64-casto | castu-delec | deli-femin | fera-invic | invid-nosce | nosse-prodi | produ-simul | sinem-ventu | verbe-zenon
Liber, Caput
3505 I, 55| ab hoc acuto homine non sinemus, nec Mamilia lege singuli,
3506 III, 168| publicae. Et avus quidem noster singulari virtute in hoc municipio
3507 II, 71| priusquam adgrediamur ad leges singulas, vim naturamque legis, ne
3508 II, 92| autem deorum omnium, singuli singulorum sacerdotes et respondendi
3509 III, 141| consules teneto, isque ave sinistra dictus populi magister esto.
3510 II, 126| frugibus obserebatur, ut sinus et gremium quasi matris
3511 II, 126| quos de mortui laude quom siquid veri erat praedicatum —
3512 II, 117| maiorum discessisse, nam Sisennam video causam, cur ille vetus
3513 II, 84| Divorumque iras providento sisque apparento, caelique fulgura
3514 II, 119| scimus esse usam. C. Mari sitas reliquias apud Anienem dissipari
3515 II, 120| est ille situs', vere, nam siti dicuntur ii qui conditi
3516 II, 116| ex stipulatione debeatur, sitque ea non <adligata sacris.> [*
3517 II, 119| corpus, et ita locatum ac situm quasi operimento matris
3518 II, 120| Africano: 'Hic est ille situs', vere, nam siti dicuntur
3519 I, 32| rebus cum omne genus hominum sociatum inter se esse intellegatur,
3520 I, 60| dolorisque timorem effugerit, societateque caritatis co<h>ae<s>erit
3521 III, 149| Macrobius de differentiis et societatibus 17,6: Cicero de legibus
3522 I, 27| conciliatrix est humanae maxime societatis. Neque enim omnia sunt huius
3523 III, 181| ad patrem tuum M. Iunius sodalis, perite meo quidem iudicio
3524 I, 11| con<ten>tionibus quibus summis uti solebas, cotidie relaxes aliquid,
3525 III, 146| eruditorum otioque non modo in solem atque in pulverem, sed in
3526 II, 104| Cilicia deposuisse apud Solensis in delubro pecuniam dicitur,
3527 III, 158| civi non relinquere. — Scis solere frater in huius modi sermone,
3528 II, 103| Sacrilego poena est, neque ei soli qui sacrum abstulerit, sed
3529 I, 10| quominus more patrio sedens in solio consulentibus responderem
3530 I, 14| interpretari populo et responsitare soliti sint, sed eos magna professos
3531 II, 67| sedere, ubi disputare sit solitus, studioseque eorum etiam
3532 II, 98| praesertim in ipsa lege sollemni sacrificio ac publico. ~
3533 II, 82| nec ulla vitiorum sacra sollemnia obeunto.' 'Feriis iurgia <
3534 II, 93| constituti, qui sacris praesint sollemnibus, ad interpretanda alii praedicta
3535 III, 139| urbis annonae ludorumque sollemnium, ollisque ad honoris amplioris
3536 I, 26| res ad uitam necessarias sollerter consecuta est. ~Ipsum autem
3537 I, 40| arcere deberet, quaenam sollicitudo uexaret impios sublato suppliciorum
3538 II, 67| modo factus atque huic omni solo, in quo tu ortus et procreatus
3539 II, 127| sepulcris autem nihil est apud Solonem amplius quam 'ne quis ea
3540 II, 121| Fabricius virtutis causa soluti legibus consecuti sunt.
3541 II, 116| libram heredem testamenti solvant et eodem loco res sit, quasi
3542 II, 114| libram heredes testamenti solvat, propterea quod eo loco
3543 II, 112| debuerit, nemini <qui> eam solverit, proinde habeatur quasi
3544 II, 101| influere quam varios canendi sonos, quorum dici vix potest
3545 III, 138| publicam custodiunto, vincula sontium servanto, capitalia vindicanto,
3546 III, 152| homo omnium infimus et sordidissimus tribunus plebis C. Curiatius
3547 III, 167| lata ab homine ignoto et sordido. Secuta biennio post Cassia
3548 III, 168| Gratidio cuius in matrimonio sororem aviam nostram habebat, ferenti
3549 I, 24| serendi generis humani, quod sparsum in terras atque satum diuino
3550 I, 14| Marcvs: Quin igitur ad illa spatia nostra sedesque pergimus?
3551 I, 15| cupressetis Gnosiorum et spatiis siluestribus, crebro insistens,
3552 I, 31| le<n>itatis enim et suauitatis <specie> delectans, sic ab errore
3553 I, 26| conspectum excitauit, tum speciem ita formauit oris, ut in
3554 II, 121| ea non tam ad religionem spectant quam ad ius sepulcrorum. '
3555 III, 172| animus, sed qui per se ipse spectari velit. Huic iussa tria sunt:
3556 II, 109| magis eas res et memini et specto, quod et ad pontificium
3557 III, 137| oportet et eum qui paret sperare, se aliquo tempore imperaturum,
3558 I, 52| uoluptatem? At in ea quidem spernenda et repudianda uirtus uel
3559 II, 91| erigitur animus, recte etiam Spes a Calatino consecrata est.
3560 I, 38| siue in Academia uetere cum Speusippo, Xenocrate, Polemone manserunt,
3561 I, 41| nactus, quem multo auro spoliare possit, imbecillum atque
3562 II, 104| lege dictum est * ac votis sponsio qua obligamur deo. Poena
3563 I, 62| qua regat populos, qua stabiliat leges, qua castiget improbos,
