Liber, Caput

4005  III, 138|           <in>noxium] civem multa vinculis verberibusve coherceto, ni par maiorve
4006  III, 134|               populo praesunt magistratus, vereque dici potest, magistratum
4007   II, 102|               doctissimus valde hanc labem veretur. Negat enim mutari posse
4008  III, 133|                   igitur prius legem ipsam veris et propriis generis sui
4009   II,  96|                     nisi omnes hi multa ad veritatem admirabilia dixissent. Sed
4010  III, 165|                      Marcus: Dicam Tite et versabor in re difficili ac multum
4011  III, 180|                   ab iis qui in re publica versantur turpissimum puto. Nam ut
4012   II,  80|                  rebus aliisque sententiis versaris atque ille. Nihil enim tam
4013  III, 146|                    non nimis in re publica versatos multos commemorare possumus:
4014   II,  97|                    omnis haec in religione versatur oratio. ~Marcus: At vero
4015   II,  77|                 recte, quae praesertim uno versiculo senatus puncto temporis
4016   II,  74|                 frater, ut quod est rectum verumque, <aeternum quoque ratio,
4017   II, 118|                 quod genus sacrificii Lari vervecibus fiat, quem ad modum os resectum
4018   II,  92|               facultatem adferunt. Quomque Vesta quasi focum urbis, ut Graeco
4019   II,  83|                flamines sunto. Virginesque Vestales in urbe custodiunto ignem
4020   II, 124|                 Quod autem 'forum', id est vestibulum sepulcri, 'bustumve usu
4021   II, 122|                    dixerunt, sed suspicari vestimenti aliquod genus funebris,
4022          | vestra
4023   II,  68|                      germanam patriam esse vestram? Numquid duas habetis patrias,
4024   II,  68|                 patriam, alteram iuris; ut vestri Attici, priusquam Theseus
4025   II,  95|                 magna. Sed est in conlegio vestro inter Marcellum et Appium
4026  III, 167|              tertia de iubendis legibus ac vetandis, seditiosi atque inprobi
4027   II,  73|                     apta ad iubendum et ad vetandum, ratio est recta summi Iovis. ~
4028   II,  71|                   ratione aut cogentis aut vetantis dei. Ex quo illa lex, quam
4029  III, 153|                          21] Cur autem aut vetera aut aliena proferam potius
4030  III, 158|             Perseveras tu quidem et in tua vetere sententia permanes. ~Atticus:
4031   II,  86|                   rerum publicarum nostram veterem illam fuisse optumam, non
4032   II,  81|                     neque ita prisca ut in veteribus XII sacratisque legibus,
4033   II, 100|            Aristophanes facetissumus poeta veteris comoediae vexat, ut apud
4034   II,  66|                             3] Marcus: Ego veto, cum licet pluris dies abesse,
4035   II,  91|                   consecrari decet. Araque vetusta in Palatio Febris et altera
4036   II,  96|                  maximeque Pisidarum, nisi vetustas ea certa esse docuisset.
4037   II,  96|                   augurum evanuerit iam et vetustate et neglegentia. Ita neque
4038  III, 152|                    prisca videntur propter vetustatem relinquam, quid iuris bonis
4039   II, 107|                divinam, quod constat et ex vexandis vivorum animis et ea fama
4040   II, 100|                    poeta veteris comoediae vexat, ut apud eum Sabatius et
4041   II, 105|              religionum iura polluta sunt, vexati nostri Lares familiares,
4042   II,  71|                  et est ista recta docendi via. ~Marcus: Hanc igitur video
4043   II,  88|                   se placandum et colendum viam. Quod autem non iudex sed
4044  III, 139|         pecuniasque censento, urbis templa vias aquas aerarium vectigalia
4045   II,  91|                    Quodsi fingenda nomina, Vicaepotae potius vincendi atque potiundi,
4046   II, 111|                   est enim persona quae ad vicem eius qui e vita emigrarit
4047  III, 162|                  Tusculanae, duo se habere vicinos, superiorem equitem Romanum,
4048   II, 106|                    agerent, modo timentis, vicissim contemnentis religiones,
4049   II,  79|                     quem dierum noctiumque vicissitudines, quem mensum temperatio,
4050   II, 119|             Anienem dissipari iussit Sylla victor, acerbiore odio incitatus,
4051   II,  91|                    Salutis, Honoris, Opis, Victoriae, quoniamque exspectatione
