64-casto | castu-delec | deli-femin | fera-invic | invid-nosce | nosse-prodi | produ-simul | sinem-ventu | verbe-zenon
Liber, Caput
501 II, 108| corpore extractum haud satis castum donum deo. Iam aes atque
502 I, 6| qui tibi semper in ore est Catonem, aut ad Pisonem aut ad Fannium
503 II, 68| Nisi forte sapienti illi Catoni fuit patria non Roma sed
504 I, 45| prudentem et, ut ita dicam, catum non ex ipsius habitu sed
505 I, 17| Pomponi, quem ad modum caueamus in iure, aut quid de quaque
506 I, 21| exaudiat. ~Marcvs: Atqui cauendum est; solent enim (id quod
507 III, 179| melius rationes referri causamque exponi censoribus, integram
508 I, 12| augeam, atque ad illam causarum operam, ad quam ego numquam
509 II, 70| Quintus: Est ita ut dicis. Cave enim putes Attici nostri
510 II, 114| sacris alligari. Quin etiam cavent ut, cui plus legatum sit
511 II, 116| qui testamentum faciebat cavere noluisset, admonet iuris
512 II, 124| altera ipsis sepulcris cavet. Nam quod 'rogum bustumve
513 III, 156| patribus ista potestate arma ceciderunt, restincta seditio est,
514 II, 96| multa incredibiliter vera cecidisse. Neque enim Polyidi neque
515 II, 101| severitas morum ob alia vitia cecidisset, tum fuit in auribus animisque
516 III, 149| nata gravitas optimatium cecidit, convaluitque vis multitudinis. ~
517 I, 11| numeros in cantu <remissius> cecinerat ipsasque tardiores fecerat
518 II, 126| et Atheniensium in more a Cecrope ut aiunt permansit hoc ius
519 I, 5| etiam genere Graeciae nihil cedamus. Atque ut audias quid ego
520 III, 166| causa est melius quam malae cedere. Quis autem non sentit omnem
521 III, 157| ut auctoritati principum cederet. ~XI Nostra autem causa
522 II, 128| licebat. Sublata etiam erat celebritas virorum ac mulierum, quo
523 I, 26| hominem eadem natura non solum celeritate mentis ornauit sed <ei>
524 II, 105| servarat: circumspicite celeriter animo — nihil enim attinet
525 I, 36| dicuntur. Nec enim satis fieri censent huic loco qui nunc est in
526 III, 139| suboles familias pecuniasque censento, urbis templa vias aquas
527 II, 86| nostrisque moribus. ~Marcus: An censes, quom in illis de re publica
528 II, 131| funerum sumptus praefinitur ex censibus a minis quinque usque ad
529 III, 160| ut vitio careat ordo, et censorem quaerit interpretem. ~
530 III, 159| venire, sublata cooptatione censoria. Sed praesto est huius viti
531 III, 139| primus ascensus esto.' ~'Censoris populi aevitates suboles
532 III, 176| Discriptus enim populus censu ordinibus aetatibus plus
533 II, 116| caput scriptum caute, ut centum nummi deducerentur: inventa
534 III, 176| Ferri de singulis <ni>si centuriatis comitiis noluerunt. Discriptus
535 II, 113| scripta non sit, ipsique minus ceperint quam omnibus heredibus relinquatur,
536 III, 159| iis autem qui magistratum ceperunt quod senatus efficitur,
537 II, 127| amplitudines sepulcrorum, quas in Ceramico videmus, lege sanctum est, '
538 I, 59| et, ob eam ipsam causam, cernat se beatum fore. ~
539 II, 89| existimare oportere, omnia <quae> cernerent deorum esse plena; fore
540 I, 52| repudianda uirtus uel maxime cernitur. Sed uidetisne quanta series
541 I, 49| gratus, si non <tu>m ipsi cernunt<ur> grati, quo<m> referunt gratiam?
542 II, 101| curriculisque equorum usque ad certam victoriam <in> circo constitutae,
543 III, 157| nobis cum illa tum peste certamen fuit, sed cum gravissimo
544 III, 138| per populum multae poenae certatio esto. Militiae ab eo qui
545 II, 85| sive curriculo et <sine> certatione corporum <sive> cantu et
546 II, 101| circoque divisi, sint corporum certationes cursu et pugillatu et luctatione
547 I, 3| ipse responderis, Attice, certen <non> longe a tuis aedibus
548 I, 25| tandem esse potest proprior certiorue cognatio? Itaque ad hominum
549 II, 82| sacerdotes publice libanto <hoc> certis sacrificiis ac diebus, ~
550 I, 47| in sensibus, hos natura certos putamus; illa quae aliis
551 II, 102| eadem exultet <cavea> * cervices oculosque pariter cum modorum
552 III, 143| noxiae poena par esto.' ~Cesoris fidem legum custodiunto.
553 I, 10| aut eius modi quampiam cessationem liberam atque otiosam. ~
554 III, 157| publicae tempore, cui si non cessissem, non diuturnum beneficii
555 I, 32| eadem superstitione qua ceterae gentes conflictantur. Quae
556 II, 95| partem quae est in avibus ceterisque signis <quod> disciplinae
557 II, 108| decorus deo est, cum in cetero tum maxime in textili; tincta
558 II, 118| residentur mortuis, quam ceterorum caelestium quieti dies feriae
559 I, 57| leges neque Solonis neque Charondae neque Zaleuci, nec nostras
560 II, 77| Quod idem et Zaleucum et Charondam fecisse video, quom quidem
561 III, 137| diligantque praescribimus, ut Charondas in suis facit legibus, noster
562 I, 55| 55] Marcvs: Quia si, ut Chius Aristo dixit, solum bonum
