64-casto | castu-delec | deli-femin | fera-invic | invid-nosce | nosse-prodi | produ-simul | sinem-ventu | verbe-zenon
Liber, Caput
2504 II, 93| quisquam extra conlegium nosset. ~
2505 II, 86| religionum a legibus Numae nostrisque moribus. ~Marcus: An censes,
2506 II, 117| ignorare, Brutum antem maiorum nostrorum institutum temere neglexisse
2507 I, 44| communis intellegentia nobis notas res eff<e>cit easque in
2508 I, 50| uolunt, nec se> uitio ipso <no>tat<os> putant. ~
2509 III, 136| haec citeriora veniam et notiora nobis: omnes antiquae gentes
2510 I, 24| praeter hominem quod habeat notitiam aliquam dei, ipsisque in
2511 II, 109| nostrum, sed ita locus ut ipse notus sit, ex quo ducatur quaeque
2512 I, 21| nobis, Pomponi, (nam Quinti noui sententiam), deorum immortalium
2513 II, 109| possit moveri, quaecumque nova causa consultatiove acciderit,
2514 III, 144| non multum quod putarem novandum in legibus. ~
2515 III, 169| aut repetimus ereptas aut novas scribimus, non quid hoc
2516 III, 144| a te paulum adlatum est novi. ~Marcus: Rectissime Quinte
2517 II, 129| efferri. Sepulcris autem novis finivit modum; nam super
2518 II, 124| Nam quod 'rogum bustumve novum' vetat 'propius sexaginta
2519 I, 1| sata est enim ingenio. Nullius autem agricolae cultu stirps
2520 I, 42| delectarentur tyrannicis legibus, num idcirco eae leges iustae
2521 II, 92| quod institutum perite a Numa posteriorum pontificum neglegentia
2522 II, 86| constitutio religionum a legibus Numae nostrisque moribus. ~Marcus:
2523 II, 79| cogunt, hunc hominem omnino numerari qui decet? Quomque omnia
2524 I, 7| 7] Nam quid Macrum numerem? Cuius loquacitas habet
2525 I, 11| familiaris tuus in senectute numeros in cantu <remissius> cecinerat
2526 I, 9| rusticandum dati sint, ad eorum numerum adcommodentur quae scribimus.
2527 II, 116| scriptum caute, ut centum nummi deducerentur: inventa est
2528 | Numquid
2529 I, 2| quercus, ex qua olim euolauit nuntia fulua Iouis miranda uisa
2530 I, 26| satellites attribuit ac nuntios, et rerum plurimarum obscuras
2531 I, 47| nostros non parens, non nutrix, non magister, non poeta,
2532 I, 21| sententiam), deorum immortalium <n>ut<u>, ratione, potestate, mente,
2533 II, 119| quasi operimento matris obducitur. Eodemque ritu in eo sepulcro
2534 II, 126| quod quom proxumi fecerant obductaque terra erat, frugibus obserebatur,
2535 III, 166| et fallit imperitos, et obest saepissime rei publicae,
2536 II, 82| vitiorum sacra sollemnia obeunto.' 'Feriis iurgia <a>movento,
2537 II, 110| iuris consulti, sive erroris obiciundi causa, quo plura et difficiliora
2538 III, 162| respondisset, cum esset obiecta magnificentia villae Tusculanae,
2539 I, 61| recur<sur>a, quando, quo modo obitura, quid in iis mortale et
2540 II, 104| est * ac votis sponsio qua obligamur deo. Poena vero violatae
2541 II, 121| potuisse privata religione obligari. ~
2542 III, 137| vero solum ut obtemperent oboediantque magistratibus, sed etiam
2543 III, 138| parento. Magistratus nec oboedientem et <in>noxium] civem multa
2544 III, 135| et hic deo paret, et huic oboediunt maria terraeque, et hominum
2545 I, 26| nuntios, et rerum plurimarum obscuras nec satis <expressas> intellegentias
2546 II, 69| patriciam venerit, amittit nomen obscurius, Liremque multo gelidiorem
2547 I, 43| Neque solum in homines obsequia, sed etiam in deos caerimoniae
2548 I, 60| tisque uirtutibus a corporis obsequio indulgentiaque discesserit,
2549 II, 126| obductaque terra erat, frugibus obserebatur, ut sinus et gremium quasi
2550 I, 5| alias in historia leges obseruandas putare, alias in poemate. ~
2551 III, 178| sed etiam facta hominum observabant ad legesque revocabant. ~
2552 II, 87| animus corpori praestet, observeturque ut casto corpore adeatur,
2553 III, 151| arma civium et occupatis et obsessis urbis locis procreatum videmus.
2554 III, 166| populo negatur. Primum enim obsistitur cum agitur severe, deinde
2555 II, 84| procuranto, idemque fulgura atque obstita pianto.' 'Nocturna mulierum
2556 III, 164| in civitatem, neque solum obsunt quod ipsi corrumpuntur,
2557 II, 118| modum os resectum terra obtegatur, quaeque in porca contracta
2558 III, 137| imperandi, sed etiam civibus obtemperandi modus. Nam et qui bene imperat,
2559 II, 84| auspicium praemonento ollique obtemperanto. Divorumque iras providento
2560 III, 135| vita iussis supremae legis obtemperat. ~II
2561 I, 42| nusquam. Quodsi iustitia est obtemperatio scriptis legibus institutisque
2562 III, 137| parendum. Nec vero solum ut obtemperent oboediantque magistratibus,
2563 I, 59| quantaque instrumenta habeat ad obtinendam adipiscendamque sapientiam,
2564 I, 5| Atticvs: Teneo quam optabam occasionem neque omittam. ~Marcvs:
2565 II, 74| scribuntur aut oriatur aut occidat. Marcus: Ergo ut illa divina