3564 I, 37| publicas firmandas et ad stabiliend<o>s <mo>res sanandos<que> populos
3565 II, 91| vincendi atque potiundi, Statae standi, cognominaque Statoris et
3566 II, 91| vincendi atque potiundi, Statae standi, cognominaque Statoris
3567 II, 69| efficeret sedem ad disputandum, statim praecipitat in Lirem, et
3568 II, 91| Statae standi, cognominaque Statoris et Invicti Iovis, rerumque
3569 II, 129| tumulum noluit quid<quam> statui nisi columellam tribus cubitis
3570 II, 123| fierent lectique plures sternerentur, id quoque ne fieret lege
3571 I, 14| ut libellos conficiam de stillicidiorum ac de parietum iure? An
3572 III, 173| habeat, quos amicos, quos stipendiarios, qua quisque sit lege, condicione,
3573 II, 116| legatum est, ut ea pecunia ex stipulatione debeatur, sitque ea non <
3574 I, 14| de parietum iure? An ut stipulationum et iudiciorum formulas conponam?
3575 II, 116| et> si is cui legatum est stipulatus est id ipsum quod legatum
3576 II, 66| germana patria. Hic enim orti stirpe antiquissima sumus, hic
3577 I, 20| omnia sancienda, repetam stirpem iuris a natura, qua duce
3578 III, 146| Atticus: Ain tandem? Etiam a Stoicis ista tractata sunt? ~Marcus:
3579 III, 145| primum, deinde a Dio<ge>ne Stoico quaesita subtilius. ~VI
3580 III, 154| 22] Sed ille quas strages edidit! Eas videlicet quas
3581 I, 21| propter hunc concentum auium strepitumque fluminum non uereor condiscipulorum
3582 I, 13| primo tempore aetatis iuri studere te memini, quom ipse etiam
3583 II, 77| video, quom quidem illi non studii et delectationis sed rei
3584 III, 146| Dicaearchus huic rationi studioque non defuit. Post a Theophrasto
3585 III, 175| salutaris civis esto'. Quis non studiose rei publicae subvenerit
3586 II, 67| ubi disputare sit solitus, studioseque eorum etiam sepulcra contemplor.
3587 II, 79| neminem esse oportere tam stulte adrogantem, ut in se rationem
3588 I, 42| 42] Iam uero illud stultissimum, existimare omnia iusta
3589 I, 51| quid abiectius tarditate et stultitia dici potest? Quid ergo?
3590 I, 46| esse<mus>, quo quid dici potest stultius? Quare quom et bonum et
3591 I, 44| Quodsi tanta potestas est stultorum sententiis atque iussis,
3592 II, 73| erat Romae scripta lex de stupris, idcirco non contra illam
3593 I, 51| enim? Possumus eos, qui a stupro arcentur infamiae metu,
3594 II, 87| 24] Atticus: Suade igitur si placet istam ipsam
3595 II, 91| expiato, Epimenide Crete suadente, fecerunt Contumeliae fanum
3596 | suam
3597 | suas
3598 I, 31| boni; le<n>itatis enim et suauitatis <specie> delectans, sic
3599 II, 108| ad eam utendam ferroque subigendam superstitionis aliquid accesscrit. ~
3600 II, 77| senatus puncto temporis sublatae sint. Lex autem illa, cuius
3601 I, 40| sollicitudo uexaret impios sublato suppliciorum metu? Quorum
3602 III, 156| solum neglectus sed etiam sublatus intercessor evertit. Quid
3603 I, 39| quidem ego placare cupio, submouere non audeo. . . . . . . ~
3604 III, 139| Censoris populi aevitates suboles familias pecuniasque censento,
3605 I, 59| intelleget quem ad modum a natura subornatus in uitam uenerit, quantaque
3606 I, 9| fuit concessum? ~Marcvs: Subsiciua quaedam tempora incurrunt,
3607 I, 13| ipsa explicas nobis his subsiciuis, ut ais, temporibus, et
3608 II, 108| vel hominum <di>vitiis vel subsidiis temporum inductus: terrae
3609 I, 62| senserit, non solum illa subtili disputatione sibi utendum
3610 III, 175| non studiose rei publicae subvenerit hac tam praeclara legis
3611 I, 6| adcuratius scriberent. Ecce autem successere huic <G>elli<us>, Clodius,
3612 I, 40| 40] Nam etiam sine illius suffimentis expiati sumus. At uero scelerum
3613 III, 166| quam tabellae. Quam ob rem suffragandi nimia libido in non bonis
3614 I, 1| uideris fratrem laudando suffragari tibi. ~
3615 III, 154| ista quidem re vehementer Sullam probo, qui tribunis plebis
3616 III, 152| Quid iam de Saturnino, Sulpicio, reliquis dicam? Quos ne
3617 I, 6| adgredere, quaesumus, et sume ad hanc rem tempus, quae
3618 II, 64| tibi aliud dicendi initium sumendum est, locum mutemus et in
3619 II, 130| coli possit, ullam partem sumi sepulcro; sed quae natura
3620 II, 81| esset infinitum —, sed ipsae summae rerum atque sententiae. ~
3621 III, 177| nostra vir magni ingenii summaque prudentia L. Cotta dicebat,
3622 III, 154| omnibus semper amplissimis summisque ecfero laudibus, de tribunicia
3623 I, 57| nihil pertineat haec de summo malo bonoque dissensio. ~
3624 II, 67| delectant, quam recordatione summorum virorum, ubi quisque habitare,
3625 I, 14| sentias. ~Marcvs: Egone? Summos fuisse in ciuitate nostra
3626 III, 156| fortasse plures: invidia quidem summus ordo caret, plebes de suo
