Liber, Caput

 1    I,   7|       possumus—facile superauit. Is tamen neque orator in numero
 2    I,  25|          quo efficitur illud, ut is agnoscat deum, qui, unde
 3    I,  27|      affecti simus, loquuntur et is qui appellatur uultus, qui
 4    I,  36|    disserendi amissa est, aut tu is es qui in disputando non
 5    I,  41|        non boni. Nam quid faciet is homo in tenebris qui nihil
 6    I,  41|        iuuabit, in uiam deducet. Is uero qui nihil alterius
 7    I,  42|    prohibendi. Quam qui ignorat, is est iniustus, siue est illa
 8    I,  42|    easque perrumpet, si poterit, is qui sibi eam rem fructuosam
 9    I,  48|    conducta. Nec est dubium quin is qui liberalis benignusue
10   II, 105|     Licentiae, pulsus a delubris is qui illa servarat: circumspicite
11   II, 111|         loco, si nemo sit heres, is qui de bonis quae eius fuerint
12   II, 112|         illa persona est, ut, si is, qui ei qui mortuus sit
13   II, 113|      insciente factum est, si id is non adprobat, ratum non
14   II, 114|         religione capere liceat, is per aes et libram heredes
15   II, 116|        legata non esset, <et> si is cui legatum est stipulatus
16   II, 129|          civitatis peritissimus. Is igitur sumptum minuit non
17  III, 138|     provocatio nec esto, quodque is qui bellum geret imperassit,
18  III, 139|         honoris amplioris gradum is primus ascensus esto.' ~'
19  III, 140| iudicarive iubeat, praetor esto. Is iuris civilis custos esto.
20  III, 142|       iudiciumque habento, exque is senatus esto. Eius decreta
21  III, 142|          perscripta servanto.' ~'Is ordo vitio vacato, ceteris
22  III, 158|                       26] Quodsi is casus fuisset rerum quas
23  III, 160|        publici consilii, quodque is creverit defendant omnes,
24  III, 160|    parebitur; nam proximum est: 'Is ordo vitio careto, ceteris
25  III, 172| difficile; est enim ipse senator is cuius non ad actorem referatur