563 II, 130| fruges ferre et ut mater cibos suppeditare possit, eam
564 II, 104| et olim> Alexander in Cilicia deposuisse apud Solensis
565 II, 96| retinuissent, ut Phrygum, Lycaonum, Cilicum maximeque Pisidarum, nisi
566 II, 101| ad certam victoriam <in> circo constitutae, cavea cantui
567 II, 101| publici quoniam sunt cavea circoque divisi, sint corporum certationes
568 I, 61| prenderit, seseque non <oppidi> circumdatum moenibus popularem alicuius
569 II, 123| unctura tollitor omnisque circumpotatio.' Quae et recte tolluntur,
570 II, 105| delubris is qui illa servarat: circumspicite celeriter animo — nihil
571 III, 136| 4] Atque ut ad haec citeriora veniam et notiora nobis:
572 I, 61| alicuius definiti loci, sed ciuem totius mundi quasi unius
573 I, 62| ad persuadendum edat suis ciuibus, qua hortari ad decus, reuocare
574 I, 62| contrarium. Quomque se ad ciuilem societatem natum senserit,
575 I, 17| latebunt quae uocantur iura ciuilia. ~
576 I, 56| nunc a te uerba usurpantur ciuilis iuris et legum, quo de genere
577 I, 14| Egone? Summos fuisse in ciuitate nostra uiros, qui id interpretari
578 I, 17| considerandae leges quibus ciuitates regi debeant; tum haec tractanda,
579 I, 23| existimanda. Et quod in ciuitatibus ratione quadam, de qua dicetur
580 I, 42| ut dictator quem uellet ciuium <nominatim> aut indicta
581 III, 138| oboedientem et <in>noxium] civem multa vinculis verberibusve
582 II, 102| doctrinis repente totas civitates everteret, si quidem illa
583 II, 72| quam aetas populorum et civitatium, sed aequalis illius caelum
584 III, 165| <sciscenda>que in lege aut rogatione clam an palam ferri melius esset. ~
585 II, 100| famam multorum oculis lux clara custodiat, initienturque
586 II, 121| XII in urbe sepulti sunt clari viri? ~Marcus: Credo Tite
587 I, 17| est, quae quondam a multis claris uiris, nunc ab uno summa
588 III, 158| facere debebant —, quam clarissimi vin qui illa urbe pulsi
589 III, 177| Sed visum est et vobis et clarissimis viris melius, de quo servi
590 I, 62| tueatur bonos, qua laudet claros uiros, qua praecepta salutis
591 III, 174| secutus, cum decrevisset C. Claudio consule de Cn. Carbonis
592 II, 85| sacrove commendatum qui clepsit rapsitve, parricida esto.' '
593 II, 78| vero ipsius cives, nostri clientes, Locri. Sed sive fuit sive
594 I, 15| igitur, ut ille cum Crete Clinia et cum Lacedaemonio Megillo
595 II, 104| dicitur, et Atheniensis Clisthenes civis egregius, quom rebus
596 I, 7| quiddam consectatur, ut unum Clitarchum neque praeterea quemquam
597 I, 6| successere huic <G>elli<us>, Clodius, Asellio, nihil ad Coelium,
598 III, 164| dilatata in ordinem cunctum, coangustari etiam potest: pauci enim
599 II, 73| interscindi iuberet, idcirco minus Coclitem illum rem gessisse tantam
600 I, 6| Clodius, Asellio, nihil ad Coelium, sed potius ad antiquorum
601 I, 57| alias. Nunc id agamus quod coepimus, quom praesertim ad id nihil
602 II, 127| fieri funera et lamentabilia coepissent, Solonis lege sublata sunt,
603 II, 132| dic et istam rationem quam coepisti tene. ~ ~
604 III, 174| atque intercessum turbarique coeptum sit, dimittere. Quod qui <
605 III, 142| populus creato eique ius coerandi dato. ~'Cum populo patribusque
606 III, 142| erit quod extra magistratus coerari oesus sit, qui coeret populus
607 III, 142| magistratus coerari oesus sit, qui coeret populus creato eique ius
608 II, 71| dicebant omnia ratione aut cogentis aut vetantis dei. Ex quo
609 II, 77| aliquid, non omnia vi ac minis cogere. ~
610 II, 65| locis nisi saxa et montis cogitabam, itaque ut facerem et narrationibus
611 III, 153| nobis inimicus fuisset, ut cogitaret umquam de statu nostro labefactando,
612 I, 60| prudentia), quid eo dici aut cogitari poterit beatius? ~
613 III, 155| suo se periculo progredi cogitat, populi impetus periculi
614 II, 99| ille qui in saerificium cogitatam libidinem intulit, quo ne
615 I, 12| laborem, quam quod dicendi cogitationem auferat, sine qua ad nullam
616 I, 22| naturis particeps rationis et cogitationis, quom cetera sint omnia
617 III, 176| seditiosis tribunis plebis, ne cogitatis quidem, admirandum tantum
618 II, 96| quod volumus efficitur et cogitur. Iam vero permultorum exemplorum
619 I, 25| potest proprior certiorue cognatio? Itaque ad hominum commoditates
620 I, 26| erexit et ad caeli quasi cognationis domiciliique pristini conspectum
621 II, 111| uno posito, quod est ad cognitionem disciplinae satis, innumerabilia
622 I, 60| 60] Nam quom animus cognitis percep tisque uirtutibus
623 II, 91| potiundi, Statae standi, cognominaque Statoris et Invicti Iovis,
624 I, 25| sit, quasi recordetur <ac> cognoscat. Iam uero uirtus eadem in
625 II, 68| 5] Atticus: Equidem me cognosse admodum gaudeo. Sed illud
626 II, 110| esse, nisi qui ius civile cognosset.' Totumne? Quid ita? Quid
