Liber, Caput
1 I, 11| aliud dicendi instituisti genus, ut, quem ad modum Roscius
2 I, 20| adcommodandae ad illud ciuitatis genus, serendi etiam mores nec
3 I, 24| nobis cum caelestibus uel genus uel stirps appellari potest.
4 I, 32| Quibus ex rebus cum omne genus hominum sociatum inter se
5 II, 66| antiquissima sumus, hic sacra, hic genus, hic maiorum multa vestigia.
6 II, 80| videris imitari, orationis genus. ~Marcus: Velle fortasse:
7 II, 86| adeo expectate leges, quae genus illud optumum rei publicae
8 II, 93| nullum iustae religionis genus praetermittit. Nam sunt
9 II, 109| nostro, quod ad cumque legis genus me disputatio nostra deduxerit,
10 II, 118| funestae familiae, quod genus sacrificii Lari vervecibus
11 II, 119| antiquissimum sepulturae genus illud fuisse videtur quo
12 II, 122| suspicari vestimenti aliquod genus funebris, L. Aelius lessum
13 III, 135| gens nec hominum universum genus stare, nec rerum natura
14 III, 136| quondam paruerunt. Quod genus imperii primum ad homines
15 III, 144| quod cuiusque rei publicae genus sit intellegi. Quae res
16 III, 145| maxime exspecto disserendi genus. ~Marcus: Atqui pleraque
17 III, 147| quoniam regale civitatis genus, probatum quondam, postea
18 III, 150| publicae munere? Quod quidem genus legationis ego consul, quamquam
19 III, 173| exempla maiorum. Videtis iam genus hoc omne scientiae, diligentiae,
|