2566 I, 42| indicta causa inpune posset occidere. Est enim unum ius quo deuincta
2567 II, 111| familias sacrorum memoria occideret, iis essent ea adiuncta
2568 I, 34| ea>, iam amicitiae nomen occiderit, cuius est ea uis ut simul
2569 III, 166| sentiret, tabella vitiosum occultaret suffragium. Itaque isti
2570 I, 8| tempus et liberum. Neque enim occupata opera neque inpedito animo
2571 III, 151| volumus, inter arma civium et occupatis et obsessis urbis locis
2572 I, 27| 27] Nam et oculi nimis argute quem ad modum
2573 II, 102| exultet <cavea> * cervices oculosque pariter cum modorum flexionibus
2574 II, 119| Sylla victor, acerbiore odio incitatus, quam si tam sapiens
2575 II, 106| est: vidimus eos, qui nisi odissent patriam numquam inimici
2576 I, 32| ingratos non aspernatur, non odit? Quibus ex rebus cum omne
2577 III, 141| discordiaeve civium escunt, oenus ne amplius sex menses, si
2578 II, 106| corporis aut luctu animi aut offensione iudicii hominum miserias
2579 I, 51| perinsignes, habebunt aliquid offensionis, animi deformitas non habebit?
2580 III, 171| civi ostendatur ultroque offeratur, ut in eo sit ipso libertas <
2581 I, 36| illorum, sed eorum qui quasi officinas instruxerunt sapientiae,
2582 I, 48| liberalis benignusue dicitur, officium non, fructum sequatur. Ergo
2583 I, 2| tuae sempiternam in arce oleam tenere potuerunt, aut quam
2584 III, 140| habento, nemini parento. Ollis salus populi suprema lex
2585 III, 139| annonae ludorumque sollemnium, ollisque ad honoris amplioris gradum
2586 III, 143| nisi per maximum comitiatum ollosque quos censores in partibus
2587 III, 161| defatigare. ~XIII Marcus: Omitte ista Attice! Non enim de
2588 II, 83| feturaeque servanto, idque ne omitti possit, ad eam rem rationem
2589 II, 91| consecrantur humanae, quarum ommum Romae dedicata publice templa
2590 II, 123| servilis unctura tollitor omnisque circumpotatio.' Quae et
2591 I, 15| procerissimas populos in uiridi opacaque ripa inambulantes, tum autem
2592 I, 8| liberum. Neque enim occupata opera neque inpedito animo res
2593 I, 10| uberioribus atque maioribus operae quantum uellem dare. ~
2594 II, 119| ita locatum ac situm quasi operimento matris obducitur. Eodemque
2595 II, 69| effecto, tamquam id habuerit operis ac muneris, ut hanc nobis
2596 II, 89| voluerunt. Adfert enim haec opinio religionem utilem civitatibus,
2597 II, 91| nomina, Salutis, Honoris, Opis, Victoriae, quoniamque exspectatione
2598 I, 61| prenderit, seseque non <oppidi> circumdatum moenibus popularem
2599 I, 27| omnino non habent. Omitto opportunitates habilitatesque reliqui corporis,
2600 III, 171| 39] Quae si opposita sunt ambitiosis, ut sunt
2601 III, 148| Lacedaemone sine causa a Theopompo oppositi regibus, nec apud nos consulibus
2602 I, 60| labem aliquam dedecoris oppresserit, omnemque mortis dolorisque
2603 III, 166| numquam desideravit, idem oppressus dominatu ac potentia principum
2604 III, 168| doluitque quoad vixit se ut opprimeret C. Popillium nocuisse rei
2605 III, 166| agitur severe, deinde vi opprimi in bona causa est melius
2606 I, 5| fabulae. ~Atticvs: Teneo quam optabam occasionem neque omittam. ~
2607 III, 136| liberis populis, quaeque de optima re publica sentiremus, in
2608 III, 169| populare placuit, eamque optimam rem publicam esse dico,
2609 I, 16| tributum, quantam uim rerum optimarum mens humana contineat, cuius
2610 III, 169| constituerat, quae sit in potestate optimorum. ~
2611 II, 95| inter Marcellum et Appium optimos augures magna dissensio —
2612 II, 86| optumam, non necesse esse optumae rei publicae leges dare
2613 III, 142| cosciscentur, suffragia optumatibus nota, plebi libera sunto.' ~
2614 III, 157| Nostra autem causa quae, optume et dulcissume frater, incidit
2615 II, 83| Interpretes autem Iovis optumi maxumi, publici augures,
2616 I, 7| adsequi posset, aliquantum ab optumo tamen abesset. Quare tuum
2617 II, 103| potissimum religiones tenerent, oraclum editum est 'eas quae essent
2618 II, 132| Platonem idem fecisse, omnemque orationem eius de legibus peroratam
2619 I, 7| librariolis Latinis: in orationibus autem multa s<ane a>pt<a
2620 III, 143| esto. Loco senator et modo orato, causas populi teneto.' ~'
2621 I, 7| superauit. Is tamen neque orator in numero uestro umquam
2622 I, 5| quidem uideri solet, unum hoc oratorium maxime. ~
2623 III, 141| sanctique sunto; neve plebem orbam tribunis relinquunto.' ~
2624 I, 21| <c>o<m>probas, ab eo nobis causa ordienda est potissimum. ~Atticvs:
2625 II, 111| omnes heredes: id quoque ordine, est enim ad id quod propositum
2626 III, 176| Discriptus enim populus censu ordinibus aetatibus plus adhibet ad
2627 I, 6| ad eum qui tibi semper in ore est Catonem, aut ad Pisonem
2628 II, 74| quibus scita scribuntur aut oriatur aut occidat. Marcus: Ergo
2629 I, 26| tum speciem ita formauit oris, ut in ea penitus reconditos
