi, nihil militiae per
32   II,  94|          et auguris? Nihil domi, nihil militiae per magistratus
33   II,  99|     vitam hominum attulisse, tum nihil meilus illis mysteriis,
34   II, 101|           Adsentior enim Platoni nihil tam facile in animos teneros
35   II, 104|         de periuriis, de incesto nihil sane hoc quidem loco disputandum
36   II, 104|         sermo mihi est apud vos, nihil reticebo volamque hoc quod
37   II, 105|  circumspicite celeriter animo — nihil enim attinet quemquam nominari —,
38   II, 116|       sacris liberatur. Hoc vero nihil ad pontificium ius, sed
39   II, 120|          ubi crematum est corpus nihil habet religionis; iniecta
40   II, 127|          XXVI De sepulcris autem nihil est apud Solonem amplius
41  III, 135|                               3] Nihil porro tam aptum est ad ius
42  III, 144|       esset a maioribus nostris, nihil habui sane <aut> non multum
43  III, 150|       Domum cum laude redeunto.' Nihil enim praeter laudem bonis
44  III, 150|       illud apertum est profecto nihil esse turpius quam quemquam
45  III, 151|         si parebunt his legibus, nihil erit iis urbe, nihil domo
46  III, 151|    legibus, nihil erit iis urbe, nihil domo sua dulcius, nec laboriosius
47  III, 151|   publica nostra. De qua disseri nihil necesse est. ~Quintus: At
48  III, 157|          tribuniciam potestatem, nihil habuit contentionis cum
49  III, 165|       qua te fuisse semper scio, nihil ut fuerit in suffragiis
50  III, 169|          XVII Atticus: Mihi vero nihil umquam populare placuit,
51  III, 174|        et maximum , vis abesto'. Nihil est enim exitiosius civitatibus,
52  III, 174|          exitiosius civitatibus, nihil tam contrarium iuri ac legibus,
53  III, 174|      contrarium iuri ac legibus, nihil minus civile et inhumanius,
54  III, 174|          iubet intercessori, quo nihil praest<abil>ius: impediri
55  III, 174|       qui <agere> perget cum agi nihil potest, vim quaerit, cuius
56  III, 177|      prudentia L. Cotta dicebat, nihil omnino actum esse de nobis.
57  III, 177|        ulla privilegii. Quocirca nihil nobis opus esse lege, de
58  III, 177|        opus esse lege, de quibus nihil omnino actum esset legibus.
59  III, 180|      modum instituisti, dicendum nihil putas? ~Marcus:: Quid tandem