64-casto | castu-delec | deli-femin | fera-invic | invid-nosce | nosse-prodi | produ-simul | sinem-ventu | verbe-zenon
Liber, Caput
3005 III, 141| patrum sunto, ollique ec se produnto qui comitiatu creare consules
3006 III, 146| ipsum discrimen aciemque produxit. Nam et mediocriter doctos
3007 III, 146| Heraclidesque Ponticus profectus ab eodem Platone. Theophrastus
3008 III, 153| autem aut vetera aut aliena proferam potius quam et nostra et
3009 II, 74| fecerint quam polliciti professique sint, quidvis potius tulisse
3010 I, 14| soliti sint, sed eos magna professos in paruis esse uersatos.
3011 I, 18| Igitur doctissimis uiris proficisci placuit a lege, haud scio
3012 I, 25| atque bacis terrae fetu profunduntur, sed etiam pecudes, qu<om>
3013 II, 125| requiris. Quos enim ad sumptus progressa iam ista res sit, in C.
3014 I, 42| recta ratio imperandi atque prohibendi. Quam qui ignorat, is est
3015 II, 71| mundum regeret imperandi prohibendique sapientia. Ita principem
3016 I, 19| quod uult aut iubendo <aut prohibendo>, ut uulgus appellare <solet>.
3017 III, 139| discribunto, caelibes esse prohibento, mores populi regunto, probrum
3018 III, 141| tribuni eius sunto, quodque ei prohibessint quodque plebem rogassint,
3019 I, 18| iubet ea quae facienda sunt, prohibetque contraria. Eadem ratio,
3020 III, 152| tribunatus sicis quas ipse se proiecisse in forum dixit, quibus digladiarentur
3021 II, 120| necatus, deinde in mare proiectus esset, decrevit P. Mucius
3022 | proinde
3023 I, 52| oratione <tendis> tecum prolab<ar>. ~Marcvs: Ad finem bonorum,
3024 III, 139| partiunto, equitum peditumque prolem discribunto, caelibes esse
3025 III, 143| auguri publico parento, promulgata proposita in aerario Ü cognita
3026 III, 175| ferre possit. Deinde de promulgatione, de singulis rebus agendis,
3027 II, 79| tum> testibus? Habes legis prooemium; sic enim haec appellat
3028 I, 43| nascuntur ex eo quod natura propensi sumus ad diligendos homines,
3029 I, 28| ego non modo ad illa non properem, quae exspectabam a te de
3030 II, 126| Sequebantur epulae quas inibant propinqui coronati, apud quos de mortui
3031 II, 81| familiaris est, legum leges voce proponam. ~Quintus: Quidnam id est? ~
3032 III, 143| publico parento, promulgata proposita in aerario Ü cognita agunto;
3033 II, 114| 51] His propositis quaestiunculae multae nascuntur,
3034 II, 111| ordine, est enim ad id quod propositum est adcommodatum. Tertio
3035 III, 180| quom de religione leges proposueras, faciendum tibi est ut magistratibus
3036 III, 145| loci de magistratibus sunt propria quaedam, a Theophrasto primum,
3037 II, 103| eam quam ad paucos dies propriam Idaeae Matris excepimus.
3038 III, 133| prius legem ipsam veris et propriis generis sui laudibus? ~Atticus:
3039 I, 25| quae tandem esse potest proprior certiorue cognatio? Itaque
3040 | propterea
3041 I, 32| 32] propterque honestatis et gloriae similitudinem
3042 | prorsum
3043 II, 125| et> cantus ad tibicinem prosequatur, cui nomen neniae, quo vocabulo
3044 II, 105| Quorum scelere religiones tum prostratae adflictaeque sunt, partim
3045 I, 60| contraria (quae uirtus ex prouidendo est appellata prudentia),
3046 I, 22| enim pertinet: animal hoc prouidum, sagax, multiplex, acutum,
3047 I, 37| uereor committere ut non bene prouisa et diligenter explorata
3048 II, 102| vetus illa Graecia, longe providens quam sensim pernicies inlapsa
3049 III, 176| tantum maioris in posterum providisse. In privatos homines leges
3050 III, 151| laboriosius molestiusque provincia. Sed sequitur lex quae sancit
3051 III, 159| populi potestas ad quam provocaretur, auspicia ut multos inutiles
3052 III, 160| civitatis status, praesertim si proximae legi parebitur; nam proximum
3053 II, 90| est, quoniam antiquitas proxume accedit ad deos, a dis quasi
3054 II, 126| terra humandi, quod quom proxumi fecerant obductaque terra
3055 I, 54| ille <quidem> acutus et prudens, et in suo genere perfectus
3056 I, 45| probarentur. Quis igitur prudentem et, ut ita dicam, catum
3057 I, 19| 19] Itaque arbitrantur prudentiam esse legem, cuius ea uis
3058 I, 19| naturae uis, ea mens ratioque prudentis, ea iuris atque iniuriae
3059 I, 57| bonoque dissensio. ~Marcvs: Prudentissime, Quinte, dicis. Nam quae
3060 II, 110| peritissimi! 'Sae<pe>' inquit Publi filius 'ex patre audivi,
3061 I, 37| quod sit, uides: ad res publicas firmandas et ad stabiliend<o>s
3062 II, 121| Statuit enim collegium locum publicum non potuisse privata religione
3063 II, 100| iudicati e civitate eiciantur. Publicus autem sacerdos inprudentiam
3064 II, 132| constituta religione rem publieam contineat maxime. ~Atticus :
3065 II, 128| de mortui laude nisi in publieis sepulturis, nec ab alio
3066 I, 50| me istorum philosophorum pudet, qui <uitii> iudicium uitare <