3627 I, 24| homines e mortali genere sumpserint, quae fragilia essent et
3628 III, 139| 7] 'Suntoque aediles curatores urbis
3629 II, 88| religio confirmari videtur. Suosque deos aut novos aut alienigenas
3630 | super
3631 I, 7| existimare non possumus—facile superauit. Is tamen neque orator in
3632 III, 149| Non ius enim illud solum superbius populo, <sed> et violentius
3633 I, 32| beneficii memorem diligit? Quae superbos, quae maleficos, quae crudeles,
3634 II, 114| non minor esset facta cum superiore exactione quam heredibus
3635 III, 162| duo se habere vicinos, superiorem equitem Romanum, inferiorem
3636 II, 108| utendam ferroque subigendam superstitionis aliquid accesscrit. ~Atticus:
3637 II, 130| ferre et ut mater cibos suppeditare possit, eam ne quis nobis
3638 I, 40| sollicitudo uexaret impios sublato suppliciorum metu? Quorum tamen nemo
3639 I, 43| adulterare, ius testamenta falsa supponere, si haec suffragiis aut
3640 III, 140| parento. Ollis salus populi suprema lex esto.' ~
3641 III, 135| et hominum vita iussis supremae legis obtemperat. ~II
3642 I, 60| deorum et puram religionem susceperit, et exacuerit illam, ut
3643 I, 56| potest, si quidem id quod suscepimus perfecturi sumus. ~
3644 II, 93| infinitum, neque ut ea ipsa quae suscepta publice essent quisquam
3645 II, 94| rescindere? Quid gravius quam rem susceptam dirimi, si unus augur 'alio <
3646 II, 74| laturos, quibus illi adscitis susceptisque honeste beateque viverent,
3647 II, 68| populi Romani civitatem susceptus est, ita<que> quom ortu
3648 I, 8| inpedito animo res tanta suscipi potest: utrumque opus est,
3649 I, 13| aliud quid nos agere mauult, suscipiam, et, quoniam uacui sumus,
3650 II, 97| de iure belli, in quo et suscipiendo et gerendo et deponendo
3651 II, 122| intellegere dixerunt, sed suspicari vestimenti aliquod genus
3652 II, 108| terrae cultum segniorem suspicor fore, si ad eam utendam
3653 I, 11| philosophorum lenitate absit. Quod sustinere cum uel summa senectus posse
3654 III, 169| legis culpam Scipio tuus sustinet, quo auctore lata esse dicitur;
3655 I, 17| auctoritate et scientia sustinetur, sed nobis ita complectenda
3656 I, 3| antiqua domo Orithyiam Aquilo sustulerit; sic enim est traditum. ~
3657 II, 123| quibus luctus augetur XII sustulerulit. 'Homini' inquit 'mortuo
3658 II, 103| quod sit optumum. Stipem sustulimus nisi eam quam ad paucos
3659 III, 150| plebis tum intercessisset, sustulissem. Minui tamen tempus, et
3660 II, 100| Pagondas Thebanus lege perpetua sustulit. Novos vero deos et in his
3661 II, 119| Anienem dissipari iussit Sylla victor, acerbiore odio incitatus,
3662 III, 150| legatione hereditates aut syngraphas suas persecuntur. In hominibus
3663 II, 127| nam id puto appellari t . . . mbon— 'aut monimentum'
3664 III, 166| hominibus extant vocis quam tabellae. Quam ob rem suffragandi
3665 III, 167| Sunt enim quattuor leges tabellariae, quarum prima de magistratibus
3666 I, 55| quoniam usus capionem duodecim tabulae intr<a> quinque pedes esse
3667 II, 127| nostri Xviri in decimam tabulam coniecerunt. Nam de tribus
3668 I, 57| Zaleuci, nec nostras duodecim tabulas nec plebiscita desidero,
3669 III, 179| Atticus: Quid? Si nos tacemus, locus ipse te non admonet,
3670 III, 154| de tribunicia potestate taceo. Nec enim reprehendere libct,
3671 II, 72| Aliquotiens iam iste iocus a te tactus est. Sed antequam ad populares
3672 I, 40| insectanturque furiae, non ardentibus taedis sicut in fabulis, sed angore
3673 III, 151| pacto recreatus multoque taetrior et foedior natus est. Quae
3674 III, 163| civitatis viri fuerint, talem civitatem fuisse; quaecumque
3675 III, 144| effici non potuisset nisi tali discriptione magistratuum.
3676 II, 74| esse laudabilem qui<bus>dam talibus argumentis docent. Constare
3677 I, 62| prodere. Quae quom tot res tantaeque sint, quae inesse in homine
3678 I, 34| Quod si interesse quippiam tantulum modo potuerit in <ea>, iam
3679 II, 115| coniuncta sunt. Itaquc si vos tantummodo pontifices essetis, pontificalis
3680 I, 11| remissius> cecinerat ipsasque tardiores fecerat tibias, sic tu a
3681 I, 51| timiditate, quid abiectius tarditate et stultitia dici potest?
3682 II, 73| illam legem sempiternam Sex. Tarquinius vim Lucretiae Tricipitini
3683 II, 65| pavimenta marmorea et laqueata tecta contemno. Ductus vero aquarum,
3684 II, 128| 65] neque id opere tectorio exornari nec hermas hos
3685 III, 170| quae postea latae sunt quae tegunt omni ratione suffragium,
3686 II, 117| maiorum nostrorum institutum temere neglexisse non fit mihi
3687 III, 156| seditio est, inventum est temperamentum, quo tenuiores cum principibus
