Liber, Caput

 1   II,  77|           omnium, qui princeps de re publica conscripsit idemque separatim
 2   II,  86|          censes, quom in illis de re publica libris persuadere videatur
 3   II,  86|           quae non sint in nostra re publica nec fuerint, tamen <fu>erunt
 4   II,  94|            et praestantissimum in re publica ius est augurum cum auctoritate
 5   II,  96|              et nostra est plena res publica et omnia regna omnesque
 6   II, 129| eruditissimus, sed etiam civis in re publica maximus tuendaeque civitatis
 7  III, 136|         deferebatur — idque et in re publica nostra maxime valuit, quoad
 8  III, 136|        populis, quaeque de optima re publica sentiremus, in sex libris
 9  III, 145|     faciendum fuit quom de optuma re publica quaereretur. Sed huius loci
10  III, 146|       popularem atque civilem, de re publica disserebant. Ab Academia
11  III, 146|      mediocriter doctos magnos in re publica viros, et doctissimos homines
12  III, 146|              homines non nimis in re publica versatos multos commemorare
13  III, 151|           potestatem, quae est in re publica nostra. De qua disseri nihil
14  III, 152|             se sine ferro potuit res publica. ~
15  III, 164|               Quo perniciosius de re publica merentur vitiosi principes,
16  III, 168|            atque virtute in summa re publica nobiscum versari quam in
17  III, 173|             aerario, quos socios res publica habeat, quos amicos, quos
18  III, 174|           composita et constituta re publica quicquam agi per vim. Parere
19  III, 179|              quando quidem eos in re publica semper volumus esse. Apud
20  III, 180|            ignorari ab iis qui in re publica versantur turpissimum puto.