3067 I, 50| quid de uerecundia, pudore pudicitiaque dicemus? Infamiaene metu
3068 I, 51| arcentur infamiae metu, pudicos dicere, quom ipsa infamia
3069 I, 50| continentia, quid de uerecundia, pudore pudicitiaque dicemus? Infamiaene
3070 III, 151| insignis ad deformitatem puer, brevi tempore nescio ~IX
3071 II, 122| sequuntur. Discebamus enim pueri XII ut carmen necessarium,
3072 I, 7| habitus, et in historia puerile quiddam consectatur, ut
3073 II, 101| corporum certationes cursu et pugillatu et luctatione curriculisque
3074 I, 55| diuitias, ualetudinem, pulchritudinem, commodas res appellet,
3075 III, 158| clarissimi vin qui illa urbe pulsi carere ingrata civitate
3076 II, 105| exaedificatum templum Licentiae, pulsus a delubris is qui illa servarat:
3077 III, 146| non modo in solem atque in pulverem, sed in ipsum discrimen
3078 II, 77| praesertim uno versiculo senatus puncto temporis sublatae sint.
3079 II, 122| tribus reciniis et tunicula purpurea et decem tibicinibus, tollit
3080 II, 117| pietatis esse adiunctum putabat. ~XXII
3081 II, 73| fortitudinis lege atque imperio putabimus, nec si regnante <L.> Tarquinio
3082 I, 47| sensibus, hos natura certos putamus; illa quae aliis sic, aliis
3083 I, 23| consociati homines cum dis putandi sumus. Inter quos porro
3084 I, 5| historia leges obseruandas putare, alias in poemate. ~Marcvs:
3085 III, 144| sane <aut> non multum quod putarem novandum in legibus. ~
3086 I, 4| ego me cupio non mendacem putari, sed tamen nonnulli isti,
3087 I, 54| quod honestum esset <non> putarit bonum. ~Atticvs: Paruam
3088 III, 180| sacrorum alienatione dicendum putasti, quom de religione leges
3089 III, 153| rei publicae perturbandas putaverunt. Quod nobis quidem egregium
3090 II, 77| videlicet hoc quoque legis putavit esse, persuadere aliquid,
3091 II, 89| illud bene dictum est a Pythagora doctissimo viro, tum maxume
3092 I, 33| exitiorum omnium. Vnde enim illa Pythagorea uox, [de amicitia locus]: <
3093 II, 103| consulerent Athenienses Apollinem Pythium, quas potissimum religiones
3094 I, 61| quod Apollo praecepit Pythius] Quam contemnet, quam despiciet,
3095 I, 40| non natura arcere deberet, quaenam sollicitudo uexaret impios
3096 I, 15| inambulantes, tum autem residentes, quaeramus isdem de rebus aliquid uberius
3097 I, 14| delectatio deerit, aliud ex alio quaerentibus. ~Atticvs: Nos uero, et
3098 I, 49| est, iustitiae mercedem quaerere. ~
3099 II, 117| ego rei causam cum mecum quaererem, Brutum reperiebam in hac
3100 I, 40| facinoris a naturae iure aliquo quaereret. Quae si appellare audent
3101 III, 145| quom de optuma re publica quaereretur. Sed huius loci de magistratibus
3102 III, 171| si quando ambitus sileat, quaeri in suifragiis quid optimi
3103 I, 24| Nam cum de natura hominis quaeritur, <haec> disputari sole<n>t — <
3104 II, 103| dixissent saepe esse mutatum, quaesissentque quem morem potissimum sequerentur
3105 II, 116| adligata sacris.> [*Plutarch. quaest. Rom. 34]: . . . ~
3106 II, 100| consulum exercitu adhibito quaestio animadversioque declarat.
3107 II, 114| 51] His propositis quaestiunculae multae nascuntur, quas qui
3108 I, 6| Quam ob rem adgredere, quaesumus, et sume ad hanc rem tempus,
3109 III, 163| replicare memoriam temporum, qualescumquc summi civitatis viri fuerint,
3110 | qualis
3111 I, 56| 56] Qvintvs: Quamnam igitur sententiam dicimus? ~
3112 I, 10| postulat, aut eius modi quampiam cessationem liberam atque
3113 | quamvis
3114 I, 24| conuersionibus<que> caelestibus exstitisse quandam maturitatem serendi generis
3115 II, 79| firmentur iure iurando, quantae saluti sint foederum religiones,
3116 I, 16| homini a natura tributum, quantam uim rerum optimarum mens
3117 I, 59| subornatus in uitam uenerit, quantaque instrumenta habeat ad obtinendam
3118 III, 152| Scipionem consules — quos et quantos viros! — homo omnium infimus
3119 II, 110| coniunctum est? Id autem quantulum est! De sacris credo, de
3120 | Quapropter
3121 I, 17| caueamus in iure, aut quid de quaque consultatione respondeamus.
3122 II, 111| ceperit plurimum possidendo. Quarto qui, si nemo sit qui ullam
3123 II, 79| quem mensum temperatio, quemque ea quae gignuntur nobis
3124 I, 17| quod dicimus, in paruum quendam et angustum locum concludatur.
3125 II, 65| huc venerim, satiari non queo, magnificasque villas et
3126 I, 33| iure> seiunxisset; id enim querebatur caput esse exitiorum omnium.
3127 | quicquid
3128 | quid<quam>
3129 | quid<quid>
3130 II, 74| polliciti professique sint, quidvis potius tulisse quam leges,
3131 II, 74| incolumitatem vitamque hominum quietam et beatam inventas esse
3132 II, 118| quam ceterorum caelestium quieti dies feriae nominarentur,
