Liber, Caput

 1    I,  15|        adquiescens, de institutis rerum publicarum ac de optimis
 2    I,  16|      natura tributum, quantam uim rerum optimarum mens humana contineat,
 3    I,  23|       distinguuntur status, id in rerum natura tanto est magnificentius
 4    I,  25|       commoditates et usus tantam rerum ubertatem natura largita
 5    I,  26|          attribuit ac nuntios, et rerum plurimarum obscuras nec
 6    I,  27|        quod principium reliquarum rerum esse uoluit, <ita> generauit
 7    I,  39| Perturbatricem autem harum omnium rerum Academiam, hanc ab Arcesila
 8    I,  44|       iussis, ut eorum suffragiis rerum natura uertatur, cur non
 9    I,  52|           uidetisne quanta series rerum sententiarumque sit, atque
10    I,  55|       alio modo. Ex hac autem non rerum sed uerborum discordia controuersia
11    I,  58|           ut mater omnium bonarum rerum <sit> sapientia, a quoius
12    I,  59|     sapientiam, quoniam principio rerum omnium quasi adumbratas
13    I,  61|         in hac ille magnificentia rerum, atque in hoc conspectu
14   II,  73|       Erat enim ratio, profecta a rerum natura, et ad recte faciendum
15   II,  76|         ad illam antiquissimam et rerum omnium principem expressa
16   II,  78|      civibus, dominos esse omnium rerum ac moderatores deos, eaque
17   II,  79|          praestare naturae omnium rerum, rationem inesse in ea confitendum
18   II,  81|     infinitum —, sed ipsae summae rerum atque sententiae. ~Quintus :
19   II,  86|        videatur Africanus, omnium rerum publicarum nostram veterem
20   II,  91|          quoniamque exspectatione rerum bonarum erigitur animus,
21   II,  95|      generi, et posse nobis signa rerum futurarum ostendere, non
22   II, 105|     quemquam nominari —, qui sint rerum exitus consecuti: nos, qui
23  III, 135|        universum genus stare, nec rerum natura omnis nec ipse mundus
24  III, 137|        vero et istud et ordo iste rerum placet. ~III
25  III, 143|        potestate. Quod quis earum rerum migrassit, noxiae poena
26  III, 146|  habitavit ut scitis in eo genere rerum, ab eodemque Aristotele
27  III, 149|         socios tueri, si dilectum rerum utilium et inutilium non
28  III, 157|      fructum tulisset. Atque haec rerum exitus indicavit: quis enim
29  III, 158|           Quodsi is casus fuisset rerum quas pro salute rei publicae