Liber, Caput

 1    I,  40|       Quodsi homines ab iniuria poena, non natura arcere deberet,
 2    I,  40|        colentur a bonis? Quodsi poena, si metus supplicii, non
 3   II,  85|      parricida esto.' 'Periurii poena divina exitium, humana dedecus.' '
 4   II,  85|          Caute vota reddunto.' 'Poena violati iuris esto.' '<quocirca>
 5   II, 103|       exhaurit domus. Sacrilego poena est, neque ei soli qui sacrum
 6   II, 104|      sponsio qua obligamur deo. Poena vero violatae religionis
 7   II, 106|   Quinte recte existimamus quae poena divina sit, sed opinionibus
 8   II, 106| accidisse. Sceleri <ipsi in>est poena tristis et praeter eos eventus
 9   II, 129|        sumptum minuit non solum poena sed etiam tempore: ante
10  III, 143|         rerum migrassit, noxiae poena par esto.' ~Cesoris fidem
11  III, 178|        sint, adiungitur 'noxiae poena par esto', ut in suo vitio