3133 III, 152| tribunatus reliquit? Etsi quinquennio ante D[ecim]um Brutum et
3134 III, 139| Bini sunto, magistratum quinquennium habento eaque potestas semper
3135 I, 21| hoc nobis, Pomponi, (nam Quinti noui sententiam), deorum
3136 | quocumque
3137 II, 115| iuris scientia pontificium quodam modo tollitis. Nam sacra
3138 III, 138| contractas iudicanto, <quod> quodcumque senatus creverit agunto.' ~
3139 I, 58| sententia est, ut ea non homini quoipiam, sed Delphico deo tribueretur. ~
3140 II, 91| Honoris, Opis, Victoriae, quoniamque exspectatione rerum bonarum
3141 III, 140| esto. Huic potestate pari quotcumque senatus creverit populusve
3142 II, 69| partes latera haec adluit, rapideque dilapsus cito in unum confluit,
3143 II, 106| sit, sed opinionibus vulgi rapimur in errorem, nec vera cernimus.
3144 II, 85| commendatum qui clepsit rapsitve, parricida esto.' 'Periurii
3145 III, 155| modo vel consulatus vitupe[rari po]test, si consulum quos
3146 II, 66| salubritatem hanc sequor; raro autem licet. Sed nimirum
3147 III, 179| voluntarii. Quocirca melius rationes referri causamque exponi
3148 I, 19| enim naturae uis, ea mens ratioque prudentis, ea iuris atque
3149 II, 84| caelique fulgura regionibus ratis temperanto, urbemque et
3150 II, 84| Foederum pacis belli indotiarum ratorum fetiales iudices non<tii>
3151 III, 138| bellum geret imperassit, ius ratumque esto.' ~'Minoris magistratus
3152 III, 150| vitium. Sed quaero quid reapse sit turpius, quam sine procuratione
3153 I, 39| ab Arcesila et Carneade recentem, exoremus ut sileat. Nam
3154 I, 4| et a nonnullis quod et in recenti memoria et in Arpinati homine
3155 III, 153| potius quam et nostra et recentia? Quis, inquam, tam audax,
3156 I, 51| potest, si ab eius natura recesseris quod aut laudandum aut uituperandum
3157 II, 130| sine detrimento vivorum recipiat, ea potissimum ut conpleatur;
3158 II, 77| ut priusquam ipsam legem recitem, de eius legis laude dicam.
3159 III, 169| Quam ob rem, quoniam non recognoscimus nunc leges populi Romani,
3160 I, 26| formauit oris, ut in ea penitus reconditos mores effingeret. ~
3161 III, 151| sit. Cuius primum ortum si recordari volumus, inter arma civium
3162 II, 67| artibus delectant, quam recordatione summorum virorum, ubi quisque
3163 I, 25| qui, unde ortus sit, quasi recordetur <ac> cognoscat. Iam uero
3164 III, 151| tempore nescio ~IX quo pacto recreatus multoque taetrior et foedior
3165 I, 33| igitur datum est omnibus, recteque Socrates exsecrari eum solebat
3166 I, 61| eaque unde generata quo recur<sur>a, quando, quo modo obitura,
3167 III, 138| isque cives modeste ac sine recusatione parento. Magistratus nec
3168 II, 104| violatae religionis iustam recusationem non habet. Quid ego hic
3169 II, 97| redde cetera. ~XIV Marcus: Reddam vero, et id si potero brevi.
3170 II, 97| potissimum adsentior. Sed redde cetera. ~XIV Marcus: Reddam
3171 II, 126| frugibus expiatum ut vivis redderetur. Sequebantur epulae quas
3172 III, 145| 13] Atticus: Reddes igitur nobis, ut in religionis
3173 II, 119| Xenophontem Cyrus utitur: redditur enim terrae corpus, et ita
3174 II, 85| iram deorum.' ',Caute vota reddunto.' 'Poena violati iuris esto.' '<
3175 III, 150| provinciis decedatur, in urbemque redeatur. ~Atticus: Nobis vero placet,
3176 III, 167| atque inprobi civis, cui ne reditus quidem ad bonos salutem
3177 I, 30| coniectura ualemus, argumentamur, refellimus, disserimus, conficimus
3178 I, 5| ueritatem, Quinte, <quaeque> referantur, in hoc ad delectationem
3179 II, 114| intellegat, si ad caput referat, per se ipse facile perspiciat.
3180 III, 172| is cuius non ad actorem referatur animus, sed qui per se ipse
3181 II, 65| iure disserens ad naturam referebas omnia, sic in his ipsis
3182 I, 43| bene merendi de altero aut referendae gratiae uoluntas poterit
3183 III, 174| de Cn. Carbonis seditione referente, invito eo qui cum populo
3184 I, 49| maxume ad suum commodum refert, quaecumque agit, ita minime
3185 III, 163| villas signis et tabulis refertas, partim publicis, partim
3186 I, 49| cernunt<ur> grati, quo<m> referunt gratiam? Vbi illa sancta
3187 III, 143| custodiunto. Privati ad eos acta referunto, nec eo magis lege liberi
3188 I, 52| Marcvs: Ad finem bonorum, quo referuntur et quoius a<pi>scendi causa
3189 III, 147| nostris maioribus. Sed quoniam regale civitatis genus, probatum
3190 III, 136| maxime valuit, quoad ei regalis potestas praefuit —, deinde
3191 II, 119| procul a Fontis ara est, regem nostrum Numam conditum accepimus,
3192 I, 55| e XII tres arbitri fines regemus. ~
3193 III, 146| et doctrinae studiis et regenda civitate princeps esset,
3194 I, 61| ipsumque ea moderantem et regentem <deum> paene prenderit,
3195 II, 72| atque terras tuentis et regentis dei.