627 I, 56| est, ut ex te ipso saepe cognoui. Sed certe ita res se habet,
628 I, 27| inchoata intellegentia genera cognouit, confirmat ipsa per se rationem
629 II, 99| re vera principia vitae cognovimus, neque solum cum laetitia
630 II, 79| fruendum, non gratum esse cogunt, hunc hominem omnino numerari
631 I, 24| munere, cumque alia quibus cohaererent homines e mortali genere
632 I, 60| societateque caritatis co<h>ae<s>erit cum suis, omnesque natura
633 III, 138| multa vinculis verberibusve coherceto, ni par maiorve potestas
634 II, 114| pecuniam exegisset, solum sine coheredibus sacris alligari. Quin etiam
635 III, 137| magistratibus, sed etiam ut eos colant diligantque praescribimus,
636 II, 103| est ut de ritibus patriis colantur optuma. De quocum<que> consulerent
637 II, 78| qua mente, qua pietate colat religiones, intueri, piorumque
638 I, 49| Quodsi amicitia per se colenda est, societas quoque hominum
639 I, 16| contineat, cuius muneris colendi efficiendique causa nati
640 II, 100| Novos vero deos et in his colendis nocturnas pervigilationes
641 I, 40| impii, quo tandem studio colentur a bonis? Quodsi poena, si
642 I, 33| a se alienum putarent', coleretur ius aeque ab omnibus. Quibus
643 III, 156| potestatem intercedenti collegae abrogavit? Sed tu sapientiam
644 III, 155| quos enumerare nolo peccata collegeris. Ego enim fateor in ista
645 I, 50| audiant, et, ut rumorem bonum colligant, erubescent impudica loqui.
646 II, 121| sepulcrum. Nostis extra portam Collinam aedem Honoris. Aram in eo
647 II, 108| mulieris opus menstruum. Color autem albus praecipue decorus
648 II, 117| instituerunt et religiosissime coluerent. Februario autem mense,
649 II, 129| noluit quid<quam> statui nisi columellam tribus cubitis ne altiorem
650 II, 127| monimentum' inquit 'aut columnam violarit deiecerit fregerit'.
651 I, 32| qui canem et felem ut deos colunt, non eadem superstitione
652 II, 91| vel Primigenia a gignendo comes. ~XII
653 II, 99| nocturnis, poetae indicant comici. Qua licentia Romae data
654 I, 32| conflictantur. Quae autem natio non comitatem, non benignitatem, non gratum
655 III, 143| capite civis nisi per maximum comitiatum ollosque quos censores in
656 III, 176| singulis <ni>si centuriatis comitiis noluerunt. Discriptus enim
657 II, 78| meliorem multi nominant —, commemorant vero ipsius cives, nostri
658 III, 146| publica versatos multos commemorare possumus: qui vero utraque
659 II, 104| potius adtingam. Etsi haec commemoratio vereor ne supra hominis
660 I, 2| alia multis locis diutius commemoratione manent quam natura stare
661 I, 58| emendatricem legem esse oportet commendatricemque uirtutum, ab ea<dem> uiuendi
662 I, 37| oratio. Quocirca uereor committere ut non bene prouisa et diligenter
663 I, 55| ualetudinem, pulchritudinem, commodas res appellet, non bonas;
664 I, 41| faciet et metietur suis commodis omnia, uidetis, credo, quid
665 III, 162| Lucullus ferebatur, quasi commodissime respondisset, cum esset
666 I, 25| cognatio? Itaque ad hominum commoditates et usus tantam rerum ubertatem
667 I, 20| 20] Qvintvs: Commodius uero et ad rationem instituti
668 III, 133| nimia> quadam admiratione commotus saepius fortasse laudo quam
669 I, 35| inter ipsos uiuendi parem communemque rationem, deinde omnes inter
670 II, 108| itemque lapideum, in delubris communibus, textile ne operosius quam
671 I, 33| participandum alium <cum> alio communicandumque inter omnes ius <n>os natura
672 II, 120| caesus est. Et quod nunc communiter in omnibus sepultis venit
673 I, 38| Zenoni uisum est, rebus non commutatis immutauerunt uocabula, siue
674 II, 100| facetissumus poeta veteris comoediae vexat, ut apud eum Sabatius
675 I, 17| sustinetur, sed nobis ita complectenda in hac disputatione tota
676 I, 21| omnem regi? Nam, si hoc <c>o<m>probas, ab eo nobis causa ordienda
677 II, 95| nostrae. Si enim deos esse concedimus, eorumque mente mundum regi,
678 III, 133| nisi suum laudari volunt, concedunt, ut eum arbitratu meo diligam. ~
679 I, 21| postulas; etenim propter hunc concentum auium strepitumque fluminum
680 I, 59| intellegentias animo ac mente conceperit, quibus inlustratis sapientia
681 III, 156| sapientiam maiorum in illo vide: concessa plebei a patribus ista potestate
682 I, 35| esse, recte ut arbitror, concesserimus, qui iam licet nobis a natura
683 II, 70| Epirotes tuus ille nihil opinor concesserit. ~Quintus: Est ita ut dicis.
684 I, 22| quaeso. Nam id quod tibi concessi, quorsus pertineat, exspecto. ~
685 I, 9| tandem tempus uacuum fuit concessum? ~Marcvs: Subsiciua quaedam
686 II, 94| potestatibus comitiatus et concilia vel instituta dimittere
687 I, 27| uocis, orationis uim, quae conciliatrix est humanae maxime societatis.
688 III, 174| fieri, quippe cui liceat concilium, simul atque intercessum