4052   II, 101|                    equorum usque ad certam victoriam <in> circo constitutae,
4053  III, 164|                    ego autem nobilium vita victuque mutato mores mutari civitatum
4054  III, 156|                 sapientiam maiorum in illo vide: concessa plebei a patribus
4055   II, 100|                      ne nos duriores forte videamur — in media Graecia Pagondas
4056   II, 110|                plura et difficiliora scire videantur, sive, quod similius veri
4057   II,  69|         conservatores exstitissent, ut iam videar adduci, hanc quoque quae
4058   II,  65|                  vocant, quis non cum haec videat inriserit? Itaque ut tu
4059  III, 147|               repudiatum est, nomen tantum videbitur regis repudiatum, res manebit
4060  III, 163|              principum existunt. Nam licet videre, si velis replicare memoriam
4061   II,  87|                  Marcus: At ne longum fiat videte. ~Atticus: Utinam quidem!
4062   II, 106|                    per se ipsa maxima est: vidimus eos, qui nisi odissent patriam
4063   II, 125|                 sit, in C. Figuli sepulcro vidisse [te] credo. Minimam olim
4064  III, 146|                    Sed perge ut coeperas. ~VII
4065  III, 149|              convertem lex in omnis est.] ~VIII
4066   II,  66|                   antiquo more parva esset villa, ut illa Curiana in Sabinis,
4067   II,  90|                   famulis, posita in fundi villaeque conspectu, religio Larum
4068   II,  66|                     Quid plura? Hanc vides villam, ut nunc quidem est, lautius
4069  III, 158|                debebant —, quam clarissimi vin qui illa urbe pulsi carere
4070   II,  91|                  nomina, Vicaepotae potius vincendi atque potiundi, Statae standi,
4071  III, 138|                    <in>noxium] civem multa vinculis verberibusve coherceto,
4072   II, 102|              torqueant. Graviter olim ista vindicabat vetus illa Graecia, longe
4073  III, 138|                sontium servanto, capitalia vindicanto, aes argentum aurumve publice
4074  III, 171|                sane populus tabellam quasi vindicem libertatis, dummodo haec
4075   II,  84|                          21] sacerdotesque vineta virgetaque et salutem populi
4076   II, 105|                  nostris rebus ac perditis violari ab impiis passi non sumus
4077   II, 127|           monimentum' inquit 'aut columnam violarit deiecerit fregerit'. Sed
4078   II, 104|                  obligamur deo. Poena vero violatae religionis iustam recusationem
4079   II,  85|               Caute vota reddunto.' 'Poena violati iuris esto.' '<quocirca>
4080  III, 149|                 superbius populo, <sed> et violentius videri necesse erat. Quo
4081   II,  84|                   21] sacerdotesque vineta virgetaque et salutem populi auguranto,
4082   II,  92|             conplexa sit, ei colendae <VI> virgines praesint, ut advigiletur
4083   II,  83|                   singulis flamines sunto. Virginesque Vestales in urbe custodiunto
4084   II,  89|                 est a Pythagora doctissimo viro, tum maxume et pietatem
4085   II,  91|                    vero quod Mens, Pietas, Virtus, Fides consecrantur humanae,
4086   II,  82|                ascensus in caelum, Mentem, Virtutem, Pietatem, Fidem, earumque
4087   II,  91|          Graeciasuscepit consilium audax>. Virtutes enim, non vitia consecrari
4088  III, 133|                  ut institui divinum illum virum quem <nimia> quadam admiratione
4089  III, 177|                   actum esset legibus. Sed visum est et vobis et clarissimis
4090   II,  99|          appellantur ita re vera principia vitae cognovimus, neque solum
4091   II,  99|                    tuae peperisse atque in vitam hominum attulisse, tum nihil
4092   II,  74|                 civitatumque incolumitatem vitamque hominum quietam et beatam
4093  III, 159|            censoria. Sed praesto est huius viti temperatio, quod senatus
4094  III, 161|                    in eum ordinem quisquam vitii particeps. Id autem difficile
4095   II,  82|                    delubra sunto, nec ulla vitiorum sacra sollemnia obeunto.' '
4096  III, 155|                   bonis malorum enumeratio vitiorumque selectio. Nam isto quidem
4097   II,  84|              Quaeque augur iniusta nefasta vitiosa dira deixerit, inrita infectaque
