Liber, Caput

 1    I,   8|           hac memoria atque aetate nostra; tum autem hominis amicissimi
 2    I,  14|         Quin igitur ad illa spatia nostra sedesque pergimus? Vbi,
 3    I,  14|          Summos fuisse in ciuitate nostra uiros, qui id interpretari
 4    I,  19|          in populari ratione omnis nostra uersatur oratio, populariter
 5    I,  37|        sanandos<que> populos omnis nostra pergit oratio. Quocirca
 6   II,  68|         nos totos dedere et in qua nostra omnia ponere et quasi consecrare
 7   II,  86|       rogabuntur, quae non sint in nostra re publica nec fuerint,
 8   II,  96|          permultorum exemplorum et nostra est plena res publica et
 9   II, 105|          passi non sumus eamque ex nostra domo in ipsius patris domum
10   II, 109|          legis genus me disputatio nostra deduxerit, tractabo quoad
11   II, 125|              XXV Atticus: : Gaudeo nostra iura ad naturam accommodari,
12  III, 136|             idque et in re publica nostra maxime valuit, quoad ei
13  III, 145|          explicabo, et ut institui nostra iura attingam. ~Atticus:
14  III, 151|             quae est in re publica nostra. De qua disseri nihil necesse
15  III, 153|            proferam potius quam et nostra et recentia? Quis, inquam,
16  III, 157| auctoritati principum cederet. ~XI Nostra autem causa quae, optume
17  III, 157|         libertate dignus fuit, cui nostra salus cara non esset? ~
18  III, 159|      temperatio, quod senatus lege nostra confirmatur auctoritas. ~
19  III, 171|         sentiant? Quam ob rem lege nostra libertatis species datur,
20  III, 177|            45] Quo verius in causa nostra vir magni ingenii summaque