Liber, Caput

 1    I,   1|       Atticvs: Quo tandem modo, Quinte? Aut quale est istuc quod
 2    I,   3|          Sed hoc iam non ex te, Quinte, quaero, uerum ex ipso poeta,
 3    I,   5|       cum in illa ad ueritatem, Quinte, <quaeque> referantur, in
 4    I,  12|     censeo. ~Marcvs: Si quidem, Quinte, nullum esset in experiundo
 5    I,  18|     uias. ~Marcvs: Non ita est, Quinte, ac potius ignoratio iuris
 6    I,  57|          Marcvs: Prudentissime, Quinte, dicis. Nam quae a me adhuc
 7    I,  58|       huius uero disputationis, Quinte, proprium, id quod expectas,
 8   II,  70|        Marcus: Praeclare exigis Quinte — at ego effugisse arbitrabar —,
 9   II,  72|           Marcus: A parvis enim Quinte didicimus, 'si in ius vocat'
10   II,  75|          12] Quaero igitur a te Quinte, sicut illi solent: quo
11   II,  81|          Sunt certa legum verba Quinte, neque ita prisca ut in
12   II, 106|      evadere. ~Marcus: Non enim Quinte recte existimamus quae poena
13  III, 144|       novi. ~Marcus: Rectissime Quinte animadvertis. Haec est enim
14  III, 149|  multitudinis. ~Marcus: Non est Quinte ita. Non ius enim illud
15  III, 155|     quidem tribunatus praeclare Quinte perspicis, sed est iniqua
16  III, 158| Metellum incitasset, ferremus o Quinte frater, consolarenturque
17  III, 165| dissentiam. ~Marcus: Non facies Quinte. Nam ego in ista sum sententia
18  III, 171|        fit illud quod a te modo Quinte dictum est, ut minus multos