4098  III, 164|        perniciosius de re publica merentur vitiosi principes, quod non solum
4099  III, 150|                 hominibus est hoc fortasse vitium. Sed quaero quid reapse
4100  III, 155|                 quidem modo vel consulatus vitupe[rari po]test, si consulum
4101   II,  99|                   neque solum cum laetitia vivendi rationem accepimus, sed
4102   II,  74|              susceptisque honeste beateque viverent, quaeque ita conposita sanctaque
4103   II,  66|                 hoc ipso in loco, cum avos viveret et antiquo more parva esset
4104   II, 126|                 autem frugibus expiatum ut vivis redderetur. Sequebantur
4105   II, 130|                  ne quis nobis minuat neve vivos neve mortuos. ~
4106    I,   2|              potuerunt, aut quam Homericus Vlixes Deli se proceram et teneram
4107    I,  53|           congruunt. ~Atticvs: Ain tandem? Vna de re est solum dissensio? ~
4108    I,  33|               caput esse exitiorum omnium. Vnde enim illa Pythagorea uox, [
4109   II, 125|         prosequatur, cui nomen neniae, quo vocabulo etiam <apud> Graecos cantus
4110   II,  72|                  vim habere ad recte facta vocandi et a peccatis avocandi,
4111   II,  72|               Quinte didicimus, 'si in ius vocat' atque alia eius modi leges <
4112   II, 120|                   humatus est et sepulcrum vocatur, ac tum denique multa religiosa
4113   II, 101|                Graecia interfuit, antiquom vocum conservari modum; quarum
4114   II, 104|                   apud vos, nihil reticebo volamque hoc quod loquar diis inmortalibus
4115   II,  87|                    aliter, in minoribus si voles remittam hoc tibi. ~Quintus:
4116  III, 135|                  legem a me dici intellegi volo — quam imperium, sine quo
4117  III, 161|                   forte his legibus parere voluerint, haec habetur oratio. Nam
4118   II, 108|               Ligneum autem quod <quis>que voluerit uno e ligno <di>cato, itemque
4119   II, 118|           migrassent in deorum numero esse voluissent. Eas in eos dies conferre
4120   II, 120|                   patriciis Corneliis igni voluit cremari. Dedarat enim Ennius
4121  III, 179|                esse non possunt, nisi sunt voluntarii. Quocirca melius rationes
4122  III, 171|                   est: hoc retento reliqua voluntas auctoritati aut gratiae
4123  III, 172|                  fingit non modo mentes ac voluntates, sed paene vultus eorum
4124   II,  98|                 aget Iacchus Eumolpidaeque vostri et augusta illa mysteria,
4125   II,  85|                donis iram deorum.' ',Caute vota reddunto.' 'Poena violati
4126   II, 104|                  donari velit. Diligentiam votorum satis in lege dictum est *
4127    I,  49|                malitia rectissime dicetur. Vt enim quisque maxume ad suum
4128   II, 106|                divina sit, sed opinionibus vulgi rapimur in errorem, nec
4129  III, 169|                    Attico nostro quantum e vultu eius intellego. ~XVII Atticus:
4130  III, 172|                   ac voluntates, sed paene vultus eorum apud quos agit. Quod
4131  III, 154|                libct, nec laudare possum. ~X
4132    I,  55|                    malas; sentit idem quod Xenocrates, quod Aristoteles, loquitur
4133   II, 119|                    fuisse videtur quo apud Xenophontem Cyrus utitur: redditur enim
4134   II,  89|                 Persarum quibus auctoribus Xerses inflammasse templa Graeciae
4135   II, 127|                 eisdem prope verbis nostri Xviri in decimam tabulam coniecerunt.
4136   II, 114|                 pecunia legata non esset. ~XXI
4137   II, 117|                   esse adiunctum putabat. ~XXII
4138   II, 120|               praeter piaculum et ferias. ~XXIII
4139   II, 122|              fortunae discrimen in morte. ~XXIV
4140   II, 125|               cantus lugubres nominantur. ~XXV Atticus: : Gaudeo nostra
4141   II, 127|                    funeris ergo habento.' ~XXVI De sepulcris autem nihil
4142   II, 129|                  magistratum praefecerat. ~XXVII
4143    I,  57|              Solonis neque Charondae neque Zaleuci, nec nostras duodecim tabulas
4144    I,  53|                inter antiquam Academiam et Zenonem datum. ~Atticvs: Quo tandem
4145    I,  38|         differentes, secuti sunt, siue, ut Zenoni uisum est, rebus non commutatis