2630 I, 3| a tua illa antiqua domo Orithyiam Aquilo sustulerit; sic enim
2631 II, 123| significatio est laudis ornamenta ad mortuos pertinere, quod
2632 I, 5| te est, per te eundem sit ornata. Abest enim historia litteris
2633 I, 35| deorum nos esse instructos et ornatos, secundo autem loco unam
2634 II, 70| sicut in Aratio carmine orsi sumus. ~Quintus: Quorsum
2635 I, 9| pendere soleo, cum semel quid orsus, [si] traducor alio, neque
2636 II, 66| germana patria. Hic enim orti stirpe antiquissima sumus,
2637 II, 68| susceptus est, ita<que> quom ortu Tusculanus esset, civitate
2638 II, 123| Homini' inquit 'mortuo ne ossa legito quoi pos funus faciat.'
2639 III, 171| cuique et gravissimo civi ostendatur ultroque offeratur, ut in
2640 I, 9| institui potest nisi praeparato otio, nec exiguo tempore absolui,
2641 III, 146| ex umbraculis eruditorum otioque non modo in solem atque
2642 I, 10| cessationem liberam atque otiosam. ~Marcvs: Ego uero aetatis
2643 II, 84| capital esto.' 'Foederum pacis belli indotiarum ratorum
2644 II, 100| videamur — in media Graecia Pagondas Thebanus lege perpetua sustulit.
2645 I, 6| horridas, sine nitore ac palaestra, sed tamen admonere reliquos
2646 II, 69| conplectitur quod satis sit modicae palaestrae loci. Quo effecto, tamquam
2647 III, 165| lege aut rogatione clam an palam ferri melius esset. ~Quintus:
2648 II, 91| decet. Araque vetusta in Palatio Febris et altera Esquiliis
2649 I, 2| Deli se proceram et teneram palmam uidisse dixit, hodie monstrant
2650 III, 146| homine et in primis erudito Panaetio. Nam veteres verbo tenus
2651 III, 141| iusta iuste gerunto, sociis parcunto, se et suos continento,
2652 III, 148| reliqui magistratus omnes pareant, excepto tribuno, qui post
2653 I, 36| sed auctoritati aliorum pareas! ~
2654 III, 160| praesertim si proximae legi parebitur; nam proximum est: 'Is ordo
2655 III, 151| Marcus: At vero Tite si parebunt his legibus, nihil erit
2656 I, 35| hominum inter ipsos uiuendi parem communemque rationem, deinde
2657 III, 137| brevi tempore sibi esse parendum. Nec vero solum ut obtemperent
2658 II, 117| sequebatur. Hostia autem maxima parentare pietatis esse adiunctum
2659 II, 117| anni mensis erat, mortuis parentari voluerunt; quod tamen D.
2660 II, 123| ei qui peperisset et eius parenti sine fraude esse lex impositam
2661 III, 148| etiam privatis consuli non parentibus. ~
2662 III, 147| magistratum cui reliqui parerent. Quod exactis regibus intellego
2663 I, 55| ceteras res omnis plane pares, ac ne minimum quidem utrum
2664 II, 89| templa Graeciae dicitur, quod parietibus includerent deos, quibus
2665 II, 85| commendatum qui clepsit rapsitve, parricida esto.' 'Periurii poena divina
2666 II, 123| pertinere, quod coronam virtute partam et ei qui peperisset et
2667 II, 114| aliquis exegisset pro sua parte id quod ab eo quoi ipse
2668 III, 143| ollosque quos censores in partibus populi locassint ne ferunto.' ~'
2669 I, 33| Marcvs: Sequitur igitur ad participandum alium <cum> alio communicandumque
2670 III, 139| vectigalia tuento, populique partis in tribus discribunto, exin
2671 III, 138| Minoris magistratus partiti iuris ploeres in ploera
2672 II, 113| docent Scaevolae, quom est partitio, ut si in testamento deducta
2673 II, 116| accessit ex iure civili? Partitionis caput scriptum caute, ut
2674 III, 139| pecunias aevitatis ordinis partiunto, equitum peditumque prolem
2675 I, 8| sed est quaedam inter nos parua dissensio. ~Atticvs: Quae
2676 I, 54| putarit bonum. ~Atticvs: Paruam uero controuersiam dicis,
2677 II, 89| placet coli, si huic legi paruerint ipsi patres. Delubra esse
2678 III, 136| antiquae gentes regibus quondam paruerunt. Quod genus imperii primum
2679 I, 14| sed eos magna professos in paruis esse uersatos. Quid enim
2680 I, 17| ciuile quod dicimus, in paruum quendam et angustum locum
2681 II, 66| viveret et antiquo more parva esset villa, ut illa Curiana
2682 II, 72| usitati trahat. ~Marcus: A parvis enim Quinte didicimus, '
2683 II, 105| perditis violari ab impiis passi non sumus eamque ex nostra
2684 I, 54| in Academiam perpauculis passibus. ~Marcvs: Vir iste fuit
2685 I, 26| animantes abiecisset ad pastum, solum hominem erexit et
2686 I, 28| constitutum esse ius. Id iam patebit, si hominum inter ipsos
2687 I, 16| disputandi <p>o<t>est magis patefieri, quid sit homini a natura
2688 II, 89| quibus omnia deberent esse patentia ac libera, quorumque hic
2689 II, 88| futurum sit, quam non omnibus patere ad se placandum et colendum
2690 II, 92| feminarum omnem castitatem pati. ~
2691 I, 28| iure ciuili, sed facile patiar te hunc diem uel totum in
2692 I, 9| incurrunt, quae ego perire non patior, ut si qui dies ad rusticandum
2693 III, 143| magistratibus privatisque patiunto.' ~'Privilegia ne inroganto.
2694 II, 82| easque in famulis operibus patratis habento, idque ut ita cadat
