Liber, Caput

 1    I,  12|        Si quidem, Quinte, nullum esset in experiundo periculum.
 2    I,  29|        sui nemo ipse tam similis esset quam omnes sunt omnium.
 3    I,  30|          esse in genere. Quae si esset, non una omnis definitio
 4    I,  37|      quod per se ipsum laudabile esset, aut certe nullum habendum
 5    I,  43|        iura constituerentur, ius esset latrocinari, ius adulterare,
 6    I,  46|           sed natura. Nam ni ita esset, beati quoque opinione esse<mus>,
 7    I,  53|   praetura in Graeciam uenisset <esset>que Athenis, philosophos,
 8    I,  54|       omne quod secundum naturam esset, quo iuuaremur in uita,
 9    I,  54|           hic nisi quod honestum esset <non> putarit bonum. ~Atticvs:
10    I,  55|          dixisset> quod honestum esset malumque quod turpe, ceteras
11    I,  58|      quod expectas, atque utinam esset etiam facultatis meae! Sed
12   II,  66|    patris nostri studio, qui cum esset infirma valetudine, hic
13   II,  66|    viveret et antiquo more parva esset villa, ut illa Curiana in
14   II,  68|    civitatis: ut ille Cato, quom esset Tusculi natus, in populi
15   II,  68|    ita<que> quom ortu Tusculanus esset, civitate Romanus, habuit
16   II,  81|      edentur non perfectae — nam esset infinitum —, sed ipsae summae
17   II,  89|         hic mundus omnis templum esset et domus. ~XI Melius Graii
18   II,  93|        vatium, neque multorum ne esset infinitum, neque ut ea ipsa
19   II, 114|       quod ab eo quoi ipse heres esset praetermissum fuisset, eaque
20   II, 114|          eaque pecunia non minor esset facta cum superiore exactione
21   II, 114| exactione quam heredibus omnibus esset relicta, qui eam pecuniam
22   II, 114|      quasi ea pecunia legata non esset. ~XXI
23   II, 116|      quasi ea pecunia legata non esset, <et> si is cui legatum
24   II, 120|         deinde in mare proiectus esset, decrevit P. Mucius familiam
25   II, 120|  faci<undum>. Si in mari mortuus esset, eadem praeter piaculum
26   II, 121|  proditum est. Ad eam cum lamina esset inventa, et in ea scriptum <
27   II, 123|    sanctum est. Qua in lege quom esset 'neve aurum addito', <videtote>
28   II, 128|   publice ad eam rem constitutus esset dici licebat. Sublata etiam
29  III, 144|      moderatissimeque constituta esset a maioribus nostris, nihil
30  III, 146|        regenda civitate princeps esset, quis facile praeter hunc
31  III, 148|       exstitit ne id quod fuerat esset. Hoc enim primum minuit
32  III, 151|  procreatum videmus. Deinde quom esset cito necatus tamquam ex
33  III, 157|        cui nostra salus cara non esset? ~
34  III, 158|  gessimus, ut non omnibus gratus esset, et si nos multitudinis
35  III, 158|     attendere, non solum ei quid esset optimum videndum fuisse,
36  III, 159|         dantur: iudicia <ita> ut esset populi potestas ad quam
37  III, 162|   commodissime respondisset, cum esset obiecta magnificentia villae
38  III, 165|       clam an palam ferri melius esset. ~Quintus: An etiam id dubium
39  III, 168|       nostro quidem avo, cum res esset ad se delata, M. Scaurus
40  III, 177|        quibus nihil omnino actum esset legibus. Sed visum est et