Liber, Caput
1 I, 13| 13] Atticvs: Quin igitur ista ipsa explicas nobis
2 I, 14| 14] Marcvs: Quin igitur ad illa spatia nostra sedesque
3 I, 15| diligis. ~Marcvs: Visne igitur, ut ille cum Crete Clinia
4 I, 18| iuris principia uideamus. ~Igitur doctissimis uiris proficisci
5 I, 20| sententiae. ~Marcvs: Quoniam igitur eius rei publicae, quam
6 I, 21| 21] Marcvs: Dasne igitur hoc nobis, Pomponi, (nam
7 I, 23| 23] Est igitur, quoniam nihil est ratione
8 I, 25| summum perducta natura: est igitur homini cum deo similitudo.
9 I, 33| 33] Marcvs: Sequitur igitur ad participandum alium <
10 I, 33| quoque; et omnibus ratio. Ius igitur datum est omnibus, recteque
11 I, 45| partes probarentur. Quis igitur prudentem et, ut ita dicam,
12 I, 45| quod certe in natura est: igitur omnis honestas eodem modo. ~
13 I, 48| non sit diligendum: per se igitur ius est expetendum et colendum.
14 I, 48| praemii, nihil pretii: per se igitur expetitur eademque omnium
15 I, 52| necesse est: pecuniamne igitur an honores an formam an
16 I, 56| 56] Qvintvs: Quamnam igitur sententiam dicimus? ~Marcvs:
17 II, 67| posthac locum. ~Marcus: Gaudeo igitur me incunabula paene mea
18 II, 69| 6] Atticus: Recte igitur Magnus ille noster me audiente
19 II, 70| potest. ~Quintus: Ordire igitur, nam hunc tibi totum dicamus
20 II, 71| decet. ~Marcus: Videamus igitur rursus, priusquam adgrediamur
21 II, 71| docendi via. ~Marcus: Hanc igitur video sapientissimorum fuisse
22 II, 75| 12] Quaero igitur a te Quinte, sicut illi
23 II, 75| potest. ~Marcus: Necesse est igitur legem haberi in rebus optimis. ~
24 II, 77| 14] Marcus: Igitur tu Titias et Apuleias leges
25 II, 77| potest. ~Quintus: Eas tu igitur leges rogabis videlicet
26 II, 78| quod traditum est. ~Sit igitur hoc iam a principio persuasum
27 II, 81| noster> est. Eum morem igitur cum brevitate si potuero
28 II, 87| 24] Atticus: Suade igitur si placet istam ipsam legem,
29 II, 100| 37] Marcus: Ad nostras igitur revertor. Quibus profecto
30 II, 108| fere verbis utitur: 'Terra igitur ut focus domiciliorum sacra
31 II, 110| quid eius modi est. Cur igitur haec tanta facimus, cum
32 II, 113| pontificem sequamur. Videtis igitur omnia pendere ex uno illo,
33 II, 122| iam nemo discit. Extenuato igitur sumptu tribus reciniis et
34 II, 129| civitatis peritissimus. Is igitur sumptum minuit non solum
35 II, 130| 67] Haec igitur Athenienses tui. Sed videamus
36 II, 131| appellat Ennius. Habemus igitur huius quoque auctoritatem
37 II, 132| 69] Habetis igitur explicatum omnem ut arbitror
38 II, 132| esse uno aestivo die. Sic igitur faciam, et dicam de magistratibus.
39 III, 133| 1] Marcus: Sequar igitur ut institui divinum illum
40 III, 133| coeperas. ~Marcus: Laudemus igitur prius legem ipsam veris
41 III, 134| 2] Marcus: Videtis igitur magistratus hanc esse vim
42 III, 137| 5] Magistratibus igitur opus est, sine quorum prudentia
43 III, 145| 13] Atticus: Reddes igitur nobis, ut in religionis
44 III, 147| 15] Marcus:: Quaesitum igitur ab illis est, placeretne
45 III, 159| 27] Marcus: Deinceps igitur omnibus magistratibus auspicia
|