2695 II, 110| inquit Publi filius 'ex patre audivi, pontificem bonum
2696 III, 142| coerandi dato. ~'Cum populo patribusque agendi ius esto consuli
2697 II, 69| Lirem, et quasi in familiam patriciam venerit, amittit nomen obscurius,
2698 II, 120| posset accidere, primus e patriciis Corneliis igni voluit cremari.
2699 I, 10| recusarem, quominus more patrio sedens in solio consulentibus
2700 III, 141| populi nec erunt, auspicia patrum sunto, ollique ec se produnto
2701 II, 121| sit in legibus. ~Marcus: Pauca sane Tite, et ut arbitror
2702 II, 103| sustulimus nisi eam quam ad paucos dies propriam Idaeae Matris
2703 I, 39| umquam nosse uoluerunt, paulisper facessant rogemus. Perturbatricem
2704 II, 65| magnificasque villas et pavimenta marmorea et laqueata tecta
2705 III, 172| ambitione saepissime —, nisi aut peccante senatu nullo magistratu
2706 III, 163| Nec enim tantum mali est peccare principes, quamquam est
2707 III, 155| consulum quos enumerare nolo peccata collegeris. Ego enim fateor
2708 II, 72| recte facta vocandi et a peccatis avocandi, quae vis non modo
2709 III, 164| corrumpunt, plusque exemplo quam peccato nocent. Atque haec lex,
2710 II, 92| libamenta serventur fetusque pecorum quae dicta in lege sunt,
2711 I, 49| amicus per se amatur toto pectore, ut dicitur? Qui etiam deserendus
2712 I, 25| profunduntur, sed etiam pecudes, qu<om> perspicuum sit <
2713 I, 52| quam uirtutem necesse est: pecuniamne igitur an honores an formam
2714 III, 139| tribus discribunto, exin pecunias aevitatis ordinis partiunto,
2715 III, 139| aevitates suboles familias pecuniasque censento, urbis templa vias
2716 III, 178| 46] Sequitur de captis pecuniis et de ambitu. <Leges> quae
2717 II, 69| multa accesserim, ut vix pede temptare id possim, quod
2718 III, 139| ordinis partiunto, equitum peditumque prolem discribunto, caelibes
2719 II, 99| divinaque videntur Athenae tuae peperisse atque in vitam hominum attulisse,
2720 II, 123| virtute partam et ei qui peperisset et eius parenti sine fraude
2721 I, 56| placere terminos quos Socrates pepigerit, iisque parere. ~Qvintvs:
2722 III, 158| furentis inflammata invidia pepulisset, tribuniciaque vis in me
2723 I, 60| Nam quom animus cognitis percep tisque uirtutibus a corporis
2724 III, 156| evertit. Quid enim illum aliud perculit, nisi quod potestatem intercedenti
2725 III, 153| quom homines scelerati ac perditi non modo ulla in domo, sed
2726 II, 105| ereptis nostris rebus ac perditis violari ab impiis passi
2727 II, 105| 42] Omnia tum perditorum civium scelere discessu
2728 I, 25| nisi perfecta et ad summum perducta natura: est igitur homini
2729 III, 168| ipse Cassius exceperat, perduellionis. Dedit huic quoque iudicio
2730 II, 123| faciat.' Excipit bellicam peregrinamque mortem. Haec praeterea sunt
2731 II, 100| Sabatius et quidam alii dei peregrini iudicati e civitate eiciantur.
2732 II, 80| sententias interpretari perfacile est, quod quidem ego facerem,
2733 II, 117| sane, cuius fuit Accius perfamiliaris; sed mensem credo extremum
2734 II, 81| Leges autem a me edentur non perfectae — nam esset infinitum —,
2735 II, 92| conpositio anni conferre debet ad perfectionem operum rusticorum. Quod <
2736 I, 56| quidem id quod suscepimus perfecturi sumus. ~
2737 I, 54| prudens, et in suo genere perfectus mihique, ut scis, familiaris,
2738 I, 27| ipsa per se rationem et perficit. ~
2739 I, 56| modica et apta uirtu<ti> perfrui; atqui naturam sequi et
2740 II, 132| sed perge cetera. ~Marcus: Pergam equidem, et quoniam libitum
2741 I, 32| efficit. Quae si adprobatis, pergam<us> ad reliqua; sin quid requiritis,
2742 III, 158| adsentior. Tu tamen ad reliqua pergas velim. ~Marcus: Perseveras
2743 III, 174| dimittere. Quod qui <agere> perget cum agi nihil potest, vim
2744 I, 14| illa spatia nostra sedesque pergimus? Vbi, cum satis erit ambulatum,
2745 I, 37| sanandos<que> populos omnis nostra pergit oratio. Quocirca uereor
2746 III, 155| cogitat, populi impetus periculi rationem sui non habet. ~
2747 III, 156| caret, plebes de suo iure periculosas contentione nullas facit. ~
2748 I, 51| corporis prauitates, si erunt perinsignes, habebunt aliquid offensionis,
2749 I, 9| tempora incurrunt, quae ego perire non patior, ut si qui dies
2750 II, 109| pertinent. ~Marcus: Vero, et a peritissimis sunt istis de rebus et responsa
2751 II, 129| maximus tuendaeque civitatis peritissimus. Is igitur sumptum minuit
2752 II, 85| rapsitve, parricida esto.' 'Periurii poena divina exitium, humana
2753 II, 104| dotis credidisse. Iam de periuriis, de incesto nihil sane hoc
2754 III, 158| in tua vetere sententia permanes. ~Atticus: Nec mehercule
2755 II, 126| more a Cecrope ut aiunt permansit hoc ius terra humandi, quod
2756 III, 163| malum, quantum illud quod permulti imitatores principum existunt.