3688 I, 50| uero de modestia, quid de temperantia, quid de continentia, quid
3689 II, 84| fulgura regionibus ratis temperanto, urbemque et agros et templa
3690 III, 160| gubernari velint, possit ex temperatione iuris, cum potestas in populo,
3691 III, 144| libris et quam maxime probat temperationem rei publicae, quae effici
3692 I, 2| nunc sit haec. Sed cum eam tempestas uetustasue consumpserit,
3693 I, 3| esse et Quirinum uocari templumque sibi dedicari in eo loco
3694 I, 9| Marcvs: Subsiciua quaedam tempora incurrunt, quae ego perire
3695 II, 69| accesserim, ut vix pede temptare id possim, quod in Phaedro
3696 I, 59| ipse perspexerit totumque temptarit, intelleget quem ad modum
3697 I, 52| frater, quo ista oratione <tendis> tecum prolab<ar>. ~Marcvs:
3698 I, 47| abducit. At uero animis omnes tenduntur insidiae, uel ab iis quos
3699 II, 132| istam rationem quam coepisti tene. ~ ~
3700 I, 23| deorum agnatione et gente teneantur. ~
3701 II, 118| sepulcrum esse et religione teneatur. ~
3702 I, 20| illis sex libris Scipio, tenendus est nobis et seruandus status,
3703 II, 74| magis quam re legum nomen tenent. Omnem enim legem, quae
3704 II, 83| operam danto, disciplinam tenento, ~
3705 I, 5| innumerabiles fabulae. ~Atticvs: Teneo quam optabam occasionem
3706 I, 63| quod eam quoius studio teneor quaeque me eum, quicumque
3707 I, 2| Vlixes Deli se proceram et teneram palmam uidisse dixit, hodie
3708 II, 103| quas potissimum religiones tenerent, oraclum editum est 'eas
3709 III, 163| deberent cupiditatis eiusdem tenerentur? ~XIV Nec enim tantum mali
3710 III, 148| exstitit ipse qui eo non teneretur, deinde quod attulit auxilium
3711 III, 160| auctoritas in senatu sit, teneri ille moderatus et concors
3712 III, 162| certe non derit, quoniam tenes ordinem legum; tempus vero
3713 I, 14| id autem in cogniti<one> tenue est, in usu necessarium.
3714 II, 121| quod eorum posteri iure tenuerunt, aut eos si qui hoc ut C.
3715 III, 156| inventum est temperamentum, quo tenuiores cum principibus aequari
3716 III, 146| Panaetio. Nam veteres verbo tenus acute illi quidem, sed non
3717 II, 73| ponte unus adsisteret, a tergoque pontem interscindi iuberet,
3718 I, 56| Marcvs: Requiri placere terminos quos Socrates pepigerit,
3719 III, 135| et huic oboediunt maria terraeque, et hominum vita iussis
3720 II, 120| familiam puram, quod os supra terram non extaret; porcam heredi
3721 III, 157| servitia concitata, adiuncto terrore etiam militari. Neque nobis
3722 III, 167| aucupante. Carbonis est tertia de iubendis legibus ac vetandis,
3723 III, 155| consulatus vitupe[rari po]test, si consulum quos enumerare
3724 I, 43| latrocinari, ius adulterare, ius testamenta falsa supponere, si haec
3725 II, 113| quom est partitio, ut si in testamento deducta scripta non sit,
3726 II, 111| accedat. Deinde qui morte testamentove eius tantundem capiat quantum
3727 II, 116| liberaretur. Quodsi hoc qui testamentum faciebat cavere noluisset,
3728 I, 4| non ut a poeta sed ut a teste ueritatem exigant, nec dubito
3729 I, 41| tenebris qui nihil timet nisi testem et iudicem? Quid in deserto
3730 II, 79| interpositis tum iudicibus <tum> testibus? Habes legis prooemium;
3731 III, 133| mihi dedisti iudicii tui testimonium. Sed perge ut coeperas. ~
3732 II, 108| in delubris communibus, textile ne operosius quam mulieris
3733 II, 108| in cetero tum maxime in textili; tincta vero absint nisi
3734 II, 89| operam daremus, et quod Thales qui sapientissimus in septem
3735 II, 100| in media Graecia Pagondas Thebanus lege perpetua sustulit.
3736 I, 38| manserunt, siue Aristotelem et Theophrastum, cum illis congruentes re,
3737 III, 148| Lacedaemone sine causa a Theopompo oppositi regibus, nec apud
3738 I, 5| patrem historiae et apud Theopompum sunt innumerabiles fabulae. ~
3739 II, 68| vestri Attici, priusquam Theseus eos demigrare ex agris et
3740 II, 70| quem ex Quinto saepe audio, Thyamis Epirotes tuus ille nihil
3741 III, 152| quid iuris bonis viris Tiberi Gracchi tribunatus reliquit?
3742 I, 11| ipsasque tardiores fecerat tibias, sic tu a con<ten>tionibus
3743 II, 125| easque etiam <et> cantus ad tibicinem prosequatur, cui nomen neniae,
3744 II, 122| tunicula purpurea et decem tibicinibus, tollit etiam <nimiam> lamentationem: '
3745 I, 11| istam causam nemo noscat, tibique semper dicendum sit, et
3746 II, 78| istum negat ullum fuisse Timaeus? ~Marcus: At <ait> Theophrastus,
3747 II, 102| Ego autem nec tam valde id timendum nec plane contemnendum puto.
3748 II, 120| 57] Quod haud scio an timens <ne> suo corpori posset
3749 II, 106| quid<quid> agerent, modo timentis, vicissim contemnentis religiones,
3750 II, 104| civis egregius, quom rebus timeret suis, Iunoni Samiae filiarum
