Liber, Caput

 1    I,  19|                               19] Itaque arbitrantur prudentiam esse
 2    I,  24|          stirps appellari potest. Itaque ex tot generibus nullum
 3    I,  25|      proprior certiorue cognatio? Itaque ad hominum commoditates
 4    I,  29|           quam omnes sunt omnium. Itaque quaecumque est hominis definitio,
 5    I,  40|    inpietatum nulla expiatio est. Itaque poenas luunt, non tam iudiciis —
 6   II,  65|        cum haec videat inriserit? Itaque ut tu paulo ante de lege
 7   II,  65|         saxa et montis cogitabam, itaque ut facerem et narrationibus
 8   II,  68|          civitatem susceptus est, ita<que> quom ortu Tusculanus esset,
 9   II,  68|           quam illa quae excepit. Itaque ego hanc meam esse patriam
10   II, 120|      religiosa iura conplectitur. Itaque in eo qui in nave necatus,
11  III, 137|    aliquando imperet dignus esse. Itaque oportet et eum qui paret
12  III, 166|    potentia principum flagitavit. Itaque graviora iudicia de potentissimis
13  III, 166|   vitiosum occultaret suffragium. Itaque isti rationi neque lator
14  III, 171| auctoritati aut gratiae traditur. Itaque, ut omittam largitione corrupta
15  III, 178|         custodiam nullam habemus, itaque eae leges sunt quas apparitores