2757 II, 96| efficitur et cogitur. Iam vero permultorum exemplorum et nostra est
2758 II, 102| longe providens quam sensim pernicies inlapsa civium [in] animos,
2759 II, 74| intellegi par est, eos qui perniciosa et iniusta populis iussa
2760 III, 158| autem civis fuit, causam nec perniciosam et ita popularem ut non
2761 I, 44| non sanciunt ut quae mala perniciosaque sunt, habeantur pro bonis
2762 III, 164| mutari civitatum puto. Quo perniciosius de re publica merentur vitiosi
2763 III, 156| in omni memoria reperies perniciosos tribunos, leves etiam, non
2764 II, 76| cuicuimodi fuerit illa, etiam si perniciosum aliquid populus acceperit.
2765 II, 132| orationem eius de legibus peroratam esse uno aestivo die. Sic
2766 I, 52| ualetudinem? Quae et quom adsunt perparua sunt, et quam diu adfutura
2767 II, 110| tanta facimus, cum cetera perparva sint, de sacris autem, qui
2768 I, 54| deduxitque in Academiam perpauculis passibus. ~Marcvs: Vir iste
2769 I, 42| sunt, negleget leges easque perrumpet, si poterit, is qui sibi
2770 II, 89| censeo, nec sequor magos Persarum quibus auctoribus Xerses
2771 III, 142| par maiorve prohibessit, perscripta servanto.' ~'Is ordo vitio
2772 III, 150| hereditates aut syngraphas suas persecuntur. In hominibus est hoc fortasse
2773 III, 158| reliqua pergas velim. ~Marcus: Perseveras tu quidem et in tua vetere
2774 I, 28| societatem coniunctionemque perspexeris. ~
2775 I, 51| ex ipsis uitiis facillime perspici potest. Quid enim foedius
2776 I, 62| sint, quae inesse in homine perspiciantur ab iis qui se ipsi uelint
2777 II, 114| referat, per se ipse facile perspiciat. Veluti si minus quis cepisset
2778 III, 155| tribunatus praeclare Quinte perspicis, sed est iniqua in omni
2779 I, 34| 34] . . . Ex quo perspicitur, quom hanc beniuolentiam
2780 I, 62| salutis et laudis apte ad persuadendum edat suis ciuibus, qua hortari
2781 II, 78| igitur hoc iam a principio persuasum civibus, dominos esse omnium
2782 II, 109| pontificium ius et ad civile pertinent. ~Marcus: Vero, et a peritissimis
2783 II, 96| agendi consilium saepissime pertineret. ~
2784 III, 153| in tenebris rei publicae perturbandas putaverunt. Quod nobis quidem
2785 I, 47| 47] Sed perturbat nos opinionum uarietas hominumque
2786 I, 39| paulisper facessant rogemus. Perturbatricem autem harum omnium rerum
2787 III, 152| omnem rei publicae statum perturbavit? Quid iam de Saturnino,
2788 I, 32| similiter omnium mentes peruagantur, nec si opiniones aliae
2789 I, 30| naturam nactus ad uirtutem peruenire non possit. ~
2790 II, 100| in his colendis nocturnas pervigilationes sic Aristophanes facetissumus
2791 III, 157| Neque nobis cum illa tum peste certamen fuit, sed cum gravissimo
2792 III, 151| sentias. Nam mihi quidem pestifera videtur, quippe quae in
2793 II, 76| multa perniciose, multa pestifere sciscuntur in populis, quae
2794 III, 143| capiunto neve danto neve petenda neve gerenda neve gesta
2795 III, 180| dictum est leges a librariis peti, sic animadverto <ple>rosque
2796 III, 178| nostri volunt: a librariis petimus, publicis litteris consignatam
2797 II, 107| plus poenarum habeo quam petivi. Tantum ponam brevi, duplicem
2798 I, 50| Infamiaene metu non esse petulantes, an legum et iudiciorum?
2799 II, 94| conlegi, ut Livias consilio Philippi consulis et auguris? Nihil
2800 III, 158| consolarenturque nos non tam philosophi qui Athenis fuerunt — qui
2801 I, 53| uenisset <esset>que Athenis, philosophos, qui tum erant, in locum
2802 II, 96| tempus retinuissent, ut Phrygum, Lycaonum, Cilicum maximeque
2803 II, 84| idemque fulgura atque obstita pianto.' 'Nocturna mulierum sacrificia
2804 II, 108| dona aves et formae ab uno pictore uno absolutae die, itemque
2805 I, 63| uero facis et merito et pie, fuitque id, ut dicis, in
2806 II, 78| admittat, qua mente, qua pietate colat religiones, intueri,
2807 II, 117| Hostia autem maxima parentare pietatis esse adiunctum putabat. ~
2808 II, 78| colat religiones, intueri, piorumque et impiorum habere rationem . . . <
2809 II, 96| Lycaonum, Cilicum maximeque Pisidarum, nisi vetustas ea certa
2810 I, 6| ore est Catonem, aut ad Pisonem aut ad Fannium aut ad Vennonium
2811 II, 129| 66] Quocirca Pittacus omnino accedere quemquam
2812 II, 93| praetermittit. Nam sunt ad placandos deos alii constituti, qui
2813 II, 88| non omnibus patere ad se placandum et colendum viam. Quod autem
2814 I, 12| dedisses; quam ob rem, cum placebit, experiendum tibi id censeo. ~
2815 II, 108| exempli dona sunto.' Haec illi placent. Sed ego cetera non tam
2816 I, 56| dicimus? ~Marcvs: Requiri placere terminos quos Socrates pepigerit,
2817 III, 147| Quaesitum igitur ab illis est, placeretne unum in civitate esse magistratum
2818 III, 147| exactis regibus intellego placuisse nostris maioribus. Sed quoniam