689 III, 164| principes, quod non solum vitia concipiunt ipsi, sed ea infundunt in
690 III, 157| soluta sunt et servitia concitata, adiuncto terrore etiam
691 I, 17| quendam et angustum locum concludatur. Natura enim iuris explicanda
692 III, 160| teneri ille moderatus et concors civitatis status, praesertim
693 II, 128| minueretur; auget enim luctum concursus hominum. ~
694 III, 171| ut minus multos tabella condemnet, quam solebat vox, quia
695 III, 135| porro tam aptum est ad ius condicionemque naturae — quod quom dico,
696 II, 96| Romulus noster auspicato urbem condidisset, neque Atti Navi nomen memoria
697 I, 21| strepitumque fluminum non uereor condiscipulorum ne quis exaudiat. ~Marcvs:
698 II, 120| nam siti dicuntur ii qui conditi sunt. Nec tamen eorum ante
699 II, 119| est, regem nostrum Numam conditum accepimus, gentemque Corneliam
700 I, 48| gratuita; si cum mercede, conducta. Nec est dubium quin is
701 II, 126| nefas habebatur —, iusta confecta erant. ~
702 II, 92| et respondendi iuris et conficiendarum religionum facultatem adferunt.
703 I, 30| refellimus, disserimus, conficimus aliquid, cun<ctis hominib>us
704 I, 10| aetatis potius uacationi confidebam, cum praesertim non recusarem,
705 II, 88| praesentis poenae metu religio confirmari videtur. Suosque deos aut
706 I, 18| cum est in hominis mente confirmata et <per>fecta, lex est. ~
707 III, 159| quod senatus lege nostra confirmatur auctoritas. ~
708 I, 43| 43] Atqui si natura confirmatura ius non erit, uirtutes omnes
709 I, 33| natura dati, exorianturque et confirmentur uitia contraria. Quodsi,
710 II, 79| rerum, rationem inesse in ea confitendum est. Utilis esse autem has
711 I, 32| superstitione qua ceterae gentes conflictantur. Quae autem natio non comitatem,
712 II, 69| rapideque dilapsus cito in unum confluit, et tantum conplectitur
713 II, 88| novos aut alienigenas coli confusionem habet religionum et ignotas
714 I, 30| uerbis discrepat, sententiis congruens. Nec est quisquam gentis
715 I, 38| Theophrastum, cum illis congruentes re, genere docendi paulum
716 I, 53| dissident, de ceteris mirifice congruunt. ~Atticvs: Ain tandem? Vna
717 II, 127| Xviri in decimam tabulam coniecerunt. Nam de tribus reciniis
718 III, 152| C. Curiatius in vincula coniecit, quod ante factum non erat.
719 I, 30| praestamus beluis, per quam coniectura ualemus, argumentamur, refellimus,
720 I, 16| lucem editi simus, quae sit coniunctio hominum, quae naturalis
721 I, 43| toll<e>ntur, quas non metu, sed ea coniunctione quae est homini cum deo
722 I, 28| hominum inter ipsos societatem coniunctionemque perspexeris. ~
723 I, 60| cum suis, omnesque natura coniunctos suos duxerit, cultumque
724 I, 6| omnes? Fannii autem aetati coniunctus <Coelius Anti>pater paulo
725 II, 113| pontifi<ces> cum pecunia sacra coniungi volunt, isdemque ferias
726 II, 94| tollere, ut Titiam decreto conlegi, ut Livias consilio Philippi
727 II, 95| fateorque esse magna. Sed est in conlegio vestro inter Marcellum et
728 II, 93| publice essent quisquam extra conlegium nosset. ~
729 II, 91| deos ipsos in animis suis conlocatos putent. Nam illud vitiosum
730 I, 8| nihil, et saepe de isto conlocuti sumus; sed est quaedam inter
731 I, 4| quin idem et cum Egeria conlocutum Numam et ab aquila Tarquinio
732 I, 41| iustus uir ac bonus etiam conloquetur, iuuabit, in uiam deducet.
733 II, 130| recipiat, ea potissimum ut conpleatur; quae autem terra fruges
734 I, 8| memoriam deposcit, ut ea conplectatur quibus ipse interfuit. ~
735 I, 28| quae aliorum causa fortasse conplecteris, quam ipsa illa, quorum
736 II, 102| videmus>, quae solebat quondam conpleri severitate iucunda Livianis
737 II, 92| interpretatum nomen tenemus —, conplexa sit, ei colendae <VI> virgines
738 I, 14| stipulationum et iudiciorum formulas conponam? Quae et conscripta a multis
739 III, 144| rem publicam, et ex eorum conpositione quod cuiusque rei publicae
740 II, 78| impiorum habere rationem . . . <conprehendantur, ratione nulla>. ~
741 I, 30| sensibus eadem omni<um> conprehenduntur, et ea quae mouent sensus,
742 II, 107| iudicio vivorum et gaudio conprobetur. ~XVIII
743 III, 151| gravitatem, numquam tamen conquievit. ~
744 II, 106| cupiditate, tum metu, tum conscientia quid<quid> agerent, modo
745 I, 40| sicut in fabulis, sed angore conscientiae fraudisque cruciatu. Quodsi
746 I, 13| ut ais, temporibus, et conscribis de iure ciuili subtilius
747 II, 76| pro salutaribus mortifera conscripserint, neque in populo lex, cuicuimodi
748 II, 77| qui princeps de re publica conscripsit idemque separatim de legibus <
749 I, 14| formulas conponam? Quae et conscripta a multis sunt diligenter,
750 II, 91| Mens, Pietas, Virtus, Fides consecrantur humanae, quarum ommum Romae
751 II, 68| nostra omnia ponere et quasi consecrare debemus. Dulcis autem non