3751 I, 41| homo in tenebris qui nihil timet nisi testem et iudicem?
3752 I, 51| libidine, quid contemptius timiditate, quid abiectius tarditate
3753 I, 60| omnemque mortis dolorisque timorem effugerit, societateque
3754 I, 32| laetitiae, cupiditates, timores similiter omnium mentes
3755 II, 102| plures quam septem haberet in Timothei fidibus in<ci>di. ~XVI,
3756 II, 108| cetero tum maxime in textili; tincta vero absint nisi a bellicis
3757 I, 60| quom animus cognitis percep tisque uirtutibus a corporis obsequio
3758 III, 137| legibus, noster vero Plato Titanum e genere <esse> statuit
3759 II, 94| iure rogata est tollere, ut Titiam decreto conlegi, ut Livias
3760 II, 77| 14] Marcus: Igitur tu Titias et Apuleias leges nullas
3761 I, 43| non erit, uirtutes omnes tollantur. Vbi enim liberalitas, ubi
3762 III, 170| continet, ut omnes leges tollat quae postea latae sunt quae
3763 I, 43| caerimoniae religionesque toll<e>ntur, quas non metu, sed ea coniunctione
3764 II, 94| legem si non iure rogata est tollere, ut Titiam decreto conlegi,
3765 II, 123| et recte tolluntur, neque tollerentur nisi <in usu> fuissent. '
3766 II, 98| si quidem sacra nocturna tollimus? Non enim populo Romano
3767 II, 115| pontificium quodam modo tollitis. Nam sacra cum pecunia pontificum
3768 II, 123| uncturaque> 'servilis unctura tollitor omnisque circumpotatio.'
3769 II, 123| circumpotatio.' Quae et recte tolluntur, neque tollerentur nisi <
3770 II, 118| apud maiores nostros A. Torquatus in gente Popillia iudicavit.
3771 II, 102| cum modorum flexionibus torqueant. Graviter olim ista vindicabat
3772 I, 29| inbecillitatem animorum torqueret et flecteret, quocumque
3773 I, 54| Hoc dico, controuersiam totam istam posse sedari. ~Atticvs:
3774 II, 118| neque publicae feriae sint. Totaque huius iuris conpositio pontificalis
3775 II, 102| malisque doctrinis repente totas civitates everteret, si
3776 | totius
3777 I, 49| ipse amicus per se amatur toto pectore, ut dicitur? Qui
3778 II, 68| pro qua mori et cui nos totos dedere et in qua nostra
3779 II, 110| qui ius civile cognosset.' Totumne? Quid ita? Quid enim ad
3780 I, 59| quom se ipse perspexerit totumque temptarit, intelleget quem
3781 | totus
3782 II, 109| disputatio nostra deduxerit, tractabo quoad potero eius ipsius
3783 I, 17| ciuitates regi debeant; tum haec tractanda, quae conposita sunt et
3784 I, 5| Sic enim putant, te illam tractante effici posse, ut in hoc
3785 III, 181| Romani quae relicta sunt et tradita. ~Atticus: Sic prorsum censeo,
3786 II, 90| accedit ad deos, a dis quasi traditam religionem tueri. Quod autem
3787 III, 175| partes sibi definitas esse traditas, e quibus saepe opem rei
3788 III, 171| auctoritati aut gratiae traditur. Itaque, ut omittam largitione
3789 I, 9| cum semel quid orsus, [si] traducor alio, neque tam facile interrupta
3790 II, 104| exemplis, quorum plenae tragoediae? Quae ante oculos sunt,
3791 II, 72| ad sermonis morem usitati trahat. ~Marcus: A parvis enim
3792 III, 176| praeclarissimae de duodecim tabulis tralatae duae, quarum altera privilegia
3793 II, 131| animorum et reliqua post mortem tranquillitate bonorum, poenis impiorum. ~
3794 III, 158| in huius modi sermone, ut transiri alio possit, dici 'admodum'
3795 II, 122| lamentationisque funebris, translata de Solonis fere legibus. '
3796 I, 55| lege singuli, sed e XII tres arbitri fines regemus. ~
3797 I, 19| nomine nÒmon <a> suum cuique tribuendo appellatam, ego nostro a
3798 III, 157| habuit contentionis cum tribunatu. Non enim plebes incitata
3799 III, 154| summisque ecfero laudibus, de tribunicia potestate taceo. Nec enim
3800 III, 157| dulcissume frater, incidit in tribuniciam potestatem, nihil habuit
3801 III, 158| inflammata invidia pepulisset, tribuniciaque vis in me populum, sicut
3802 III, 153| labefactando, nisi mucronem aliquem tribunicium exacuisset in nos? Quem
3803 III, 142| consulum rogandorum ergo; tribunisque quos sibi plebes creassit
3804 III, 156| memoria reperies perniciosos tribunos, leves etiam, non bonos,
3805 III, 153| neminem in nos mercede ulla tribunum potuisse reperiri, nisi
3806 III, 177| servilibus, praeterea neque tributa capitis comitia rata esse
3807 II, 73| Tarquinius vim Lucretiae Tricipitini filiae attulit. Erat enim
3808 II, 127| decem homines effecerint triduo'; ~
3809 II, 120| contrac<tam>, et habendas triduum ferias et porco femina piaculum
3810 I, 42| leges sint tyrannorum? Si triginta illi Athenis leges inponere
3811 II, 106| Sceleri <ipsi in>est poena tristis et praeter eos eventus qui
3812 II, 121| tributum est, ut Poplicolae, ut Tuberto, quod eorum posteri iure