3196 II, 71| quiddam, quod universum mundum regeret imperandi prohibendique
3197 III, 157| Quam ob rem aut exigendi reges non fuerunt, aut plebi re,
3198 III, 136| regnant<ur> manet. Quibus autem regia potestas non placuit, non
3199 III, 140| iusserit, tot sunto.' ~'Regio imperio duo sunto, iique <
3200 II, 84| apparento, caelique fulgura regionibus ratis temperanto, urbemque
3201 II, 96| plena res publica et omnia regna omnesque populi cunctaeque
3202 II, 73| imperio putabimus, nec si regnante <L.> Tarquinio nulla erat
3203 III, 136| et> in iis qui etiam nunc regnant<ur> manet. Quibus autem regia
3204 III, 147| quondam, postea non tam regni quam regis vitiis repudiatum
3205 I, 19| ea iuris atque iniuriae regula. Sed quoniam in populari
3206 III, 139| prohibento, mores populi regunto, probrum in senatu ne relinquonto.
3207 I, 60| aciem ad bona seligenda et reicienda contraria (quae uirtus ex
3208 II, 130| Platonem, qui iusta funerum reicit ad interpretes religionum;
3209 I, 11| summis uti solebas, cotidie relaxes aliquid, ut iam oratio tua
3210 I, 43| etiam in deos caerimoniae religionesque toll<e>ntur, quas non metu,
3211 II, 93| sacris publice praesint, religioni privatae satis facere non
3212 II, 100| audaciam <libid>ines inmittendi religionibus foedas damnet atque inpiam
3213 II, 120| vocatur, ac tum denique multa religiosa iura conplectitur. Itaque
3214 II, 117| sapientissime instituerunt et religiosissime coluerent. Februario autem
3215 II, 94| abdicent consules? Quid religiosius quam cum populo, cum plebe
3216 III, 152| videntur propter vetustatem relinquam, quid iuris bonis viris
3217 III, 158| perniciose populari civi non relinquere. — Scis solere frater in
3218 III, 168| 36] Uno in genere relinqui videbatur vocis suffragium,
3219 III, 139| regunto, probrum in senatu ne relinquonto. Bini sunto, magistratum
3220 III, 141| neve plebem orbam tribunis relinquunto.' ~
3221 I, 48| etiam iustitia; sin ea, reliquae quoque uirtutes per se colendae
3222 I, 27| hominem, quod principium reliquarum rerum esse uoluit, <ita>
3223 III, 154| ademerit, auxilii ferendi reliquerit, Pompeiumque nostrum <in>
3224 II, 119| esse usam. C. Mari sitas reliquias apud Anienem dissipari iussit
3225 III, 152| Tiberi Gracchi tribunatus reliquit? Etsi quinquennio ante D[
3226 I, 6| palaestra, sed tamen admonere reliquos potuit ut adcuratius scriberent.
3227 I, 11| senectute numeros in cantu <remissius> cecinerat ipsasque tardiores
3228 II, 87| aliter, in minoribus si voles remittam hoc tibi. ~Quintus: Atque
3229 II, 101| languefacit excitatos, et tum remittit animos tum contrahit, civitatumque
3230 I, 8| praedicari quam, ut aiunt, de Remo et Romulo. ~Marcvs: Intellego
3231 II, 88| gratam esse deo, sumptum esse removendum. Quom enim paupertatem cum
3232 II, 125| iubentur sumptum et luctum removere a deorum Manium iure, hoc
3233 III, 165| magistratu mandando ac de reo iudicando <sciscenda>que
3234 III, 150| hostibus neque a sociis reortandum. ~Iam illud apertum est
3235 II, 102| studiis malisque doctrinis repente totas civitates everteret,
3236 II, 117| mecum quaererem, Brutum reperiebam in hac re idcirco a more
3237 III, 156| <non>nullos in omni memoria reperies perniciosos tribunos, leves
3238 III, 153| domo, sed nulla in gente reperirent, gentis sibi in tenebris
3239 III, 153| mercede ulla tribunum potuisse reperiri, nisi cui ne esse quidem
3240 I, 26| Artes uero innumerabiles repertae sunt, docente natura, quam
3241 I, 20| ipsius iuris ortum a fonte repetamus? Quo inuento non erit dubium,
3242 I, 17| nobis est, eaque ab hominis repetenda natura, considerandae leges
3243 II, 109| quom scias a quo sit capite repetendum. ~XIX
3244 III, 169| leges populi Romani, sed aut repetimus ereptas aut novas scribimus,
3245 III, 163| Nam licet videre, si velis replicare memoriam temporum, qualescumquc
3246 II, 97| modo aut tu adsentiare ego reprehendam sane quaero Tite. ~Atticus:
3247 III, 154| potestate taceo. Nec enim reprehendere libct, nec laudare possum. ~
3248 III, 171| ambitiosis, ut sunt fere, non reprehendo; si non valuerint tamen
3249 III, 159| auspiciis di immortales represserunt. Ex iis autem qui magistratum
3250 II, 107| 44] Reprimam iam me, non insequar longius,
3251 II, 66| inmortalitatem scribitur repudiasse. ~
3252 I, 14| cum satis erit ambulatum, requiescemus, nec profecto nobis delectatio
3253 III, 180| tandem hoc loco est quod requiras? ~Atticus: Egone? Quod ignorari
3254 I, 56| sententiam dicimus? ~Marcvs: Requiri placere terminos quos Socrates
3255 II, 125| sepulcrorum modum. ~Marcus : Recte requiris. Quos enim ad sumptus progressa
3256 I, 32| pergam<us> ad reliqua; sin quid requiritis, id explicemus prius. ~Atticvs:
3257 II, 125| sapientia admodum delector. Sed requiro ut ceteri sumptus sic etiam
