Liber, Caput

 1    I,  23|          lege quoque consociati homines cum dis putandi sumus. Inter
 2    I,  23|        tantoque praeclarius, ut homines deorum agnatione et gente
 3    I,  24|         alia quibus cohaererent homines e mortali genere sumpserint,
 4    I,  33|      s<un>t natura, sic iudicio homines 'humani, ut ait poeta, nihil
 5    I,  40|      sumus. At uero scelerum in homines atque <in deos> inpietatum
 6    I,  40|     fraudisque cruciatu. Quodsi homines ab iniuria poena, non natura
 7    I,  43|    propensi sumus ad diligendos homines, quod fundamentum iuris
 8    I,  43|       iuris est. Neque solum in homines obsequia, sed etiam in deos
 9   II,  88|        cum divitiis etiam inter homines esse aequalem velimus, cur
10   II,  89|  sapientissimus in septem fuit, homines existimare oportere, omnia <
11   II, 115| Scaevolae, pontifices maximi et homines meo quidem iudicio acutissimi,
12   II, 127|       operosius quam quod decem homines effecerint triduo'; ~
13   II, 131|      altius, quam quod <quinque homines> quinque diebus absolverint,
14  III, 136|         genus imperii primum ad homines iustissimos et sapientissimos
15  III, 146|   publica viros, et doctissimos homines non nimis in re publica
16  III, 153|    exacuisset in nos? Quem quom homines scelerati ac perditi non
17  III, 176|         providisse. In privatos homines leges ferri noluerunt, id