Liber, Caput

 1    I,  18|      idem definiunt, lex est ratio summa, insita in natura,
 2    I,  18| prohibetque contraria. Eadem ratio, cum est in hominis mente
 3    I,  23|   societas. Inter quos autem ratio, inter eosdem etiam recta
 4    I,  23|     inter eosdem etiam recta ratio [et] communis est: quae
 5    I,  26| docente natura, quam imitata ratio res ad uitam necessarias
 6    I,  30| definitio contineret. Etenim ratio, qua una praestamus beluis,
 7    I,  32|           quod recte uiuendi ratio meliores efficit. Quae si
 8    I,  33|      ab omnibus. Quibus enim ratio <a> natura data est, isdem
 9    I,  33|  data est, isdem etiam recta ratio data est; ergo et lex, quae
10    I,  33|  ergo et lex, quae est recta ratio in iubendo et uetando; si
11    I,  33|       ius quoque; et omnibus ratio. Ius igitur datum est omnibus,
12    I,  42|      una, quae lex est recta ratio imperandi atque prohibendi.
13    I,  45|      boni alicuius> perfecta ratio, quod certe in natura est:
14    I,  45|     sic constans et perpetua ratio uitae, quae uirtus est,
15   II,  71|  recte est laudata: est enim ratio mensque sapientis ad iubendum
16   II,  73|     sine ratione potest, nec ratio divina non hanc vim in rectis
17   II,  73|    filiae attulit. Erat enim ratio, profecta a rerum natura,
18   II,  73|     iubendum et ad vetandum, ratio est recta summi Iovis. ~
19   II,  74|   verumque, <aeternum quoque ratio, est> sit, neque cum litteris
20   II,  92|  feriarum festorumque dierum ratio in liberis requietem habet
21   II,  92|     sunt, diligenter habenda ratio intercalandi est, quod institutum
22   II, 116|    deducerentur: inventa est ratio cur pecunia sacrorum molestia