3258 II, 94| instituta dimittere vel habita rescindere? Quid gravius quam rem susceptam
3259 II, 118| vervecibus fiat, quem ad modum os resectum terra obtegatur, quaeque
3260 I, 15| inambulantes, tum autem residentes, quaeramus isdem de rebus
3261 II, 118| nece appellatae sunt quia residentur mortuis, quam ceterorum
3262 II, 123| fuissent. 'Ne sumptuosa respersio, ne longae coronae nec acerrae
3263 II, 91| valet in omnis dies —, vel Respiciens ad opem ferendam, vel Fors
3264 I, 32| uero nihil, ut pro utroque respondeam. ~
3265 I, 17| de quaque consultatione respondeamus. Sit ista res magna, sicut
3266 I, 3| scribis, acceperis. ~Marcvs: Respondebo tibi equidem, sed non ante
3267 II, 92| singulorum sacerdotes et respondendi iuris et conficiendarum
3268 I, 12| nostro probari, si te ad ius respondendum dedisses; quam ob rem, cum
3269 I, 10| sedens in solio consulentibus responderem senectutisque non inertis
3270 I, 3| non ante quam mihi tu ipse responderis, Attice, certen <non> longe
3271 III, 162| ferebatur, quasi commodissime respondisset, cum esset obiecta magnificentia
3272 II, 103| potissimum sequerentur e variis, respondit 'optumum'. Et profecto ita
3273 II, 109| peritissimis sunt istis de rebus et responsa et scripta multa, et ego
3274 I, 14| id interpretari populo et responsitare soliti sint, sed eos magna
3275 III, 158| nostro dissentio. Sed ea quae restant audiamus. ~XII
3276 II, 108| perpetuis et de Manium iure restat. ~Marcus: O miram memoriam
3277 III, 156| potestate arma ceciderunt, restincta seditio est, inventum est
3278 III, 168| hoc municipio quoad vixit restitit M.Gratidio cuius in matrimonio
3279 II, 108| Sed ego cetera non tam restricte praefinio, vel hominum <di>vitiis
3280 III, 171| populo licere satis est: hoc retento reliqua voluntas auctoritati
3281 II, 104| mihi est apud vos, nihil reticebo volamque hoc quod loquar
3282 III, 161| gratissimamque memoriam retinet consulatus tui, pace tua
3283 III, 171| datur, auctoritas bonorum retinetur, contentionis causa tollitur. ~
3284 I, 52| labebar longius, nisi me retinuissem. ~Qvintvs: Quo tandem? Libenter
3285 II, 96| nationes id ad hoc tempus retinuissent, ut Phrygum, Lycaonum, Cilicum
3286 I, 62| ciuibus, qua hortari ad decus, reuocare a flagitio, consolari possit
3287 II, 70| sermonis ex qua egressi sumus revertamur. ~Marcus: Praeclare exigis
3288 II, 100| Marcus: Ad nostras igitur revertor. Quibus profecto diligentissime
3289 III, 178| observabant ad legesque revocabant. ~
3290 II, 79| supplicii metus a scelere revocarit, quamque sancta sit societas
3291 I, 15| populos in uiridi opacaque ripa inambulantes, tum autem
3292 I, 14| <L>irem, si placet, per ripam et umbram. Sed iam ordire
3293 II, 83| privatim et publice modo rituque fiant, discunto ignari a
3294 II, 77| Quintus: Eas tu igitur leges rogabis videlicet quae numquam abrogentur. ~
3295 II, 86| si quae forte a me hodie rogabuntur, quae non sint in nostra
3296 III, 142| patres prodent consulum rogandorum ergo; tribunisque quos sibi
3297 III, 176| altera de capite civis rogari nisi maximo comitiatu vetat.
3298 II, 87| legem, ut ego 'ut ei tu rogas' possim dicere. ~Marcus:
3299 III, 141| prohibessint quodque plebem rogassint, ratum esto; sanctique sunto;
3300 II, 94| Quid, legem si non iure rogata est tollere, ut Titiam decreto
3301 III, 165| <sciscenda>que in lege aut rogatione clam an palam ferri melius
3302 II, 99| Tu vero istam Romae legem rogato, nobis nostras ne ademeris. ~
3303 III, 145| lege fecisti admonitu et rogatu meo, sic de magistratibus,
3304 III, 172| est; ut loco dicat, id est rogatus; ut modo, ne sit infinitus.
3305 I, 39| uoluerunt, paulisper facessant rogemus. Perturbatricem autem harum
3306 III, 170| quis inspiciat tabellam, ne roget, ne appellet. Pontes etiam
3307 II, 116| sacris.> [*Plutarch. quaest. Rom. 34]: . . . ~
3308 II, 98| tollimus? Non enim populo Romano sed omnibus bonis firmisque
3309 III, 162| vicinos, superiorem equitem Romanum, inferiorem libertinum:
3310 II, 68| Tusculanus esset, civitate Romanus, habuit alteram loci patriam,
3311 I, 8| quam, ut aiunt, de Remo et Romulo. ~Marcvs: Intellego equidem
3312 I, 11| genus, ut, quem ad modum Roscius familiaris tuus in senectute
3313 II, 69| amoenius. Etenim hoc quasi rostro finditur Fibrenus, et divisus
3314 I, 47| enumeraui qui teneros et rudes quom acceperunt, inficiunt
3315 I, 39| composita uidentur, nimias edet ruinas. Quam quidem ego placare
3316 I, 50| ut bene audiant, et, ut rumorem bonum colligant, erubescent
3317 III, 167| dissidente a bonis atque omnis rumusculos populari ratione aucupante.
3318 I, 9| patior, ut si qui dies ad rusticandum dati sint, ad eorum numerum
3319 II, 92| debet ad perfectionem operum rusticorum. Quod <ad> tempus ut sacrificiorum