3813 I, 62| qua castiget improbos, qua tueatur bonos, qua laudet claros
3814 II, 129| civis in re publica maximus tuendaeque civitatis peritissimus.
3815 II, 72| illius caelum atque terras tuentis et regentis dei.
3816 III, 139| aquas aerarium vectigalia tuento, populique partis in tribus
3817 II, 76| adficiunt, defendunt ac tuentur bonos. ~Quintus: Praeclare
3818 II, 124| bustumve usu capi' vetat, tuetur ius sepulcrorum. Haec habemus
3819 I, 3| quaero, uerum ex ipso poeta, tuine uersus hanc quercum seuerint,
3820 III, 169| dicitur; tu si tabellariam tuleris, ipse praestabis. Nec enim
3821 II, 74| professique sint, quidvis potius tulisse quam leges, ut perspicuum
3822 III, 157| beneficii mei patria fructum tulisset. Atque haec rerum exitus
3823 I, 42| illa quam interrex noster tulit, ut dictator quem uellet
3824 II, 129| modum; nam super terrae tumulum noluit quid<quam> statui
3825 II, 122| sumptu tribus reciniis et tunicula purpurea et decem tibicinibus,
3826 III, 174| simul atque intercessum turbarique coeptum sit, dimittere.
3827 III, 143| potestas plus valeto. Ast quid turbassitur in agendo, fraus actoris
3828 III, 151| infima summis paria fecit, turbavit, miscuit. Cum adflixisset
3829 I, 51| ipsa infamia propter rei <turp>itudinem consequatur? Nam quid aut
3830 I, 51| dicimus, an propter uim turpitudinemque uitiorum? Quod item ad contrariam
3831 I, 31| quae etsi est inlecebra turpitudinis, tamen habet quiddam simile
3832 III, 162| obiecta magnificentia villae Tusculanae, duo se habere vicinos,
3833 II, 68| est, ita<que> quom ortu Tusculanus esset, civitate Romanus,
3834 II, 68| ut ille Cato, quom esset Tusculi natus, in populi Romani
3835 II, 68| fuit patria non Roma sed Tusculum. ~Marcus: Ego mehercule
3836 II, 80| adsentior. Verum ut modo tute dixisti, te esse malo tuum.
3837 I, 42| Athenienses delectarentur tyrannicis legibus, num idcirco eae
3838 I, 42| Etiamne si quae leges sint tyrannorum? Si triginta illi Athenis
3839 I, 8| utrumque opus est, et cura uacare et negotio. ~
3840 I, 11| uideatur, nullam tibi a causis uacationem uideo dari. ~
3841 I, 10| Ego uero aetatis potius uacationi confidebam, cum praesertim
3842 I, 13| suscipiam, et, quoniam uacui sumus, dicam. ~Qvintvs:
3843 I, 55| adessent an abessent interesse, ualde a Xenocrate et Aristotele
3844 I, 30| beluis, per quam coniectura ualemus, argumentamur, refellimus,
3845 I, 29| definitio, una in omnis ualet. ~
3846 I, 62| quasi saepimento aliquo uallabit disserendi ratione, ueri
3847 II, 123| iuncti escunt, ast im cum ub sepeliet uretve, se fraude
3848 I, 10| quam desideras et multo uberioribus atque maioribus operae quantum
3849 I, 6| Anti>pater paulo inflauit uehementius, habuitque uires agrestis
3850 I, 12| Sed uereor ne, dum minuere uelim laborem, augeam, atque ad
3851 I, 62| perspiciantur ab iis qui se ipsi uelint nosse, earum parens est
3852 I, 56| quo <par>iter haec uelit uirtut<is> tamquam lege <
3853 I, 7| legisse uideatur, eum tamen uelle dumtaxat imitari: quem si
3854 I, 42| tulit, ut dictator quem uellet ciuium <nominatim> aut indicta
3855 I, 59| natura subornatus in uitam uenerit, quantaque instrumenta habeat
3856 I, 34| dixero, tum ad ius ciuile ueniam, ex quo haec omnis est nata
3857 I, 6| Fannium aut ad Vennonium uenias, quamquam ex his alius alio
3858 I, 53| ex praetura in Graeciam uenisset <esset>que Athenis, philosophos,
3859 I, 13| ipse etiam ad Scaeuolam uentitarem, neque umquam mihi uisus
3860 I, 56| Praeclare, frater, iam nunc a te uerba usurpantur ciuilis iuris
3861 I, 58| sapientia, a quoius amore Graeco uerbo philosophia nomen inuenit,
3862 I, 55| hac autem non rerum sed uerborum discordia controuersia est
3863 I, 21| numine (siue quod est aliud uerbum quo planius significem quod
3864 I, 50| iudiciorum? Innocentes ergo et uerecundi sunt, ut bene audiant, et,
3865 I, 50| de continentia, quid de uerecundia, pudore pudicitiaque dicemus?
3866 I, 62| uallabit disserendi ratione, ueri et falsi iudicandi scientia,
3867 I, 4| Arpinati homine uers<atur>, ueritas a te postulatur. ~Marcvs:
3868 I, 28| hominum doctorum disputatione uersantur, nihil est profecto praestabilius,
3869 I, 14| professos in paruis esse uersatos. Quid enim est tantum quantum
3870 I, 1| tam diuturna quam poetae uersu seminari potest. ~Atticvs:
3871 I, 3| uerum ex ipso poeta, tuine uersus hanc quercum seuerint, an
3872 I, 44| suffragiis rerum natura uertatur, cur non sanciunt ut quae
3873 I, 3| in eo loco iusserit, et uerumne sit <ut> Athenis non longe
3874 I, 25| partim ad fructum, partim ad uescendum, procreatas. ~
3875 I, 7| tamen neque orator in numero uestro umquam est habitus, et in
3876 I, 33| recta ratio in iubendo et uetando; si lex, ius quoque; et