752 II, 91| Virtutes enim, non vitia consecrari decet. Araque vetusta in
753 II, 91| recte etiam Spes a Calatino consecrata est. Fortunaque sit vel
754 II, 90| autem ex hominum genere consecratos, sicut Herculem et ceteros,
755 II, 91| Inpudentiae, <magnumque consecravit gymnasiis in simulacra Amorum
756 II, 108| 45] Agri autem ne consecrentur, Platoni prorsus adsentior,
757 I, 7| historia puerile quiddam consectatur, ut unum Clitarchum neque
758 II, 76| quam si latrones aliqua consensu suo sanxerint? Nam neque
759 I, 47| deprauat, non multitudinis consensus abducit. At uero animis
760 II, 86| rei publicae leges dare consentaneas? ~Atticus : Immo prorsus
761 II, 81| cum brevitate si potuero consequar. Leges autem a me edentur
762 I, 15| optimo rei publicae statu, consequens esse uidetur ut scribas
763 I, 45| Nam ut uera et falsa, ut consequentia et contraria sua sponte,
764 III, 181| Marcus: Faciam breviter si consequi potuero. Nam pluribus verbis
765 I, 43| quae est homini cum deo conseruandas puto. Quodsi populorum iussis,
766 II, 101| interfuit, antiquom vocum conservari modum; quarum mores lapsi
767 II, 105| gentium denique omnium conservatae patriae consecuti sumus.
768 II, 69| posse, quod ex eo duo sui conservatores exstitissent, ut iam videar
769 II, 110| haec sit una sententia, ut conserventur semper et deinceps familiis
770 II, 70| praeclarius. Sed si videtur considamus hic in umbra, atque ad eam
771 I, 17| hominis repetenda natura, considerandae leges quibus ciuitates regi
772 III, 178| petimus, publicis litteris consignatam memoriam publicam nullam
773 III, 175| Iovique optimo maximo se consiliarium atque administrum datum,
774 I, 23| cum sit lex, lege quoque consociati homines cum dis putandi
775 III, 158| ferremus o Quinte frater, consolarenturque nos non tam philosophi qui
776 I, 62| decus, reuocare a flagitio, consolari possit adflictos, factaque
777 I, 26| cognationis domiciliique pristini conspectum excitauit, tum speciem ita
778 I, 45| non aliena iudicantur, sic constans et perpetua ratio uitae,
779 II, 74| talibus argumentis docent. Constare profecto ad salutem civium
780 II, 107| poenam esse divinam, quod constat et ex vexandis vivorum animis
781 I, 19| uulgus appellare <solet>. Constituendi uero iuris ab illa summa
782 III, 169| esse dico, quam hic consul constituerat, quae sit in potestate optimorum. ~
783 I, 43| sententiis iudicum iura constituerentur, ius esset latrocinari,
784 I, 42| hominum societas et quod lex constituit una, quae lex est recta
785 II, 101| certam victoriam <in> circo constitutae, cavea cantui vacet ac fidibus
786 II, 93| sunt ad placandos deos alii constituti, qui sacris praesint sollemnibus,
787 II, 86| non multum discrepat ista constitutio religionum a legibus Numae
788 I, 28| neque opinione sed natura constitutum esse ius. Id iam patebit,
789 II, 128| nisi qui publice ad eam rem constitutus esset dici licebat. Sublata
790 I, 29| sumus. Quodsi deprauatio consuetudinum, si opinionum ua<r>i<e>tas
791 III, 148| Hoc enim primum minuit consulare ius, quod exstitit ipse
792 III, 140| a> praeeundo iudicando consulendo praetores iudices consules
793 I, 10| more patrio sedens in solio consulentibus responderem senectutisque
794 II, 95| regi, et eosdem hominum consulere generi, et posse nobis signa
795 II, 103| colantur optuma. De quocum<que> consulerent Athenienses Apollinem Pythium,
796 III, 148| oppositi regibus, nec apud nos consulibus tribuni. Nam illud quidem
797 II, 94| Livias consilio Philippi consulis et auguris? Nihil domi,
798 I, 62| possit adflictos, factaque et consulta fortium et sapientium cum
799 I, 17| iure, aut quid de quaque consultatione respondeamus. Sit ista res
800 II, 109| moveri, quaecumque nova causa consultatiove acciderit, eius tenere ius,
801 II, 110| 47] Sed iuris consulti, sive erroris obiciundi
802 I, 25| quae gignuntur, donata consulto nobis, non fortuito nata
803 II, 111| nascuntur quibus implentur iuris consultorum libri. Quaeruntur enim qui
804 II, 116| noluisset, admonet iuris consultus hic quidem ipse Mucius,
805 III, 143| de singulis rebus semel consulunto; rem populum docento, doceri
806 I, 14| est munus hoc eorum qui consuluntur? Quam<quam> est [populo]
807 I, 13| aut in quo melius hunc consumam diem? ~
808 I, 28| uel totum in isto sermone consumere. Sunt enim haec maiora,
809 I, 2| eam tempestas uetustasue consumpserit, tamen erit his in locis
810 II, 102| valde id timendum nec plane contemnendum puto. Illud quidem <videmus>,
811 II, 106| modo timentis, vicissim contemnentis religiones, iudicia corrupta
812 I, 13| dicendum dedisse, ut ius ciuile contemneres. ~Marcvs: In longum sermonem
813 I, 61| praecepit Pythius] Quam contemnet, quam despiciet, quam pro