3320 II, 100| comoediae vexat, ut apud eum Sabatius et quidam alii dei peregrini
3321 II, 66| villa, ut illa Curiana in Sabinis, me scito esse natum. Qua
3322 II, 100| eiciantur. Publicus autem sacerdos inprudentiam consilio expiatam
3323 II, 84| 21] sacerdotesque vineta virgetaque et salutem
3324 II, 93| indigere, discriptioque sacerdotum nullum iustae religionis
3325 II, 85| Auri, argenti, eboris sacrandi modus esto.' 'Sacra privata
3326 II, 81| prisca ut in veteribus XII sacratisque legibus, et tamen, quo plus
3327 II, 84| pianto.' 'Nocturna mulierum sacrificia ne sunto praeter olla quae
3328 II, 118| funestae familiae, quod genus sacrificii Lari vervecibus fiat, quem
3329 II, 98| praesertim in ipsa lege sollemni sacrificio ac publico. ~Marcus: Quid
3330 II, 92| rusticorum. Quod <ad> tempus ut sacrificiorum libamenta serventur fetusque
3331 II, 103| animos et exhaurit domus. Sacrilego poena est, neque ei soli
3332 II, 85| stipem cogito.' 'Sacrum sacrove commendatum qui clepsit
3333 I, 62| Atque haec omnia quasi saepimento aliquo uallabit disserendi
3334 III, 133| quadam admiratione commotus saepius fortasse laudo quam necesse
3335 II, 99| quidnam egisset ille qui in saerificium cogitatam libidinem intulit,
3336 III, 155| negat? Sed vis populi multo saevior multoque vehementior, quae
3337 I, 22| pertinet: animal hoc prouidum, sagax, multiplex, acutum, memor,
3338 I, 5| debere hoc munus, ut ea quae salua per te est, per te eundem
3339 II, 66| anni, et amoenitatem et salubritatem hanc sequor; raro autem
3340 I, 31| ab errore mentis tamquam salutare aliquid adsciscitur, similique
3341 III, 158| casus fuisset rerum quas pro salute rei publicae gessimus, ut
3342 II, 79| firmentur iure iurando, quantae saluti sint foederum religiones,
3343 II, 104| rebus timeret suis, Iunoni Samiae filiarum dotis credidisse.
3344 III, 156| collegium, in quo nemo e decem sana mente sit? Quin ipsum Ti.
3345 I, 37| ad stabiliend<o>s <mo>res sanandos<que> populos omnis nostra pergit
3346 III, 178| honoris cupiditas ignominia sanciatur. ~Extremae leges sunt nobis
3347 II, 73| vim in rectis pravisque sanciendis habere, nec quia nusquam
3348 II, 100| profecto diligentissime sanciendum est, ut mulierum famam multorum
3349 I, 44| natura uertatur, cur non sanciunt ut quae mala perniciosaque
3350 II, 85| pontifices supremo supplicio sanciunto.' 'Impius ne audeto placare
3351 II, 74| viverent, quaeque ita conposita sanctaque essent, eas leges videlicet
3352 III, 141| plebem rogassint, ratum esto; sanctique sunto; neve plebem orbam
3353 II, 97| interpretes essent, lege sanximus. Iam de haruspicum religione,
3354 III, 180| ignoratione iuris sui tantum sapere quantum apparitores velint.
3355 II, 68| patria communis? Nisi forte sapienti illi Catoni fuit patria
3356 I, 36| quasi officinas instruxerunt sapientiae, quae fuse olim disputabantur
3357 III, 174| id totum dixi ex Crassi sapientissimi hominis sententia, quem
3358 II, 126| 63] Nec haec a sapientissimis legum scriptoribus neglecta
3359 II, 71| Marcus: Hanc igitur video sapientissimorum fuisse sententiam, legem
3360 III, 136| ad homines iustissimos et sapientissimos deferebatur — idque et in
3361 I, 62| factaque et consulta fortium et sapientium cum improborum ignominia
3362 I, 20| rationem instituti sermonis sapientius. ~Marcvs: Visne ergo ipsius
3363 I, 1| noster, et semper manebit: sata est enim ingenio. Nullius
3364 I, 26| sed <ei> et sensus tamquam satellites attribuit ac nuntios, et
3365 II, 65| potissimum huc venerim, satiari non queo, magnificasque
3366 I, 24| sparsum in terras atque satum diuino auctum sit animorum
3367 III, 152| perturbavit? Quid iam de Saturnino, Sulpicio, reliquis dicam?
3368 III, 158| sicut Gracchus in Laenatem, Saturninus in Metellum incitasset,
3369 II, 65| nihil enim his in locis nisi saxa et montis cogitabam, itaque
3370 I, 47| sunt, quia dulcedine hac et scabie carent, non cern<imus> satis. ~
3371 I, 47| magister, non poeta, non scaena deprauat, non multitudinis
3372 I, 2| Mariana dicatur, eaque, ut ait Scaeuola de fratris mei Mario, canescet
3373 I, 13| memini, quom ipse etiam ad Scaeuolam uentitarem, neque umquam
3374 II, 112| ceperit. ~XX Haec nos a Scaevola didicimus, non ita descripta
3375 III, 168| res esset ad se delata, M. Scaurus consul: 'Utinam' inquit '
3376 III, 153| in nos? Quem quom homines scelerati ac perditi non modo ulla
3377 II, 104| non habet. Quid ego hic sceleratorum utar exemplis, quorum plenae
3378 II, 106| multis bonis viris accidisse. Sceleri <ipsi in>est poena tristis
3379 II, 109| acciderit, eius tenere ius, quom scias a quo sit capite repetendum. ~
3380 I, 24| deum deceat, tamen habendum sciat. ~