2819 I, 21| quod est aliud uerbum quo planius significem quod uolo) naturam
2820 II, 70| putes Attici nostri Amalthio platanisque illis quicquam esse praeclarius.
2821 III, 156| maiorum in illo vide: concessa plebei a patribus ista potestate
2822 I, 57| nostras duodecim tabulas nec plebiscita desidero, sed te existimo
2823 III, 178| ut in suo vitio quisque plectatur, vis capite, avaritia multa,
2824 II, 104| sceleratorum utar exemplis, quorum plenae tragoediae? Quae ante oculos
2825 I, 52| omnia, controuersam rem et plenam dissensionis inter doctissimos
2826 I, 22| multiplex, acutum, memor, plenum rationis et consilii, quem
2827 I, 25| qu<om> perspicuum sit <plerasque> esse ad usum hominum, partim
2828 I, 17| ergo a praetoris edicto, ut plerique nunc, neque a duodecim tabulis,
2829 III, 180| librariis peti, sic animadverto <ple>rosque in magistratibus ignoratione
2830 I, 19| dicitur, ut mihi quidem plerumque uideri solet, a lege ducendum
2831 III, 138| partiti iuris ploeres in ploera sunto. Militiae quibus iussi
2832 III, 138| magistratus partiti iuris ploeres in ploera sunto. Militiae
2833 I, 26| attribuit ac nuntios, et rerum plurimarum obscuras nec satis <expressas>
2834 II, 66| Marcus: Ego veto, cum licet pluris dies abesse, praesertim
2835 III, 164| sed etiam quod corrumpunt, plusque exemplo quam peccato nocent.
2836 II, 116| non <adligata sacris.> [*Plutarch. quaest. Rom. 34]: . . . ~
2837 III, 155| vel consulatus vitupe[rari po]test, si consulum quos enumerare
2838 I, 5| obseruandas putare, alias in poemate. ~Marcvs: Quippe cum in
2839 II, 107| Tantum ponam brevi, duplicem poenam esse divinam, quod constat
2840 II, 127| deleat neve alienum inferat', poenaque est, 'si quis bustum' —
2841 II, 107| longius, eoque minus quo plus poenarum habeo quam petivi. Tantum
2842 I, 40| nulla expiatio est. Itaque poenas luunt, non tam iudiciis —
2843 II, 131| tranquillitate bonorum, poenis impiorum. ~
2844 I, 38| cum Speusippo, Xenocrate, Polemone manserunt, siue Aristotelem
2845 II, 122| ne facito. Rogum ascea ne polito.' Nostis quae sequuntur.
2846 II, 74| quom contra fecerint quam polliciti professique sint, quidvis
2847 I, 53| simul operam suam illis esse pollicitum, si posset inter eos aliquid
2848 II, 82| Aesculapium, Castorem, Pollucem, Quirinum, ast olla propter
2849 II, 105| discessu meo religionum iura polluta sunt, vexati nostri Lares
2850 II, 96| vera cecidisse. Neque enim Polyidi neque Melampodis neque Mopsi
2851 I, 8| autem hominis amicissimi Cn. Pompeii laudes inlustrabit, incurret
2852 III, 158| in <im>proba maluerunt. Pompeium vero quod una ista in re
2853 III, 154| auxilii ferendi reliquerit, Pompeiumque nostrum <in> ceteris rebus
2854 II, 107| habeo quam petivi. Tantum ponam brevi, duplicem poenam esse
2855 I, 37| diligenter explorata principia ponantur, nec tamen <spero fore>
2856 II, 106| iudicii hominum miserias ponderamus, quae fateor humana esse
2857 I, 39| uoluptatibus et doloribus ponderantes, etiam si uera dic<a>nt —
2858 II, 68| dedere et in qua nostra omnia ponere et quasi consecrare debemus.
2859 I, 38| cetera in summa aequalitate ponerent: iis omnibus haec quae dixi
2860 I, 19| nos delectus uim in lege ponimus, et proprium tamen utrumque
2861 II, 73| omnis hostium copias in ponte unus adsisteret, a tergoque
2862 II, 73| unus adsisteret, a tergoque pontem interscindi iuberet, idcirco
2863 III, 170| ne roget, ne appellet. Pontes etiam lex Maria fecit angustos. ~
2864 III, 146| disputando locum, Heraclidesque Ponticus profectus ab eodem Platone.
2865 II, 116| hic quidem ipse Mucius, pontifex idem, ut minus capiat quam
2866 II, 120| contexerat, eumque morem ius pontificale confirmat. Nam prius quam
2867 II, 115| Scaevolae et Ti. Coruncanio pontificibus maximis itemque ceteris,
2868 II, 121| Atticus: Video quae sint in pontificio iure, sed quaero ecquidnam
2869 I, 44| inchoauit, honesta in uirtute ponuntur, in uitiis turpia. ~
2870 II, 118| nostros A. Torquatus in gente Popillia iudicavit. Nec vero tam
2871 III, 168| vixit se ut opprimeret C. Popillium nocuisse rei publicae. Et
2872 II, 121| virtutis causa tributum est, ut Poplicolae, ut Tuberto, quod eorum
2873 II, 72| tactus est. Sed antequam ad populares leges venias, vim istius
2874 I, 19| nostra uersatur oratio, populariter interdum loqui necesse erit,
2875 III, 139| aerarium vectigalia tuento, populique partis in tribus discribunto,
2876 II, 83| incognita, quae eorum senatus populusque asciverit. Interpretes autem
2877 II, 118| terra obtegatur, quaeque in porca contracta iura sint, quo
2878 II, 120| supra terram non extaret; porcam heredi esse contrac<tam>,
2879 II, 120| habendas triduum ferias et porco femina piaculum faci<undum>.
2880 II, 120| est quam iusta facta et porcus caesus est. Et quod nunc
2881 II, 121| sepulcrum. Nostis extra portam Collinam aedem Honoris.