3877 I, 38| omnibus, siue in Academia uetere cum Speusippo, Xenocrate,
3878 I, 55| esse <n>oluerunt, depasci ueterem possessionem Academiae ab
3879 I, 36| philosophorum more, non ueterum quidem illorum, sed eorum
3880 I, 19| ut recte facere iubeat, uetet delinquere, eamque rem illi
3881 I, 1| profecto; etenim est sane uetus. ~Qvintvs: Manet uero, Attice
3882 I, 2| haec. Sed cum eam tempestas uetustasue consumpserit, tamen erit
3883 I, 40| deberet, quaenam sollicitudo uexaret impios sublato suppliciorum
3884 I, 41| conloquetur, iuuabit, in uiam deducet. Is uero qui nihil
3885 I, 18| iustitiae quam litigandi tradunt uias. ~Marcvs: Non ita est, Quinte,
3886 I, 18| posterius: nunc iuris principia uideamus. ~Igitur doctissimis uiris
3887 I, 25| nobis, non fortuito nata uideantur, nec solum ea quae frugibus
3888 I, 61| diuinum aeternumque sit uiderit, ipsumque ea moderantem
3889 I, 54| adsentiar in omnibus necne, mox uidero. Hoc dico, controuersiam
3890 I, 41| metietur suis commodis omnia, uidetis, credo, quid sit acturus!
3891 I, 52| uel maxime cernitur. Sed uidetisne quanta series rerum sententiarumque
3892 I, 2| proceram et teneram palmam uidisse dixit, hodie monstrant eandem,
3893 I, 6| inflauit uehementius, habuitque uires agrestis ille quidem atque
3894 I, 15| procerissimas populos in uiridi opacaque ripa inambulantes,
3895 I, 6| his alius alio plus habet uirium, tamen quid tam exile quam
3896 I, 21| est; solent enim (id quod uirorum bonorum est) admodum irasci,
3897 I, 56| est uita modica et apta uirtu<ti> perfrui; atqui naturam sequi
3898 I, 56| quo <par>iter haec uelit uirtut<is> tamquam lege <nos> uiuere.
3899 I, 59| inlustratis sapientia duce bonum uirum et, ob eam ipsam causam,
3900 I, 2| nuntia fulua Iouis miranda uisa figura, nunc sit haec. Sed
3901 I, 38| secuti sunt, siue, ut Zenoni uisum est, rebus non commutatis
3902 I, 13| uentitarem, neque umquam mihi uisus es ita te ad dicendum dedisse,
3903 I, 50| pudet, qui <uitii> iudicium uitare <uolunt, nec se> uitio ipso
3904 I, 50| philosophorum pudet, qui <uitii> iudicium uitare <uolunt,
3905 I, 50| uitare <uolunt, nec se> uitio ipso <no>tat<os> putant. ~
3906 I, 45| itemque inconstantia, quod est uitium, sua natura proba<b>i<tur>;
3907 I, 51| recesseris quod aut laudandum aut uituperandum putes? An corporis prauitates,
3908 I, 51| quid aut laudari rite aut uituperari potest, si ab eius natura
3909 I, 54| non audeo dicere), quocum uixi et qui me ex nostris paene
3910 II, 87| diuturnitate evanescere nec amnibus ullis elui potest. ~
3911 I, 30| Nec est quisquam gentis ullius, qui ducem naturam nactus
3912 II, 71| principem legem illam et ultimam mentem esse dicebant omnia
3913 I, 8| capiatur exordium. Ego enim ab ultimis censeo, quoniam illa sic
3914 III, 171| gravissimo civi ostendatur ultroque offeratur, ut in eo sit
3915 III, 152| quinquennio ante D[ecim]um Brutum et P. Scipionem consules —
3916 II, 70| videtur considamus hic in umbra, atque ad eam partem sermonis
3917 III, 146| mirabiliter doctrinam ex umbraculis eruditorum otioque non modo
3918 I, 14| si placet, per ripam et umbram. Sed iam ordire explicare,
3919 II, 123| De uncturaque> 'servilis unctura tollitor omnisque circumpotatio.'
3920 II, 123| praeterea sunt in legibus: <De uncturaque> 'servilis unctura tollitor
3921 I, 45| diiudicanda sunt. Nam si opinione uniuersa uirtus, eadem eius etiam
3922 I, 23| praepotenti deo, ut iam uniuersus <sit> hic mundus una ciuitas
3923 I, 61| ciuem totius mundi quasi unius urbis agnouerit, in hac
3924 II, 68| qua rei publicae nomen universae civitati est, pro qua mori
3925 I, 38| commutatis immutauerunt uocabula, siue etiam Aristonis difficilem
3926 I, 2| quercus quam Marianam quercum uoca<bu>nt. ~
3927 I, 22| rationis et consilii, quem uocamus hominem, praeclara quadam
3928 I, 14| existimo, sed hoc ciuile quod uocant eatenus exercuerunt, quoad
3929 I, 17| quidem populi latebunt quae uocantur iura ciuilia. ~
3930 I, 3| se deum esse et Quirinum uocari templumque sibi dedicari
3931 I, 27| reliqui corporis, moderationem uocis, orationis uim, quae conciliatrix
3932 I, 61| pro nihilo putabit ea quae uolgo dicuntur amplissima! ~
3933 I, 42| illi Athenis leges inponere uoluissent, et si omnes Athenienses
3934 I, 27| principium reliquarum rerum esse uoluit, <ita> generauit et ornauit
3935 I, 63| iam sumus, quae tanta esse uolumus. Non enim erunt, nisi ea
3936 I, 43| altero aut referendae gratiae uoluntas poterit existere? Nam haec
3937 I, 47| insidet, imitatrix boni uoluptas, malorum autem mater omnium;
3938 I, 31| generis similitudo. Nam et uoluptate capiuntur omnes, quae etsi