3381 II, 96| illi adsentior qui hanc scientiam negat umquam in nostro collegio
3382 II, 119| memoriam nostram hac sepultura scimus esse usam. C. Mari sitas
3383 III, 152| ante D[ecim]um Brutum et P. Scipionem consules — quos et quantos
3384 I, 52| diu adfutura sint, certum sciri nullo modo potest. An id
3385 II, 87| maiorem quidem rem nullam sciscam aliter, in minoribus si
3386 III, 165| mandando ac de reo iudicando <sciscenda>que in lege aut rogatione clam
3387 II, 76| perniciose, multa pestifere sciscuntur in populis, quae non magis
3388 I, 39| inuaserit in haec, quae satis scite nobis instructa et composita
3389 II, 66| illa Curiana in Sabinis, me scito esse natum. Qua re inest
3390 III, 177| de quo servi et latrones scivisse <se> aliquid dicerent, de
3391 I, 15| consequens esse uidetur ut scribas tu idem de legibus: sic
3392 I, 8| Qvintvs: A quibus temporibus scribendi capiatur exordium. Ego enim
3393 I, 6| reliquos potuit ut adcuratius scriberent. Ecce autem successere huic
3394 I, 3| ita factum de Mario, ut scribis, acceperis. ~Marcvs: Respondebo
3395 II, 127| 64] Postea quom, ut scribit Phalereus <Demetrius>, sumptuosa
3396 II, 66| ut videret inmortalitatem scribitur repudiasse. ~
3397 II, 64| ipse cogito, sive aliquid scribo aut lego. ~
3398 II, 74| cum litteris quibus scita scribuntur aut oriatur aut occidat.
3399 II, 77| causa leges civitatibus suis scripserint. Quos imitatus Plato videlicet
3400 I, 9| Atticvs: Quid? Ad cetera quae scripsisti plura quam quisquam e nostris,
3401 I, 7| amicus, omnis adhuc nostros scriptores—nisi qui forte nondum ediderunt,
3402 II, 126| haec a sapientissimis legum scriptoribus neglecta sunt. Nam et Atheniensium
3403 II, 74| populis ostendisse ea se scripturos atque laturos, quibus illi
3404 I, 38| tamen fractam et conuictam sectam secuti sunt, ut uirtutibus
3405 I, 35| esse instructos et ornatos, secundo autem loco unam esse hominum
3406 II, 106| praeter eos eventus qui secuntur per se ipsa maxima est:
3407 III, 167| homine ignoto et sordido. Secuta biennio post Cassia est
3408 III, 163| extiterit, eandem in populo secutam. ~
3409 III, 174| sententia, quem est senatus secutus, cum decrevisset C. Claudio
3410 I, 54| controuersiam totam istam posse sedari. ~Atticvs: Qui istuc tandem
3411 III, 172| sunto', id est modesta atque sedata. Actor enim moderatur et
3412 III, 156| incenditur.' Et quidem saepe sedatur. Quod enim est tam desperatum
3413 II, 69| ut hanc nobis efficeret sedem ad disputandum, statim praecipitat
3414 I, 10| recusarem, quominus more patrio sedens in solio consulentibus responderem
3415 II, 64| sermoni reliquo demus operam sedentes? ~Marcus: Sane quidem. Nam
3416 II, 67| ubi quisque habitare, ubi sedere, ubi disputare sit solitus,
3417 II, 82| in agris habento et Larum sedes.' 'Ritus familiae patrumque
3418 I, 14| igitur ad illa spatia nostra sedesque pergimus? Vbi, cum satis
3419 II, 105| Lares familiares, in eorum sedibus exaedificatum templum Licentiae,
3420 III, 156| arma ceciderunt, restincta seditio est, inventum est temperamentum,
3421 III, 167| iubendis legibus ac vetandis, seditiosi atque inprobi civis, cui
3422 III, 176| vetat. Et nondum in<ven>tis seditiosis tribunis plebis, ne cogitatis
3423 II, 108| inductus: terrae cultum segniorem suspicor fore, si ad eam
3424 I, 35| nobis a natura leges et iura seiungere? ~
3425 I, 33| primus utilitatem a <iure> seiunxisset; id enim querebatur caput
3426 III, 155| malorum enumeratio vitiorumque selectio. Nam isto quidem modo vel
3427 I, 60| sic ingenii aciem ad bona seligenda et reicienda contraria (
3428 I, 1| diuturna quam poetae uersu seminari potest. ~Atticvs: Quo tandem
3429 II, 83| custodiunto ignem foci publici sempitemum.' 'Quoque haec privatim
3430 I, 62| cum improborum ignominia sempiternis monumentis prodere. Quae
3431 III, 172| infinitus. Nam brevitas non modo senatoris sed etiam oratoris magna
3432 I, 11| sustinere cum uel summa senectus posse uideatur, nullam tibi
3433 I, 11| Roscius familiaris tuus in senectute numeros in cantu <remissius>
3434 I, 10| consulentibus responderem senectutisque non inertis grato atque
3435 II, 72| avocandi, quae vis non modo senior est quam aetas populorum
3436 I, 62| ciuilem societatem natum senserit, non solum illa subtili
3437 II, 102| Graecia, longe providens quam sensim pernicies inlapsa civium [
3438 III, 158| etiam quid necessarium. Sensit enim deberi non posse huic
3439 I, 52| uidetisne quanta series rerum sententiarumque sit, atque ut ex alio alia
3440 II, 80| umquam poterit imitari? Nam sententias interpretari perfacile est,
3441 I, 5| ut audias quid ego ipse sentiam, non solum mihi uideris
3442 III, 136| quaeque de optima re publica sentiremus, in sex libris ante diximus,
