Liber, Caput

 1    I,   5|       quid ego ipse sentiam, non solum mihi uideris eorum studiis
 2    I,  22|    generatum esse a supremo deo. Solum est enim ex tot animantium
 3    I,  25|     fortuito nata uideantur, nec solum ea quae frugibus atque bacis
 4    I,  26|         hominem eadem natura non solum celeritate mentis ornauit
 5    I,  26|  animantes abiecisset ad pastum, solum hominem erexit et ad caeli
 6    I,  31|                          31] Nec solum in rectis, sed etiam in
 7    I,  41|         possit, imbecillum atque solum? Noster quidem hic natura
 8    I,  43|     fundamentum iuris est. Neque solum in homines obsequia, sed
 9    I,  44|     norma diuidere possumus. Nec solum ius et <in>iuria natura
10    I,  53|           Marcvs: Quia de re una solum dissident, de ceteris mirifice
11    I,  53|        Ain tandem? Vna de re est solum dissensio? ~
12    I,  55|           ut Chius Aristo dixit, solum bonum esse <dixisset> quod
13    I,  55|         bonum esse dixerant, hic solum bonum dicat; itemque dedecus <
14    I,  55|           illi summum malum, hic solum; diuitias, ualetudinem,
15    I,  62|   societatem natum senserit, non solum illa subtili disputatione
16   II,  89|    species deorum in oculis, non solum in mentibus. ~
17   II,  93|          Quod sequitur vero, non solum ad religionem pertinet sed
18   II,  99|          vitae cognovimus, neque solum cum laetitia vivendi rationem
19   II, 105|        omni religione inpii, non solum <nullo in> vita cruciatu
20   II, 110|    ignoratione docendi — nam non solum scire aliquid artis est,
21   II, 114|          eam pecuniam exegisset, solum sine coheredibus sacris
22   II, 126|       matris mortuo tribueretur, solum autem frugibus expiatum
23   II, 129|       enim hic vir ut scitis non solum eruditissimus, sed etiam
24   II, 129|        igitur sumptum minuit non solum poena sed etiam tempore:
25  III, 137|      moderatio continetur. Neque solum iis praescribendus est imperandi,
26  III, 137|          esse parendum. Nec vero solum ut obtemperent oboediantque
27  III, 149|          ita. Non ius enim illud solum superbius populo, <sed>
28  III, 156|      Quin ipsum Ti. Gracchum non solum neglectus sed etiam sublatus
29  III, 158|     illud videris attendere, non solum ei quid esset optimum videndum
30  III, 164|      vitiosi principes, quod non solum vitia concipiunt ipsi, sed
31  III, 164|    infundunt in civitatem, neque solum obsunt quod ipsi corrumpuntur,
32  III, 178| nomofulakoi crea<ba>ntur, nec ei solum litteras — nam id quidem