Liber, Caput
1 I, 8| memoria atque aetate nostra; tum autem hominis amicissimi
2 I, 15| opacaque ripa inambulantes, tum autem residentes, quaeramus
3 I, 17| ciuitates regi debeant; tum haec tractanda, quae conposita
4 I, 26| pristini conspectum excitauit, tum speciem ita formauit oris,
5 I, 31| ducitur, cum sua asperitate, tum quod naturae interitus uidetur
6 I, 34| uirtute praeditum contulerit, tum illud effici (quod quibusdam
7 I, 34| quo quom perpauca dixero, tum ad ius ciuile ueniam, ex
8 I, 35| indulgentia et beniuolentia, tum etiam societate iuris contineri?
9 I, 41| 41] Tum autem qui non ipso honesto
10 I, 49| facit? Vbi gratus, si non <tu>m ipsi cernunt<ur> grati,
11 I, 53| Athenis, philosophos, qui tum erant, in locum unum conuocasse
12 I, 57| te existimo cum populis, tum etiam singulis, hodierno
13 I, 58| nos cum ceteras res omnes, tum, quod est difficillimum,
14 II, 73| delicto avocans, quae non tum denique incipit lex esse
15 II, 73| esse quom scripta est, sed tum quom orta est. Orta autem
16 II, 79| inmortalibus interpositis tum iudicibus <tum> testibus?
17 II, 79| interpositis tum iudicibus <tum> testibus? Habes legis prooemium;
18 II, 86| fere in more maiorum, qui tum ut lex valebat. ~
19 II, 89| Pythagora doctissimo viro, tum maxume et pietatem et religionem
20 II, 90| prodita est cum dominis tum famulis, posita in fundi
21 II, 92| 29] Tum feriarum festorumque dierum
22 II, 99| vitam hominum attulisse, tum nihil meilus illis mysteriis,
23 II, 101| languefacit excitatos, et tum remittit animos tum contrahit,
24 II, 101| et tum remittit animos tum contrahit, civitatumque
25 II, 101| ob alia vitia cecidisset, tum fuit in auribus animisque
26 II, 105| 42] Omnia tum perditorum civium scelere
27 II, 105| Quorum scelere religiones tum prostratae adflictaeque
28 II, 106| nobis fuissent, ardentis tum cupiditate, tum metu, tum
29 II, 106| ardentis tum cupiditate, tum metu, tum conscientia quid<quid>
30 II, 106| tum cupiditate, tum metu, tum conscientia quid<quid> agerent,
31 II, 108| fanis invidiosa res est. Tum ebur ex inani<mi> corpore
32 II, 108| decorus deo est, cum in cetero tum maxime in textili; tincta
33 II, 117| Februario autem mense, qui tum extremus anni mensis erat,
34 II, 120| dicantur, id erat proprium tum in iis quos humus iniecta
35 II, 120| religionis; iniecta gleba tum et ille humatus est et sepulcrum
36 II, 120| et sepulcrum vocatur, ac tum denique multa religiosa
37 III, 150| mihi levis tribunus plebis tum intercessisset, sustulissem.
38 III, 157| militari. Neque nobis cum illa tum peste certamen fuit, sed
39 III, 172| agendi aut cum senatu. <Tum> gravis et ut arbitror praeclara
40 III, 176| 44] Tum leges praeclarissimae de
|