814 II, 65| marmorea et laqueata tecta contemno. Ductus vero aquarum, quos
815 II, 67| studioseque eorum etiam sepulcra contemplor. Quare istum ubi tu es natus
816 I, 51| immanius libidine, quid contemptius timiditate, quid abiectius
817 III, 156| de suo iure periculosas contentione nullas facit. ~
818 I, 11| fecerat tibias, sic tu a con<ten>tionibus quibus summis uti solebas,
819 I, 53| nollent aetatem in litibus conterere, posse rem conuenire, et
820 II, 120| in iis quos humus iniecta contexerat, eumque morem ius pontificale
821 I, 9| neque tam facile interrupta contexo quam absoluo instituta. ~
822 II, 86| illud optumum rei publicae contineant, et si quae forte a me hodie
823 II, 68| illa sit maior, haec in ea contineatur. * duas habet civitatis,
824 III, 141| sociis parcunto, se et suos continento, populi <sui> gloriam augento,
825 I, 30| non una omnis definitio contineret. Etenim ratio, qua una praestamus
826 III, 137| omnis rei publicae moderatio continetur. Neque solum iis praescribendus
827 I, 47| dissensio, et quia non idem contingit in sensibus, hos natura
828 II, 125| honoratorum virorum laudes in contione memorentur, easque etiam <
829 II, 118| obtegatur, quaeque in porca contracta iura sint, quo tempore incipiat
830 II, 120| extaret; porcam heredi esse contrac<tam>, et habendas triduum ferias
831 III, 138| publice signanto, litis contractas iudicanto, <quod> quodcumque
832 II, 101| tum remittit animos tum contrahit, civitatumque hoc multarum
833 I, 51| turpitudinemque uitiorum? Quod item ad contrariam laudem <de> uirtute dici
834 I, 52| causa sunt facienda omnia, controuersam rem et plenam dissensionis
835 I, 55| rerum sed uerborum discordia controuersia est nata de finibus, in
836 I, 53| auctorem fuisse, ut aliquando controuersiarum aliquem facerent modum.
837 I, 34| aliquem pari uirtute praeditum contulerit, tum illud effici (quod
838 II, 91| Crete suadente, fecerunt Contumeliae fanum et Inpudentiae, <magnumque
839 I, 54| qui me ex nostris paene conuellit hortulis, deduxitque in
840 I, 42| constituitur utilitate <a>lia conuellitur. ~
841 I, 24| disputatur — perpetuis cursibus conuersionibus<que> caelestibus exstitisse quandam
842 I, 38| sed iam tamen fractam et conuictam sectam secuti sunt, ut uirtutibus
843 I, 53| tum erant, in locum unum conuocasse ipsisque magno opere auctorem
844 III, 149| gravitas optimatium cecidit, convaluitque vis multitudinis. ~Marcus:
845 II, 80| eadem prope verbis isdem conversa dicere? ~Quintus: Prorsus
846 III, 149| inutilium non habebit? Ü convertem lex in omnis est.] ~VIII
847 III, 176| <con>silii quam fuse in tribus convocatus. ~
848 III, 159| populum venire, sublata cooptatione censoria. Sed praesto est
849 II, 73| ut contra omnis hostium copias in ponte unus adsisteret,
850 II, 132| Quintus: Nos vero frater, et copiose quidem; sed perge cetera. ~
851 II, 119| conditum accepimus, gentemque Corneliam usque ad memoriam nostram
852 II, 120| accidere, primus e patriciis Corneliis igni voluit cremari. Dedarat
853 II, 123| sumptuosa respersio, ne longae coronae nec acerrae praeferantur.'
854 II, 123| mortuos pertinere, quod coronam virtute partam et ei qui
855 II, 126| epulae quas inibant propinqui coronati, apud quos de mortui laude
856 II, 130| efficere possit, ut mortuorum corpora sine detrimento vivorum
857 III, 164| corrumpere mores civitatis vel corrigere possunt. Sed haec et nunc
858 III, 162| civitas, sic emendari et corrigi continentia. vir magnus
859 III, 164| et gloria amplificati vel corrumpere mores civitatis vel corrigere
860 III, 164| corrumpuntur, sed etiam quod corrumpunt, plusque exemplo quam peccato
861 III, 164| neque solum obsunt quod ipsi corrumpuntur, sed etiam quod corrumpunt,
862 I, 33| esse]; tantam autem esse corruptelam malae consuetudinis, ut
863 II, 101| cantibus, aut hac dulcedine corruptelaque depravati ut quidam putant,
864 I, 47| omnium; quoius blanditiis corrupti, quae natura bona sunt,
865 II, 115| Placuit P. Scaevolae et Ti. Coruncanio pontificibus maximis itemque
866 III, 142| populi, iussa vetita cum cosciscentur, suffragia optumatibus nota,
867 I, 11| quibus summis uti solebas, cotidie relaxes aliquid, ut iam
868 III, 177| ingenii summaque prudentia L. Cotta dicebat, nihil omnino actum
869 III, 174| fraudem, id totum dixi ex Crassi sapientissimi hominis sententia,
870 III, 178| diligentius, apud quos nomofulakoi crea<ba>ntur, nec ei solum litteras —
871 III, 141| se produnto qui comitiatu creare consules rite possit.' ~'
872 III, 142| ceteris specimen esto.' ~'Creatio magistratuum, iudicia populi,
873 III, 142| sit, qui coeret populus creato eique ius coerandi dato. ~'
874 I, 15| et spatiis siluestribus, crebro insistens, interdum adquiescens,
875 II, 104| Iunoni Samiae filiarum dotis credidisse. Iam de periuriis, de incesto