2882 II, 84| disceptanto.' 'Prodigia portenta ad Etruscos <et> haruspices
2883 II, 123| mortuo ne ossa legito quoi pos funus faciat.' Excipit bellicam
2884 I, 55| <n>oluerunt, depasci ueterem possessionem Academiae ab hoc acuto homine
2885 II, 111| moritur usu ceperit plurimum possidendo. Quarto qui, si nemo sit
2886 II, 93| privatae satis facere non possint. Continet enim rem publicam,
2887 III, 149| videri necesse erat. Quo posteaquam modica et sapiens temperatio
2888 II, 121| ut Tuberto, quod eorum posteri iure tenuerunt, aut eos
2889 II, 92| institutum perite a Numa posteriorum pontificum neglegentia dissolutum
2890 III, 136| deinde etiam deinceps posteris prodebatur, quo <et> in
2891 I, 18| est quam scientia. Sed hoc posterius: nunc iuris principia uideamus. ~
2892 III, 176| admirandum tantum maioris in posterum providisse. In privatos
2893 II, 67| ubi tu es natus plus amabo posthac locum. ~Marcus: Gaudeo igitur
2894 I, 8| me istum laborem iam diu postulari, Attice. Quem non recusarem,
2895 I, 21| potissimum. ~Atticvs: Do sane, si postulas; etenim propter hunc concentum
2896 I, 10| aliquam nimirum ista oratio postulat, aut eius modi quampiam
2897 I, 56| quominus ea quae natura postulet consequatur . . . quo <par>iter
2898 II, 69| ille noster me audiente posuit in iudicio, quom pro Ampio
2899 III, 166| idem oppressus dominatu ac potentia principum flagitavit. Itaque
2900 III, 166| bonis causis eripienda fuit potentibus, non latebra danda populo,
2901 III, 166| Itaque graviora iudicia de potentissimis hominibus extant vocis quam
2902 I, 5| et ex te persaepe audio. Potes autem tu profecto satis
2903 III, 141| rite possit.' ~'Imperia potestates legationes, cum senatus
2904 III, 180| magistratibus lege constitutis de potestatum iure disputes. ~
2905 II, 91| Vicaepotae potius vincendi atque potiundi, Statae standi, cognominaque
2906 I, 34| interesse quippiam tantulum modo potuerit in <ea>, iam amicitiae nomen
2907 III, 144| publicae, quae effici non potuisset nisi tali discriptione magistratuum.
2908 I, 61| ipse noscet! [quod Apollo praecepit Pythius] Quam contemnet,
2909 I, 58| ipsos nosceremus, cuius praecepti tanta uis et tanta sententia
2910 II, 123| humane excipiat altera lex <praecipit altera lege>: 'At cui auro
2911 II, 69| sedem ad disputandum, statim praecipitat in Lirem, et quasi in familiam
2912 II, 108| menstruum. Color autem albus praecipue decorus deo est, cum in
2913 III, 176| 44] Tum leges praeclarissimae de duodecim tabulis tralatae
2914 III, 157| ut multis <institutis> praeclarissimis adduceretur, ut auctoritati
2915 I, 8| suum: quae ab isto malo praedicari quam, ut aiunt, de Remo
2916 II, 126| laude quom siquid veri erat praedicatum — nam mentiri nefas habebatur —,
2917 II, 93| sollemnibus, ad interpretanda alii praedicta vatium, neque multorum ne
2918 II, 96| cunctaeque gentes, <ex> augurum praedictis multa incredibiliter vera
2919 I, 34| in aliquem pari uirtute praeditum contulerit, tum illud effici (
2920 III, 140| imperio duo sunto, iique <a> praeeundo iudicando consulendo praetores
2921 II, 129| procurationi certum magistratum praefecerat. ~XXVII
2922 II, 123| longae coronae nec acerrae praeferantur.' Illa iam significatio
2923 II, 108| cetera non tam restricte praefinio, vel hominum <di>vitiis
2924 II, 131| quo item funerum sumptus praefinitur ex censibus a minis quinque
2925 I, 14| uero eos, qui ei muneri praefuerunt, uniuersi iuris fuisse expertis
2926 III, 136| quoad ei regalis potestas praefuit —, deinde etiam deinceps
2927 III, 179| gesserint, deque iis censores praeiudicent. Hoc in Graecia fit publice
2928 I, 48| item iustitia nihil expetit praemii, nihil pretii: per se igitur
2929 II, 84| quique popularem, auspicium praemonento ollique obtemperanto. Divorumque
2930 I, 34| maluerit, nulla sit. ~Quae praemuniuntur omnia reliquo sermoni disputationique
2931 I, 28| illa, quorum haec causa praeparantur. ~Marcvs: Sunt haec quidem
2932 I, 9| nec institui potest nisi praeparato otio, nec exiguo tempore
2933 I, 23| discriptioni mentique diuinae et praepotenti deo, ut iam uniuersus <sit>
2934 III, 134| hanc esse vim ut praesit praescribatque recta et utilia et coniuncta
2935 III, 137| continetur. Neque solum iis praescribendus est imperandi, sed etiam
2936 III, 137| ut eos colant diligantque praescribimus, ut Charondas in suis facit
2937 II, 101| ea moderata sint ut lege praescribitur. Adsentior enim Platoni
2938 II, 88| ipse vindex constituitur, praesentis poenae metu religio confirmari
2939 III, 169| tabellariam tuleris, ipse praestabis. Nec enim mihi placet nec
2940 I, 30| contineret. Etenim ratio, qua una praestamus beluis, per quam coniectura
2941 II, 94| 31] Maximum autem et praestantissimum in re publica ius est augurum
2942 II, 79| omnia quae rationem habent praestent iis quae sint rationis expertia,