3443 I, 54| omnia! ~Marcvs: Probe quidem sentires, si re ac non uerbis dissiderent. ~
3444 II, 123| iuncti escunt, ast im cum ub sepeliet uretve, se fraude esto.'
3445 II, 121| indicat non qui uratur sepelin, sed qui humetur. ~Atticus:
3446 II, 123| videtote, aliud habitum esse sepelire et urere. ~
3447 II, 121| consecuti sunt. Sed <ut> in urbe sepeliri lex vetat, sic decretum
3448 II, 121| lex in XII ' in urbe ne sepelito neve urito.' Credo vel propter
3449 II, 124| forum', id est vestibulum sepulcri, 'bustumve usu capi' vetat,
3450 II, 129| increbruisse eam funerum sepulcrorumque magnificentiam quae nunc
3451 II, 121| Quid quod post XII in urbe sepulti sunt clari viri? ~Marcus:
3452 II, 120| nunc communiter in omnibus sepultis venit usu <ut> humati dicantur,
3453 II, 119| mihi quidem antiquissimum sepulturae genus illud fuisse videtur
3454 II, 128| mortui laude nisi in publieis sepulturis, nec ab alio nisi qui publice
3455 II, 113| 50] Sed pontificem sequamur. Videtis igitur omnia pendere
3456 I, 39| deseruientes atque omnia quae sequantur in uita quaeque fugiant
3457 III, 133| 1] Marcus: Sequar igitur ut institui divinum
3458 I, 36| disputando non tuum iudicium sequaris, sed auctoritati aliorum
3459 II, 126| expiatum ut vivis redderetur. Sequebantur epulae quas inibant propinqui
3460 II, 117| Februarium sic hic Decembrem sequebatur. Hostia autem maxima parentare
3461 II, 103| quaesissentque quem morem potissimum sequerentur e variis, respondit 'optumum'.
3462 II, 122| ne polito.' Nostis quae sequuntur. Discebamus enim pueri XII
3463 I, 52| cernitur. Sed uidetisne quanta series rerum sententiarumque sit,
3464 I, 13| contemneres. ~Marcvs: In longum sermonem me uocas, Attice, quem tamen,
3465 I, 20| Scipio, tenendus est nobis et seruandus status, omnesque leges adcommodandae
3466 I, 1| quale est istuc quod poetae serunt? Mihi enim uideris fratrem
3467 II, 87| multo esse in animis id servandum magis. Nam illud vel aspersione
3468 II, 105| pulsus a delubris is qui illa servarat: circumspicite celeriter
3469 II, 90| ritus familiae patrumque servare, id est, quoniam antiquitas
3470 II, 117| ille vetus institutum non servaret, ignorare, Brutum antem
3471 III, 179| legi accusatori iudicioque servari. Sed satis iam disputatum
3472 II, 92| sacrificiorum libamenta serventur fetusque pecorum quae dicta
3473 II, 111| creditoribus eius plurimum servet. ~
3474 III, 177| clarissimis viris melius, de quo servi et latrones scivisse <se>
3475 III, 177| illa essent armis gesta servilibus, praeterea neque tributa
3476 II, 123| legibus: <De uncturaque> 'servilis unctura tollitor omnisque
3477 II, 92| litium et iurgiorum, in servis operum et laborum; quas
3478 III, 157| sed vincula soluta sunt et servitia concitata, adiuncto terrore
3479 III, 157| non modo liber, sed etiam servus libertate dignus fuit, cui
3480 I, 34| necessarium) ut <non> in ill<o> sese plus quam alterum diligat:
3481 I, 61| deum> paene prenderit, seseque non <oppidi> circumdatum
3482 I, 3| tuine uersus hanc quercum seuerint, an ita factum de Mario,
3483 II, 102| everteret, si quidem illa severa Lacedaemo nervos iussit
3484 III, 166| enim obsistitur cum agitur severe, deinde vi opprimi in bona
3485 II, 101| ut quidam putant, aut cum severitas morum ob alia vitia cecidisset,
3486 II, 102| solebat quondam conpleri severitate iucunda Livianis et Naevianis
3487 II, 100| initiantur. Quo in genere severitatem maiorum senatus vetus auctoritas
3488 II, 124| bustumve novum' vetat 'propius sexaginta pedes adigi aedes alienas
3489 III, 152| vero Gracchi tribunatus sicis quas ipse se proiecisse
3490 II, 95| consulere generi, et posse nobis signa rerum futurarum ostendere,
3491 III, 138| argentum aurumve publice signanto, litis contractas iudicanto, <
3492 II, 91| Fors in quo incerti casus significantur magis, vel Primigenia a
3493 II, 123| praeferantur.' Illa iam significatio est laudis ornamenta ad
3494 I, 21| aliud uerbum quo planius significem quod uolo) naturam omnem
3495 I, 63| sum, effecit, non possum silentio praeterire. ~Atticvs: Re<cte>
3496 I, 15| cupressetis Gnosiorum et spatiis siluestribus, crebro insistens, interdum
3497 I, 46| honesta quoque et turpia simili ratione diiudicanda et ad
3498 I, 31| salutare aliquid adsciscitur, similique inscitia mors fugitur quasi
3499 I, 29| c<u>pisset, sui nemo ipse tam similis esset quam omnes sunt omnium.
3500 I, 32| propterque honestatis et gloriae similitudinem beati, qui honorati sunt,
3501 II, 110| scire videantur, sive, quod similius veri est, ignoratione docendi —
3502 III, 168| Excitabat enim fluctus in simpulo ut dicitur Gratidius, quos
3503 II, 91| consecravit gymnasiis in simulacra Amorum et Cupidinum quod
3504 I, 59| ingeniumque in se suum sicut simulacrum aliquod dicatum putabit,
|