876 II, 111| qui ullam rem ceperit, de creditoribus eius plurimum servet. ~
877 II, 123| esse lex impositam iubet. Credoque quod erat factitatum ut
878 III, 156| enumeres multos licet, cum deni creentur, <non>nullos in omni memoria
879 II, 120| patriciis Corneliis igni voluit cremari. Dedarat enim Ennius de
880 II, 120| gleba est, locus ille ubi crematum est corpus nihil habet religionis;
881 II, 84| disciplinam doceto. Quibus divis creverint, procuranto, idemque fulgura
882 I, 51| damna aut detrimenta aut cruciatus aliquos miseros esse dicimus,
883 I, 32| superbos, quae maleficos, quae crudeles, quae ingratos non aspernatur,
884 II, 129| statui nisi columellam tribus cubitis ne altiorem aut mensam aut
885 II, 76| conscripserint, neque in populo lex, cuicuimodi fuerit illa, etiam si perniciosum
886 II, 94| eorum auctoritate posse cuiquam probari? ~XIII
887 III, 144| eorum conpositione quod cuiusque rei publicae genus sit intellegi.
888 III, 143| nec aderit aut causa aut culpa esto. Loco senator et modo
889 III, 169| puto. Nam Cassiae legis culpam Scipio tuus sustinet, quo
890 II, 130| dicit haec: vetat ex agro culto, eove qui coli possit, ullam
891 II, 82| colunto quos rite a patribus <cultos acceperint>.' '<in urbibus>
892 I, 1| Nullius autem agricolae cultu stirps tam diuturna quam
893 II, 108| temporum inductus: terrae cultum segniorem suspicor fore,
894 I, 60| coniunctos suos duxerit, cultumque deorum et puram religionem
895 I, 34| quod differat, quom sint cuncta paria? Quod si interesse
896 II, 96| omnia regna omnesque populi cunctaeque gentes, <ex> augurum praedictis
897 III, 177| aliquid dicerent, de hoc eodem cunctam Italiam quid sentiret ostendere. ~
898 I, 30| disserimus, conficimus aliquid, cun<ctis hominib>us certe est communis,
899 III, 164| lex, dilatata in ordinem cunctum, coangustari etiam potest:
900 III, 162| te id ipsum natum ut illi cuperent quibus id si tu non faceres
901 II, 91| gymnasiis in simulacra Amorum et Cupidinum quod Graeciasuscepit consilium
902 III, 178| avaritia multa, honoris cupiditas ignominia sanciatur. ~Extremae
903 II, 106| nobis fuissent, ardentis tum cupiditate, tum metu, tum conscientia
904 II, 125| Minimam olim istius rei fuisse cupiditatem multa extant exempla maiorum.
905 I, 32| inglorii. Molestiae, laetitiae, cupiditates, timores similiter omnium
906 III, 162| tenemus> omnia. Ut enim cupiditatibus principum et vitiis infici
907 III, 163| qui eas frangere deberent cupiditatis eiusdem tenerentur? ~XIV
908 I, 29| et flecteret, quocumque c<u>pisset, sui nemo ipse tam similis
909 I, 15| modum describit, die in cupressetis Gnosiorum et spatiis siluestribus,
910 I, 21| prodidisse, in quo scripsit nihil curare deum nec sui nec alieni. ~
911 III, 139| 7] 'Suntoque aediles curatores urbis annonae ludorumque
912 II, 66| parva esset villa, ut illa Curiana in Sabinis, me scito esse
913 III, 152| sordidissimus tribunus plebis C. Curiatius in vincula coniecit, quod
914 II, 101| pugillatu et luctatione curriculisque equorum usque ad certam
915 II, 85| Loedis publicis quod sive curriculo et <sine> certatione corporum <
916 I, 24| ut disputatur — perpetuis cursibus conuersionibus<que> caelestibus
917 II, 101| sint corporum certationes cursu et pugillatu et luctatione
918 II, 83| possit, ad eam rem rationem cursus annuos sacerdotes finiunto,
919 II, 105| consecuti: nos, qui illam custodem urbis omnibus ereptis nostris
920 II, 100| multorum oculis lux clara custodiat, initienturque eo ritu Cereri
921 III, 140| praetor esto. Is iuris civilis custos esto. Huic potestate pari
922 II, 91| illud vitiosum Athenis quod Cylonio scelere expiato, Epimenide
923 II, 119| videtur quo apud Xenophontem Cyrus utitur: redditur enim terrae
924 I, 51| etiam pluribus, propter damna aut detrimenta aut cruciatus
925 II, 100| inmittendi religionibus foedas damnet atque inpiam iudicet. ~
926 III, 159| magistratibus auspicia et iudicia dantur: iudicia <ita> ut esset
927 II, 89| cum rebus divinis operam daremus, et quod Thales qui sapientissimus
928 I, 21| 21] Marcvs: Dasne igitur hoc nobis, Pomponi, (
929 III, 142| creato eique ius coerandi dato. ~'Cum populo patribusque
930 II, 85| sancta sunto. <Bo>nos leto datos divos habento. Sumptum in
931 I, 57| leges uiuendi et disciplinam daturum. ~
932 I, 17| leges quibus ciuitates regi debeant; tum haec tractanda, quae
933 II, 116| pecunia ex stipulatione debeatur, sitque ea non <adligata
934 III, 158| fuerunt — qui hoc facere debebant —, quam clarissimi vin qui
935 I, 40| poena, non natura arcere deberet, quaenam sollicitudo uexaret
936 II, 92| conpositio anni conferre debet ad perfectionem operum rusticorum.
937 I, 55| non bonas; paupertatem, debilitatem, dolorem incommodas, non
938 II, 112| qui mortuus sit pecuniam debuerit, nemini <qui> eam solverit,
