Liber, Caput

 1    I,   1|   Arpinatium quercus agnoscitur, saepe a me lectus in Mario: si
 2    I,   8|     Qvintvs: Mihi uero nihil, et saepe de isto conlocuti sumus;
 3    I,  53|     quidem, Pomponi, et a multis saepe derisum. Sed ego plane uellem
 4    I,  56|   diiudicatio est, ut ex te ipso saepe cognoui. Sed certe ita res
 5   II,  70|       amoenitate, quem ex Quinto saepe audio, Thyamis Epirotes
 6   II, 103|       maiorumque morem dixissent saepe esse mutatum, quaesissentque
 7   II, 106|       dis gratias ago. Sed nimis saepe secus aliquanto videmus
 8   II, 110|        ars [est] etiam docendi — saepe quod positum est in una
 9   II, 110|        eidem iuris peritissimi! 'Sae<pe>' inquit Publi filius 'ex
10  III, 133|     nimis valde umquam nec nimis saepe laudaveris. Nam hoc mihi
11  III, 156| aliquando incenditur.' Et quidem saepe sedatur. Quod enim est tam
12  III, 159|     probabiles inpedirent morae. Saepe enim populi impetum iniustum
13  III, 165|        re difficili ac multum et saepe quaesita, suffragia in magistratu
14  III, 175|          esse traditas, e quibus saepe opem rei publicae ferre