3939 I, 52| quod turpissimum dictu est, uoluptatem? At in ea quidem spernenda
3940 I, 60| indulgentiaque discesserit, uoluptatemque sicut labem aliquam dedecoris
3941 I, 39| in uita quaeque fugiant uoluptatibus et doloribus ponderantes,
3942 I, 33| Vnde enim illa Pythagorea uox, [de amicitia locus]: <ut
3943 II, 121| urito', indicat non qui uratur sepelin, sed qui humetur. ~
3944 II, 96| Romulus noster auspicato urbem condidisset, neque Atti
3945 II, 123| habitum esse sepelire et urere. ~
3946 II, 123| ast im cum ub sepeliet uretve, se fraude esto.' Et simul
3947 II, 119| hac sepultura scimus esse usam. C. Mari sitas reliquias
3948 III, 178| Extremae leges sunt nobis non usitatae, rei publicae necessariae.
3949 II, 72| absorbeat et ad sermonis morem usitati trahat. ~Marcus: A parvis
3950 I, 42| iniustus, siue est illa scripta uspiam siue nusquam. Quodsi iustitia
3951 II, 65| miror te cum Roma absis usquam potius esse. ~
3952 I, 56| frater, iam nunc a te uerba usurpantur ciuilis iuris et legum,
3953 III, 170| auctoritate et valeant et utantur boni. Sic enim a me recitata
3954 II, 104| Quid ego hic sceleratorum utar exemplis, quorum plenae
3955 II, 124| ludorum, dominusque funeris utatur accenso atque lictoribus, ~
3956 II, 108| suspicor fore, si ad eam utendam ferroque subigendam superstitionis
3957 III, 172| magistratu adiuvante tolli diem utile est, aut cum tanta causa
3958 II, 89| enim haec opinio religionem utilem civitatibus, si quidem et
3959 II, 79| haud sane abhorrebunt ab utili aut a vera sententia. Quid
3960 III, 134| praescribatque recta et utilia et coniuncta cum legibus.
3961 II, 79| inesse in ea confitendum est. Utilis esse autem has opiniones
3962 III, 149| tueri, si dilectum rerum utilium et inutilium non habebit?
3963 II, 101| potest quanta sit vis in utramque partem. Namque et incitat
3964 | utraque
3965 | utrum
3966 I, 19| iubendo <aut prohibendo>, ut uulgus appellare <solet>. Constituendi
3967 I, 19| quae scripta sancit quod uult aut iubendo <aut prohibendo>,
3968 I, 27| loquuntur et is qui appellatur uultus, qui nullo in animante esse
3969 III, 143| et tabellam iubebo dari. ~V
3970 III, 142| servanto.' ~'Is ordo vitio vacato, ceteris specimen esto.' ~'
3971 II, 101| constitutae, cavea cantui vacet ac fidibus et tibiis, dummodo
3972 III, 170| populo, ut auctoritate et valeant et utantur boni. Sic enim
3973 III, 173| quid habeat militum, quid valeat aerario, quos socios res
3974 II, 86| maiorum, qui tum ut lex valebat. ~
3975 II, 97| deponendo ius ut plurimum valeret et fides, eorumque ut publici
3976 II, 91| sit vel Huiusce diei — nam valet in omnis dies —, vel Respiciens
3977 III, 143| Par maiorve potestas plus valeto. Ast quid turbassitur in
3978 II, 66| studio, qui cum esset infirma valetudine, hic fere aetatem egit in
3979 III, 171| non reprehendo; si non valuerint tamen leges ut ne sit ambitus,
3980 III, 136| re publica nostra maxime valuit, quoad ei regalis potestas
3981 II, 74| sapientis. Quae sunt autem varie et ad tempus descriptae
3982 II, 103| potissimum sequerentur e variis, respondit 'optumum'. Et
3983 II, 101| atque mollis influere quam varios canendi sonos, quorum dici
3984 III, 139| templa vias aquas aerarium vectigalia tuento, populique partis
3985 II, 119| sapiens fuisset quam fuit vehemens. ~
3986 III, 154| ob rem in ista quidem re vehementer Sullam probo, qui tribunis
3987 III, 155| populi multo saevior multoque vehementior, quae ducem quom habet interdum
3988 III, 158| tamen ad reliqua pergas velim. ~Marcus: Perseveras tu
3989 II, 88| inter homines esse aequalem velimus, cur eam sumptu ad sacra
3990 III, 163| existunt. Nam licet videre, si velis replicare memoriam temporum,
3991 II, 80| orationis genus. ~Marcus: Velle fortasse: quis enim id potest
3992 II, 80| facerem, nisi plane esse vellem meus. Quid enim negotii
3993 III, 165| lex aut quid verba ista vellent. ~Marcus: Dicam Tite et
3994 | Velut
3995 II, 65| qui nunc potissimum huc venerim, satiari non queo, magnificasque
3996 III, 166| Quintus: Atqui frater bona tua venia dixerim, ista sententia
3997 III, 136| Atque ut ad haec citeriora veniam et notiora nobis: omnes
3998 III, 161| vitio carere lex iubeat, ne veniet quidem in eum ordinem quisquam
3999 II, 117| 54] <Venio ad Manium iura, quae maiores
4000 III, 159| summum locum nisi per populum venire, sublata cooptatione censoria.
4001 II, 103| maiorum'. Quo cum iterum venissent maiorumque morem dixissent
4002 II, 120| communiter in omnibus sepultis venit usu <ut> humati dicantur,
4003 I, 6| Pisonem aut ad Fannium aut ad Vennonium uenias, quamquam ex his
4004 II, 69| procrearit esse patriam tuam. Sed ventum in insulam est. Hac vero
|