2943 II, 87| quom multum animus corpori praestet, observeturque ut casto
2944 III, 134| magistratibus leges, ita populo praesunt magistratus, vereque dici
2945 III, 162| diei. Ego autem, etiam si praeterieris, repetam a te istum de educatione
2946 III, 162| Attice, et si quem alium praeteriero. ~'Ceteris specimen esto.'
2947 I, 63| effecit, non possum silentio praeterire. ~Atticvs: Re<cte> uero
2948 III, 155| iniqua in omni re accusanda praetermissis bonis malorum enumeratio
2949 II, 114| eo quoi ipse heres esset praetermissum fuisset, eaque pecunia non
2950 I, 56| nihil, quantum in ipso sit praetermittere, quominus ea quae natura
2951 II, 93| iustae religionis genus praetermittit. Nam sunt ad placandos deos
2952 III, 140| iudicet iudicarive iubeat, praetor esto. Is iuris civilis custos
2953 III, 140| praeeundo iudicando consulendo praetores iudices consules appellamino.
2954 III, 142| agendi ius esto consuli praetori magistro populi equitumque,
2955 I, 17| 17] Atticvs: Non ergo a praetoris edicto, ut plerique nunc,
2956 I, 53| tuum, quom pro consule ex praetura in Graeciam uenisset <esset>
2957 I, 51| uituperandum putes? An corporis prauitates, si erunt perinsignes, habebunt
2958 I, 31| in rectis, sed etiam in prauitatibus insignis est humani generis
2959 II, 73| divina non hanc vim in rectis pravisque sanciendis habere, nec quia
2960 I, 61| et regentem <deum> paene prenderit, seseque non <oppidi> circumdatum
2961 I, 48| nihil expetit praemii, nihil pretii: per se igitur expetitur
2962 II, 91| significantur magis, vel Primigenia a gignendo comes. ~XII
2963 I, 13| subtilius quam ceteri? Nam a primo tempore aetatis iuri studere
2964 III, 146| magis ista manarunt Platone principe. Post Aristoteles inlustravit
2965 III, 160| omnes, et si ordines reliqui principis ordinis consilio rem publicam
2966 I, 27| Nunc quoniam hominem, quod principium reliquarum rerum esse uoluit, <
2967 III, 151| miscuit. Cum adflixisset prineipum gravitatem, numquam tamen
2968 I, 26| cognationis domiciliique pristini conspectum excitauit, tum
2969 II, 93| publice praesint, religioni privatae satis facere non possint.
2970 III, 143| fidem legum custodiunto. Privati ad eos acta referunto, nec
2971 III, 143| doceri a magistratibus privatisque patiunto.' ~'Privilegia
2972 II, 124| sepulcris, quarum altera privatorum aedificiis, altera ipsis
2973 III, 176| posterum providisse. In privatos homines leges ferri noluerunt,
2974 III, 177| rata esse posse neque ulla privilegii. Quocirca nihil nobis opus
2975 III, 176| ferri noluerunt, id est enim privilegium: quo quid est iniustius,
2976 III, 159| multos inutiles comitiatus probabiles inpedirent morae. Saepe
2977 I, 45| quod est uitium, sua natura proba<b>i<tur>; nos ingenia i<udice>m<us>
2978 III, 136| tempore leges ad illum quem probamus civitatis statum. ~
2979 III, 158| ista in re non ita valde probas, vix satis mihi illud videris
2980 III, 144| illis> libris et quam maxime probat temperationem rei publicae,
2981 III, 147| regale civitatis genus, probatum quondam, postea non tam
2982 I, 54| dirimat omnia! ~Marcvs: Probe quidem sentires, si re ac
2983 II, 88| amoveri iubet, significat probitatem gratam esse deo, sumptum
2984 III, 154| quidem re vehementer Sullam probo, qui tribunis plebis sua
2985 III, 139| prohibento, mores populi regunto, probrum in senatu ne relinquonto.
2986 I, 2| Homericus Vlixes Deli se proceram et teneram palmam uidisse
2987 I, 15| disputa<ba>t, sic nos inter has procerissimas populos in uiridi opacaque
2988 II, 69| adduci, hanc quoque quae te procrearit esse patriam tuam. Sed ventum
2989 I, 25| fructum, partim ad uescendum, procreatas. ~
2990 III, 151| et obsessis urbis locis procreatum videmus. Deinde quom esset
2991 II, 67| solo, in quo tu ortus et procreatus es. Movemur enim nescio
2992 | procul
2993 I, 3| post excessum suum Romulus Proculo Iulio dixerit se deum esse
2994 II, 84| Quibus divis creverint, procuranto, idemque fulgura atque obstita
2995 III, 150| reapse sit turpius, quam sine procuratione senator legatus, sine mandatis,
2996 II, 129| mensam aut labellum, et huic procurationi certum magistratum praefecerat. ~
2997 II, 97| religione, de expiationibus et procurationibus satis esse plane in ipsa
2998 II, 110| semper et deinceps familiis prodantur, et ut in lege posui perpetua
2999 III, 136| etiam deinceps posteris prodebatur, quo <et> in iis qui etiam
3000 III, 142| equitumque, eique quem patres prodent consulum rogandorum ergo;
3001 I, 62| ignominia sempiternis monumentis prodere. Quae quom tot res tantaeque
3002 I, 21| primum caput ui<ri> optimi prodidisse, in quo scripsit nihil curare
3003 II, 84| sunto, bella disceptanto.' 'Prodigia portenta ad Etruscos <et>
3004 II, 121| eo loco fuisse memoriae proditum est. Ad eam cum lamina esset
|