Liber, Caput

 1    I,   5|        solet, unum hoc oratorium maxime. ~
 2    I,  15|          omnibus anteponis, quem maxime diligis. ~Marcvs: Visne
 3    I,  27|         conciliatrix est humanae maxime societatis. Neque enim omnia
 4    I,  52|         et repudianda uirtus uel maxime cernitur. Sed uidetisne
 5   II,  89|      veluti quom in fanis essent maxime religiosis. Est enim quaedam
 6   II, 108|       deo est, cum in cetero tum maxime in textili; tincta vero
 7   II, 122|      plebe communia. Quod quidem maxime e natura est, tolli fortunae
 8   II, 132| religione rem publieam contineat maxime. ~Atticus : Tu vero dic
 9  III, 136|          et in re publica nostra maxime valuit, quoad ei regalis
10  III, 144|        in <illis> libris et quam maxime probat temperationem rei
11  III, 145|       disputes, quibus de causis maxime placeat ista discriptio. ~
12  III, 145|        attingam. ~Atticus: Istud maxime exspecto disserendi genus. ~
13  III, 166|          dixerim, ista sententia maxime et fallit imperitos, et