939 I, 24| ignoret qualem haberi deum deceat, tamen habendum sciat. ~
940 III, 150| si placet de provinciis decedatur, in urbemque redeatur. ~
941 II, 117| veteres Februarium sic hic Decembrem sequebatur. Hostia autem
942 II, 117| scriptum a Sisenna est, Decembri facere solebat. Cuius ego
943 III, 173| tenere consuetudinem decernendi, nosse exempla maiorum.
944 II, 94| magnificentius quam posse decernere, ut magistratu se abdicent
945 II, 127| prope verbis nostri Xviri in decimam tabulam coniecerunt. Nam
946 I, 57| 57] Atticvs: At ego huc declinabam nec inuitus. ~Qvintvs: Licebit
947 II, 83| finiunto, quaeque quoique divo decorae grataeque sint hostiae,
948 II, 108| Color autem albus praecipue decorus deo est, cum in cetero tum
949 I, 43| populorum iussis, si principum decretis, si sententiis iudicum iura
950 II, 94| rogata est tollere, ut Titiam decreto conlegi, ut Livias consilio
951 II, 121| sepeliri lex vetat, sic decretum a pontificum collegio, non
952 I, 54| iuuaremur in uita, bonum esse decreuerint, hic nisi quod honestum
953 III, 174| est senatus secutus, cum decrevisset C. Claudio consule de Cn.
954 II, 120| in mare proiectus esset, decrevit P. Mucius familiam puram,
955 II, 120| Corneliis igni voluit cremari. Dedarat enim Ennius de Africano: '
956 II, 105| in> vita cruciatu atque dedecore, verum etiam sepultura et
957 I, 60| uoluptatemque sicut labem aliquam dedecoris oppresserit, omnemque mortis
958 II, 68| qua mori et cui nos totos dedere et in qua nostra omnia ponere
959 II, 71| lex, quam di humano generi dederunt, recte est laudata: est
960 II, 121| causa fuit <ut> aedis haec dedicare<tur>. Sed quom multa in eo loco
961 I, 3| Quirinum uocari templumque sibi dedicari in eo loco iusserit, et
962 II, 91| humanae, quarum ommum Romae dedicata publice templa sunt, ut
963 I, 13| uisus es ita te ad dicendum dedisse, ut ius ciuile contemneres. ~
964 I, 12| si te ad ius respondendum dedisses; quam ob rem, cum placebit,
965 III, 133| quidem tam praeclarum mihi dedisti iudicii tui testimonium.
966 II, 116| scriptum caute, ut centum nummi deducerentur: inventa est ratio cur pecunia
967 I, 41| conloquetur, iuuabit, in uiam deducet. Is uero qui nihil alterius
968 II, 113| partitio, ut si in testamento deducta scripta non sit, ipsique
969 II, 109| genus me disputatio nostra deduxerit, tractabo quoad potero eius
970 I, 54| paene conuellit hortulis, deduxitque in Academiam perpauculis
971 III, 161| etiam iudices omnes potest defatigare. ~XIII Marcus: Omitte ista
972 III, 160| consilii, quodque is creverit defendant omnes, et si ordines reliqui
973 II, 76| supplicio inprobos adficiunt, defendunt ac tuentur bonos. ~Quintus:
974 I, 40| causam aliquam fingeret, defensionemque facinoris a naturae iure
975 III, 136| iustissimos et sapientissimos deferebatur — idque et in re publica
976 II, 84| haruspices si senatus iussit deferunto, Etruriaque principes disciplinam
977 II, 71| rationis eius qua iura nobis definienda sint. ~Quintus: Sane quidem
978 III, 175| iusserit, caelique partes sibi definitas esse traditas, e quibus
979 I, 61| moenibus popularem alicuius definiti loci, sed ciuem totius mundi
980 I, 18| recte, si modo, ut idem definiunt, lex est ratio summa, insita
981 I, 51| aliquid offensionis, animi deformitas non habebit? Cuius turpitudo
982 III, 151| XII tabulis insignis ad deformitatem puer, brevi tempore nescio ~
983 III, 146| huic rationi studioque non defuit. Post a Theophrasto Phalereus
984 II, 127| inquit 'aut columnam violarit deiecerit fregerit'. Sed post aliquanto
985 II, 80| dixisti, vel hoc ipsum de deis exordium. Unum illud mihi
986 II, 84| iniusta nefasta vitiosa dira deixerit, inrita infectaque sunto,
987 III, 168| avo, cum res esset ad se delata, M. Scaurus consul: 'Utinam'
988 II, 127| amplius quam 'ne quis ea deleat neve alienum inferat', poenaque
989 I, 31| enim et suauitatis <specie> delectans, sic ab errore mentis tamquam
990 II, 67| exquisitisque antiquorum artibus delectant, quam recordatione summorum
991 I, 5| studiis qui [tuis] litteris delectantur, sed etiam patriae debere
992 I, 42| et si omnes Athenienses delectarentur tyrannicis legibus, num
993 II, 65| dixi, te tam valde hoc loco delectari. Nunc contra miror te cum
994 II, 66| nimirum me alia quoque causa delectat, quae te non attingit Tite. ~
995 I, 14| requiescemus, nec profecto nobis delectatio deerit, aliud ex alio quaerentibus. ~
996 I, 5| quaeque> referantur, in hoc ad delectationem pleraque; quamquam et apud
997 II, 65| quae ad requietem animi delectationemque quaeruntur, natura dominatur.
998 II, 77| quidem illi non studii et delectationis sed rei publicae causa leges
999 II, 66| plus hic locus fortasse delectet, si quidem etiam ille sapientissimus
1000 I, 19| illi aequitatis, sic nos delectus uim in lege ponimus, et
|